Pagina's

Posts tonen met het label Ezechiël. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Ezechiël. Alle posts tonen

maandag 4 september 2023

Binnen- of buitenkant?

Ik zit stil in de kerk

Geroezemoes

voor de kerkdienst

Het komt hard binnen

Ik staar voor me uit

Oren die suizen

Brandende ogen

Ik kijk om me heen

Tranen die niet komen mogen

Ik staar wederom voor me uit...

Een driekwart volle kerk?

En toch...

Alleen...


De preek komt hard aan...

Ben ik in Christus?

En is dat wat Hij doet?

Snoeien aan mijn hoogmoed?


Voor Wie schrijf ik?

Met volledige overgave aan God

en een opgeheven blik?

Veel of weinig geprezen of gelezen?

Ik wil tevreden en stil wezen

Want is het werkelijk een talent?

Dat ik tevens 'hart'elijk voor Hem aanwend?

Hou ik mezelf niet voor de gek?

Is dat niet mijn gebrek?

Laat ik mij leiden aan Zijn hand

om met heel mijn ziel, kracht en verstand

niet mezelf maar de HEERE,

groot te maken en te eren?


Ik loop stil de kerk uit

Gepraat bij het koffie drinken

Ik wil de preek laten bezinken

Praten zal sowieso niet lukken

Ik voel me tegenwoordig meer een last

dan een welkome gast...

Mijn gevoelens zijn diep begraven...

Ik roep om Uw hulp bij overgave

aan mijn man en vooral aan U

Moed om kwetsbaar te zijn

in plaats het voorkomen van pijn...

Stilletjes vouw ik mijn handen

vraag om verlossing van banden

HEERE, doordat U mij snoeit,

weet ik dat U Zich met mij bemoeit...


De preek kwam hard aan...

Zijn er vruchten?

Een 'hart'elijk verlangen,

om in Zijn armen te vluchten...

En toch..., is het niet buitenkant?

De drang om ergens bij te horen?

Ik voel me gevangen en alleen... 


Ik twijfelde. Moet ik dit gedicht wel online zetten? Soms heb ik 'gewoon' momenten dat ik meer naar mijn halflege glas kijk, in plaats van naar mijn halfvolle. 
Toen dacht ik: Er zullen vast meer mensen zijn die hier soms mee worstelen. Gedeelde smart is halve smart. Gedeelde vreugd is dubbele vreugd. Bij deze mogen we van elkaar weten dat we niet alleen staan in ons worstelen. Bovendien met het wortelen in Christus.... 

Het gedicht is mede naar aanleiding van deze preek geschreven. Met als tekstgedeelte: 

Een vervolg op deze post kan je lezen op:

donderdag 8 juli 2021

Bekeer en leef!

Twee jongens die stoeien,
de juf gaat zich ermee bemoeien.
'Stoppen ermee', is wat zij zegt.
Geen van beiden, die zich daarbij neerlegt.
Daar komen ongelukken van!
De één bekijkt hoe hij het goed maken kan,
De ander  wacht onrustig af,
op de door de juf, bedachte straf...
Op welke jongen willen wij lijken?
Wachtend op straf, de tijd laten verstrijken?
Of herstellen wij de gemaakte schade,
en bekeren we ons van het kwade?

Welk beeld van God hebben wij?
Alle geloven gaf  de predikant op een rij.
We lopen er echter wel een beetje in vast,
en kiezen zelf welk beeld ons het beste past.
Maar..., als je Gods Woord open legt,
lees je wat God hierover zegt.
't Is een moeilijke taak, die profeet Jeremia verricht.
Want de mensen stoppen vaak hun oren dicht,
voor wat God zegt door de trouwe profeet heen,
terwijl daarop bij 't volk, verzet verscheen.
De pottenbakker had een scherp oordelend oog,
Geen goede vaas? Zijn verpletterende hand bewoog.
De Pottenbakker is een mooi beeld van God,
De Schepper die de wereld maakte en tot slot,
Zijn pronkjuweel boetseerde,
en daarin Zijn adem exhaleerde...
En Hij tevens na elke scheppingsdag keek,
of het goed was en..., dat bleek!
Gods beeld zoals in dit boek is beschreven,
wilde God dit zo aan Jeremia meegeven?
De Heere heeft hier aan Jeremia willen zeggen,
dat Hij aan niemand verantwoording hoeft af te leggen!

Zou Hij niet zoals de Pottenbakker doen kunnen?
Of wil Hij het huis van Israël, iets anders gunnen?
Van het volk Israël deugde niets meer.
Ze kwamen wel naar de tempel keer op keer,
Echter, God kon Zijn oordeel niet bedwingen,
omdat ze tevens naar de de afgoden gingen.
Zou Hij hetzelfde met jou doen als Hij naar je kijkt?
Wanneer jij je met het volk Israël vergelijkt,
ben jij ook vol van hoogmoed?
Vind jij jezelf tevens zéér goed?
God kan kijken zoals geen mens dat kan!
Ziet dwars door ons heen en ons schoon elan!
Dan besef ik met mijn menselijke verstand,
boven mijn hoofd, hangt Gods oordelende hand.
Hij zou mij werkelijk neerslaan kunnen,
maar..., Hij wil mij het leven gunnen.
Daarmee kijk ik recht in het hart van God.
Dus wat gebeurt als ik terugkeer naar Zijn gebod?

Een berouwvolle God heeft geen behagen,
in de goddeloze dood te hebben geslagen.
Wanneer hij zich bekeert van zijn kwade wegen.
heeft God geduld en geeft Zijn zegen!
Indien God het goede belooft aan een koninkrijk,
zij niet luistert naar Hem en voor het kwade bezwijk'?
Krijgt God berouw over 't goede dat Hij heeft beloofd. 
De joden, nazaten van 't volk met Abraham als stamhoofd,
zeiden aan Johannes en Jezus: 'jullie moeten niet zeuren,
ons kan lekker niets gebeuren!
Je kan zeggen dat we het niet goed doen, maar nee!
Wij dragen  de belofte met ons mee!!!'
Is dit wat in onze gezindte ook binnensloop?
Ik heb de belofte gekregen bij de heilige doop!?
Maar als je niet naar die belofte leeft,
die God aan jou gegeven heeft?
Als woord en daad uit elkaar lopen?
Kan je dan op het leven hopen???

God wijst deze twee richtingen aan.
Dreigend oordeel, maar als we ons bekeren gaan,
dan wijkt het oordeel en is de zegen beschikbaar.
Als je echter God de rug toekeert,
zorg Hij ervoor, dat het oordeel terugkeert.
Lijkt Hij nu een draaiende God en niet betrouwbaar?
Wanneer je echter dieper onderzoeken gaat?
Vindt je dat God, Zich nóóit veranderen laat!
Zijn zijn en wezen veranderen niet!
Het is een liefdevolle en geduldige, God die je ziet!
Die, zoals je nu hebt gehoord,
trouw blijft aan Zijn belofte èn Woord!
Want bekering geeft leven,
afkeer zal oordeel geven...
Het probleem zit dus niet  in God, maar in ons mensen,
wij willen een God die exact afstemt op ónze wensen...
Ruimte om onszelf te zijn, op onze eigen wegen,
daarop ondertussen..., verlangend naar Zijn zegen!

Heidenvolken hebben vervolgens de vraag: 
'Waarom heeft de maagd Israël de dood zo graag?
Heb je zoiets afschuwelijks gehoord?
Het volk kiest niet het leven, ze zijn gestoord!'
Tjonge jonge, die Israëlieten en inwoners van Jeruzalem,
die niet willen luisteren naar Gods stem...
Maar voor we met ons oordeel klaar staan,
hebben wij 't tot op heden beter gedaan?

De boodschap is niet veranderd in 't nieuwe testament,
waarin Jezus Zijn discipelen uitzendt:
'Bekeert u, want het Koninkrijk van God is nabij.
Het oordeel nadert voor jou èn voor mij!'
Nu kunnen we ons nog bekeren.
Wil je dáár de betekenis van leren?
Maak er geen enorme prestatie van,
omdat God dan misschien zeggen kan,
door álles wat je doet:
'ziet..., het is zéér goed!'
Want dat lukt je werkelijk niet!
Het is al mensenwerk wat je dan ziet...
Dus ga niet bij jezelf te rade,
want het is enkel en alleen: genade!
God ziet tot in het diepste in je hart,
jezelf mooier voordoen, maakt dat de liefde verstart.
Erkèn dat je niet volgens Zijn hoge norm kan leven,
Onmogelijk Hem, Zijn verdiende eer kan geven.
En met jouw naaste heb je ook al problemen!
Kom tot Hem, om je verantwoordelijkheid te nemen.
Lege handen HEERE, leer ons volgen zonder vragen,
en door Uw genade het heden te dragen.

Niemand heeft ooit God gezien, maar Hij is geopenbaard
door de eniggeboren Zoon, Die Hem ons verklaart,
Door 't Lam Jezus, is verlossing van zonden in dit leven,
In Zijn levensboek staat ook mijn naam geschreven.
De Heere heeft in de dood van de goddeloze  geen lust,
Zijn warme hart, betrokkenheid en liefde geeft rust.
Wácht daarom niet het oordeel af,
zoals die jongen wachtte op zijn straf.
Maar luister naar Gods nódende stem,
Kom dan! En bekeer je tot Hem!
En?
Leef!!!

N.a.v een preek met als tekstgedeelten:
Jeremia 18: 1- 18
Ezechiël 18:23

23 Zou Ik werkelijk behagen scheppen in de dood van de goddeloze? spreekt de Heere HEERE. Is het niet, wanneer hij zich bekeert van zijn wegen, dat hij zal leven?

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162538380000241





Wie krijgt onze stem?

Veel gelezen post