Die ook voor ons pleit

 

Een kwartiermaker bereidt alles voor,
soldaten hoeven daardoor,
alleen zichzelf mee te brengen,
om hun taken te volbrengen.
Jezus is vandaag naar de hemel opgevaren,
heeft verzoening gebracht voor zondaren.
Zijn lijden was ondraaglijk zwaar,
maar nóg is Zijn werk niet klaar…
Onze opgewekte Heer,
wat is er dan meer?
Welk nut heeft Zijn hemelvaart?
Wellicht dat deze preek het ons verklaart?
Jezus heeft het niet voor Zichzelf gedaan,
Hij is voor ons naar de hemel gegaan.
Christus werd aldaar,
onze Bemiddelaar.

Van een advocaat voor topcriminelen,
moordenaars, hopelozen en hen die stelen?
Kunnen wij niet onder de indruk raken.
Jezus is zo’n Advocaat van kwade zaken!
Paulus vertelt ons hier onomwonden,
Jezus staat tussen de Vader en ons voor onze zonden!
Hij wil ons buiten het gericht houden,
en voor de toorn van Zijn Vader behouden…
Jezus Die voortdurend voor Gods kinderen bidt en pleit,
en voor hen allen een hemelse plaats bereid.
Hij treedt niet op geod geluk nader,
maar met Zijn volbrachte werk tot de Vader.
Zijn doorboorde handen en vergoten bloed,
daarmee maakt Jezus het helemaal goed!
Jezus is uit de hemel, als Baby op aarde gekomen.
Volwassen heeft Hij Zijn vlees naar de hemel meegenomen.

In de hemel is nu Jezus ons Hoofd,
wij, Zijn lichaam op aarde, als je gelooft.
Iets van God werd daarna op aarde gegeven,
Gods Geest wordt in ons leven verweven.
We zitten vaak zo vast aan de wereld.
Onze blik op de Heere vertroebelt…
Zijn heilige Geest is voor onze aardse zorgen;
zorgen die we ervaren elke avond en en elke morgen.
Het kan niet dat de Vader jou, Zijn kind,
steeds in andermans armen vind!?
Gods Geest gaat aan ‘t werk met veel kracht,
Hij zorgt dat het van de Heere verwacht,
dingen van boven zoekt en je vind ‘t fijn!
Maar niet meer de dingen die van beneden zijn.
Ik wil gráág met Jezus de hemel bevolken.
Kijk verlangend omhoog of Hij komt op de wolken!!! N.a.v. een preek op hemelvaartsdag met als tekstgedeelten:
Romeinen 8: 31- 38
Catechismus zondag 18 vraag 49:
Wat nut ons de hemelvaart van Christus? Ten eerste, dat Hij in den hemel voor het aangezicht Zijns Vaders onse Voorspreker is. Ten andere, dat wij ons vlees in de hemel tot een zeker pand hebben, dat Hij, als het Hoofd, ons, zijn lidmaten, ook tot zich zal nemen. Ten derde, dat Hij ons Zijn Geest tot een tegenpand zendt, doorwiens kracht wij zoeken dat daarboven is, waar Christus is, zittende ter rechterhand Gods, en niet dat op de aarde is.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162089280000241

Op Gods benen

                                                                                     

 

Het is een moeizaam proces,
maar wel een belangrijke les,
die ik mag leren,
van de Heere.
Ik moest van jongs af aan,
leren op eigen benen te staan.
Plande zo vaak eigenwijs,
mijn eigen reis…
Terwijl ik dacht dat ik het bij God zocht,
en tegelijk tegen die afhankelijkheid vocht.

Heb daardoor gemerkt;

mens je bent zó beperkt!
Werd in mezelf teleurgesteld,
zocht naar een menselijke held…
Wat was ik blind!
Ik ging naar Gods kind…
En zeg het nu heel cru:
‘Ik ging niet als eerste naar U,
maar met al mijn noden,
ben ik naar mensen gevloden.'

Je zult zeggen: ‘was dat dan zo verkeerd?’
Ja, want mijn weg was omgekeerd…

Heere, U wilt dat ik op U vertrouw,

en niet tevergeefs op mensen bouw.
Zal ik mij in mijn aardse ellende,
volhardend éérst tot U wenden?
Want als ik mijn hulp bij U zoek,
komt verlossing uit onverwachte hoek.

En soms in moeiten en verdriet?

Merk of zie ik dat juist niet.

Ga ik dan door bij Hem met klagen,

om hulp en bijstand te vragen?
Het menselijke geslacht is beperkt,
tenzij Úw Geest, door hen heen werkt...

Jezus God èn mens inéén,
ging vooruit op Zijn kruisweg heen.
Om mij door Zijn Geest nóóit alleen te laten,
al ga ik op eigen benen over de straten!
Soms ben ik 't leven verschrikkelijk moe.
Daarom ga ik naar Gods énige Kind toe!
Dan mag ik op Zijn wegen gaan,
door op Zijn benen te staan!
En kan ik in mijn aardse dwalen,
eventjes rustig ademhalen...

Jezus in ons midden

We zijn gewend,
aan deze belofte zo overbekend…,
in moeilijke dagen aan te halen.
Nu zijn de samenkomsten in kleine getalen…
Ondanks dat het goed voelt,
wordt dit door Jezus bedoelt?
Mogen we deze belofte wel zo inschatten?
Moeten we Jezus woorden niet anders opvatten?
Laten we ons eens verrassen,
en voor vooringenomenheid oppassen!
Jezus geeft in dit hoofdstuk veel adviezen,
om elkaar in de gemeente niet te verliezen.
Kennelijk ging het in de gemeente niet goed,
Jezus is het, die hier voor wankelen behoed.
Die de wil van de Vader doet is iemand,
die als broeder aan Jezus is verwant.

Wanneer Jezus over het verloren schaap vertelt,
verwijst Hij naar de broeder iets later vermeld.
Hij…, die jouw hart verwondde,
door zijn aan jou gepleegde zonde…
Hoe kan het dat een broeder dat doet?
Hij doet toch alleen maar goed?
Zoek je dan als beledigde partij eerst verzoening?
Of wacht je tot hij komt vragen om vergeving?
Het gaat tegen mijn natuur in.
Mijn broeder behandelde mij toch heel min!?
Moet ik dan de eerste stap zetten?
Hij moet gewoon op zijn gedrag letten!
Die diepe kras doet veel te veel pijn,
mijn broeder moet de minste zijn!
Hij moet voelen wat hij mij heeft aangedaan!
Om vervolgens de weg van berouw te gaan.

Wacht eens even…, het lijkt omgekeerd,
maar wat hebben we van Jezus geleerd?
Als Christus had gewacht tot wij komen,
hadden we enkel over verlossing kunnen dromen…
Want als Hij niet de eerste stap had gezet,
lagen we nu nog in de zonden, dus opgelet:
Door de zonde werd hij een afgedwaald schaap.
echter, ga ik bidden zodat ik mijn moed bijeenraap,
om hem terecht te wijzen en ik geen zonde op hem laad,
en daarom onze christelijke gemeente niet schaad?
Want de zonden uit het verleden,
moeten in het licht komen en beleden.
Zodat we het elkaar in dit leven,
voor het heilig oog van de Heere vergeven!
Als de verzoening niet lukt,
gaat de gemeente eronder gebukt.

Dus neem dan één of twee,
getuigen met je mee…
Niet om het openbaar te maken,
maar één zonde zal het héle lichaam raken!
Het is om de gemeenschap te helen,
in plaats van door ruzie te verdelen.
Doe je er niets aan dan ettert de wond,
en wordt de gemeente niet gezond.
Laat iemand zich niet corrigeren?
Dan moet je hem uit de gemeente weren.
Het wordt voor iedereen openbaar,
deze broeder is een zondaar.
Zichzelf door zonden buiten de gemeente gezet.
Juist dán begint voor één of twee getuigen ’t gebed,
om de zonde van het verloren schaap te overwinnen.
hij belijdt zijn zonden, en mag de gemeente weer binnen.


Jezus kreeg Zijn doodvonnis door twee getuigen.
Het Evangelie ging het daarentegen ombuigen.
Zo geneest Zijn verscheurde lichaam,
herstelt Jezus eer èn Zijn besmeurde Naam:
Bidders leggen bij de Vader een claim neer.
Zie…, in het midden komt er één meer!
Jezus zegt zelf: ‘Daar ben Ik in het midden,
waar mensen in Mijn Naam voor elkaar bidden!’
‘Vader Ik ben voor deze broeder gestorven,
heb voor zondaren de zaligheid verworven.’
Ook worden in Zijn Naam mensen gedoopt.
Dat is waarmee het Mattheüs Evangelie afloopt,
en waarmee ons leven in de gemeente begon;
de doop, in onze drieënige Levensbron.
Neem je nu jouw verantwoordelijkheid?
Geen geroddel, maar een gemeente in eenheid!
Als ouder, kind of geliefde niet meer gelooft?
Vertrouw op wat Jezus hier heeft beloofd:
Als wij samen in Zijn Naam voor hen bidden,
dan claimt Jezus mee aan Zijn Vader, hier in ons midden.
‘Vader…, Ik heb de eerste stap gezet,
brengt U deze broeder terug, op ons gebed!’

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Mattheüs 18:20- 22
Leviticus 19: 16- 18
Deuteronium 17: 2- 7

Tekst:
Mattheüs 18: 20
Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162057960000241

Laten leiden op de kruisweg

Geen gemakkelijke weg:

Van jongs af aan zit het in ons bloed,

dat je het allemaal liever zelf doet.
Ookal is het niet altijd even handig,
zo worden we wel volwassen en zelfstandig.
Maar in de omgang met onze HEERE,
moeten we dit gedrag absoluut afleren!
Jezus dienen we voor ons uit te laten gaan,
Hem te volgen op onze aardse loopbaan.
Tot drie keer toe vroeg Hij:
'Petrus, houdt jij van mij?'
Jezus raakt Petrus tot 't diepst in zijn hart,
zijn trots verdwijnt, er volgen tranen van smart.
Hij antwoordt: 'U weet toch dat ik van U houd!?'
Jezus kijkt inderdaad naar zijn diepste inhoud!
Kan of wil hij zijn vissersberoep verliezen,
door zijn Heere hierboven te verkiezen?
Petrus krijgt aldus een bijzondere opdracht.
En wie had dit nu ooit verwacht,
van deze passievolle man,
die meestal eerst doet en dan denken kan?
Jezus keek echter niet naar zijn prestaties of mooie woorden,
want 't was ook door Petrus, dat soldaten Zijn handen doorboorden!
Met de jaren volgde Petrus, Jezus volhardend en trouw,
niet wetend dat Hij als Jezus, eindigen zou...
Dit wordt door Jezus in dit Bijbelgedeelte voorspeld,
en nu dankzij Johannes aan ons doorverteld.
Met Petrus omgekeerde kruisdood,
verkondigde hij Jezus en maakte Hem groot!

Een weg van volgen:

Hebben wij de HEERE meer lief,
dan echtgenoot, kinderen of aards gerief?
Volgen wij Hem op onze kruiswegen,
en vragen wij Hem om Zijn zegen?
Opdat we ondanks ons lijden,
ons in Christus verblijden?
Want als we compromissen sluiten,
sluiten we Jezus buiten...
Zonder compromissen vermeerdert ons lijden,
maar zullen we wel Zijn Evangelie verspreiden!
Zijn wij in ons volgen radicaal?
Of gaan we eigen wegen, is dat ons verhaal?
Dan zullen ze ons kruis ontlopen,
maar kunnen we niet op Zijn bijstand hopen...
Het volgen houden we vol, 't is maar dat je het weet;
door wat Jezus voor ons aan het kruis deed!
Daarbij door Zijn Geest, Die ons met Zijn gaven overlaad,
en ons tot Zijn bestemming komen laat.
Voor Jezus was Petrus overbodig.
Hij leerde; juist ik heb Jezus nodig!
Hebben wij dit al geleerd?
Of hebben we Hem uit ons leven geweerd?
Satan wil dat we ons zorgen maken,
en daarmee het volgen van Jezus staken.
Jezus geeft echter een fundering in verdriet en tegenslagen.
Geeft vreugde in wat wij op onze wegen moeten dragen.
Want Jezus keek niet naar onze prestaties of mooie woorden,
Hij liet het voor ons toe, dat soldaten Zijn handen doorboorden!

Een persoonlijke weg:

Petrus vraagt dingen die hem niet aangaan.
Hoe zal hij die vergelijking met Johannes doorstaan?
Jezus vermaant hem; dit moet hem niet boeien,
hij moet zich niet met de weg van Johannes bemoeien!
'Petrus, volg u Mij!'
Een persoonlijke weg voor hen allebei...
Als ik nu jouw weg vergelijk met de mijne?
Ben ik menselijk gericht en mijn geloof zal wegkwijnen.
Want het eens worden met Zijn weg met mij,
is dan zeer lastig en dat maakt mij niet vrij.
Die weg is dan juist moeilijk te verdragen.
Maar Jezus wil dat ik Zijn hulp zal vragen!
Ik hoef nóóit een weg te gaan,
die Jezus niet is gegaan...
Daar heb ik lijden en spot voor over,
van die duivelse eerberover!
Zo gaat God met een ieder Zijn eigen weg,
áls ik Hem volg en mijn leven in Zijn handen leg.
Want Jezus kijkt niet naar mijn prestaties of mooie woorden,
leed vrijwillig voor mij, terwijl soldaten Zijn handen doorboorden!
Wanneer ik mij door Hem laat leiden, loop ik Hem nooit mis,
Want God gaat met mij, de beste weg die er is!!!

N.a.v. het Bijbelgedeelte:
Johannes 21: 15- 26

Tekst:
Johannes 21:18
Voorwaar, voorwaar, zeg Ik u: Toen u jonger was, omgordde u uzelf en liep u waar u wilde; maar als u oud geworden bent, zult u uw handen uitstrekken, en een ander zal u omgorden en u brengen waar u niet heen wilt.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162054540000241

Bevrijdingsdag

Het is vijf mei.

Eindelijk Nederland vrij,

van de bezettende macht!

Met verwoestende kracht,

voerde hij wrede wetten in,

voor eigen gewin.

Boven 'inferieure' volken,

waren donkere donderwolken.

Zij moesten vreselijk lijden,

stierven óf gingen stiekem strijden.

De mensen van het verzet,

hielden zich niet aan de wet.

Wilden voor 't volk het lijden verlichten,

maar konden de bevrijding niet verrichten...

Amerikanen, Engelsen en Canadezen,

gaven reddende hulp, heb ik gelezen.

Door hen bevrijdt op de vijfde mei.

Het Nederlandse volk was intens blij!

Want de terugkomst van de Koningin,

bracht een nieuw dankbaar en vrij begin...

Achtenzeventig jaar geleden,

Is deze strijd gestreden...

Maar zijn wij,

werkelijk vrij???

In zonden ontvangen en geboren,

satan wil niet dat we Jezus toebehoren.

Vecht ik tegen zijn bezettende macht,

die duivel, met ál mijn kracht?

Op aarde woedt een heilige strijd,

want satan wil mij, zijn prooi niet kwijt.

Ik kan die strijd beslist niet aan...

Christus heeft er alleen voorgestaan,

en die duivel wèl overwonnen!

Daarom ben ik dankbaar begonnen,

bij Hem neer te leggen, ál mijn zonden.

Heb verlossing bij Christus gevonden.

Als Hij straks terugkomt op een wolk, 

zullen wij, Zijn bevrijde volk,

op die gróte bevrijdingsdag,

Hem eren, met diep ontzag.

Want bij terugkomst van dé Koning,

brengt Hij ons in Zijn veilige woning.

Eindelijk rust van onze aardse strijd,

Hem loven in vrede en alle vrijheid!

Luistert ú

 'n Gelijkenis lijkt op een masjaal,

en is niet zomaar een verhaal.

Bij de eerste gelijkenis door Jezus vertelt,

staat Zijn duidelijke uitleg vermeld.

Maar bij de volgende zes,

leren we een belangrijke les.

Het is de dramatische vraag over gelijkenissen,

'Begrijpen we deze geheimenissen?'

Schriftgeleerden die gelovig 'leken',

verlangden van Jezus een teken.

Maar Jezus reageerde verbolgen,

want zij wilden Zijn Vader niet volgen...

Luistert ú? De gelijkenis voltrekt zich nu!

Bovendien gaat hij over mij èn over  u.

 

Geven wij aan Gods Woord geen gehoor?

Dan zitten we op het verkeerde spoor...

Hebben we gaven van de toekomende eeuw gesmaakt?

En zijn we alsnog afgehaakt?

Daarbij het goede van Gods Woord geproefd?

Dan hebben we Zijn Heilige Geest bedroefd!

Jij mens, die éénmaal is geboren,

gaat dan voor eeuwig verloren…

Want Jezus zaait vruchten,

 in harten die tot Hem vluchten.

Niet bij hen die snode plannen beramen,

en tevens Hem niet willen gehoorzamen!

Willen we over de gelijkenissen discussiëren?

Dan ontgaat ons wat Jezus ons wil leren.

 

Wie niet heeft, vuil is of onrecht doet,

wordt met meer van ditzelfde gevoed…

Maar wie heilig en rechtvaardig is,

krijgt hiervan nog meer, dat is gewis!

Al voelt dit héél oneerlijk,

dat laatste vind ik wel begeerlijk!

De Zaaier zaaide met brede armslag,

ruimhartig over de akker de gehele dag...

De akker moest men daarna ploegen,

daarna wachten hoe de zaadjes zich gedroegen.

Rotsen, doornen en distels waren verborgen,

Zou de aarde voor wasdom zorgen!?

Op de goede aarde groeide het wel.

Op steenachtige aarde verschroeide 't snel!

 

Wanneer wij zojuist Gods Woord,

in de kerk hebben gehoord?

Het niet begrijpen dan komt de boze en rukt alras…,

weg, wat in onze harten aan zaad gezaaid was.

Of valt ‘t bij ons in goede aarde?

Krijgt het daardoor de júiste waarde?

Het Woord gezaaid in onze harten leert,

hóe ons hart op het Evangelie reageert.

Als we door stormen heen worstelen,

laten wij Zijn Woord dan dieper wortelen!?

Leg jouw leven naast déze gelijkenis,

en zie hoe het met jouw ziel gesteld is!

Als ik naar de door Jezus geschetste plaatjes kijk,

en bedenk, op welk plaatje ik met mijn leven lijk?

Dan vraag ik me af; wie ben ik?

Een mens van het ogenblik?

Ben ik druk bezig met rijkdom, gezondheid of eer?

Moeilijk is het dan, het Koninkrijk in te gaan van onze Heer!

De kerk groeit tegen de verdrukking in.

Maar sóms groeit ook de tegenzin...

Corona(maatregelen) en hun gevaar,

maakt dan 't gebrek aan wortels openbaar.

Dit is gelinkt aan de eindtijd;

Men struikelt als men lijdt!

Het onedele en ondergesneeuwde heeft Hij verkozen.

omdat de rijken Hem vaak verwaarlozen...

Rijken redden zichzelf; wat een hoogmoed…!

Ze vergeten dat het enkel Jezus is, Die dat doet!

Terwijl de arme kerk groeit en Zijn licht laat schijnen?

Lijkt de rijke welvarende kerk weg te kwijnen…

Heeft het Woord voor ons nog transfromerende kracht?

Is het in en aan jouw hart gebracht?

Terwijl je Zijn Woord leest met een hart dat tot Hem zucht,

gééft het honderd-, zestig- of dertig-voudig vrucht!

Wees niet wettisch of moralistisch beladen,

want het is wel honderd procent genade!

Wanneer je met God en Jezus gaat leven,

kán het alleen maar vruchten geven!

Het kan dus beslist geen kwaad om te kijken of ik vruchten mis,

Of dat Hij bij mij wel, vruchten aan het zaaien is....

Onvermoeibaar zaait Hij op mijn en jouw akker; Jezus onze Heer,

voor honderdvoudige vruchten van God; tot Zijn eer!!!

 

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Mattheüs 12:46-50
Mattheüs 13:1-9
Mattheüs 13:18-23
1 Korinthe 3:9-15

Tekst:
Mattheüs 13:18
Luistert ú dan naar de gelijkenis van de zaaier.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/161994060000241

Altijd

Zijn deur staat altijd open.
Zijn oor geeft altijd gehoor.
Bij de Vader mag ik altijd binnenlopen,
door Wiens Zoon, ik toebehoor!