Soms voel ik me angstig en klein…
Het gevoel er niet te mogen zijn…
Het leven: ‘geen vreugde, maar pijn…’
Opgetrokken knieën, armen eromheen geslagen…
Zo is de pijn nog ‘iets’ te verdragen!
Kwetsbaar, ik ben niet blij,
Waar is mijn..., sterke mij!?
Het leven: ‘geen vreugde, maar pijn…’
Opgetrokken knieën, armen eromheen geslagen…
Zo is de pijn nog ‘iets’ te verdragen!
Kwetsbaar, ik ben niet blij,
Waar is mijn..., sterke mij!?
Soms voel ik me groot en sterk!
Ik mag er zijn, en ga aan het werk!!!
Vreugde! Pijn die ik niet opmerk…
Stevige benen op de grond, armen wijd,
Over gevoelens lopen, klinkt ‘t verwijt…
Te sterk? Ongevoelig? Ben ik wel blij!?
Mijn kwetsbaarheid mist mij...
Soms voel ik mijn intense verdriet,
maar is sterke, die mij te hulp schiet!
Pijn mag er zijn, scherpte gaat verdwijnen…
En langzamerhand de zon weer schijnen…
Soms ben ik echter zó sterk..?
Dan moet kwetsbaarheid aan ‘t werk!
Want haar invoelend vermogen?
Laat liefde voor naaste èn mezelf verhogen.
maar is sterke, die mij te hulp schiet!
Pijn mag er zijn, scherpte gaat verdwijnen…
En langzamerhand de zon weer schijnen…
Soms ben ik echter zó sterk..?
Dan moet kwetsbaarheid aan ‘t werk!
Want haar invoelend vermogen?
Laat liefde voor naaste èn mezelf verhogen.
Sterke? Ik ben blij dat je er bent!
Maar óók, dat je mijn kwetsbaarheid kent!!!
Kwetsbaar? Ik ben blij dat je er bent!
Maar óók, dat je mijn sterkte kent!!!Helpt U? Om elkaar te versterken..?
Dat beiden beter gaan samenwerken!?
Onmisbaar en onafscheidelijk.
Eén! Samengevoegd als een huwelijk!
U bent ‘t, Die mij hiermee verblijdt…
Met de gave van déze krachtige kwetsbaarheid!!!
Maar óók, dat je mijn kwetsbaarheid kent!!!
Kwetsbaar? Ik ben blij dat je er bent!
Maar óók, dat je mijn sterkte kent!!!Helpt U? Om elkaar te versterken..?
Dat beiden beter gaan samenwerken!?
Onmisbaar en onafscheidelijk.
Eén! Samengevoegd als een huwelijk!
U bent ‘t, Die mij hiermee verblijdt…
Met de gave van déze krachtige kwetsbaarheid!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten