Een gewaarschuwd mens...

Het volk van God uit Egypte verlost, hoorde,
bij de berg Sinaï via Mozes, Gods tien woorden.
Zij bevestigden eenstemmig aangedaan,
dat zij vast in Zijn geboden zouden staan!
Maar het volk was daarvan snel afgeweken.
Al voordat Mozes terug was met het verbondsteken,
verzochten zij Aäron, die met de oudsten zoveel van Gods heerlijkheid,
op de berg had gezien, en Aäron was bereid,

beelden van goden te maken die voor hen uitgaan.

Is heel het volk vergeten wat God heeft gezegd en gedaan?
Buig niet voor een ander beeld van God.

Dat is verboden zegt het tweede gebod…
Aäron, je zag zojuist veel van de heerlijkheid van de HEERE!
Jij gaat je toch niet van Zijn gebod afkeren? Mozes die op de berg vertoeft,

het volk dat alleen volharden in 't gebod hoeft…
Mozes roemt God in Zijn volmaaktheden.
Volhard door daaraan aandacht te besteden! Hoe groot was het verdriet door de straf! Drieduizend mensen door ongehoorzaamheid in 't graf...

God maakt Zichzelf bij ons door Zijn Woord bekend,

belangrijk dat ik me tot Zijn beeld wend.

God waarschuwde niet te knielen of eren,

voor verkeerde beelden van de HEERE.

Het volk Israël zondigde binnen 't Verbond.

Dat is waarvoor God Zijn Zoon zond…

Want een god naar de mens, is dat een feest?

Mozes is hier een beeld van Christus geweest.
Mozes pleitte zoals Jezus voor ons bij God:

“Uw eigen volk overtrad Uw gebod.”

Hij vraagt of God Zijn volk spaart!

Jezus, Die ons de Vader heeft verklaart.

Roemen wij ook Gods volmaaktheden

door daar voortdurend aandacht aan te besteden?

Wanneer wij Gods Woord lezen,

leren we Hem kennen in Zijn Wezen...

Dat helpt dat je niet van de weg raakt,

door wat zich in dit leven belangrijk maakt. 
HEERE, HEERE, barmhartig en genadig, geduldig,
en rijk aan goedertierenheid en trouw.

Gegeven heeft Hij dat beeld ook aan jou!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten: Exodus 20 vers 18-23, Exodus 24 vers 

7-18, Exodus 31 vers 18 en Exodus 32 vers 1-6

Tekst: 

Exodus 32 vers 1: Toen het volk zag dat het lang duurde voor Mozes van de berg afdaalde, kwam het volk bijeen bij Aäron, en zij zeiden tegen hem: Sta op, maak voor ons goden die vóór ons uit gaan, want die Mozes, de man die ons uit het land Egypte geleid heeft – wij weten niet wat er met hem gebeurd is.

Preek beluisteren

 

Waken in de nacht

Ons waken

In dit hoofdstuk,

ligt op de "nacht" veel nadruk.

In Egypte, hun allerlaatste nacht,

hielden de Israëlieten allemaal de wacht?

Een opdracht van God om te waken,

voordat ze de reis gaan maken,

naar het beloofde land, 

verlost door 's HEEREN hand.

Om te vertrekken kan het sein,

er ieder moment zijn...

Meer dan vierhonderd jaar,

woonden zij in Egypte aldaar...

Onheilspellend is deze nacht...

Israëlieten? Houdt de wacht!

Hoe God oordelend en straffend door Egypte gaat,

Farao die in de nacht opstaat,

om het sterven van zijn zoon moet treuren.

De Israëlieten zien of horen het gebeuren.

Zij mogen hun ogen er niet voor sluiten,

wat gebeurt in hun huizen èn daarbuiten!

De nacht was bijna voorbij,

farao vroeg aan Mozes: 'Zegen ook mij!'

Gemeente van Christus die wij zijn,

is dit voor ons  een lijn?

Zijn wij in deze nacht waakzaam?

Bidden wij in Jezus naam?

Een nacht tot eer,

van onze HEER?

Zoals je waakt bij iemands sterven,

tot hij Zijn toekomst gaat beërven?

Vol verlangen naar de nieuwe morgen,

in deze laatste nacht vol strijd en zorgen?

Pelgrims voortkomend uit alle landen,

vouwen wij tezamen onze handen?

Gods gerichten gaan de wereld door...

Crisis na crisis komen nu voor...

Gezondheid, gezag, oorlog of economie...

Sluit je ogen niet, maar zie!!!

Oordelen..., váák aan onszelf te danken...

Hij is de wijnstok, maar zijn wij de ranken!?

Gods opdracht om door generaties heen te waken,

terwijl wij onze reis zijn aan het maken, 

door een wereld die ondergaat voor ons gevoel.

Beantwoord ik wel, aan Gods gegeven doel?

Reizend door deze duistere nacht,

waarbij ik op Jezus' terugkomst wacht?

Zijn waken

Jezus was op die bewuste Paasnacht zeer ontdaan,

vroeg aan de discipelen: 'Wil je een uurtje  bidden gaan?'

Zèlfs één uurtje waken, zoals je ziet,

lukte de discipelen niet...

Maar de Waker van Israël,

slaapt of sluimert niet, Die kon 't wel!

Niemand is zo wakker als Hij.

Bíj́na is onze duistere nacht voorbij...

Duister omdat wij zèlf alles in de war schoppen.

Toch mogen bij Hem aan de deur kloppen.

Ons verlossen, dát is wat Hij wil!

Staan wij daarbij wakend stil?

Gods oordeel over Zijn Eerstgeborene...

Zó maakt Hij het in orde voor verlorenen!

In de hof gewaakt, wat wij niet opbrengen konden.

Verdroeg de slagen, het kruis en de wonden.

God gaat oordelend en straffend door.

Is het Evangelie..., dat ik daarin hoor!?

Of ben ik soms te bang?

En voelt de nacht wel èrg lang?

Houd moed, niemand is zo wakker als Hij...

Jezus bidt voortdurend Zijn Vader voor jou èn mij!!!

N.a.v. een preek uit een prekenserie tijdens de dankzegging van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:

Exodus 12:30-42

Marcus 14:32-42

1 Petrus 4:7-11

Tekst:

Exodus 12

42 Een nacht van waken was dit voor de HEERE om hen uit het land Egypte te leiden. Daarom is dit een nacht ter ere van de HEERE: een waken voor alle Israëlieten, al hun generaties door.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164779920000241

Volmaakt?

Een volmaakt lam

In de eerste maand op de tiende dag ging,

papa en kind in de nieuwe maandrekening,

op zoek tussen de schapen naar een lam.

Een volmaakte, dat vader ten offer meenam.

Verzorgd in 't gezin voor vier dagen.

Of ze misschien tóch een gebrek zagen?

Want kan je met een gebrek komen tot,

een volmaakt heilig God?

Wat wil God met dit offer illustreren?

Dat Hij heilig is, ónze HEERE!

Hoe prenten wij Gods heiligheid in,

in de gemeente, school en voorál ons gezin!?

Beoordeel ik God naar eigen graadmeter?

Gods Woord weet het altijd beter!

Tevens dat we een volmaakt offer zullen geven.

Is dat in ons leven ons "hart"elijk streven?

God is heilig, dus wil je je heilig gedragen.

God doet geen onrecht om dit van ons te vragen.

De HEERE heeft ons goed gemaakt!

Wij zijn zèlf van Zijn pad afgeraakt...

Vier dagen zal het lam in 't gezin meeleven.

Gaat dat geen veel verdriet geven,

als vader het lam offert met iedereen,

bij de onderdorpel eromheen?

Kinderen moeten wellicht huilen?

Wij weten nu, dat we bij hèt Lam mogen schuilen!

Een volmaakte Christus

Ik had een hele week en geen vier dagen,

over gebreken bij hèt Lam en mezelf af te vragen.

Het doel waarvoor U mij geschapen heeft.

behaal ik niet, omdat zonde aan mij kleeft.

Ik wil mijn zonden aan U, oh God getuigen,

vol van vrees en schaamte voor U buigen.

Volmaakt bent U, Jezus aan 't kruis gegaan,

daarom kon Israël met één lammetje volstaan!

Onbevlekt Lam door de Vader gevonden,

als Mens onder mensen, naar de aarde gezonden.

Jezus stierf als dát lammetje tegen de avond,

maar Hij was het ook, Die uit de dood opstond.

Door Zijn dood en opstandingskracht,

hoeven de Israëlieten èn ik niet worden geslacht.

 De vaders slachten het lam,

die zo de taak van de priester overnam.

Petrus wil ons in zijn brief leren,

't Volk is een heilig priesterschap voor de Heere. 

Vaders, dat is jullie allerbelangrijkste taak,

te zorgen voor een Lam in 't gezin is noodzaak!!!

Het heilig Avondmaal een fantastische mogelijkheid,

nú kan je het Evangelie aan jouw kinderen kwijt!

Lof aan dat volmaakte Lam,

dat de zonden der wereld wegnam.

Ja, óók die grote schuld van mij...

Hallelujah, in Christus van zonden vrij!

N.a.v. een prekenserie tijdens de viering van het Heilig Avondmaal met als tekstgedeelten:

Exodus 12:1-7

1 Petrus 1:15-21

1 Petrus 2:1-10

Tekst:

Exodus 12

5 U moet een lam zonder enig gebrek hebben, een mannetje van een jaar oud. U moet het van de schapen of van de geiten nemen. 6 U moet het in bewaring houden tot de veertiende dag van deze maand, en heel de verzamelde gemeenschap van Israël zal het slachten tegen het vallen van de avond.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164776680000241

Als kinderen gaan vragen:

Gods verhaal:

'Wat betekent deze dienst voor u?'

Welk antwoord geeft u nu?

We lezen dat het uit twee delen bestaat.

Eerst dat 't over de verlossing uit Egypte gaat.

In de huizen van de Israëliet,

was geen verdriet,

het bloed op de deurposten,

zou hun geen eerstgeborene kosten.

Pascha, de engel ging hèn voorbij!

Dat Egyptenaren luid huilden hoorden zij...

Want zij woonden tussen de Egyptenaren in,

alle Israëlieten, met hun gezin.

Terwijl de Engel des verderfs langs kwam,

keken ze naar 't bloed van 't volmaakte lam.

Voor de Israëlieten was dit teken zó nodig,

voor de engel was het echter overbodig.

Iedereen ook kinderen waakten en vierden feest…

Dat moet toch wat zijn geweest!?

Voor hen verlossing, Egyptenaren oordeel.

Dubbele gevoelens, is feest vieren wel reëel?

Besef je, wanneer je exodus twaalf leest,

hóe belangrijk deze gebeurtenis is geweest?

Daarom past God onze maandrekening aan,

want Zijn daden moeten vooraan staan!

Dat ik in plaats van de oogst en economie,

wat God doet èn gedaan heeft, als beslissend zie.

En ik daarom dus ook Zijn handelen,

als uitgangspunt neem, voor mijn wandelen.

Zo loopt ons kerkelijk jaar met advent vooruit,

op één januari, met een geheel ánder geluid.

De wereld jaagt om voor eigen verlossing te werken,

hoop en verwachting klinkt er echter in onze kerken.

Wij zijn bevrijd van al ons gejakker en jagen,

Christus heeft alles gedaan, onze zonden gedragen... 

God heeft door Zijn bloed ook mij welgedaan,

dáárom mag ik gerechtvaardigd voor Hem staan.

Dat bloed van Christus, voor mij hèt teken,

dat ik daarom in mijn leven met Jezus reken!

Vraagt mijn kind: 'Wat betekent deze dienst voor u?'

Welk antwoord geef ik hem of haar dan nu?

Bevrijding of oordeel, een verschillend lot.

Beiden komen immers van Diezelfde God?

Kan ik mijn kind hier wel aan blootstellen,

door over bevrijding èn oordeel te vertellen?

Een verkeerde vraag, en geen misschien!

Want wat mogen onze kinderen allemaal zien?

Hij hóeft zich voor mij niet aanvaardbaar te maken!

Heb ik mijn hart door God laten raken?

Keer je steeds naar Gods aangezicht,

want Hij bevrijdt door het Evangelisch gericht!

Zie op Jezus' offer aan het kruis volbracht.

Wordt niet moe dát te vertellen aan jouw nageslacht!

Mijn verhaal:

Hij wil dat ik dankzij het Heilig Avondmaal,

"hart"elijk deel, mijn bekeringsverhaal…

Maar zó'n "feest" als de wereld in brand staat?

Je bij oorlog, evenwel Avondmaal vieren gaat?

Wordt mijn hart naar 't oorlogsnieuws getrokken?

Of laat ik mijn hart naar de hemel lokken?

Belangrijke dat ook ik herinnerd wordt,

dat Jezus' bloed tevens voor mij is uitgestort.

Het teken van 't Heilig Avondmaal voor mij?

Herinnert, door Jezus' bloed ben ik vrij!!!

Wanneer we Gods daden doorgeven,

zonder zielsbewogenheid in eigen leven?

Zonder schuldig voor God te hebben gestaan?

Die daden? Heeft God voor mij gedaan!

Als Kinderen het verhaal uit traditie horen?

Dan gaat de Boodschap jammerlijk verloren,

omdat men dan de waarde niet,

van hèt Evangelie inziet.

Want komt niet de neergang in Nederland,

van het slordig en mat leven door eigen hand?

Omdat ieder niet genoeg,

brandend vuur bij zich droeg?

Dus geen dood maar een Levend verhaal,

in mijn eigen zielen- of harten-taal.

Hoe God mij van mijn zonden bevrijdde,

en ik dáárom mijn leven Hem wil wijden...

Exodus leert ons: Laat je het na,

de vraag en 't "hart"elijk antwoord bij Pascha,

tussen ouders en  kinderen?

Dan zal dat de bevrijdende kracht verhinderen!

De door slordige geestelijke opvoeding verschenen gaten,

mag je niet aan de kerk of school overlaten!

Wat beloofde we, toen we kinderen kregen?

"Hart"elijk' onderwijs mag niet worden verzwegen!

Dit bovenstaande zouden we niet hoeven zeggen,

als we de verantwoordelijkheid bij onszelf neerleggen.

Vertellen hoe ik zelf uit Egypte geleid ben?

Vanzelfsprekend, omdat ik Jezus "hart"elijk ken!

Anders stond ik bij de doop te liegen...

Of was ik mezelf soms aan het bedriegen?

Heilig Avondmaal voor mij de gelegenheid,

te vertellen Wie mij van zonden heeft bevrijd.

Het is een Pascha-offer voor de HEERE,

Dat teken van 't bloed mocht ook ik leren.

Ik kniel en buig met Gods volk neer,

voor de enige ware God en HEER.

De Israëlieten gingen op pad,

en deden wat de HEERE Mozes en Aäron geboden had

Doe ik dat ook? Maak ik er werk van,

zodat een ieder van mij afkijken kan,

dat mijn voetstap achter Jezus aangaat?

En Jezus leidend in mijn agenda staat?

Avondmaal is een uitgelezen kans! 

Ons gezicht verlicht door Zijn heerlijke glans…

N.a.v. een preek uit een prekenserie, tevens voor de voorbereiding van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:

Exodus 12:21-28

Exodus 13:8-16

Deuteronomium 6:20-25

Tekst:

Exodus 12

26 En het zal gebeuren, als uw kinderen tegen u zullen zeggen: Wat betekent deze dienst voor u? 27 dat u moet zeggen: Dit is een Pascha-offer voor de HEERE, Die in Egypte de huizen van de Israëlieten voorbijging, toen Hij de Egyptenaren trof en onze huizen bevrijdde. Toen knielde het volk en boog zich neer.

Exodus 13

8 En op die dag moet u uw zoon vertellen: Dit gebeurt om wat de HEERE voor mij gedaan heeft, toen ik uit Egypte vertrok.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164716200000241

Evangelische strafgerichten

Ik de HEERE, ga door het land Egypte trekken.

De maat is vol, afgoden wil Hij niet meer bedekken.

Alle eerstgeborenen in Egypte zal de dood treffen,

zodat Egyptenaren en Israëlieten gaan beseffen,

dat Hij de HEERE is, de Enige Ware God.

Hun afgoden worden door Hem bespot. 

Want de afgoden worden in de plagen,

door de Enige Ware God verslagen!

Zoals de nijlgod die "leven" gaf?

Kon niets, want zijn water werd bloed als straf...

Dienaren en 't volk achtten Mozes hoog.

Maar de farao, die eerst meebewoog?

Verharde toen deze rampen werden afgewend.

Moeilijk buigen, als je zó machtig bent.

Nou..., eigenlijk almachtig dènkt te wezen,

in plaats van de Enige Ware God te vrezen!

Farao zit in een soort ivoren toren,

wilde als Poetin, niet naar God en 't volk horen...

Farao en Poetin die horen bij de aardse groten? 

worden echter door God van de troon gestoten.

God wil verlossing en redding verrichten,

Maar dat gaat wel door gigantische gerichten!

Opvallend! Na die tien heftige plagen,

gaf God de tien geboden om naar te gedragen. 

Een gedenkdag, het verhaal moet steeds verteld!

Zo staat in dit boek "Exodus" vermeld. 

Hoe God het voor Zijn volk opnam. 

Door het bloed van het volmaakte lam,

dat aan de deurposten was gestreken,

was de dood voor hun eerstgeborenen geweken. 

Waren ze niet bewust óf onbewust beïnvloed,

door de Egyptische afgoden en gedachtegoed?

Achter farao's voortdurende weigering?

Zit de strijd tussen de Enige Ware God die Zich in

Zijn Woord heeft geopenbaard èn de afgoden.

Wat willen wij? Onze afgoden doden,

en erkennen dat de Heere God is?

Kom ook ik dan, tot de oprechte belijdenis:

Is er iets dat ik belangrijker vindt,

dan te geloven in Gods eniggeboren Kind?

Soms zijn schijnbare zegeningen juist een vloek,

omdat ik er steeds mijn heil in zoek…

Hier in het westen zijn wij rijk,

zet God dát nu juist niet te kijk?

En dan..., als een gericht mij overkomt?

Is dit voor een afgod, die door mij was vermomd?

Is God er een strijd tegen begonnen?

Hij heeft door Zijn almacht, reeds overwonnen!

Tevens van mijn vrome afgoderij,

maakt Hij mij door Zijn bloed vrij…

Want de HEERE wil dat wij gaan ontdekken,

dat Hij ons uit Egypte wil laten trekken.

Jij en ik verlost van het afgodische kwaad,

en met Hem naar 't beloofde land gaat.

In Openbaringen negen,

kom je veel overeenkomst met Exodus tegen.

Ondanks slagen, diezelfde waargebeurde woorden:

zij bekeerden zich niet, plegen diefstal en begingen moorden.

Echter…, God wil niet alles kort en klein slaan.

Maar laten zien, afgoden? Daar heb je niets aan!

Ik ben de HEERE, dát wil God ons tonen,

en wil de arme en nooddruftige verschonen…

Onze Verbondsgod Die ons uit “Egypte” heeft geleid,

heeft ons van ál onze zonden bevrijd!

Door gerichten heen schuilen achter het bloed?

Doen wij dat? Met haastige spoed?

Want dit gericht dat mij overkomt?

Is dit voor een afgod, die door mij was vermomd?

En als kinderen vragen wat nodig is voor,

verlossing van zonden, geven wij hen gehoor?

Vertellen we van Gods Eerstgeborene,

Die omzag naar het verlorene?

Door Zijn bloedverzoenend sterven aan het kruis,

wordt de nieuwe hemel en aarde…, ons thuis!

N.a.v. een prekemserie, op weg naar Pasen, met als tekstgedeelten

Exodus 12:1-14, Kolossenzen 2:12-15, Openbaringen 9:13-21, Vraag 94 en 95 HC

Tekst:

Exodus 12:12:

Want Ik zal in deze nacht door het land Egypte trekken en alle eerstgeborenen in het land Egypte treffen, van de mensen tot het vee. En Ik zal aan al de goden van de Egyptenaren strafgerichten voltrekken, Ik, de HEERE.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164658960000241