Samen aan het werk

Epafroditus lette niet op zijn grenzen,

schrijft Paulus aan de Fillipenzen.

Hij deed meer dan hij aankan,

de dood was zijn buurman...

Wat wil Paulus hiermee zeggen?

Een pijnlijk punt gaat hij nu openleggen!
Namelijk waar Paulus de gemeente op aansprak,
is het dienstbetoon dat van hen, aan hem ontbrak…
Ontvang Epafroditus dan met blijdschap en houdt hem in ere,

hij stierf bijna door ‘t doen, van jullie ontbrekende werk voor de Heere...

In onze tijd komt burnout veelvuldig voor,

je geeft dan aan je grenzen te weinig gehoor.

Zijn wij een gemeente die elkaar steunt?

Of is er een grote groep die achterover leunt,

vervuld met eigenbelang?

Zónder innerlijke drang,

te gaan in Gods belangeloze wegen,

en júist eigen straatjes vegen…
Ouderlingen hebben de taak ons te bewaren bij Gods heilig Woord...

Steunen wij hen, zodat Zijn werk niet wordt verstoord!?

Alleen gelaten door familie is een gemis,

Paulus en Epafroditus wéten hoe pijnlijk dat is!

Hoewel zij echter hun eigen familie verloren,

mogen zij wèl tot een geestelijke familie behoren!

Mijn familie wil Schepper en Zaligmaker niet prijzen,
zij hebben een andere levenswijze...

Alhoewel ik heb me op Jezus' pad heb begeven,

vraag ik me af: ‘doe ik het beter in mijn leven!?’
Terwijl ik geloof van vergeving in Jezus naam,
voel ik mij regelmatig in mijn familie eenzaam...

Maar…, als ik mezelf dan  een poosje bezin,

dank ik de HEERE, want ik heb een gezin,

dat de Zaligmaker erkent!

En jij, die verlost bent?

Ben of voel jij je alleen!?

Staat de gemeente om jou heen?

Ik keer weer tot mezelf in...

Jij èn ik, deel van Zijn gezin…

Wij hebben de taak elkaar te bewaren bij Gods heilig Woord…
Steunen we elkaar, zodat Zijn werk niet wordt verstoord!?

Voelen wij ons bij elkaar geborgen?

Willen we voor elkaar zorgen?

Zoals Epafroditus ook voor Paulus  en de gemeente deed,

is er Eén Die, met hetzelfde woord van angst, leed...

Bij Jezus’ lijden in de hof van Gethsémané,

nam Hij naar de aarde, genade en vergeving mee,

voor gevangenen van zonden en schuld.

Heeft met Zijn sterven de belofte vervuld!

Paulus vertelt éérst over Christus,

daarna over Timotheus en Epafroditus.
We zagen in hen ‘t karakter van Christus, onze Heere!

Paulus wil de gemeente, de gezindheid van Christus leren...

Laten wij ons ook hiernaar vormen?

En niet naar onze eigen menselijke normen,

van 'n goed gevoel of onszelf willen bewijzen,

zodat we onszelf de lucht in kunnen prijzen!?

De gehéle gemeente wordt alléén gediend,

áls ieder beseft, dat Christus onze zaligheid heeft verdiend!

Dan gaan we samen, ondanks onze aardse gebreken,

met woord en daad de loftrompet over Christus steken!!! N.a.v. een preek over Fillipenzen 2

Tekst:

Filippenzen 2:30 

Want om het werk van Christus was hij tot dicht bij de dood gekomen, doordat hij zijn leven had gewaagd om aan te vullen wat aan uw dienstbetoon jegens mij nog ontbrak.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162901260000241

Voor de èrgste kwaal

Die zieke man wist niet dat,

hij Jezus voor lichaam èn ziel nodig had...

Tot Jezus zijn ziekte genas,

en hij dankend in de tempel was...

'Ga heen en zondig niet meer',

hoorde hij toen uit de mond van de Heer,

'opdat u niet iets ergers overkomt!'

Ben ik beter? Ik huiver...

Zijn mijn motieven wèl zuiver!?

Want ook ik wil worden bevrijd,

van het leven waaraan ik lijd...

Ik denk aan de woorden,

die de zieke man hoorde:

'Zondig niet meer opdat...'

Jezus kwam op aarde zónder mijn vragen,

en wilde voor mijn zonden de straf dragen!

Golgotha, iedereen verdween!

zelfs Zijn eigen Vader liet Hem alleen...

Zodat ík nooit meer alleen zal zijn.

Troost..., want Hij herkent ál mijn pijn,

ik mag door Hem in Zijn Koninkrijk komen...

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162840780000241

Ik heb niemand (Voor de èrgste kwaal)

Ziekte:

Reeds achtendertig jaar,

ligt die zieke man daar.

Een engel beroert het water,

maar de man komt altijd later.

Want ook anderen geven gehoor,

aan die engel, en zij zijn hem voor...

Machteloos en uitzichtloos,

voelt zijn situatie al zó'n lange poos!

Maakt het hem zó ziek die onvervulde hoop,

zodat de mens die om heen stond, afdroop?

Veertig jaar gingen de Israëlieten door de woestijn,

verlamd door hun ongeloof moesten ze daar  zijn.

Is 't door dezelfde zonde, óók bij deze man,

dat hij niet uit zijn 'woestijn' komen kan?

Hij die zich in 't huis der barmhartigheid bevindt,

merkt telkens weer; de sterkste wint...

Durf ik daarin naast de ander te staan,

of wil ik er juist overheen gaan?

Zeg tegen hen dat het wel beter gaan zal,

maar genezing is steeds niet het geval...

Durf ik dan trouw te zijn in hun strijd,

van uitzichtloosheid en machteloosheid?

Genezing:

Denk aan de door Jezus genezen blinde.

Had niet gezondigd en werd Zijn beminde!

Gods Woord gaat ons hier leren,

dat Jezus dit volksgeloof wil omkeren.

De zieke man beseft niet dat hij Jezus nodig heeft,

Jezus wel, waarom Hij Zich naar hèm begeeft,

ziet dat de man niet bij 't water komen kan.

'Wilt u gezond worden?', vraagt Jezus dan.

Voor ons voelt deze vraag absurd en raar...

Je inleven in de ander, is toch een liefdevol gebaar!?

Jezus' vraag getuigt echter van veel wijsheid!

Is zijn ziekte niet verweven met zijn identiteit?

'Ik heb geen mens', is 't antwoord zonder hopen,

'Sta op, neem uw ligmat op en ga lopen!

Van Gods Koninkrijk, zijn al deze tekenen!

Kan de HEERE nu tevens op jou rekenen?

Het vleesgeworden Woord dat onder hen woont,

Die nu Zijn heerlijkheid aan de zieke man toont!

Want dit wonder verwijst naar de heerlijkheid,

van Gods Eniggeborene, vol van genade en waarheid.

Als jouw naaste bij jou om hulp komt vragen,

wil jij dan helpen zijn lasten te dragen?

En zó naast jouw medemens staan,

zoals Christus ons heeft voorgedaan!?

Hij is echter nog niet klaar...,

alleen een gezond lichaam maar?

Vergeving:

Jezus vind de genezen man warempel,

God dankend terug in de tempel.

'Opdat u iets ergers overkomt, zondig niet meer!'

Werd gezegd tot de man, door Jezus onze Heer.

Hier wordt Jezus' liefde voor de man bewezen!

Hij wil hem van zijn èrgste kwaal  genezen;

opdat hij zijn hart en ziel tot God bekeert,

en hij de HEERE levenslang dient en eert!

Wij zeggen vaak als je maar gezond bent...

Belangrijkste is dat je de Verlosser kent!

Op weg naar Golgotha, iedereen verdween,

zelfs Zijn eigen Vader liet Hem alleen!

'Ik heb geen mens!', zeg dat dus nóóit meer,

want onze Heiland is daar, Jezus onze Heer.

Hij wil ons door alle aardse stormen,

door Zijn Geest, naar Zijn Beeld vormen.

Al ben je dan wel ziek naar het lichaam,

dan wil je God wel eren, in Jezus naam!

Christus' volgend vervul jij de wens,

van hen die zeggen: 'Ik heb geen mens.'

Hij die Zijn eigen leven voor ons niet spaarde.

Dank God, Hij komt ééns terug, op deze aarde!

Onze Verlosser vol van barmhartigheid,

heeft voor ons Zijn Koninkrijk toebereid!!!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten Johannes 5

Tekst: Johannes 6, 14:  

Jezus zag hem liggen en omdat Hij wist dat hij al lange tijd ziek was, zei Hij tegen hem: Wilt u gezond worden? 14 Daarna vond Jezus hem in de tempel en zei tegen hem: Zie, u bent gezond geworden, zondig niet meer opdat u niet iets ergers overkomt.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162840780000241

'Natuur'lijk Schepper?

Denk jij als je de natuur ziet,

aan zijn Schepper, of niet?

Een prachtige Bloem ontlook,

terwijl ik Zijn lieflijke geur rook.

Het hart van de Bloem lag open,

de liefde eruit gedropen...

Toen..., knakte Zijn steel,

genade kwam mij ten deel.

Denk jij als jij de schepping ziet,

aan de Zaligmaker, of niet?

(Behorende tot 'Levenslang verblijd zingen')

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162780300000241

Levenslang verblijd zingen

Zingen we met een héérlijke galm,

deze, door de dichter geschreven psalm?

Hij spreekt met hartverwarmend vuur,

van Gods grootheid en liefde voor de natuur. 

Staat stil met scherpe opmerkingsgave,

bij zijn Vaders' zes scheppingsdagen...

Eigenlijk is het woordje 'natuur' niet goed.

Het erkent niet de Schepper Die 't maakte en voedt...

Geeft daarom het woordje 'schepping',

voor onze 'natuur' niet de júiste lading?

Een ongelovige noemt het wellicht 'natuur',

maar onze Schepper staat toch aan 't stuur?

Als wij van Hem een levend geloof ontvingen,

laten we ons door Zijn schepping in stilte omringen?

Om bij de schepping stil te staan,

hoef je zelfs de deur niet uit te gaan!

Kijk door het raam naar de zon en wolken,

die Gods scheppende daden vertolken...

De vogels in de tuin buiten,

hoor je hen lofzangen fluiten?

Het ruisen van wind bovendien,

en heb je de zonsopgang gezien?

Dieren, planten, hemellichamen, mensen èn zee,

dáár verklaart God Zijn almacht mee.

't Bedenken en realiseren is Goddelijke creativiteit.

De HEERE heeft alles gemaakt, met wijsheid!

Klein en nietig voelt zich de dichter.

Richt zijn ziel tot de HEERE en Vredestichter,

om Hem levenslang de lof toe te zingen.

Hoe gaan wij om met Vaders' bezittingen?

Met ziekten, overstromingen en branden geconfronteerd.

Zó recent...! En hebben wij ervan geleerd?

Wij zijn hier niet om al het aardse te begeren,

maar om als rentmeester de aarde te beheren.

In bruikleen zoals de HEERE heeft bedoelt,

óók wanneer het als ons eigendom aanvoelt.

Ieder mens heeft een dienende taak,

de schepping verzorgen is een schone zaak!

Doen wij vervolgens maar wat, en slapen gerust...?

Of eren wij God en zijn wij daarom milieubewust?

Zoals de dichter die zijn Schepper roemt,

daarbij tevens Zijn Verbondsnaam noemt;

De HEERE, de 'Ik zal zijn, Die Ik zijn zal.'

Vader, van de Verlosser van een ontelbaar aantal...

Wie genoeg heeft aan Díe Naam van de HEERE,

heeft voor eeuwig zingen mogen leren.

De Heilige Geest is een bekwaam Dirigent,

Die ons onderwijst in dát zangtalent!

Door Hem zingen we op de juiste toon,

uit macht van de Schepper èn Zijn Zoon.

Dus blijven we niet bij de Schepper stil staan,

maar zullen we óók tot onze Verlosser gaan!

Veel mensen hebben moeite met stilte,

maar in de drukte vindt je slechts..., kilte!

Verrijkend in stilte met de HEERE bezinnen.

Zijn Heilige Geest laten werken, díep vanbinnen,

terwijl je de schepping bewonderd,

met de Bijbel open, je daarover verwonderd!

De kostbare, tere Bloem ging open...,

op Zijn liefdevolle Hart kunnen we hopen!

Zijn liefde bracht Hem immers naar het kruis,

om ons te brengen naar Zijn Vaders' huis...

Daarom zingt héél Gods schepping met verlangen,

tot in de voleinding klinken blij hun lofgezangen!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Psalmen 104: 1- 25, 33- 35

Openbaringen 5: 9- 14

Tekst:

Psalmen 104: 24, 33-34:

24 Hoe groot zijn Uw werken, HEERE, U hebt alles met wijsheid gemaakt, de aarde is vol van Uw rijkdommen. 33 Ik zal voor de HEERE zingen in mijn leven, ik zal voor mijn God psalmen zingen, mijn leven lang. 34 Mijn overdenking van Hem zal aangenaam zijn, ík zal mij in de HEERE verblijden.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162780300000241

Hoe hou je het vol!?(2)

Hij was volkomen aan Zijn Vader toegewijd,

voor de trieste weg van gehoorzaamheid.'

Waarom ál dit lijdende vertoon?

Geen kunst aan, Hij was toch Gods Zoon?

Zó diep moest Jezus' lijden gaan,

opdat wij weten wát Hij heeft doorstaan.

Door Zijn lijden begrijpt Hij ons kermen,

en vinden wij troost in Zijn ontfermen...

Voor ons géén slaafse gehoorzaamheid,

maar blijmoedig, dankbaar en volhardend aan Jezus toegewijd.

Want Hij heeft de Schriften vervuld,

ons door Zijn lijden verlost van zonden èn schuld!!!

(Behorende tot 'Hoe hou je het vol!?(1)')

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162719820000241

Hoe hou je het vol!?(1)

De dichter had zich ten doel gesteld tot,

een leven met het dienen en eren van God.

Hij voelde zich eenzaam en viel uit de toon,

werd verdrukt, belachen en ontving hoon.

Oók overheden hadden het op hem gemunt,

aardse rust werd hem niet vergund...

Hij huilt tranen van verdriet en pijn,

door mensen die niet afhankelijk willen zijn,

van de Schepper van hemel en aarde.

Zij vinden juist in zichzelf álle waarde.

De dichter is beslist niet te benijden,

omdat zij zijn ziel aan stukken snijden.

Ondanks het verdriet hem aangedaan,

veroordeelt hij hen niet en laat hij God Zijn gang gaan!

Ook de proponent heeft zich te schikken,

naar die ongemakkelijke blikken,

wanneer hij in Amersfoort naar de kerk gaat,

de Joriskerk die bij de vele terrasjes staat.

In India ondervind je ook geen bescherming meer,

als je gehoorzaamt aan onze Vader en Heer...

Samen stellen we de dichter een vraag ter beantwoording:

'Hoe hield u 't vol ten tijde van verharding en verwarring?'

In psalm honderdnegentien antwoord hij uitgebreidt.

Het lied van dankbare en hartelijke gehoorzaamheid,

aan een God vol van genade,

voor mensen met zonden beladen...

Gods gebod liefhebben en Hem aanhangen,

naar Zijn Woord een verterend verlangen!

Met dit medicijn van gehoorzaamheid,

raak ik mijn eigen wil helemaal kwijt...

Echter, op díe wijze houd ik het vol,

en eist de vijandschap niet zijn tol.

Denk aan de gelijkenis van de twee zonen,

de oudste bleef altijd bij zijn vader wonen.

De jongste die zijn erfenis jong wilde,

maar het in het buitenland verspilde...

Zij gingen met hun eigenbelang aan de haal,

en beiden zetten níet hun vader centraal!

Of wij nu lijken op de oudste of jongste zoon,

In beide gevallen zetten we onszelf op de troon.

De oudste zoon,meedogenloos en vol jaloezie,

of de jongste, die leefde volgens 't evangelie van zelfacceptatie.

Een zondaar Heeft niets van God geleerd,

omdat die totaal in zichzelf is gekeerd!

Zo oud als de weg naar het paradijs,

maakt de duivel ons geraffineerd wat wijs:

'Is het niet dat God heeft gezegd?'

Waarmee de slang de angel der leugen neerlegt,

dat God niet betrouwbaar of welwillend zijn zal.

Dan is dat vast..., met Zijn wet óók het geval!

Als wij over 't doen van Gods wet morren,

is God voor ons, het kwade geworden.

Wij zijn het probleem, dat is niet mals,

daarom klinkt deze  psalm nu zo vals!

Want we zien Gods goede karakter niet meer.

Wíe hersteld dit beeld van God aan ons weer?

Hem gehoorzamen en zonden bedwingen,

en leert ons over Gods geboden zingen?

Dat is Jezus, het Vlees geworden Woord,

Die uit Zijn angst door de Vader is verhoord,

na luid roepen en betraande smeekbeden!

Gehoorzaamheid geleerd uit wat Hij heeft geleden...

Hoort u de Evangelische taal van de psalmen?

'Mijn God, Mijn God', horen we uit Jezus' mond galmen...

Hij huilde toen Hij naar Jeruzalem keek,

en in Gethsémané bijna van angst bezweek.

Zijn zweet veranderde door angst in bloed.

Jezus déélt hier Zijn zwakheid, u leest het goed!

Van God verlaten en mikpunt van smaad,

werd Jezus door mensen bespot en gehaat.

Volmaakt geworden in Zijn lijden en strijd,

is Hij een oorzaak geworden van eeuwige zaligheid!

Niet voor hen, die kwade plannen beramen,

maar voor allen, die God gehoorzamen.

Moeten wij dan medelijdend om Hem heen staan?

'Nee', zegt Hij,'daarom ben Ik déze weg niet gegaan!

Ik was volkomen aan Mijn Vader toegewijd,

voor de trieste weg van gehoorzaamheid.'

Waarom ál dit lijdende vertoon?

Geen kunst aan, Hij was toch Gods Zoon?

Zó diep moest Jezus' lijden gaan,

opdat wij weten wát Hij heeft doorstaan.

Door Zijn lijden begrijpt Hij ons kermen,

en vinden wij troost in Zijn ontfermen...

Voor ons géén slaafse gehoorzaamheid,

maar blijmoedig, dankbaar en volhardend aan Jezus toegewijd.

Want Hij heeft de Schriften vervuld,

ons door Zijn lijden verlost van zonden èn schuld!!!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Psalmen 119: 17- 32

Hebreeën 5: 1- 10

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162719820000241