met welk doel,
heeft U ze gemaakt?
Waakt,
voor mijn ziel?
Als ik kniel?
Ik zink,
verdrink,
ga ten onder,
Zonder…
Mezelf verraden?
Met schuld beladen…
Ik wil mee…
Uit de zee,
komt de Zon op.
Ik stop…
Mijn ziel daalt,
Mijn gevoel. 
met welk doel,
heeft U ze gemaakt?
Waakt,
voor mijn ziel!
Als ik kniel…
Mijn gevoel.
Uw doel?
Ogen gericht op U,
Nu..!
De Zon komt op,
Ik stop.
Heel moedig, dapper en mooi om dit te schrijven. Kijk nou, je bent heel dicht bij jezelf gekomen. En bij God. Mijn man las pas iets moois voor over gevoelens, uit een boekje dat hij zelf aan het lezen is. Ik zal het opzoeken en deel het via een FB message (privé)
BeantwoordenVerwijderenDank wel! Ik wacht rustig af...
VerwijderenMooi ☀️
BeantwoordenVerwijderenDank je, Heleen. Fijn dat je reageert!
VerwijderenMooi verwoord. Ik vind al die gevoelens vaak lastig. Ze kunnen je aardig overspoelen wat jij ook beschrijft. Dan kan een uitgestoken Hand heel fijn zijn...
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, dan kan ik, net als jij, enorm dankbaar zijn voor die uitgestoken Hand. Dank je wel voor jouw kwetsbare inhoudelijke reactie.
Verwijderen