Geen politieagent maar...

Ik weet niet hoe het bij jullie is?

Bij mij gaat leven van genade vaak mis...

Die politie-agent in mij,

houdt mij vaak gevangen en niet vrij.

Niemand mag pijn door mij ervaren,

de vrede moet ik altijd bewaren...

Als dat om wat voor reden niet lukt,

ga ik onder schuldgevoel gebukt...

Ik vraag me af en sta éven stil:

'Of ik het zèlf verdienen wil?'

Mijn resolute antwoord is 'nee'.

maar mijn perfectionisme doet wel mee...

En zó, dat ik mij schadelijk frustreer,

terwijl ik elke (zon-)dag weer,

predikanten door Gods Woord hoor zeggen:

'je mag het állemaal bij de HEERE neerleggen.'

Gebroken, mensen doen elkaar soms pijn.

'Maar HEERE, zo wíl ík niet zijn!'

Het is die politie-agent die ik weer hoor...

Geef ik hem..., óf Christus gehoor?

Ik ben zwak, al 'lijk' ik misschien sterk.

Sterk 'moeten' zijn maakt dat ik hard werk.

Kijk ik mijn angst moedig in de ogen,

zodat ik mijn wil om sterk te zijn, verloochen?

Ga ik nu mijn zwakheid moedig delen,

met God èn naasten, opdat pijn kan helen?

En áls iemand mij dan niet aardig vindt?

Blijf ik toch zeker nog steeds..., Zijn kind!?

Men leest of ziet mijn geworstel.

Ik denk..., dat ik niet dieper in Hem wortel...

Dan praat ik op een goede morgen,

met Gods knecht over ál mijn zorgen...

Na het gesprek als ik tegenover hem zit,

vraagt hij: 'Wil je dat ik voor je bid?'

De woorden van Zijn gebeden,

zijn langs mij heen gegleden...

Nog groter voelt mijn schuld,

door Gods eindeloze geduld...

En als ik richting mijn huis fiets

weet ik van het gebed zo goed als niets...

Een te vol hart en hoofd:

'dat heb je toch niet, als je gelooft???'

Zegt die stomme, dominante politieagent,

in mijn hoofd met mijn aandacht verwend...

Wil mijn naaste daarom niet in Hem geloven?

'want met Hem kom je alles toch te boven!?'

Kijk ik liever naar het kwade?

Of wil ik leven van geschonken genade,

door de Heere die mij geheel kent?

Ik mag zijn die ik ben, zónder politieagent!

Dat ik het dagelijks in mijn oren knoop,

de levende genade en hoop,

door Zijn kruis in het verleden,

voor mijn zonden in het heden!

Groeiend leven in afstervend vlees

Willen wij onze kinderen enkel verwennen?

Of dat ze de Heere Jezus leren kennen,

en de kracht van Zijn opstanding,

en de gemeenschap aan Zijn lijden?'

Even stil zijn want..., door de prediking,

leren we hoe God ons van de dood wil bevrijden.

Paulus werkte hard voor zijn zaligheid,

verloor het echter met zijn vleselijke strijd.

Heeft met dit verlies júist de genade gewonnen.

Heb jij je al over jouw zaligheid bezonnen?

Paulus heeft 't geloof uit genade verkregen,

en is door zijn brieven, ons tot zegen...

Nul plus nul geloof van mij is de optelsom.

Zijn geschonken geloof, is Zijn eigendom!

Nee, niet door eigen prestaties gered.

Het is genade wanneer ik op Zijn geboden let.

Mijn vlees dagelijks doden,

door het volgen van Zijn geboden,

Alleen met 't van Hem verkregen vermogen,

kan ik Hem op deze manier dankbaar verhogen…

Met eigen geloof blijf ik tobben tot het graf.

Het geloof van Jezus is wel volmaakt en af!

Waarom noemt Paulus eerst de opstanding,

dan 't lijden en sterven, is dit een vergissing?

Het gaat hem om die énorme kracht,

waarmee Jezus' opstanding is volbracht.

Na Pasen geen 'hopeloze' situatie meer,

door de kracht van de opstanding van onze Heer.

Bovendien zullen alle doden opstaan,

door de nóg grotere kracht bij God vandaan!

Als Gods Geest in je gaat werken,

dan zal jouw naaste gaan merken,

wat je bij een oprecht christen ziet:

Een leven voor God, met diepe eerbied.

Zelf gaan we steeds beter verstaan,

wat het is om in Gods wegen te gaan. 

Onze zonden zijn zó ontiegelijk zwaar,

groot was daarom 't lijden en van de middelaar!

Wanneer ik me met Zijn geloof verzadig,

ben ik voor iederéén barmhartig en genadig. 

Met 'in gemeenschap met Zijn lijden' wordt bedoeld;

het gevolg van, dat mijn leven op Christus stoelt...

En niet het: ieder huisje,

heeft zijn kruisje.

Maar spot, hoon en dood wordt ons deel.

Net als Jezus wordt ons lijden veel....

Nemen wij in navolging op, dít kruis?

stil en vrolijke tegen het werelds gedruis?

Op wie gaan wij en onze kinderen lijken?

Op Jezus? In ons leven moet dát…, nog blijken.

Je wordt aan Jezus' dood gelijkvormig alleen,

door lijden, dood en opstanding heen!

Geen geweld gaat gepaard met Gods kracht,

verborgen en stil wordt 't in onze zwakheid volbracht.

Voor ons een hele moeilijke les,

en een levenslang proces.

Ons vlees gaat sterven, onze ziel leven,

door Zijn Geest aan ons gegeven.

't Kost ons ons vlees, in Zijn wegen te gaan...

Maar…, onze Verlosser leeft en zal over ons stof opstaan.

Lof zij de Heer!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelte: Filippenzen 3: 1- 12 Job 19: 25- 27 2 Korinthe 4: 7- 15 Tekst: Filippenzen 3: 10, 11 opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met

Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig word, om hoe dan ook te komen tot

de opstanding van de doden. https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163264140000241

Aards geluk..., stuk?

De HEERE heeft mij precies gegeven,

wat ik nodig heb in mijn leven. 

Maar soms voelt de nood,

in mijn leven zó groot...

Woorden vallen stil.

Dit is niet wat ik wil...

Waar is het vertrouwen,

om vol te houden?

De HEERE is met mij bewogen.

Vraagt niet boven Zijn gegeven vermogen.

Ik hou vol, niet door wat mijn vlees doet of zegt,

maar door wat Hij in mij heeft gelegd.

Hoe zwaar mijn moeiten ook mogen wegen,

ik mag altijd vertrouwen op Zijn zegen,

omdat de HEERE mij precies heeft gegeven,

wat ik nodig heb in mijn leven!

N.a.v.: Matteüs 25:15: En aan de één gaf hij vijf talenten, aan de ander twee en aan de derde één, ieder naar zijn bekwaamheid, en hij reisde meteen weg.

Naar draagkracht ontvangen en uitdelen

 

Vandaag gaan we onze aandacht besteden,

aan de twee eerste slaven,

niet de laatste die zijn talent had begraven.

Wat betekende een talent in 't verleden?

Nu zeggen we; iets wat je goed kan.

Toen was het een groot geldbedrag.

Één penning per dag,

verdiende een werkman.

Een talent bevatte zes duizend penningen.

Astronomisch veel was wat de heer dus gaf,

toen hij zich naar 't buitenland op reis begaf.

Zestien jaar kon de dienaar het uitzingen.

Met vijf penningen zelfs ruim tachtig jaar!

Daarbij gaf de heer geen instrumenten,

hoe zij om moesten gaan met deze talenten,

maar naar ieders bekwaamheid was dit gebaar.

De Heer hield na een lange reis,

afrekening met zijn dienaren,

of zij er volwassen mee omgegaan waren.

Vermeerdering van penningen was 't bewijs.

Vlak voor Zijn lijden, sterven en Hemelvaart,
vertelde Jezus Christus deze gelijkenis.

Want de discipelen moesten leren leven met 't gemis,

en hoe Hij door Zijn Geest, hen op Zijn pad bewaart,

tót Hij terugkomt op de aarde.

Ook vandaag roept Hij ons aan,

als volgeling achter Hem aan te gaan.

Hij gaf Zijn talent van onschatbare waarde.

Wist je dat 't niet gaat om onze gaven?

Maar om wat Hij ons heeft gegeven?

Zichzelf..., voor ons eeuwig zalig leven.

Heb jij dit ontvangen talent begraven?

Hetzelfde Evangelie krijgen we allemaal,

maar wel naar vermogen of draagkracht.

Doe jij wat er van jou mag worden verwacht,

en zet jij Jezus Christus centraal?

Heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen?

Heb ik geput uit rijke Bijbelse bronnen?

Mensen voor het Evangelie gewonnen?

Totdat Hij op aarde terug zal komen?

Ik hoef niet met mezelf af te rekenen,

ook niet met een ander,

of iemand die wil, dat ik verander...

Alleen Christus kan dat voor mij betekenen!

Een rol kostbaarder, dan zilver of goud.

Geef dat ik geheel, mijn uren èn mijn tijd,

naar draagkracht aan U ben toegewijd,

uit dank aan Jezus' talent en jouw en mijn behoud!

N.a.v. een preek over het tekstgedeelte: 

Mattheüs 25: 13- 30

Met als tekst: 

Mattheüs 25: 14b

Want het is als iemand die naar het buitenland ging,

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163203660000241

 

 

 

Sursum corda

Volgens onderzoekers klopt er iets niet,

in het hier beschreven lied.

Het ritme wordt door Paulus verstoord,

door zijn toegevoegde 'kruiswoord'.

Zo ging onze predikant een keer op pad,

omdat iemand een kruis te koop had.

Die persoon zei: ' Blij dat je er bent,

want dat kruis is een storend element.'

De walging van Romeinen was zeer groot,

voor die afschuwelijke kruisdood.

'Zware' criminelen moesten die straf dragen.

Romeinen werden hierbij overgeslagen,

echter niet een weggelopen slaaf of moordenaar.

Maar..., wat lees ik nu daar?

Jezus nam de gestalte van een slaaf aan,

om vrijwillig die smadelijke straf te ondergaan.

Aan schande en vloek de dood gestorven, 

daarmee voor vervloekten genade verworven...

Jezus was buiten Gods gemeenschap gezet.

Tot Zijn Vader klinkt nu Zijn voortdurend gebed,

voor ons verloste zondaren.

En is voor hen, die zich aan Zijn voeten scharen:

aangewakkerde liefde, vernieuwd karakter en vernietigde trots,

door Zijn Heilige Geest en 't geloof in Jezus de rots.

Heft dan uw hart omhoog,

en sla op Hem het oog.

Het past ons psalmen te zingen,

die lieflijk zijn, en door harde harten dringen.

Want voor vervloekten uit gena',

droeg Jezus vloek èn smaad.

Onze Verlosser van het kwaad…

Halleluja!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Filippenzen 2: 5- 11

Deuteronomium 21: 22, 23

Tekst:

Filippenzen 2: 8b

heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja, tot de kruisdood.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163143180000241

Kleindochter

1 september 2021 geboren,🤰

ga jij  nachtrust verstoren...😁😴

Kleintje lief.👶

Hartendief!💘

Wat een wonder.

Zo groots en bijzonder!

In liefde verwekt,💞

toch met zonden bevlekt.

Maar..., nu nog schoon!

Geen ruzie of hoon,🤬

meegemaakt.

Sterke papa die beschermt en waakt.👮

Een geweldige grote broer,🧍

over de vloer,

geeft voorzichtig een kusje,😘

aan zijn kleine zusje.

Lieve mama die elk verzorgt en voedt.🤱

En..., een Hemelse Vader, Die allen behoedt!🌈

Krachtige kwetsbaarheid

 

Soms voel ik me angstig en klein…

Het gevoel er niet te mogen zijn…
Het leven: ‘geen vreugde, maar pijn…’
Opgetrokken knieën, armen eromheen geslagen…
Zo is de pijn nog ‘iets’ te verdragen!
Kwetsbaar, ik ben niet blij,
Waar is mijn..., sterke mij!?

Soms voel ik me groot en sterk!
Ik mag er zijn, en ga aan het werk!!!
Vreugde! Pijn die ik niet opmerk…
Stevige benen op de grond, armen wijd,
Over gevoelens lopen, klinkt ‘t verwijt…
Te sterk? Ongevoelig? Ben ik wel blij!?
Mijn kwetsbaarheid mist mij...

Soms voel ik mijn intense verdriet,
maar is sterke, die mij te hulp schiet!
Pijn mag er zijn, scherpte gaat verdwijnen…
En langzamerhand de zon weer schijnen…
Soms ben ik echter zó sterk..?
Dan moet kwetsbaarheid aan ‘t werk!
Want haar invoelend vermogen?
Laat liefde voor naaste èn mezelf verhogen.

Sterke? Ik ben blij dat je er bent!
Maar óók, dat je mijn kwetsbaarheid kent!!!
Kwetsbaar? Ik ben blij dat je er bent!
Maar óók, dat je mijn sterkte kent!!!

Helpt U? Om elkaar te versterken..?
Dat beiden beter gaan samenwerken!?
Onmisbaar en onafscheidelijk.
Eén! Samengevoegd als een huwelijk!
U bent ‘t, Die mij hiermee verblijdt…
Met de gave van déze krachtige kwetsbaarheid!!!