Hou~vast

Waarom heeft dit gedicht 'Hou~vast' als titel? 

Het kwam vorige week weer eventjes hard binnen bij mij. Ik durfde iets niet te zeggen tegen iemand over de HEERE, omdat ik bang was dat ik de relatie zou verpesten of afgewezen zou worden. Verwijten krijg dat ik polariseer... En toch was het belangrijk. Ik heb die andere persoon tekort gedaan door het Evangelie te verzwijgen. Nog belangrijker: Ik heb God tekort gedaan, omdat ik niet groot van Hem sprak...

Terwijl ik hierover piekerde, realiseerde ik me opnieuw: Dit leven is maar voor een tijd. Het toekomende voor de eeuwigheid. 

Wie is mijn Houvast? Klamp ik me in dit tijdelijke leven aan Hem vast? Opdat ik schatten in de hemel verzamel? (Mattheüs 6 vanaf vers 19 - 34)

Of klamp ik me aan mensen of dingen vast in mijn bezorgdheid over mijn leven op deze tijdelijke aarde?! Wie heeft mij geschapen? En met welk doel? 

Dan kan ik maar één keuze maken. Bovendien elke dag opnieuw mij tot Hem keren en te leren me aan Hem vast te houden. Want Jezus Christus is mijn Houvast, mijn Zaligmaker. Straks mag ik met Hem volmaakt leven tot eer van Zijn Vader/mijn Schepper. Hiervoor heeft Zijn Vader iedereen bedoeld...

 

Deze Houvast en Zaligmaker wil ik niemand onthouden, toch?! Al betekent het dat ik net als Jezus, smaad zal lijden op de huidige aarde? 

Gebed:

Ach HEERE! Verlos mij van mijn angst voor reacties van mensen, wanneer ik goed over U wil spreken. Vergeef mij, dat mijn angst soms groter is dan mijn liefde voor U om U groot te maken aan mijn naaste, opdat ook zij ernaar verlangen kinderen van U te zijn. Help mij dagelijks vast te houden aan Uw lieve Zoon door Uw Geest en Woord totdat ik deze tijdelijke aarde zal verlaten of Uw Zoon, mijn 'Houvast', terug zal keren op aarde...

Amen.

Een ander gedicht gerelateerd aan deze blog;

Kostbaar heden in de toekomende tijd