Lijden tot heerlijkheid

Vanmorgen beluisterden we een preek over Romeinen acht. Eerder leerde een voorganger mij een geheugensteuntje:

Romeinen zes is les, zeven is leven en acht is kracht... 

En hebben we dit niet hard nodig? Zeker in ons, bij tijden, moeilijke of zware aardse leven?

In hoofdstuk zes leren we wat de basis is van het geloof. Zeven leert ons hoe we dat kunnen toepassen in ons leven. En acht laat ons zien hoe we daar de kracht voor krijgen om dat toe te passen. Hoe noodzakelijk is de werking van Gods Heilige Geest in ons, in de praktijk van ons geloofsleven! 

Terwijl we voorheen vast zaten aan de zonden, zijn we nu niet meer verplicht de zonden te doen. We zijn vrij om ze te doden en het goede te doen in navolging van Christus...

Lijden tot heerlijkheid 

Verdriet

Je ziet 

het niet 

Machteloos 

Boos?

Of verbolgen?

Jezus volgen...

Gevouwen handen

voor verbroken banden

Eigen schuld?

Met de Geest gevuld

niet tot slavernij,

maar vrij 

Geen verplichten

om zonden te verrichten

Maar doden van daden

van het lichaam

Zijn erfgenaam 

Lijden, een gegeven

In Christus eeuwig leven

met Wie ik nader

tot heerlijkheid,

bij Abba, Vader!

N.a.v. Romeinen 8: 1-17

Een reactie vind ik fijn, maar dat je het gelezen en overdacht hebt, vele malen waardevoller! Dus voel je niet verplicht.😉

De hoop op de zaligheid

 

1Petrus 1: 3-12:

Lang heb ik nagedacht en onderzocht, voordat ik deze blog schreef. Wat is de kern van dit Schriftgedeelte? 

De profeten profeteerden al in het oude testament dat onze Verlosser geboren zou worden. Hij zou lijden, sterven èn opstaan uit de doden! Zij onderzochten wanneer dit ging gebeuren. En het is gebeurd, waarvan de apostelen, door de Heilige Geest, getuigden aan een ieder die het horen wilde. En niet alleen dat, tevens aan diegene die het wilde geloven met al hun aardse beproevingen die daarmee gepaard gaan! En wij kunnen dit allemaal lezen in Gods Woord. Zoals hier in de Petrus brief. Dat onze zaligheid in Christus verzekerd is. En dáárop mogen ook wij met een vaste zekerheid hopen, door onze zorgen, moeiten en beproevingen heen! Jezus Christus is door Zijn opstanding uit de doden, ons tot een levende hoop geworden. Hoe geweldig is dat!?  

Afgelopen maandag lazen mijn man en ik in ons dagboek een heel toepasselijk stukje. Bij mij bleef vooral de laatste tekst van dit gelezen gedeelte hangen:

Kolossenzen 3:4 Wanneer Christus geopenbaard zal worden, Die ons leven is, dan zult ook u met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid. 

De hoop op de zaligheid 

Christus zou komen en lijden.
Maar daarna..., heerlijkheid!
In oud Testamentische tijden,
getuigde de Geest dit aan profeten.
Ja..., door de opstanding van,
Jezus Christus uit de doden,
is 't gróte dat je ontvangen kan,
een eeuwige erfenis in de hemelen.

Daarin vindt u verheuging,
ondanks de droefheid,
door allerlei beproeving,
die we hebben voor korte tijd.
Straks zal God Zijn zaligheid openbaren!
Nu kracht om in geloof te blijven staan,
zodat we díe zaligheid gaan ervaren,
bij Zijn wederkomst op aarde...

Heb jij Hem lief al zie je Hem niet?
Geloof je met onuitsprekelijke vreugde,
omdat jouw ziel de zaligheid geniet,
door de verkrijging van 't einddoel?
Oh God de Vader zij geprezen!
Hij laat overeenkomstig 
Zijn grote barmhartigheid,
ons tot een levende hoop wezen!

Dit was het tweede gedicht(met een korte overdenking) van een serie gedichten over de eerste brief van Petrus. Een eerder gedicht/overdenking uit deze serie kan je vinden onder deze link: 
1Petrus: Het doel waartoe we geroepen zijn.

Een laatste gedicht over dit eerste hoofdstuk:
Heiligheid en broederliefde

Een reactie vind ik fijn, maar dat je het gelezen en overdacht hebt, vele malen waardevoller! Dus voel je niet verplicht.😉

Overvloedige vrede en genade in Christus toegewenst.

Vuile was

In mijn opvoeding heb ik meegekregen dat ik de vuile was niet buiten moet hangen... Met mijn 'problemen/zorgen heeft niemand wat te maken. Zie ook de omschrijving van dit spreekwoord: 

Over onaangename zaken spreken met buitenstaanders.

Een uitgebreidere uitleg vind je op deze link. Ik vond hem bijzonder verhelderend.

 

Als kind vond ik dit moeilijk. Regelmatig gebeurde het mij, dat mijn moeder mij op mijn vingers tikte. Dát zeg je niet aan mensen buiten ons gezin, Yvonne...

Tóch is dit wat anders, mijns inziens, wanneer anderen last hebben van mijn onaangenaamheden. Nog belangrijker, wanneer God ermee tekort wordt gedaan! Is het dan niet júist mijn taak open en eerlijk te zijn? 

De HEERE weet hoe vuil/zondig ik ben. Hij heeft daarvoor Zijn Zoon gegeven. Waarom zou ik dan schone schijn willen ophouden? Waarom zou ik dan niet mijn vuile was schoon laat wassen, door ze aan het licht te brengen?

• Omdat het te kwetsbaar voelt? 
• Ik graag zo goed en perfekt wil overkomen? 
• Bang voor de reactie van mensen om mij heen? 

Welke consequenties heeft mijn zwijgen voor die ander? En niet alleen mijn zwijgen, tevens de alleen mooie en goede dingen die ik laat zien? 

Is niet gedeelde smart halve smart? Deze uitspraak kan ik niet terugvinden in de Bijbel. Maar..., wel op een andere manier in:

Galaten 6 vers 1,2:  Broeders, ook als iemand onverhoeds tot enige overtreding komt, moet u die geestelijk bent, zo iemand weer terechtbrengen, in een geest van zachtmoedigheid. Houd intussen uzelf in het oog, opdat ook u niet in verzoeking komt. 2 Draag elkaars lasten, en vervul zo de wet van Christus.(HSV)

Hiervoor is wel openhartigheid de basis. Anders kunnen we elkaar niet helpen de lasten te dragen. Bovendien: 

Hoe moet de HEERE mijn vuiligheid dan afwassen...?

Dáár zit het venijn! Niet het gesprokene, want dat lijkt heel mooi. Júist hetgeen ik niet zeg... 

Nogmaals stel ik de vraag, waarop ik mezelf nog geen antwoord gegeven heb:

Welke consequenties heeft mijn zwijgen voor die ander? En niet alleen mijn zwijgen, tevens de alleen mooie en goede dingen die ik zeg en laat zien? 

• Zodat men tegen mij opkijkt?
• De ander daardoor zijn onaangenaamheden niet durft te bespreken/benoemen? 
• Omdat het de indruk wekt, dat de mens mooi en goed 'moet' zijn?
• Daarnaast ontnemen we elkaar begrip en liefde. 
• Bovendien de kans om elkaars lasten te verlichten!
• Belangrijkste van alles: Géén vergeving van mijn zonden, wanneer ik mijn schone schijn ophoud tegenover de HEERE en mijn naaste...

Heb ik de moed om kwetsbaar te zijn? Mijn lasten te helpen dragen? En heb ik tevens de moed, de lasten van mijn kwetsbare naaste te helpen dragen? 

Zullen we samen deze uitdaging aangaan? In onze eigen leefomgeving, eerlijk en oprecht zijn? Onze vuile was door Jezus laten reinigen en elkaar aanmoedigen tot Gods eer te leven door elkaars lasten te dragen?  Want:

Strijd voor Waarheid

In schone schijn,

zit Venijn

en verborgen pijn... 

Er klinkt geen verwijt.

Maar in harde realiteit,

zit pijnlijke waarheid:

Dat we God van Zijn eer beroven,

en Zijn vuur in ons doven...

Willen we Hem wel loven,

met wat God wil dat je doet?

Want dát is goed.

De Waarheid delen met moed:

Nu geeft 't nog strijd...

Straks een heerlijke eeuwigheid,

in Zijn Vrede en Waarachtige nabijheid!

Veel zegen gewenst en dat we elkaar daarmee tot zegen zijn!

Gebed

Soms zijn er van die nachten dat de slaap niet wil komen. Vandaag was het sinds lange tijd weer een keertje zover. Een bericht gekregen dat veel bij mij teweeg bracht. De weg is dan in gesprek te gaan met de Enige, Die werkelijk álles in Zijn hand heeft. Hij regeert tot in eeuwigheid...

Shalom*!

* in algemene zin betekent vrede, rust, welzijn, voorspoed; hiermee zegent God Zijn volk (Lv.26:6). Maar shalom betekent ook: geheel(d), gaaf, vervuld, vol(heid), compleet, onverdeeld. Dit zijn geestelijke zegeningen van God. Shalom houdt voor de door zonde gebroken, kapotte, lege mens in: door God geheeld, gaaf, vervuld in de juiste verhouding met Hem staan. Een uitgebreidere uitleg en de bron(het Zoeklicht) van deze uitleg kan je onder deze link vinden.

Het doel waartoe we geroepen zijn

Hoe groeten wij elkaar? Soms denk ik weleens hoe leeg en oppervlakkig deze van ons zijn. Hierbij denk ik ook aan (en dan hou ik het bij mezelf) hoe gedachteloos ik soms iemand Gods zegen toewens(te). De laatste jaren ben ik daar wat bedachtzamer mee geworden. Gods zegen toewensen is rijk. Dat ze daarmee anderen tot zegen zijn, is weer heel rijk voor de ander, voor wie zij tot zegen zijn. Volg je het nog?🤔😁 Dát beide wens ik hen toe.

Als ik echter lees hoe de apostelen hun brieven vaak beginnen en hoe zij daarmee tot zegen zijn voor hun lezers? Dan heb ik nog een heleboel te leren...😉 

En daarom bid ik, met opgeheven handen, met David mee in psalm 141: HEERE, zet een wacht op mijn mond... 

En..., de moed om de woorden van de HEERE te spreken, die de apostelen schrijven in hun brieven. Zoals Petrus hier in deze brief doet... Al gaat dit soms tegen onze gevoelens in. De HEERE is groot, barmhartig, genadig en bovendien: soeverein.

Lof zij de HEERE!

Het samenvattende gedicht over 1Petrus 1 kan je vinden: Petrus' groet van genade en vrede in overvloed. Dit was het eerste verdiepende gedicht(met een korte overdenking) uit een serie gedichten over de eerste brief van Petrus. Een vervolg gedicht/overdenking hierop kan je vinden onder deze link: De hoop op de zaligheid

Een prachtige aanvulling las ik bij Ilona op Bijbeltijd. Hierbij de link, mocht je geïnteresseerd zijn: Een heilige kus.

Een reactie vind ik fijn, maar voel je niet verplicht😉.

Lijden als een christen

Waarom lijden wij aan smaad?

Door 't doen van het kwaad?

We lopen voor de eeuwigheid gevaar,

als een bemoeial, dief of moordenaar.

Of ondergaan we smaad vanwege 't goede,

omdat we ons achter Jezus aanspoeden?

Vinden we deze smaad raar?

Verdrukking is aldaar,

om ons te beproeven,

wanneer we in Jezus Christus vertoeven...

Verheugt u in gemeenschap aan Zijn lijden,

opdat we ons in de openbaring van Zijn heerlijkheid verblijden...

Ga je daarom niet generen,

maar verheerlijk in dit opzicht de Heere!

Nu is het de tijd dat het oordeel begint,

bij het huis van God, dus bezint:

Zalig wanneer ons smaad wordt aangedaan,

als we in Zijn Naam Zijn wegen gaan.

Blijft God door de heidenen gelasterd wezen?

Door U wordt de HEERE geroemd en geprezen...

Want de Geest van God en de heerlijkheid,

rust op ons van de eeuwige dood bevrijd!

N.a.v. 1Petrus 4: 12- 19

Vervolg op: Leven naar de wil van God(1Petrus4: 1-11)

Leven naar de wil van God

Christus Die Zijn vlees liet verwonden,

heeft geleden om ons te behouden!

Zijn wij al opgehouden,

met 't strijden tegen de zonden?

Wil jij naar de wil van God leven?

Niet de begeerten van ons eigen vlees,

maar de weg die Petrus ons hier wees,

in de nog aardse tijd aan ons gegeven?

Hebben wij in ons verleden,

losbandig een afgodische weg gegaan,

en de wil van de heidenen gedaan?

Nu wij onze tijd tot Gods eer willen besteden,

spreken heidenen over ons veel kwaad...

Maar wat zij ook over ons zeggen,

zij zullen rekenschap moeten afleggen,

aan Hem Die gereed staat, 

't oordeel over levenden en doden te geven.

Dáárvoor is het Evangelie verteld:

Over vleselijke daden een oordeel geveld,

maar dat onze geest voor God zal leven!

Ziet! Het einde van alle dingen is nabij...

Wees bedachtzaam en nuchter in gebed,

Heb vurige liefde voor elkaar en zet

zonder gemor uw deur open en wees gastvrij...

Want liefde bedekt een menigte van zonden.

Spreken we de Woorden van God?

Of dienen we elkaar uit Zijn kracht tot,

verheerlijking van Christus in daden en uit monden?

Laten we Jezus Christus niet beschamen,

en de genadegaven van Hem ontvangen,

gebruiken tot eer van Hem met verlangen.

Want Hem komt de heerlijkheid en kracht toe, tot in eeuwigheid!

Amen.

N.a.v. 1Petrus 4: 1- 11

Vervolg: Lijden als een christen(1Petrus4: 12- 19)