Pagina's

zondag 20 februari 2022

Schrijven in 't zand

We leven in een kritische tijd.

Zo gemakkelijk klinkt er een verwijt.

Projectielen van veroordelingen schieten om ons heen;

Zoals farizeeën beschuldigen, met een steen...

Is het door het wegvallen van gezag,

dat ik vind dat ik dat wel doen mag?

Of massamedia? Zit ikzelf op de rechterstoel,

met oordelen over de ander als doel?

En oordeel ik vaak hard en hypocriet?

Doe ik die zonden dan helemaal niet?

Indien ik Gods wet heb laten inscherpen,

mag ik dan als eerste die steen werpen?

Jezus wist wat Hij nodig had.

Loop ik op datzelfde pad?

Eérst een contactmoment met Zijn Vader,

treed ik daarna tot de mensen nader?

Tijdens feesten werd veel wijn gedronken,

daarom waren mensen weleens beschonken.

't Was Loofhuttenfeest, toen Rabbi Jezus kwam,

van de Olijfberg naar de tempel, alwaar Hij de tijd nam,

om van Gods geheimen royaal uit te delen.

Toen Farizeeërs hypocriet Jezus gingen bespelen.

Brachten een overspelige vrouw pontificaal,

voor Jezus, maar deze sprak een andere 'taal'.

Was 't liefde die hen hiertoe drong?

Liefde die hen, haar tot stoppen dwong?

Het gaat ze niet om 't huwelijk dat zij kapot gemaakt heeft,

maar ze hopen dat Jezus een verkeerd antwoord geeft!

Hij is echter niet gekomen om de wet te ontbinden,

maar om vrede voor Gods kinderen te vinden.

Zwijgend spreekt Hij en met Zijn hand,

tekent Hij wat, in het zand...

Bedachtzaam heeft Hij daarna gevraagd:

'Hebben jullie geen zonden, die je bij je draagt?

Dan, kan je gerust de eerste steen gooien.'

Waarna de situatie zich verrassend ging ontplooien.

Alweer spreekt Jezus zwijgend en met Zijn hand,

tekent Hij schijnbaar onverschillig, wat in het zand,

Eerst gaat de oudste en dan de jongeren heen.

Vervolgens staat die vrouw daar, helemaal alleen.

Zij was naar dé beste plek gebracht,

haar aanklagers hebben die plek juist veracht...

Zou ook ik zijn weggelopen?

In plaats van op Zijn vergeving hopen?

Blijf ik in al mijn rechtzinnigheid staan?

Koud en wettisch? Of wil ik in liefde gaan?

En denk ik niet te snel?

Oh..., maar dat laatste doe ik wel!

Of zet ik de waarheid naar mijn hand?

Jezus tekent 'schijnbaar' onverschillig in 't zand...

Mijn gedachten, woorden en daden,

die mezelf, mijn naaste èn God schaden!

Wil ik dat bedachtzame van Hem leren?

Mij op de wil van Zijn Vader concentreren?

Uw woord tot de vrouw, in haar verdriet:

Ook Ik veroordeel u niet; 

ga heen en zondig niet meer.

Buig ik voor deze Kurios neer?

Jezus' grenzeloze liefde...,

groter dan èlke zonde die Hem griefde!

Hij wil Zijn gelittekende handen op mijn hoofd leggen.

Geloven? Is daarop hartgrondig dankuwel zeggen!

Jezus, U neemt zondaars aan,

en leert gelijkwaardig Uw weg te gaan...

 

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Johannes 8: 1-11

Matteüs 7: 1-5


Tekst:

Johannes 8:7b, 10b,11

7 Wie van u zonder zonde is, laat die als eerste de steen op haar werpen. 10 Vrouw, waar zijn die aanklagers van u? Heeft niemand u veroordeeld? 11 En zij zei: Niemand, Heere. En Jezus zei tegen haar: Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig niet meer.


https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164534760000241



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Levende oase van troost

Veel gelezen post