Pagina's

Gedichten of gedachten bij 't Woord en soms verhalen...

zondag 5 september 2021

Omgekeerd

 

Amalia onze kroonprinses,

leerde een belangrijke les.

Geslaagd voor haar school-examen,

wilde zij zich niet schamen.

voor de grote jaarlijkse toelage,

want in functie, kan zij nog niet veel bijdragen.

En de zorgen van jongeren, óók in coronatijd,

maakt dat het haar niet spijt,

om van dit inkomen af te zien...

Lijkt zij hierin op Jezus misschien?

Jezus de kroonprins, Gods Lievelingskind,

gaf Zijn rechten op en werd ons eensgezind.

Met de mensen in alles gelijk geworden,

liet Hij Zich door Zijn Vader en Heilige Geest omgorden.

Hield niet krampachtig vast aan Zijn erfenis,

gunde deze ook aan ons, gewis!


Over eensgezindheid en nederigheid waren strubbelingen,

waarom begint Paulus dan ineens te zingen?

Er waren vroeger meer van deze 'Christuspsalmen',

die je rond de doop of avondmaal hoorde galmen...

Had hij daar een reden toe?

Was Hij het gemopper moe?

Zijn gezang was alleen op Jezus gericht.

Is de vrede daardoor weer gesticht?

Is er op zondag voor de kerk vaak ruzie?

zingen we dan ons eigen lied of melodie,

of haken we bij Paulus aan,

zodat Christus centraal komt te staan?

Jezus is God van voordat de wereld er was,

al voordat Hij de mensen van zonden genas!

Diezelfde uitstraling van Gods heerlijkheid,

had de Zoon in Gods Heilige Drieëenheid...

Het geluk van de Vader, Zoon en Geest was volmaakt.

En tóch heeft God, ons mensen gemaakt!

Wees nu maar een poosje nadenkend stil,

Een wonder dat Hij mensen maken wil!

Zonder ons waren Zij volmaakt gelukkig gebleven,

alsnog heeft Hij ons het leven gegeven.


In het paradijs wilden Adam en Eva als God zijn.

Zij graaiden ernaar, want dat vonden zij fijn!

De wereld: grijpen, graaien en vasthouden...

Maar ben jij of ik daarvan weerhouden?

Zit ik op mijn eigen hoge geestelijke troon?

Of zie ik op de troon met daarop Gods Zoon?

Jezus hield niet aan God gelijk te zijn krampachtig vast,

al werd Zijn menszijn, een ondraaglijke last.

De mens die Hem zo intens griefde,

schenkt Hij een énorme berg aan liefde.

Hij zette Zijn Godheid in,

maar niet voor eigen gewin!

Jezus zag van Zijn Goddelijke glans af,

voor zondaren droeg Hij hun verdiende straf.

Om zó klein te worden, moet je wel groot wezen...

Jezus heeft daarmee Zijn grootheid bewezen!

Dát is de nieuwe wereld in Zijn heerlijkheid.

Ben je tot inzet van jouw gaven aan anderen bereidt?

Zo niet, dan ben je in de eerste Adam,

niet in de tweede, Die met verlossing kwam!


Hij nam de gestalte aan van een slaaf...

En hoe dieper ik in mijzelf graaf?

Denk ik, dat ik mijn eigen keuzes maak?

Maar als ik verdiept in de Bijbel raak?

Wil ik wel dienen, zoals Jezus deed?

Of baal ik als men niet genoeg aandacht aan mij besteed?

Realiseer ik me hóe ik aan de aarde vastzit?

Slaaf ben van carrière of aards bezit?

Zet ik mezelf in mijn kracht of zelfontplooiïng?

Dit alles draait feitelijk maar om één ding!

In alle dingen zet ik mezelf centraal.

Ik wil als God zijn, dát is het verhaal!!!

Als God willen zijn, wat een mens dan meetorst!

God wilde Mens zijn..., en heeft ons verlost!

Juist om wat ik geworden ben,

is Jezus geworden zoals ik Hem nu ken!

Ik kan mezelf niet ontworstelen aan mijn lot,

Wèl Die Zich ontledigd heeft: 

Namelijk Jezus: Mens, Redder en God!!! 


N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Spreuken 8: 22- 36

Filippenzen 2: 5- 11


Tekst:

Filippenzen 2: 6, 7

Die, terwijl Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden.


https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163082700000241




Geen opmerkingen:

Een reactie posten