Vannacht…
Ik lag in bed,
aan mijn zorgen dacht...
de pijn mij overspoelde…
Waar was mijn verstand?
Onder emoties bedolven…
Dwong mezelf te denken:
Hoe U dat deed…
Toen U voor mij,
aan het kruis leed…
Uw pijn U overspoelde…
Te visualiseren,
de gang van mijn Heer…
Had Hij niet veel meer pijn?
Want Hij…
Hing aan het kruis,
niet alleen voor mij…
Voor zonden van alle mensen…
Met pijn in mijn hart…
Moet ik erkennen,
dat mijn eigen smart…
Tóch overheerst…
Al zo zwaar beladen,
daar voeg ik deze pijn…
Ook nog eens bij…
O God vergeef…
Dat ik zoveel,
voor mezelf leef…
Het niet lukt U na te volgen…
Geen plichtsgevoel…
Maar in liefde gaan,
dat was Uw levensdoel…
Aan ons bewezen…
Vannacht…
De allesoverheersende pijn,
HEERE geef mij de kracht…
Om in Uw pijnlijke liefde te zijn…
.jpg)
Lange nachten ken ik inmiddels wel.. ik zit nu in een overgangsfase van mijn leven ;) en heb begrepen dat dit één van de symptomen is die erbij horen samen met de andere… een mooi gedicht.. dankjewel! Gods zegen voor jou Yvonne!
BeantwoordenVerwijderenJij ook hartelijk bedankt voor jouw reactie. Fijn om het met elkaar te delen...
VerwijderenIntens, intiem
BeantwoordenVerwijderen