Gods verhaal:
'Wat betekent deze dienst voor u?'
Welk antwoord geeft u nu?
We lezen dat het uit twee delen bestaat.
Eerst dat 't over de verlossing uit Egypte gaat.
In de huizen van de Israëliet,
was geen verdriet,
het bloed op de deurposten,
zou hun geen eerstgeborene kosten.
Pascha, de engel ging hèn voorbij!
Dat Egyptenaren luid huilden hoorden zij...
Want zij woonden tussen de Egyptenaren in,
alle Israëlieten, met hun gezin.
Terwijl de Engel des verderfs langs kwam,
keken ze naar 't bloed van 't volmaakte lam.
Voor de Israëlieten was dit teken zó nodig,
voor de engel was het echter overbodig.
Iedereen ook kinderen waakten en vierden feest…
Dat moet toch wat zijn geweest!?
Voor hen verlossing, Egyptenaren oordeel.
Dubbele gevoelens, is feest vieren wel reëel?
Besef je, wanneer je exodus twaalf leest,
hóe belangrijk deze gebeurtenis is geweest?
Daarom past God onze maandrekening aan,
want Zijn daden moeten vooraan staan!
Dat ik in plaats van de oogst en economie,
wat God doet èn gedaan heeft, als beslissend zie.
En ik daarom dus ook Zijn handelen,
als uitgangspunt neem, voor mijn wandelen.
Zo loopt ons kerkelijk jaar met advent vooruit,
op één januari, met een geheel ánder geluid.
De wereld jaagt om voor eigen verlossing te werken,
hoop en verwachting klinkt er echter in onze kerken.
Wij zijn bevrijd van al ons gejakker en jagen,
Christus heeft alles gedaan, onze zonden gedragen...
God heeft door Zijn bloed ook mij welgedaan,
dáárom mag ik gerechtvaardigd voor Hem staan.
Dat bloed van Christus, voor mij hèt teken,
dat ik daarom in mijn leven met Jezus reken!
Vraagt mijn kind: 'Wat betekent deze dienst voor u?'
Welk antwoord geef ik hem of haar dan nu?
Bevrijding of oordeel, een verschillend lot.
Beiden komen immers van Diezelfde God?
Kan ik mijn kind hier wel aan blootstellen,
door over bevrijding èn oordeel te vertellen?
Een verkeerde vraag, en geen misschien!
Want wat mogen onze kinderen allemaal zien?
Hij hóeft zich voor mij niet aanvaardbaar te maken!
Heb ik mijn hart door God laten raken?
Keer je steeds naar Gods aangezicht,
want Hij bevrijdt door het Evangelisch gericht!
Zie op Jezus' offer aan het kruis volbracht.
Wordt niet moe dát te vertellen aan jouw nageslacht!
Mijn verhaal:
Hij wil dat ik dankzij het Heilig Avondmaal,
"hart"elijk deel, mijn bekeringsverhaal…
Maar zó'n "feest" als de wereld in brand staat?
Je bij oorlog, evenwel Avondmaal vieren gaat?
Wordt mijn hart naar 't oorlogsnieuws getrokken?
Of laat ik mijn hart naar de hemel lokken?
Belangrijke dat ook ik herinnerd wordt,
dat Jezus' bloed tevens voor mij is uitgestort.
Het teken van 't Heilig Avondmaal voor mij?
Herinnert, door Jezus' bloed ben ik vrij!!!
Wanneer we Gods daden doorgeven,
zonder zielsbewogenheid in eigen leven?
Zonder schuldig voor God te hebben gestaan?
Die daden? Heeft God voor mij gedaan!
Als Kinderen het verhaal uit traditie horen?
Dan gaat de Boodschap jammerlijk verloren,
omdat men dan de waarde niet,
van hèt Evangelie inziet.
Want komt niet de neergang in Nederland,
van het slordig en mat leven door eigen hand?
Omdat ieder niet genoeg,
brandend vuur bij zich droeg?
Dus geen dood maar een Levend verhaal,
in mijn eigen zielen- of harten-taal.
Hoe God mij van mijn zonden bevrijdde,
en ik dáárom mijn leven Hem wil wijden...
Exodus leert ons: Laat je het na,
de vraag en 't "hart"elijk antwoord bij Pascha,
tussen ouders en kinderen?
Dan zal dat de bevrijdende kracht verhinderen!
De door slordige geestelijke opvoeding verschenen gaten,
mag je niet aan de kerk of school overlaten!
Wat beloofde we, toen we kinderen kregen?
"Hart"elijk' onderwijs mag niet worden verzwegen!
Dit bovenstaande zouden we niet hoeven zeggen,
als we de verantwoordelijkheid bij onszelf neerleggen.
Vertellen hoe ik zelf uit Egypte geleid ben?
Vanzelfsprekend, omdat ik Jezus "hart"elijk ken!
Anders stond ik bij de doop te liegen...
Of was ik mezelf soms aan het bedriegen?
Heilig Avondmaal voor mij de gelegenheid,
te vertellen Wie mij van zonden heeft bevrijd.
Het is een Pascha-offer voor de HEERE,
Dat teken van 't bloed mocht ook ik leren.
Ik kniel en buig met Gods volk neer,
voor de enige ware God en HEER.
De Israëlieten gingen op pad,
en deden wat de HEERE Mozes en Aäron geboden had
Doe ik dat ook? Maak ik er werk van,
dat mijn voetstap achter Jezus aangaat?
En Jezus leidend in mijn agenda staat?
Avondmaal is een uitgelezen kans!
Ons gezicht verlicht door Zijn heerlijke glans…
N.a.v. een preek uit een prekenserie, tevens voor de voorbereiding van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:
Exodus 12:21-28
Exodus 13:8-16
Deuteronomium 6:20-25
Tekst:
Exodus 12
26 En het zal gebeuren, als uw kinderen tegen u zullen zeggen: Wat betekent deze dienst voor u? 27 dat u moet zeggen: Dit is een Pascha-offer voor de HEERE, Die in Egypte de huizen van de Israëlieten voorbijging, toen Hij de Egyptenaren trof en onze huizen bevrijdde. Toen knielde het volk en boog zich neer.
Exodus 13
8 En op die dag moet u uw zoon vertellen: Dit gebeurt om wat de HEERE voor mij gedaan heeft, toen ik uit Egypte vertrok.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164716200000241
Geweldig! Ik ben hier zo blij mee! Ik mis dat vuur in de mensen om mij heen. Dankjewel voor je bemoediging! Prachtig verwoord! En helemaal uit Gods woord. Ja een getuigenis van Zijn verlossingswerk en het besef dat het avondmaal een heilig gebeuren is met een diepe betekenis, waar we alleen aan deel kunnen nemen met een rein hart. Vergeving geschonken hebbende aan onze naasten. Want iedereen neemt en eet tot zijn eigen oordeel staat er en dat we het goed moeten maken met elkaar voordat we deelnemen. Dat beseffen velen niet. Een gezegende dienst met je broeders en zusters.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Ilona. Jij op jouw beurt, bemoedigd mij weer🙂.
Verwijderen