N.a.v. een preek met als tekstgedeelten Marcus 10: 13-31
Jakobus 5: 1-6
Tekst:
Marcus 10: 21-22
21 En Jezus keek hem aan en had hem lief, en Hij zei tegen hem: Eén ding ontbreekt u: ga heen, verkoop alles wat u hebt en geef het aan de armen en u zult een schat hebben in de hemel; en kom dan, neem het kruis op en volg Mij. 22 Maar hij werd treurig over dat woord en ging bedroefd weg, want hij had veel bezittingen.
Allen wisten dat er een storm kwam.
Jezus was het die bewust dat risico nam,
en dwingt hen 't meer over te steken,
hoewel dat gevaar nog niet was geweken...
Zelf neemt Hij van de schare vriendelijk afscheid,
want Hij was in crisis naar Zijn mensheid.
Daarom trekt Hij Zich terug uit hun midden,
om in die crisis tot Zijn Vader te bidden.
Zoals Hij in Gethsemane Zijn Vader ging vragen,
het lijden te voorkomen dat Hij moest gaan dragen.
Door mensen verzocht niet de weg van de Vader te gaan,
maar mee in de adoratie van mensen in Zijn aardse bestaan.
Jezus missie is geen missie van algehele bijval creëeren,
maar een kruistocht…, dát moeten wij leren.
Een belangrijke les voor Zijn gemeente en kerk.
Want we zijn soms zo druk aan 't werk,
om in de gunst bij mensen te komen.
Proberen daarom bang, scheve gezichten te voorkomen.
Zouden we niet veel meer naar Vaders' wil vragen?
De weg van lijden, smaad en hoon moedig dragen?
Zij roeiden en trokken aan touwen,
te druk om hun handen te vouwen.
Echter…, aan de overkant kwamen ze niet!
Jezus biddend met gesloten ogen ziet,
hun geworstel en harde werken aan.
Ging naar hen toe en wilde hen voorbijgaan.
Zojuist hebben ze nog zo lekker gegeten…
En nu? Lijken ze Jezus te zijn vergeten...
'Het is een spook!', schreeuwden zij luid.
Maar zo ziet Jezus er toch niet uit?
Hij is het dan ook Die hen sust,
en stelt hen met Zijn Woord gerust:
Hebt goede moed en weest,
niet bevreesd!
Als jij je in een situatie bevind,
met heel veel tegenwind?
Toch moet je er zijn in gehoorzaamheid
aan God, het geeft echter veel strijd.
Is dat scheepje onze gemeente of kerk?
Willen uit de storm, dus hard aan 't werk!
Geen tijd om te bidden, heb ik het mis?
Ga je dan bidden als de storm over is?
Ach dat is dan toch niet meer nuttig?
we moeten vooruit, hardwerkend door!
Maar waarom stuurt God ons de storm in?
Wat heeft onze crisis voor een zin?
Hard werken houden we uren vol, bidden niet.
Zelfs zó druk dat je Jezus niet meer ziet...
Ondanks dat je je handen niet vouwt,
gaat Hij voorbij, omdat Hij van je houdt!
Maar..., Jezus gaat toch niet voorbij!???
Hij komt toch juist naar jou èn naar mij?
Nou, het wordt in het oude testament,
door God in een positieve zin aangewend.
Zo ging God, Mozes in volle glorie voorbij.
'HEERE, barmhartig, genadig, geduldig en trouw', zei hij.
God wil Zich laten zien in Zijn grote luister,
júist omdat we ons dan bevinden in het duister…
Wat waren ze paniekerig, bang en druk.
Maar dank aan God, wat een geluk!
Jezus heeft plaatsvervangend gebeden.
Heeft geen begrip voor wat zij niet deden,
maar…, vergeeft al hun èn onze gebreken...
Sust ons door met ons te spreken.
'Ik ben het, hebt goede moed!',
Zijn woorden, die angst verdwijnen doet.
Dus als Hij spreekt door Zijn Woord?
Wees erbij, zodat je het hoort!
Want zoals je in het Markus Evangelie leest,
is het daarin wel veelal donker geweest,
N.a.v. een preek bij het bevestigen van de ambtsdragers, met als tekstgedeelten:
Job 9: 8-12
Marcus 6: 42-56
Tekst:
Marcus 6: 48
En Hij zag dat zij veel moeite moesten doen om het schip vooruit te krijgen, want zij hadden de wind tegen; en omstreeks de vierde nachtwake kwam Hij, lopend op de zee, naar hen toe en wilde hun voorbijgaan. https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164232360000241
als timmerman de werkplaats betreden.
Hij leefde in dit gezin háást schokkend gewoon.
was dus als oudste zoon, verantwoordelijk voor 't loon.
Maar..., toen werd Gods Zoon dertig jaar.
Hij had inzicht, dus mocht Hij spreken in 't openbaar.
Toen Hij de verschrompelde hand op de sabbat genas,
volgde een grote menigte Hem, omdat Hij zo bijzonder was.
Terwijl echter de schriftgeleerden:
'Hij heeft Beëlzebul', hardop beweerden.
En zeiden diegenen waaraan Hij was verwant:
'Hij is buiten Zichzelf, gebruikt niet Zijn verstand!'
Om weer heel gewoon samen te wonen,
met haar dochters en andere zonen,
had Maria Hem graag met geweld mee naar huis genomen.
Jezus preekte echter: 'Het Koninkrijk is gekomen.'
Dacht Maria: Wie laat Zich nu omringen,
door twaalf volgelingen,
Je geneest niet op de sabbat, dit weet Hij toch wel?
Maria, wat had ze van Gods Zoon verwacht?
Moest Hij de knapste Rabbi worden met veel aardse macht?
Of hogepriester..., ligt dat voor Hem in 't verschiet?
Als iedereen tegen Hem is, lukt dit niet!
Vooral als de schriftgeleerden Hem honen...
Redeneert zij nu vanuit het 'gewone'?
Het bestaat toch niet dat God alles op de kop zet?
Is het daarom dat Maria op het "gewone" let?
Wist zij niet meer waarvoor Hij kwam,
terwijl Hij Zijn taak juist nú op Zich nam!?
Als Hij ons alleen de wet had onderwezen?
Hoe was onze ziel dan van de vloek der wet genezen?
De Geest werd vaardig over Jezus toen,
Hij deze rondwandeling ging doen...
Hij begint iets nieuws, lees en zie,
een nieuw verbond, een persoonlijke relatie.
Het is één van Zijn meest dramatische momenten.
Lag Maria's toekomstperspectief voor Jezus aan gruzelementen?
Wat was met de schare 't grote verschil?
Wilden zij in Hem zijn, in 't doen van Gods wil?
Dan waren ze Zijn broeder, zuster of moeder.
Beleef ik al dat Hij is, mijn grote Broeder?
Wil ik leven naar Zijn gebod?
Wil ik leven met God?
Tót zij wilden besluiten...,
te luisteren naar wat Jezus zei.
Toen hoorden zij er helemaal bij!
Gaan wij in ons leven in liefde op onderzoek,
of de dingen uit God zijn, in Zijn Heilig Boek?
Heb je daardoor geen geestelijk contact met je familie meer?
Je krijgt een andere familie van Jezus onze Heer!
Volg je dan nu ook Gods Zoon,
en ervaar je diezelfde pijn en hoon,
die Jezus heeft meegemaakt?
Als Zijn liefde jouw hart heeft geraakt,
ben je getroost, want Hij hield vol voor jou en mij.
Kocht met Zijn bloed ons van zonden vrij...!
We lezen wat er gebeurde, was dat fijn!?
Jezus' bijnamen van sommige discipelen zijn bekend.
Simon werd bijvoorbeeld Petrus; wat rots betekent.
Zijn belijdenis gezegd met vertrouwen,
daarop zal God Zijn gemeente bouwen.
Dat twee broers, zonen van de donder heetten?
Ik schrik ervan en wil 't eigenlijk niet weten.
En dat Jezus, Johannes zó noemen kan:
De apostel der liefde... Daar schrik ik van!
Als kerk of school heb je als basis,
misschien een keurige belijdenis?
Maar als je daarbij indommelt,
is 't goed dat het donderslagen rommelt...
Ik ben gerust, donderslagen zijn heilzaam!
Áls zij je wakker schrikken in Jezus naam...
Johannes schreef mooie woorden over de Heere,
wilde ons echter ook tot daden stimuleren!
Zijn we een rots of een donderslag?
Weet jij al wat jouw bijnaam wezen mag?
Geven we 't tevens handen en voeten in ons leven?
Staren we ons op de grote schare blind,
die zich om Jezus bevindt?
Zij vertrekt als Hij spreekt over Zijn lijden en sterven,
ze wilden alleen een goed aards koninkrijk verwerven.
Daarom riepen zij nu met luide stem:
'Kruisig Hem, kruisig Hem!
Deze schare die zich tot Jezus had gewend,
is niet het door Hem gelegde fundament.
Jezus koos daarvoor zèlf twaalf mannen.
Maar toen het er bij hen om ging spannen,
lieten ook zij zich van Hem verdrijven...
Het initiatief ligt bij Jezus, om bij Hem te blijven!
En wat zien we bij de kinderen van God?
Zit daar alzo, een Judas van Iskariot?
Het lijkt een onmogelijke mogelijkheid.
Welke schare is bij Hem in eeuwigheid?
ligt ook in jouw hart 't gevaar van verraad...
Want je wordt als je 't bij de HEERE zoekt,
verworpen, genegeerd en uitgevloekt.
Dan is 't gemakkelijker gezegd dan gedaan,
om achter Jezus aan te blijven gaan...
We moeten Petrus' belijdenis telkens weer horen!
En als we slapen, door donderslagen laten storen...
Schrik! Wordt niet boos, het is júist fijn...
Hij stelde beiden aan om bij Hem te zijn!
Genade om in de gemeente des Heren,
diversiteit te respecteren en waarderen.
Blijven wij bij Jezus in weer en wind?
Oók als zo'n virus zich onder ons bevindt?
Wanneer samenkomsten worden verhinderd?
Is mijn hartstochtelijke gebed verminderd?
Geroepen gemeente waar gaan wij heen!?
Rots, donderslag óf anders? Het is zo fijn,
ja..., 't is genade eeuwig sámen bij Jezus te zijn!!!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelte: Markus 3: 6-19
Tekst:
Marcus 3:14
En Hij stelde er twaalf aan om bij Hem te zijn,
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164171880000241
toen hij hoorde en zag voor zijn gezicht:
Donderslagen, citerspel en wateren bruisend.
Mensen wel honderdvierenveertigduizend,
op de berg Sion bij het Lam,
Die hun zonden al eerder wegnam...
Het betekende, dit Bijbels volle getal,
dat geen van Gods kinderen missen zal!
Zijn Vaders Naam staat op hun voorhoofd.
't Teken van de doop en als men gelooft?
Wil men Hem volgen en aanbidden,
want het Lam staat in hun midden.
Zo is 't dat, Johannes hen God hoort en ziet
eren met een onvoorstelbaar mooi lied.
Een andere engel die vloog,
in de hemel heel erg hoog,
met het eeuwige Evangelie,
om druk te verkondigen aan elke natie.
Engelen zijn trouw in 't doen van Gods opdracht.
En deze engel doet het met veel stuwkracht!
Het einde is dan ook nabij in ons heden.
De toekomst komt..., met rasse schreden!
God wil niet dat wij over de Bijbel zwijgen,
't eeuwig Evangelie moet de aandacht krijgen!
Wat hebben wij hiermee in 2021 gedaan?
Komt in 2022 Jezus' Naam wel centraal te staan?
God heeft álles in de hand,
maar bij de persconferentie in Nederland,
zijn menselijke maatregelen verwoord.
Zíj́n Naam hebben we niet gehoord...
Zoek je de stilte om je te concentreren,
en je ziel tot de HEERE te keren?
Gods Geest spreekt tot je in jouw stille tijd.
Ontvangen genade raak je nooit kwijt!
De engel getuigde luid en met gezag:
'Vrees God, geef Hem eer en ontzag,
het uur van Zijn oordeel is gekomen.'
Voorzichtigheid moet worden genomen.
Bekeer! Het kan geen uitstel lijden...
Maar..., is het nu dan de einde der tijden?
Complottheorie? Noach en de watervloed.
Genoeg gezegd? Haastige spoed!
Tot nu toe is 't de welaangename tijd,
je kán nog van zonden worden bevrijdt...
Wordt je nu bang en zet het aan 't denken?
Ik hoop van wel, want God wil verzoening schenken!
Geloof je al? Blijf bidden en waken,
opdat je niet in verzoeking zal raken!
Ga jij ook druk 't Evangelie verkondigen,
aan zorgelozen die op aarde zondigen?
Openbaringen vertelt over 't aardse leven,
benadrukt dat wij God eeuwig eer moeten geven.
Blijf bij ons Heere, als rustpunt voor onze aardse tijd,
want er wacht ons hemelse eeuwigheid.
Blijf bij ons, U bent onze God en Koning,
ook in benauwdheid, verdrukking of vervolging.
We zijn meer dan overwinnaars en in U behouden,
als we ons in geloof aan U vasthouden.
Van de liefde van God kan niets ons scheiden...
Ga Hem volgen, eren, Zijn Naam belijden!
Glorie aan de Vader, Geest en Zoon,
Hij verdient óók in 2022..., verkondigend eerbetoon!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelte: Openbaring 14: 1-7
Tekst:
Openbaring 14:6,7
En ik zag een andere engel, die hoog aan de hemel vloog. En hij had het eeuwige Evangelie, om dat te verkondigen aan hen die op de aarde wonen, en aan elke natie, stam, taal en volk. 7 En hij zei met een luide stem: Vrees God en geef Hem eer, want het uur van Zijn oordeel is gekomen. En aanbid Hem Die de hemel, de aarde, de zee en de waterbronnen gemaakt heeft.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164113200000241
is direct alweer het verleden...
Ik kan nu niet ervaren,
wat ik morgen beleef...
Alleen maar het huidige moment,
dat al direct mijn verleden is...
Het is star en niet te veranderen...
Van één ding ben ik echter verzekerd:
besluiten te geloven dat Hij mij kent,
tot vergeving van,
alle momenten in het heden,
die eeuwig behoren
tot het verleden...
Onveranderbaar en star!
in de toekomende tijd!
en tegen de matroos praat:
'Ga jij eens kijken vanuit het kraaiennest,
dan zie je de verre omgeving 't allerbest!'
Zijn ogen zijn op de horizon gericht;
Is er al land in zicht?
die onder de zonden van Gods volk leed.
Zag Gods plan omdat hij Zijn stem hoorde.
Bracht dit aan Gods volk onder woorden.
Door hem vermaand, getroost en geleid.
Maar er was schijngeloof, lauwheid en gelatenheid.
De oordelen hingen laag en God vertoeft,
Habakuk voelt zich zwaar beproefd.
Hij zoekt het hogerop, op de vestingwal,
om te kijken wat God tot hem zeggen zal...
Het antwoord dat Habakuk dan hoort,
wordt door hem op stenen tafelen verwoord.
Als Hij uitblijft in moeite en zorgen?
Blijf Hem verwachten iedere morgen!
Want Hij komt zeker, Hij zal niet wegblijven!
Dát mag Habakuk duidelijk opschrijven,
opdat in het snelle voorbijgaan,
't volk dít geschreven woord ziet staan!
Júist in de donkerste duisternis,
zal Hij jou, Zijn antwoord geven:
'Ik leef en ook jij zult leven.'
Dan zit je niet direct boven op de berg,
en zijn jouw zorgen niet minder erg.
Maar..., er valt wel licht op jouw bestaan,
vertroost kan je met nieuwe moed verder gaan.
Stapje voor stapje ga je voort.
Als je de stilte zoekt en hoort?
Luister dan goed naar Zijn stem.
En..., verwacht Hem:
Jezus, Die aan het kruis hing?
Was Die, Die nu ònze Koning!?
In Zijn Vaders handen beval Hij Zijn Geest,
waardoor het niet ons einde is geweest.
Deze weg ging door de onmogelijkheid,
en heeft ons júist van zonden bevrijdt!
Verwachten wij Hem, met vertrouwen?
Schrik! Soms voel ik Zijn aanwezigheid niet...,
dan vraag ik waarom 't zo donker ziet.
Hij wil me met honger voeden en dorst drenken,
opdat ik altijd aan Hem zal denken!
Zonder de hulp van de Heere,
kan je niets doen, dát wil Hij mij leren...
Ik heb alles in Zijn aanwezigheid,
maar niets..., als ik Hem vermijd.
Hij wil ons naar Hem uitdrijven,
want Hij komt en zal zeker niet wegblijven!
Laat ons dát ter bemoediging zijn,
in donkere dagen van moeite en pijn.
Want in 't donker ontdek ik wat het Licht is,
hoe zéér ik het nodig heb en tóch mis...
Dat ik over mijzelf beter kan zwijgen,
er is er Eén die de eer behoort te krijgen!
Dán vaar ik in de goede richting.
en zal ik ontmoeten, Jezus de Koning!
Nu mag ik 't nog doen met Zijn Geest,
ontvangen tijdens het Pinksterfeest.
De dag komt, dán komt Hij voor 't laatst!
Dan is het getal vol, dus maak haast!
Want het is eeuwig wel óf eeuwig wee.
Tuur je verwachtend met de matroos mee?
Habakuk stond vertrouwend op zijn wachtpost.
Onwetend of 't volk uit de ellende werd verlost.
God gééft moed en krachten,
als we het van Hem blijven verwachten.
Heb jij het al geleerd?
Gods tijd..., is nooit verkeerd!
Als we Gods zorg zien voor 't kindje in de stal?
Kunnen we vertrouwen dat 't goedkomen zal!
Want God zei: 'Davids Zoon,
zal in eeuwigheid zitten op de troon.'
Deelgenoot zijn, van Zijn zaligmakende werk?
Verwachtend kijken vanuit 't kraaiennest,
zien wij Zijn komst het allerbest!
Dus houdt vol met turen opdat je ziet...
Hij komt zeker, wegblijven zal Hij niet!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelte:
Habakuk 2: 1-20
Tekst:
Habakuk 2: 3b
Als Hij uitblijft, verwacht Hem, want Hij komt zeker, Hij zal niet wegblijven.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163990440000241
