Samen oud worden duurde niet lang.
Haar geliefde ging haar voor,
de poort van de hemel door.
De dierbare herinneringen zijn fijn.
het gemis doet echter wel pijn.
Langzaam schrijdt de tijd zich voort.
Wanneer staat zij voor die hemelpoort?
Nu is hij ook al ongeneeslijk ziek.
Ze is niet bezorgd over zijn zaligheid,
wel tranen voor het naderende afscheid.
Zij is het die dagelijks haar handen vouwt,
voor de zielen van hen, waarvan zij houdt.
Zullen haar kinderen in Zijn wegen gaan?
Over haar wang loopt alweer een traan...
Heeft Jezus niet alles verricht?
Heeft Hij niet alles vervuld?
Nog een klein poosje geduld!
Dankbaar voor hetgeen zij nog heeft,
voor wat de HEERE haar steeds geeft.
En na haar ingaan door de hemelpoort?
Duurt Jezus' bidden bij de Vader voort...