Denk jij als je de natuur ziet,
Een prachtige Bloem ontlook,
terwijl ik Zijn lieflijke geur rook.
Het hart van de Bloem lag open,
de liefde eruit gedropen...
Toen..., knakte Zijn steel,
genade kwam mij ten deel.
Denk jij als jij de schepping ziet,aan de Zaligmaker, of niet?
(Behorende tot 'Levenslang verblijd zingen')
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162780300000241
Zingen we met een héérlijke galm,
Hij spreekt met hartverwarmend vuur,
van Gods grootheid en liefde voor de natuur.
Staat stil met scherpe opmerkingsgave,
bij zijn Vaders' zes scheppingsdagen...
Eigenlijk is het woordje 'natuur' niet goed.
Het erkent niet de Schepper Die 't maakte en voedt...
Geeft daarom het woordje 'schepping',
voor onze 'natuur' niet de júiste lading?
Een ongelovige noemt het wellicht 'natuur',
maar onze Schepper staat toch aan 't stuur?
Als wij van Hem een levend geloof ontvingen,
laten we ons door Zijn schepping in stilte omringen?
Om bij de schepping stil te staan,
hoef je zelfs de deur niet uit te gaan!
Kijk door het raam naar de zon en wolken,
De vogels in de tuin buiten,
hoor je hen lofzangen fluiten?
Het ruisen van wind bovendien,
en heb je de zonsopgang gezien?
Dieren, planten, hemellichamen, mensen èn zee,
dáár verklaart God Zijn almacht mee.
't Bedenken en realiseren is Goddelijke creativiteit.
De HEERE heeft alles gemaakt, met wijsheid!
Klein en nietig voelt zich de dichter.
Richt zijn ziel tot de HEERE en Vredestichter,
om Hem levenslang de lof toe te zingen.
Hoe gaan wij om met Vaders' bezittingen?
Met ziekten, overstromingen en branden geconfronteerd.
Zó recent...! En hebben wij ervan geleerd?
Wij zijn hier niet om al het aardse te begeren,
In bruikleen zoals de HEERE heeft bedoelt,
óók wanneer het als ons eigendom aanvoelt.
Ieder mens heeft een dienende taak,
de schepping verzorgen is een schone zaak!
Doen wij vervolgens maar wat, en slapen gerust...?
Of eren wij God en zijn wij daarom milieubewust?
Zoals de dichter die zijn Schepper roemt,
daarbij tevens Zijn Verbondsnaam noemt;
De HEERE, de 'Ik zal zijn, Die Ik zijn zal.'
Vader, van de Verlosser van een ontelbaar aantal...
Wie genoeg heeft aan Díe Naam van de HEERE,
heeft voor eeuwig zingen mogen leren.
De Heilige Geest is een bekwaam Dirigent,
Die ons onderwijst in dát zangtalent!
Door Hem zingen we op de juiste toon,
Dus blijven we niet bij de Schepper stil staan,
maar zullen we óók tot onze Verlosser gaan!
Veel mensen hebben moeite met stilte,
maar in de drukte vindt je slechts..., kilte!
Verrijkend in stilte met de HEERE bezinnen.
Zijn Heilige Geest laten werken, díep vanbinnen,
terwijl je de schepping bewonderd,
met de Bijbel open, je daarover verwonderd!
De kostbare, tere Bloem ging open...,
op Zijn liefdevolle Hart kunnen we hopen!
Zijn liefde bracht Hem immers naar het kruis,
om ons te brengen naar Zijn Vaders' huis...
Daarom zingt héél Gods schepping met verlangen,
tot in de voleinding klinken blij hun lofgezangen!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Psalmen 104: 1- 25, 33- 35
Openbaringen 5: 9- 14
Tekst:
Psalmen 104: 24, 33-34:
24 Hoe groot zijn Uw werken, HEERE, U hebt alles met wijsheid gemaakt, de aarde is vol van Uw rijkdommen. 33 Ik zal voor de HEERE zingen in mijn leven, ik zal voor mijn God psalmen zingen, mijn leven lang. 34 Mijn overdenking van Hem zal aangenaam zijn, ík zal mij in de HEERE verblijden.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162780300000241
voor de trieste weg van gehoorzaamheid.'
Waarom ál dit lijdende vertoon?
Geen kunst aan, Hij was toch Gods Zoon?
Zó diep moest Jezus' lijden gaan,
opdat wij weten wát Hij heeft doorstaan.
Door Zijn lijden begrijpt Hij ons kermen,
en vinden wij troost in Zijn ontfermen...
Voor ons géén slaafse gehoorzaamheid,
maar blijmoedig, dankbaar en volhardend aan Jezus toegewijd.
Want Hij heeft de Schriften vervuld,
ons door Zijn lijden verlost van zonden èn schuld!!!
(Behorende tot 'Hoe hou je het vol!?(1)')
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162719820000241
De dichter had zich ten doel gesteld tot,
Hij voelde zich eenzaam en viel uit de toon,
werd verdrukt, belachen en ontving hoon.
Oók overheden hadden het op hem gemunt,
aardse rust werd hem niet vergund...
Hij huilt tranen van verdriet en pijn,
door mensen die niet afhankelijk willen zijn,
van de Schepper van hemel en aarde.
Zij vinden juist in zichzelf álle waarde.
De dichter is beslist niet te benijden,
omdat zij zijn ziel aan stukken snijden.
Ondanks het verdriet hem aangedaan,
veroordeelt hij hen niet en laat hij God Zijn gang gaan!
Ook de proponent heeft zich te schikken,
naar die ongemakkelijke blikken,
wanneer hij in Amersfoort naar de kerk gaat,
de Joriskerk die bij de vele terrasjes staat.
In India ondervind je ook geen bescherming meer,
als je gehoorzaamt aan onze Vader en Heer...
Samen stellen we de dichter een vraag ter beantwoording:
'Hoe hield u 't vol ten tijde van verharding en verwarring?'
In psalm honderdnegentien antwoord hij uitgebreidt.
Het lied van dankbare en hartelijke gehoorzaamheid,
aan een God vol van genade,
voor mensen met zonden beladen...
Gods gebod liefhebben en Hem aanhangen,
naar Zijn Woord een verterend verlangen!
Met dit medicijn van gehoorzaamheid,
raak ik mijn eigen wil helemaal kwijt...
Echter, op díe wijze houd ik het vol,
en eist de vijandschap niet zijn tol.
Denk aan de gelijkenis van de twee zonen,
De jongste die zijn erfenis jong wilde,
maar het in het buitenland verspilde...
Zij gingen met hun eigenbelang aan de haal,
en beiden zetten níet hun vader centraal!
Of wij nu lijken op de oudste of jongste zoon,
In beide gevallen zetten we onszelf op de troon.
De oudste zoon,meedogenloos en vol jaloezie,
of de jongste, die leefde volgens 't evangelie van zelfacceptatie.
Een zondaar Heeft niets van God geleerd,
omdat die totaal in zichzelf is gekeerd!
Zo oud als de weg naar het paradijs,
maakt de duivel ons geraffineerd wat wijs:
'Is het niet dat God heeft gezegd?'
Waarmee de slang de angel der leugen neerlegt,
dat God niet betrouwbaar of welwillend zijn zal.
Als wij over 't doen van Gods wet morren,
is God voor ons, het kwade geworden.
Wij zijn het probleem, dat is niet mals,
daarom klinkt deze psalm nu zo vals!
Want we zien Gods goede karakter niet meer.
Wíe hersteld dit beeld van God aan ons weer?
Hem gehoorzamen en zonden bedwingen,
en leert ons over Gods geboden zingen?
Dat is Jezus, het Vlees geworden Woord,
Die uit Zijn angst door de Vader is verhoord,na luid roepen en betraande smeekbeden!
Gehoorzaamheid geleerd uit wat Hij heeft geleden...
Hoort u de Evangelische taal van de psalmen?
'Mijn God, Mijn God', horen we uit Jezus' mond galmen...
Hij huilde toen Hij naar Jeruzalem keek,
en in Gethsémané bijna van angst bezweek.
Zijn zweet veranderde door angst in bloed.
Jezus déélt hier Zijn zwakheid, u leest het goed!
Van God verlaten en mikpunt van smaad,
werd Jezus door mensen bespot en gehaat.
Volmaakt geworden in Zijn lijden en strijd,
is Hij een oorzaak geworden van eeuwige zaligheid!
Niet voor hen, die kwade plannen beramen,
maar voor allen, die God gehoorzamen.
Moeten wij dan medelijdend om Hem heen staan?
'Nee', zegt Hij,'daarom ben Ik déze weg niet gegaan!
Ik was volkomen aan Mijn Vader toegewijd,
voor de trieste weg van gehoorzaamheid.'
Waarom ál dit lijdende vertoon?
Geen kunst aan, Hij was toch Gods Zoon?
Zó diep moest Jezus' lijden gaan,
Door Zijn lijden begrijpt Hij ons kermen,
en vinden wij troost in Zijn ontfermen...
Voor ons géén slaafse gehoorzaamheid,
maar blijmoedig, dankbaar en volhardend aan Jezus toegewijd.Want Hij heeft de Schriften vervuld,
ons door Zijn lijden verlost van zonden èn schuld!!!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Psalmen 119: 17- 32
Hebreeën 5: 1- 10
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162719820000241
Die lieve en hartelijke man,
denkt dat hij geen kind van God zijn kan.Hoofdschuddend met een gelaten gebaar,
Hij heeft altijd de Bijbel gelezen,
en kreeg de weg tot de HEERE gewezen.
Tevens belijdenis van het geloof afgelegd,
ja, op de waarheid van de Bijbel gezegd.
Troost haalt hij uit zijn gezellige en lange leven,
want zaligheid wordt niet zomaar gegeven!De man weet: 'ik doe het nooit goed,
genade is er door Jezus' bloed!'
Al heeft hij een kerkbank versleten,
en de weg tot de HEERE geweten;
zegt hij, dat hij niet voor zichzelf gelooft,
wat God in Zijn Woord ook hem belooft!
Oh Vader, die muur waar ik tegenaan loop...
En U geeft ons de gelegenheid en de hoop.Ik voel me helemaal leeg en vol onmacht,
terwijl ook ik weet; U heeft het volbracht.
Hoe moet U zich voelen, terwijl U ons heeft bevrijd!?
We hoeven en kunnen niets bijdragen aan onze zaligheid.
Want U schenkt eeuwig zalig leven op 't geloof!
* Handelingen 16:30 en hij bracht hen naar buiten en zei: Heren, wat moet ik doen om zalig te worden? 31. En zij zeiden: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden, u en uw huisgenoten.
als ik mij laat leiden door de angst...
Hoogste tijd voor ernstige bezinning,
alleen met Geestelijke strijd, overwinning!
Christenen, sámen in die strijd,
raken we de smalle weg niet kwijt...Naar Zijn wil samen strijden en bidden,
dáár is Christus in ons midden!
Twee paarden voor een karretje is een span,
die de ploeg op de goede weg trekken kan.Zij zitten verbonden door een dissel,
maar als ik een paard nu voor een ezel wissel?
Dan werken de dieren elkaar tegen ,
en brengen zij de ploeg niet op de goede wegen.
Paulus is de gemeente aan het vermanen,
zich met een ongelovige gelukkig te wanen.
Want waar twee geloven slapen op een kussen,
dáár is de altijd wakkere duivel tussen,
die de gelovige van hun vertrouwen,
op Jezus af wil houden...
In de gemeente waren gekomen sofisten,
die naar het leek, alles van het leven wisten.
Bekwaam In de ethiek, logica en retoriek,
gaven zij het Evangelie een repliek...
Kies zèlf maar hoe je in het leven wil staan,
in plaats van gehoorzaam Gods weg te gaan.
Hoe meer je van iemand van harte houdt,
hoe meer je hen de vermaning niet onthoudt.Je wil des te meer op het verkeerde wijzen,
opdat ze de Heere in hun leven zullen prijzen...
Laten we ons dan door de zonden,
elkaar en onszelf verwonden?
Leef niet naar eigen smaak,
vind in God eren jouw vermaak!
Deze tekst is de kern,
verbinding zoeken is modern.
Zonden trekken je van God vandaan,
in plaats van dat je in de Heere blijft staan...
Paulus die met tegenstellingen duidelijkheid geeft,
opdat het volk van Israël in zuiverheid leeft,
zegt dat licht en duister niet samen kunnen bestaan,
Gods gerechtigheid en wetteloosheid ook niet samen gaan...
Bovendien lees je het niet alleen in de Bijbel,
tevens in de politiek geeft het heibel.
Een gelovige en ongelovige zijn verschillend.
Een ongelovige vindt God bedillend.maar een gelovige wil zijn HEERE,
Schepper en Verlosser eren...
Hoe kan je dan samen dingen verrichten,
zónder voor het kwade te zwichten?
En als je serieus blijft in het geloof,
komt er tussen elkaar een steeds grotere kloof...
Als een ongelovige levenspartner is jouw keus,
blijf jij dan in het geloof nog serieus???
Want in je eentje lukt 't bijna niet,
verlaat je God, doe je Hem en jouw ouders verdriet...
Dat een ongelovige partner zich bekeert,
gebeurt niet vaak, is wat de praktijk leert.
Ga toch weg uit dat goddeloze Babel,
het maakt je zéér waarschijnlijk incapabel...
Ga naar Jeruzalem, het huis van God,
Hij bereidt jou een veel beter lot!
Heb jij in de gaten wat jou van Hem wegtrekt?
Wat jouw leven weer met zonden bevlekt?Raak dat onreine niet aan,
blijf volhardend naar de Heere gaan!!!
Zet je hart toch wijd open,
je mag altijd Zijn armen binnenlopen.
Gelovigen help en ondersteun elkaar!
Het vermindert het besmettingsgevaar.
Want wij zijn als dat ezeltje zó zwak,
laten ons met het grootste gemak,
leiden op het ongelovige spoor,
en hebben 't vaak niet eens door!
Samen één doel in ons leven,
Gods Woord lezend, erin verweven.
Luisterend naar de Bijbelse vermaningen,
als we de verkeerde weg opgingen...
Iedere dag samen bidden,
Zo krijgen we samen de kracht,
van Christus, Die álles heeft volbracht!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
2 Korintiërs 6: 11-18
2 Korintiërs 7: 1
Tekst:
2 Korintiërs 6: 14:
Vorm geen ongelijk span met ongelovigen,
