Grammaticaal klopt hij niet, deze eerste zin,
van emotie slikt Paulus zijn woorden in...
Wat zit Paulus nu zo hoog,
dat het hem zo intens bewoog?
In de gemeente heerst verdeeldheid,
gebrek aan ootmoed oftewel; nederigheid.
Alleen wandel het Evangelie van Christus waardig.
Eensgezind strijdend èn dienstvaardig,
vanwege tegenstanders en gevaren.
In afwezigheid van Paulus één geest bewaren,
tegen dwaalleraars of boze machten in de lucht,
Zodat je samen strijdend tot God zucht.
En zijn Zijn wegen voor ons dan ja en amen,
zodat God Zich voor ons niet hoeft te schamen?
In plaats van de 'wereld'; 'dat fiksen we wel',
van de zelfmaakbaarheid, bovendien snel!
Paulus spreekt de gemeente in Christus aan,
die heeft door het geloof, recht van bestaan.
Ze bestaan In de invloedssfeer,
van de Heiland, onze Heer!
Willen wij ook opletten,
en luisteren naar Zijn wetten?
Een ontzagwekkende werkelijkheid,
dat Gods Geest Zijn huis heeft bereid,
in onze onheilige hart en niet vertrekt,
en zo de gemeente tot gemeenschap wekt...
Eén in liefde, van ziel en van gevoelen,
eigenbelang hoort niet tot persoonlijke doelen,
maar de ander uitnemender achten,
mag je van elkaar verwachten...
Grieken vonden nederigheid een schande,
die zij maar wat graag hun leven uitbanden.
Groot moest je bij hen zijn,
maar Jezus begon nederig en klein...
Leven wij in een andere tijd?
Zijn wij onze dikke 'ikken' kwijt?
Geldingsdrang, (geestelijke) hoogmoed,
zelfhandhaving die je niet aan de kant gaan doet???
We moeten nederig zijn dat is waar...
Ervan een wet maken is echter een groot gevaar!
Denkt te klein van Jezus en te groot van jezelf in 't heden...
Dáárom kwam Jezus naar beneden!
Want er werd niemand gevonden op aarde,
die in nederig opzien naar de ander staarde.
Tevens niet die de minste zijn wil,
en..., voor schuld bekennen zweeg men stil!
Jezus, Die wèl nederig de schuld betaalde,
waarvoor iedereen zijn neus ophaalde!
Jezus heeft onze plaats bekleed,
wat ik moest doen, is wat Hij deed!
Spijkers gingen Zijn handen door,
omdat mijn handen graag grijpen hoor...
Spijkers door Zijn voeten geslagen,
omdat de mijne op verkeerde wegen wagen.
En een doornenkroon op Zijn hoofd,
omdat ik te groot van mezelf heb geloofd!
Hoe moeilijk is het de ander hoger te achten,
en 't niet allemaal van jezelf te verwachten?
Liever dat je voor je eigen behoud vecht,
want een stap terug doen lukt zo slecht...
Tevens het de ander beletten,
om mj́jn troon te bezetten...
Zet jij ook jouw eigen wil aan de kant,
dat het soms vanbinnen van pijn brandt?
En je door je aan het dienen te wijden,
jij je gekruisigd voelt en zoveel moet lijden,
dat je het uitschreeuwt van de pijn?
De HEERE weet het, bij Hem moet je zijn!
Je hoort de geleerde, trotse en rijke luid.
Veel zachter klinkt het zachte stemgeluid:
Kom tot mij die belast zijt, Ik geef je rust!
Volg Jezus' voorbeeld met lust!
Het is Zijn zachte stem die je hoort,
door het lezen van Zijn Woord!
Je krijgt genade en na alle tranen vergoten,
wordt je geplaatst naast wereldgroten!
En is daar in Christus bemoediging,
en innige gevoelens van ontferming!
Bovendien gemeenschap van de Geest,
troost van de liefde, voor die de HEERE vreest!
Schreeuw jij nu nederig tot Hem?
En luister jij naar Zijn zachte stem?
Zijn Majesteit is ten top gestegen.
Volg Hem nederig op ál jouw wegen...
En..., kijk naar Hem omhoog,
want Hij slaat op hen het oog,
die nederig voor Hem knielen.
Dé Redder van verloren zielen!
N.a.v. een preek van met als tekstgedeelten:
Matteüs 18: 1- 5
Filippenzen 1: 27- 30
Filippenzen 2: 1- 4
1 Petrus 5
Tekst:
Filippenzen 2: 3b
Laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162965160000241
