Pagina's

Gedichten of gedachten bij 't Woord en soms verhalen...

zondag 22 augustus 2021

Reclame maken...

Wat er in de kerk in Epe is gebeurd,

wordt daarmee Gods Naam besmeurd?

Wat zal de 'wereld' hiervan zeggen?

Christenen horen het toch bij te leggen?

Niet in onvrede met elkaar leven,

maar verdraagzaam zijn en vergeving geven?

Ik fietste door 't práchtige Veluwse bos.

Deze vragen lieten mij niet meer los...


Door corona en mooi weer is het extra druk.

Fietsen wij ons fit, voor langer aards geluk?

Of zijn wij hard aan het werk,

voor onze gezondheid en goed?

En vol van hoogmoed,

misschien ook ín de kerk?

De Vader huilt,

Als Hij ziet hoe Zijn Huis wordt bevuilt.


Wij dwalen af, stééds verder...,

van Zijn trouwe Zoon, de goede Herder,

Die zorgzaam Zijn schapen bijeen vergaart,

terwijl Hij op Zijn witte Paard,

eens de duivelse vijand voorgoed verjaagt,

zoals het Zijn Vader behaagt!

In Zijn handen een tweesnijdend zwaard.

Dat is Zijn Woord; het volgen waard!


Als een roepende in de woestijn,

voel ik me soms, en dat doet pijn...

Ben ik een betweter?

Weet ik alles altijd beter?

Wat voor een voorbeeld ben ik geweest?

Voor de ongelovige, nog zonder Zijn Heilige Geest?

Al mag ik door Jezus offer Hem toebehoren,

zonder dit geloof gaat een mens verloren...


Dát offer maakt toch dat we in vrede leven,

verdraagzaam zijn en vergeving geven? 

Door mijn zonden voel ik me slecht.

Een reden dat ik deze dagelijks bevecht.

Maar bij de oase, met Zijn Heilsfontein,

vind ik rust en vrede in mijn woestijn...

Mijn Vader wacht,

en wenkt me zacht...


Omdat we eens sterven gaan,

en komen voor Gods Rechterstoel te staan...

Wat voor een voorbeeld ben jij geweest?

Voor de ongelovige, nog zonder Zijn Heilige Geest?

Bij de oase, met Zijn Heilsfontein,

vind je rust en vrede in jouw woestijn...

De Vader wacht,

en wenkt ook jou zacht...





 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten