Lichten in de wereld

Heere God, wat bedoelt U toch?

Ik lees Uw Woord vooralsnog.

Eerlijk, ik raak verward en in verlegenheid. 

Ben het begrip van deze tekst even kwijt!

Maakt Paulus zichzelf veel te belangrijk?

Maakt hij de gemeente te veel van zich afhankelijk?

Geeft de gemeente van Fillipi geen licht,

heeft hij dan tevergeefs al zijn inspanningen verricht?

Hij moet zijn gemoedsrust scheiden,

van het resultaat van de gemeente leiden...

Als de gemeente geestelijk niet floreert,

heeft hij dan vergeefs intensief geïnvesteerd?

Als onze kinderen de dienst van God hebben verlaten,

maar wel een goede baan hebben met dito 'baten'?

Was onze opvoeding dan voor niets?

Dat is ook weer zoiets!

Paulus bewogenheid lees je in ál deze tekstwoorden,

die wij in zijn brief aan de fillipenzen hoorden.

Ook al zit een voorganger in de gevangenis,

en moeten we leven met dat gemis?

Verdiep je dan extra in Gods Woord en wees niet doof.

Gehoorzaam, opdat je niet achteruit boert in 't geloof!

Want jouw God en Vader ben je nóóit kwijt,

Hij is altijd in jouw biddende aanwezigheid.

Doe alle dingen zonder morren en meningsverschillen!

In plaats van overal iets van vinden en over praten willen

Als ik steeds discussiërend over Gods Woord iets zeg,

trekt dat het Evangelie bij mijn ziel weg.

Maar niet als ik gehoorzaam volg zonder vragen...

God werkt dit willen èn werken, naar Zijn welbehagen!

Het welbehagen van God,

is dit een soort noodlot?

Dat Hij willekeurig mensen vind,

die Hij maakt tot Zijn kind?

Nee, zijn welbehagen is juist,

iets wat daar tegenin druist...

Hij kiest ervoor mensen te bevrijden,

die tegendraads zijn en mopperend woorden zeiden!

Zeuren en discussiëren en tóch verlost?

Het heeft de Vader, Zijn énige Zoon gekost...

Dát is Gods welbehagen,

Hij blijft ons almaar verdragen.

Zijn hart die voor ons blíj́ft kloppen,

ondanks dat we tegen Hem aan schoppen...

Wordt voor jou nu 't morren en eindeloos discussiëren,

een zonde waarvan je je wilt bekeren?

Je zult zijn, onberispelijk en oprecht,

't moet niet maar gebeurt, heeft Paulus gezegd.

Kind van God, dan zal Zijn licht in jou schijnen,

de duisternis en opstand tegen God gaat verdwijnen.

Houdt vast aan het Woord ons gegeven,

want dat Woord wekt ons tot leven!

Niet als een wet moet je het hier verstaan,

want die wet heeft Christus al voldaan...

Dank Heere, want ik kon en kán het niet!

Werkt U in mij, opdat een ander Uw licht in mij ziet?

Wonder zo groot, het onberispelijk oprechte Lam,

Die zonder morren, mijn schuld op Zich nam!

Een stand van zaken in Christus, wordt hier gegeven,

om Wiens lofzang toen en immer, zál worden geheven!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Daniël 12:1- 4

Matteüs 5: 13- 16

Filippenzen 2: 12- 18

Tekst:

Filippenzen 2: 15

15 opdat u onberispelijk en oprecht zult zijn, kinderen van God, smetteloos te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld,

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162541800000241

Levensheiliging

Het is modern om aan jezelf te werken.

Hoe de balans in jezelf te versterken.

En hoe kom ik met 't kind in mij, in contact?

Of, hoe stel ik mijn grenzen met tact?

Voor een aantal mensen is dit goed.

Misschien wel omdat diegene die dit doet,

zichzelf zo puntgaaf en perfect vindt,

en dan zich overgeeft aan een ander Bewind!

Nemen we onszelf niet te serieus?

Of maken wij een andere keus?

Door 't serieus nemen van God en Zijn Woord ,

wordt onze relatie met de HEERE niet verstoord.

Dingen die soms zó krom zijn gegroeid?

Als God en Zijn Woord Zich ermee bemoeit;

en je de Heere serieus in jouw leven laat mengen?

Blijft 't een pijnlijke exercitie om het terug te brengen...

Paulus zegt: 'werkt aan uw eigen Zaligheid.'

Echter, dat is toch met Gods Woord in strijd?

Als je vers dertien hebt gelezen,

is het tegendeel bewezen...

Het is Gods ontferming, dus weg met die vragen!

Hij werkt het willen en werken, naar Zijn welbehagen...

Het klopt weer en alles is in evenwicht,

maar is ons hart geraakt en op God gericht!?

Gaan wij daarom met onze kinderen naar de kerk?

De HEERE is daar met onze harten aan 't werk!

In de Griekse taal staat het in meervoud,

Paulus heeft het dus niet alleen over jouw behoud!

Hij spreekt voor de groepsmentaliteit,

en voor het werken aan hun aller zaligheid.

Soteria betekent welzijn of gezondheid,

evenals het woord 'de zaligheid'.

Onze gezondheid, dáár willen wij wel voor gaan.

Het coronavirus met vrees en beven plat slaan!

Is 't niet God, Die ons de gezondheid geeft?

En ons ook de zaligheid gegeven heeft?

Deze zaligheid heeft niets te maken met bekering.

Maar wel met onze levensheiliging!

Paulus roept op, om ons op hetzelfde pad te begeven,

zoals Jezus deed, tijdens Zijn aardse leven!

Pakken wij het kado van zaligheid wel uit?

Of is 't dat God, op ons vleselijke onwil stuit?

In een nieuwe gehoorzaamheid levend,

werkzaam aan de zaligheid, vrezend en bevend...

Paulus zegt hiermee; wees je bewust,

de HEERE werkt onder ons, naar Zijn hartenlust!

Vrees en beven krijgt nu een positieve betekenis,

door de door Hem, in ons gewerkte geloofsbelijdenis.

God werkt in de gemeente; heilig ontzag!

Werken wij aan onze zaligheid, dag aan dag?

Hebben wij ons oog nederig en zachtmoedig,

op God en onze naaste, en dat overvloedig?

Heere weer toch van mij, mijn eigenbelang!

Opdat ik naar het doen van Uw wil verlang!

Geef als gemeente geen verwijdering,

leidt ons júist, naar déze levensheiliging.

Want God, U bent onze zaligheid.

En wie zou U, dé hoogste Majesteit,

dan niet met eerbied prijzen!?

Laat onze lofzang voor U, ten hemel rijzen!!!

N.a.v. een preek tijdens een bediening van de heilige doop.

Met als tekstgedeelten: Filippenzen 2: 1- 18

Tekst: 

Filipenzen 12b: werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven,

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162477900000241