Allen wisten dat er een storm kwam.
Jezus was het die bewust dat risico nam,
en dwingt hen 't meer over te steken,
hoewel dat gevaar nog niet was geweken...
Zelf neemt Hij van de schare vriendelijk afscheid,
want Hij was in crisis naar Zijn mensheid.
Daarom trekt Hij Zich terug uit hun midden,
om in die crisis tot Zijn Vader te bidden.
Zoals Hij in Gethsemane Zijn Vader ging vragen,
het lijden te voorkomen dat Hij moest gaan dragen.
Door mensen verzocht niet de weg van de Vader te gaan,
maar mee in de adoratie van mensen in Zijn aardse bestaan.
Jezus missie is geen missie van algehele bijval creëeren,
maar een kruistocht…, dát moeten wij leren.
Een belangrijke les voor Zijn gemeente en kerk.
Want we zijn soms zo druk aan 't werk,
om in de gunst bij mensen te komen.
Proberen daarom bang, scheve gezichten te voorkomen.
Zouden we niet veel meer naar Vaders' wil vragen?
De weg van lijden, smaad en hoon moedig dragen?
Zij roeiden en trokken aan touwen,
te druk om hun handen te vouwen.
Echter…, aan de overkant kwamen ze niet!
Jezus biddend met gesloten ogen ziet,
hun geworstel en harde werken aan.
Ging naar hen toe en wilde hen voorbijgaan.
Zojuist hebben ze nog zo lekker gegeten…
En nu? Lijken ze Jezus te zijn vergeten...
'Het is een spook!', schreeuwden zij luid.
Maar zo ziet Jezus er toch niet uit?
Hij is het dan ook Die hen sust,
en stelt hen met Zijn Woord gerust:
Hebt goede moed en weest,
niet bevreesd!
Als jij je in een situatie bevind,
met heel veel tegenwind?
Toch moet je er zijn in gehoorzaamheid
aan God, het geeft echter veel strijd.
Is dat scheepje onze gemeente of kerk?
Willen uit de storm, dus hard aan 't werk!
Geen tijd om te bidden, heb ik het mis?
Ga je dan bidden als de storm over is?
Ach dat is dan toch niet meer nuttig?
we moeten vooruit, hardwerkend door!
Maar waarom stuurt God ons de storm in?
Wat heeft onze crisis voor een zin?
Hard werken houden we uren vol, bidden niet.
Zelfs zó druk dat je Jezus niet meer ziet...
Ondanks dat je je handen niet vouwt,
gaat Hij voorbij, omdat Hij van je houdt!
Maar..., Jezus gaat toch niet voorbij!???
Hij komt toch juist naar jou èn naar mij?
Nou, het wordt in het oude testament,
door God in een positieve zin aangewend.
Zo ging God, Mozes in volle glorie voorbij.
'HEERE, barmhartig, genadig, geduldig en trouw', zei hij.
God wil Zich laten zien in Zijn grote luister,
júist omdat we ons dan bevinden in het duister…
Wat waren ze paniekerig, bang en druk.
Maar dank aan God, wat een geluk!
Jezus heeft plaatsvervangend gebeden.
Heeft geen begrip voor wat zij niet deden,
maar…, vergeeft al hun èn onze gebreken...
Sust ons door met ons te spreken.
'Ik ben het, hebt goede moed!',
Zijn woorden, die angst verdwijnen doet.
Dus als Hij spreekt door Zijn Woord?
Wees erbij, zodat je het hoort!
Want zoals je in het Markus Evangelie leest,
is het daarin wel veelal donker geweest,
omdat Christus Zich uit de dood heeft opgericht.
En ook aan ons donkere aardse bestaan? Komt een einde, want het gaat op de grote morgen aan!!!
N.a.v. een preek bij het bevestigen van de ambtsdragers, met als tekstgedeelten:
Job 9: 8-12
Marcus 6: 42-56
Tekst:
Marcus 6: 48
En Hij zag dat zij veel moeite moesten doen om het schip vooruit te krijgen, want zij hadden de wind tegen; en omstreeks de vierde nachtwake kwam Hij, lopend op de zee, naar hen toe en wilde hun voorbijgaan. https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164232360000241
