Binnen- of buitenkant?

Ik zit stil in de kerk

Geroezemoes

voor de kerkdienst

Het komt hard binnen

Ik staar voor me uit

Oren die suizen

Brandende ogen

Ik kijk om me heen

Tranen die niet komen mogen

Ik staar wederom voor me uit...

Een driekwart volle kerk?

En toch...

Alleen...

De preek komt hard aan...

Ben ik in Christus?

En is dat wat Hij doet?

Snoeien aan mijn hoogmoed?

Voor Wie schrijf ik?

Met volledige overgave aan God

en een opgeheven blik?

Veel of weinig geprezen of gelezen?

Ik wil tevreden en stil wezen

Want is het werkelijk een talent?

Dat ik tevens 'hart'elijk voor Hem aanwend?

Hou ik mezelf niet voor de gek?

Is dat niet mijn gebrek?

Laat ik mij leiden aan Zijn hand

om met heel mijn ziel, kracht en verstand

niet mezelf maar de HEERE,

groot te maken en te eren?

Ik loop stil de kerk uit

Gepraat bij het koffie drinken

Ik wil de preek laten bezinken

Praten zal sowieso niet lukken

Ik voel me tegenwoordig meer een last

dan een welkome gast...

Mijn gevoelens zijn diep begraven...

Ik roep om Uw hulp bij overgave

aan mijn man en vooral aan U

Moed om kwetsbaar te zijn

in plaats het voorkomen van pijn...

Stilletjes vouw ik mijn handen

vraag om verlossing van banden

HEERE, doordat U mij snoeit,

weet ik dat U Zich met mij bemoeit...

De preek kwam hard aan...

Zijn er vruchten?

Een 'hart'elijk verlangen,

om in Zijn armen te vluchten...

En toch..., is het niet buitenkant?

De drang om ergens bij te horen?

Ik voel me gevangen en alleen... 

Ik twijfelde. Moet ik dit gedicht wel online zetten? Soms heb ik 'gewoon' momenten dat ik meer naar mijn halflege glas kijk, in plaats van naar mijn halfvolle. 

Toen dacht ik: Er zullen vast meer mensen zijn die hier soms mee worstelen. Gedeelde smart is halve smart. Gedeelde vreugd is dubbele vreugd. Bij deze mogen we van elkaar weten dat we niet alleen staan in ons worstelen. Bovendien met het wortelen in Christus.... 

Het gedicht is mede naar aanleiding van deze preek geschreven. Met als tekstgedeelte: 

Johannes 15 vers 1 tot en met 17 en Ezechiël 15 vers 1 tot en met 8

Een vervolg op deze post kan je lezen op:

Een rommelige tuin met geduld gevuld