Hou~vast

Waarom heeft dit gedicht 'Hou~vast' als titel? 

Het kwam vorige week weer eventjes hard binnen bij mij. Ik durfde iets niet te zeggen tegen iemand over de HEERE, omdat ik bang was dat ik de relatie zou verpesten of afgewezen zou worden. Verwijten krijg dat ik polariseer... En toch was het belangrijk. Ik heb die andere persoon tekort gedaan door het Evangelie te verzwijgen. Nog belangrijker: Ik heb God tekort gedaan, omdat ik niet groot van Hem sprak...

Terwijl ik hierover piekerde, realiseerde ik me opnieuw: Dit leven is maar voor een tijd. Het toekomende voor de eeuwigheid. 

Wie is mijn Houvast? Klamp ik me in dit tijdelijke leven aan Hem vast? Opdat ik schatten in de hemel verzamel? (Mattheüs 6 vanaf vers 19 - 34)

Of klamp ik me aan mensen of dingen vast in mijn bezorgdheid over mijn leven op deze tijdelijke aarde?! Wie heeft mij geschapen? En met welk doel? 

Dan kan ik maar één keuze maken. Bovendien elke dag opnieuw mij tot Hem keren en te leren me aan Hem vast te houden. Want Jezus Christus is mijn Houvast, mijn Zaligmaker. Straks mag ik met Hem volmaakt leven tot eer van Zijn Vader/mijn Schepper. Hiervoor heeft Zijn Vader iedereen bedoeld...

 

Deze Houvast en Zaligmaker wil ik niemand onthouden, toch?! Al betekent het dat ik net als Jezus, smaad zal lijden op de huidige aarde? 

Gebed:

Ach HEERE! Verlos mij van mijn angst voor reacties van mensen, wanneer ik goed over U wil spreken. Vergeef mij, dat mijn angst soms groter is dan mijn liefde voor U om U groot te maken aan mijn naaste, opdat ook zij ernaar verlangen kinderen van U te zijn. Help mij dagelijks vast te houden aan Uw lieve Zoon door Uw Geest en Woord totdat ik deze tijdelijke aarde zal verlaten of Uw Zoon, mijn 'Houvast', terug zal keren op aarde...

Amen.

Een ander gedicht gerelateerd aan deze blog;

Kostbaar heden in de toekomende tijd

In vuur en vlam

Ik kom!

Tussen Hemelvaart en Pinksteren hoorde ik op zondagmorgen een preek, die in het bijzonder bij mij bleef hangen. Waarom? 

Wezenzondag. De apostelen keken uit naar de komst van de Heilige Geest. De Heere Jezus had dit beloofd voordat Hij, hen zegenend, ten hemel voer. Het was was niet alleen Zijn verlangen naar Zijn Vader te gaan. Nee het was ook nodig voor ons. Omdat de Heilige Geest dan door de Heere Jezus naar ons toegezonden zou worden. Zijn taak op aarde was immers volbracht. (Johannes 16, 17) 

De discipelen vertrouwden op Zijn belofte, zonder de aanwezigheid van de Heilige Geest. Tien dagen lang! Zij bleven bidden en smeken op de belofte Die Jezus gedaan had. Bewondering heb ik voor hen! Alhoewel ik ook besef, dat zij veel tekenen kregen na Zijn opstanding uit de doden. Toen Hij daarna aan hen verscheen, begrepen zij alles wat hun Meester verteld had tijdens Zijn rondwandeling op aarde. Een heel duidelijk voorbeeld daarvan is de Emmaüsgangers. Tevens die 'ongelovige Thomas' (vanaf vers 24). Hierdoor wisten ze: De belofte van Jezus wordt waargemaakt. Alleen wisten ze nog niet wanneer... Wij wel! De Heilige Geest kwam 10 dagen na Jezus' Hemelvaart, met Pinksteren.(Handelingen 1, 2)

Wanneer ik op donkere momenten, God niet meer zie of ervaar? Weet ik dat ik het niet zonder de Heilige Geest hoef te doen. Hij is er voor mij, om mij te troosten en te leiden. Te laten zien wat Waarheid is. En niet alleen voor mij. Datzelfde gaat voor jou op! 

Wij zijn zo bevoorrecht! De apostelen moesten het tien dagen zonder Jezus en de Heilige Geest doen.

We mogen pleiten op Zijn belofte van vergeving door Jezus Christus. Zijn Geest troost en leidt ons door dit 'tranendal' door Zijn Woord. Want de Geest spreekt door Gods Woord heen. Daarom is het belangrijk om Gods Woord regelmatig/dagelijks te lezen en onderzoeken/overdenken. En worden we een levend getuigenis voor de mensen om ons heen.

Tot..., Jezus terugkomt op de aarde. Zegenend voer Hij op ten hemel. Zegenend zal Hij wederkeren. Hoe heerlijk zal dat zijn!*

Ik wacht èn verwacht Hem. Rita Klapwijk heeft hierover een hele mooie blog geschreven, die hier mooi bij aansluit. Verwachtend wachten. Lees je me? En (ver-)wacht je mee?

Ik kijk uit naar jouw reactie.  

Helaas kan ik je geen link naar de preek geven, omdat de preek niet op kerkdienst gemist staat. 

* Tenzij wij 'natuurlijk' eerder door overlijden weggenomen worden, wandelen we tot Zijn wederkomst over deze aarde door Hem geleid. Een bemoedigend woord vind ik dit altijd. Overlijden... Je bent over jouw lijden heen naar de Vader gegaan.