woensdag 5 mei 2021

Bevrijdingsdag


Het is vijf mei.

Eindelijk Nederland vrij,

van de bezettende macht!

Met verwoestende kracht,

voerde hij wrede wetten in,

voor eigen gewin.

Boven 'inferieure' volken,

waren donkere donderwolken.

Zij moesten vreselijk lijden,

stierven óf gingen stiekem strijden.

De mensen van het verzet,

hielden zich niet aan de wet.

Wilden voor 't volk het lijden verlichten,

maar konden de bevrijding niet verrichten...

Amerikanen, Engelsen en Canadezen,

gaven reddende hulp, heb ik gelezen.

Door hen bevrijdt op de vijfde mei.

Het Nederlandse volk was intens blij!

Want de terugkomst van de Koningin,

bracht een nieuw dankbaar en vrij begin...

Achtenzeventig jaar geleden,

Is deze strijd gestreden...

Maar zijn wij,

werkelijk vrij???

In zonden ontvangen en geboren,

satan wil niet dat we Jezus toebehoren.

Vecht ik tegen zijn bezettende macht,

die duivel, met ál mijn kracht?

Op aarde woedt een heilige strijd,

want satan wil mij, zijn prooi niet kwijt.

Ik kan die strijd beslist niet aan...

Christus heeft er alleen voorgestaan,

en die duivel wèl overwonnen!

Daarom ben ik dankbaar begonnen,

bij Hem neer te leggen, ál mijn zonden.

Heb verlossing bij Christus gevonden.

Als Hij straks terugkomt op een wolk, 

zullen wij, Zijn bevrijde volk,

op die gróte bevrijdingsdag,

Hem eren, met diep ontzag.

Want bij terugkomst van dé Koning,

brengt Hij ons in Zijn veilige woning.

Eindelijk rust van onze aardse strijd,

Hem loven in vrede en alle vrijheid!









dinsdag 4 mei 2021

Luistert ú

 'n Gelijkenis lijkt op een masjaal,

en is niet zomaar een verhaal.

Bij de eerste gelijkenis door Jezus vertelt,

staat Zijn duidelijke uitleg vermeld.

Maar bij de volgende zes,

leren we een belangrijke les.

Het is de dramatische vraag over gelijkenissen,

'Begrijpen we deze geheimenissen?'

Schriftgeleerden die gelovig 'leken',

verlangden van Jezus een teken.

Maar Jezus reageerde verbolgen,

want zij wilden Zijn Vader niet volgen...

Luistert ú? De gelijkenis voltrekt zich nu!

Bovendien gaat hij over mij èn over  u.

 

Geven wij aan Gods Woord geen gehoor?

Dan zitten we op het verkeerde spoor...

Hebben we gaven van de toekomende eeuw gesmaakt?

En zijn we alsnog afgehaakt?

Daarbij het goede van Gods Woord geproefd?

Dan hebben we Zijn Heilige Geest bedroefd!

Jij mens, die éénmaal is geboren,

gaat dan voor eeuwig verloren…

Want Jezus zaait vruchten,

 in harten die tot Hem vluchten.

Niet bij hen die snode plannen beramen,

en tevens Hem niet willen gehoorzamen!

Willen we over de gelijkenissen discussiëren?

Dan ontgaat ons wat Jezus ons wil leren.

 

Wie niet heeft, vuil is of onrecht doet,

wordt met meer van ditzelfde gevoed…

Maar wie heilig en rechtvaardig is,

krijgt hiervan nog meer, dat is gewis!

Al voelt dit héél oneerlijk,

dat laatste vind ik wel begeerlijk!

De Zaaier zaaide met brede armslag,

ruimhartig over de akker de gehele dag...

De akker moest men daarna ploegen,

daarna wachten hoe de zaadjes zich gedroegen.

Rotsen, doornen en distels waren verborgen,

Zou de aarde voor wasdom zorgen!?

Op de goede aarde groeide het wel.

Op steenachtige aarde verschroeide 't snel!

 

Wanneer wij zojuist Gods Woord,

in de kerk hebben gehoord?

Het niet begrijpen dan komt de boze en rukt alras…,

weg, wat in onze harten aan zaad gezaaid was.

Of valt ‘t bij ons in goede aarde?

Krijgt het daardoor de júiste waarde?

Het Woord gezaaid in onze harten leert,

hóe ons hart op het Evangelie reageert.

Als we door stormen heen worstelen,

laten wij Zijn Woord dan dieper wortelen!?

Leg jouw leven naast déze gelijkenis,

en zie hoe het met jouw ziel gesteld is!

Als ik naar de door Jezus geschetste plaatjes kijk,

en bedenk, op welk plaatje ik met mijn leven lijk?


Dan vraag ik me af; wie ben ik?

Een mens van het ogenblik?

Ben ik druk bezig met rijkdom, gezondheid of eer?

Moeilijk is het dan, het Koninkrijk in te gaan van onze Heer!

De kerk groeit tegen de verdrukking in.

Maar sóms groeit ook de tegenzin...

Corona(maatregelen) en hun gevaar,

maakt dan 't gebrek aan wortels openbaar.

Dit is gelinkt aan de eindtijd;

Men struikelt als men lijdt!

Het onedele en ondergesneeuwde heeft Hij verkozen.

omdat de rijken Hem vaak verwaarlozen...

Rijken redden zichzelf; wat een hoogmoed…!

Ze vergeten dat het enkel Jezus is, Die dat doet!



Terwijl de arme kerk groeit en Zijn licht laat schijnen?

Lijkt de rijke welvarende kerk weg te kwijnen…

Heeft het Woord voor ons nog transfromerende kracht?

Is het in en aan jouw hart gebracht?

Terwijl je Zijn Woord leest met een hart dat tot Hem zucht,

gééft het honderd-, zestig- of dertig-voudig vrucht!

Wees niet wettisch of moralistisch beladen,

want het is wel honderd procent genade!

Wanneer je met God en Jezus gaat leven,

kán het alleen maar vruchten geven!

Het kan dus beslist geen kwaad om te kijken of ik vruchten mis,

Of dat Hij bij mij wel, vruchten aan het zaaien is....

Onvermoeibaar zaait Hij op mijn en jouw akker; Jezus onze Heer,

voor honderdvoudige vruchten van God; tot Zijn eer!!!

 

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Mattheüs 12:46-50
Mattheüs 13:1-9
Mattheüs 13:18-23
1 Korinthe 3:9-15

Tekst:
Mattheüs 13:18
Luistert ú dan naar de gelijkenis van de zaaier.


https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/161994060000241






maandag 3 mei 2021

Altijd



Zijn deur staat altijd open.
Zijn oor geeft altijd gehoor.
Bij de Vader mag ik altijd binnenlopen,
door Wiens Zoon, ik toebehoor!











woensdag 28 april 2021

Wandelen...



Aan de rand van bos en heide,                     

waar de Herder Zijn schapen weidde.

Regen en donkere donderwolken,

die verdriet en toorn vertolken...

 


De Wind drijft de wolken uiteen,     

blauwe lucht verscheen.

Pijn en boosheid slaan op de vlucht,

wanneer mijn ziel tot Hem zucht...




 

Aan de hemel verschijnt de Zon,

een héérlijke Warmtebron...!

Door stormen heen, leer ik Uw wil!

Na de storm is het éven windstil…

















Die mij altijd tot Hulpe is geweest

Ik sluit mijn ogen,

wil Uw naam verhogen...

Maar met al mijn verdriet,

lukt dat nu niet...

 

Ik buig mij neer,

voor mijn God èn Heer...

'Heere wilt U mij troosten,

en mij hierdoor heen loodsen?'

 

'Eenzaam en zwaar is mijn hart,

daardoor zie ik alles zwart.

Vlijmscherpe woorden,

die mijn hart doorboorden!'

 

'Leer mij toch de rechte kennis door Uw Geest,

Die mij altijd tot Hulpe is geweest!'

 

'Leen Uw gunstige oren,

ik wéét dat U mij kan horen!

Tot U alleen,

kan ik heen!'

 

'Open oren...

Opdat wij àllen U zúllen horen!

Open ogen...

Opdat wij àllen Uw Naam verhogen!'

 

'Leer ons de rechte kennis door Uw Geest,

Die ons altijd tot Hulpe is geweest!'

 

'Met mijn hart aan stukken ,

wil het maar niet lukken,

mijn ogen op U geslagen te houden...

Echter U zàl ons in 't leven behouden!'

 

'Vlijmscherpe woorden,

die ook Uw hart doorboorden!

Eenzaam was U in Uw smart,

bij alle leed in Uw hart...'

 

'U was alleen!

U kon nergens heen!

In Uw strijd alleen gestaan,

kunnen wij àllen tot Uw Vader gaan...'

 

'Leer ons èn mij dan de rechte kennis door Uw Geest,

Die ons èn mij altijd tot Hulpe is geweest!'


maandag 26 april 2021

Het is de Heere!


Volgens de van Jezus gekregen opdracht,                 

hebben de discipelen in Galilea gewacht.

Hij zou bij hen komen, dat heeft Hij beloofd.

Petrus is echter van zijn rust beroofd,

en begint tevens teleurgesteld te raken.

'Ik ga van jullie vissers der mensen maken.'

Had Jezus dat niet tegen hen gezegd!?

Hiervan komt nu niets terecht!

Is het wachten een vergissen???

Dan..., gaat hij liever vissen!

De vrienden staan elkaar bij in hun nood,

gaan allen mee vissen, met Petrus boot.

De ervaren vissers gooien hun net even later,

tussen hun boot en land, in ondiep water.

                              ***

Maar zoals zij wèl hadden verwacht,

vangen zij helaas geen vissen die nacht!

Zij voelen zich als vissers mislukt,

varen terug, verslagen en bedrukt...

En dan zegt daar een Mens op 't land:

'gooi het net eens aan de andere kant!'

Zullen zij het niet beter dan Hem weten?

Zij hebben de kennis, niet te vergeten!

Toch gooien ze het net aan de andere zijde,

en mochten zich door onmogelijkheid heen verblijden.

Want..., zij haalden een klein poosje later,

een gróte visvangst uit het diepe, donkere water.

Dat vreemde woord van Die Man, gaf Zijn vrucht.

'Het is de Heere!', zei Johannes opgelucht!

Hierdoor opende Petrus zijn ogen,

en mocht aan land zijn Heere verhogen!

                                ***

Houden wij christenen elkaar ook vast,

bij een crisis of 't dragen van een zware last?

Heb ik genoeg gevochten tegen zonden?

Of heb ik meer gelovigen gevonden?

Ziet, het begint allemaal met: 'heb ik!'

De duivel wil dat ík, telkens wik...

Zoals de wereld het leven uitlegt,

is héél anders, dan Gods Woord 't zegt...

Onze eigen natuur strijd ertegen!

Wij willen niet gaan op Gods wegen...

Kom! Laten we met onze lege harten en handen,

gehoorzaam bij de Heere en Zijn 'vreemde' Woord belanden...

Heb jij dat al mogen leren?

'Het is de Heere!'

Hij leeft! Hij is het Die wonderen werkt.

Zalig ben jij zondaar..., die dít opmerkt!



N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Mattheüs 13:47‭-‬52

Johannes 21:1‭-‬7

Tekst:

Johannes 21:7a

De discipel dan die Jezus liefhad, zei tegen Petrus: Het is de Heere! 


https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/161933580000241






vrijdag 23 april 2021

Een emmer…

Ik kijk naar een foto van twee mensen. 

Twee mensen die stralen door de lach op hun gezicht. In gedachten ga ik terug… 

Ik pak de emmer die ééns van hen was. 

Gebruikt voor de ramen en de vloer, 

de badkamer en de wc… 

Ik ben blij dat alles schoon wordt,  

zij kunnen dat echter niet meer… 

Mijn hart loopt over van weemoed en verdriet! 

In die emmer zit het water dat ik erin gegoten heb.
Hij is doortrokken van emotie! 

Alléén ik weet dat, mijn kinderen niet meer… 

Aan de foto’s kunnen zij zien wat mijn ouders deden. Hun ogen zien een gelukkige jeugd van hun moeder, zoals die ééns zou zijn geweest… 

Wie kijkt door die emmer heen? 

Wie kijkt door die foto heen? 

Wie vertelt het verhaal erachter? 

De emmer zwijgt over het traanvocht erin gedrupt… De foto zwijgt over de blijdschap en het verdriet… Niemand kan vertellen dan alleen, ja wie? 

We kunnen zwoegen en strijden in ons leven… Alles wat er overblijft is een emmer of een foto… Niemand kan meer voelen wat achter die mens zat. 

Ik vraag me af, weten we dat nu dan wel? We kunnen praten met elkaar… 

We kunnen luisteren naar elkaar… 

Maar ten diepste voelen wat de ander voelt? Het gevoel van mijn gemis in die emmer? Dát voelen mijn kinderen en jullie niet…

Jullie zien een vrouw schoonmaken, 

Voelen niet het gemis dat haar nu doortrekt… 

Ja, ik kan het jullie nu vertellen, gelukkig wel! 


Als ik die foto zie, realiseer ik mij terwijl ik kijk, 

Óóit ben ik ook een foto en niets meer… 

Kan ik niet meer vertellen wat erachter zit… 

‘k Heb geleerd mijn handen te vouwen… 

Zoals mijn ouders eens deden… 

Zoals ook mijn kinderen nu doen… 

Al mijn zwoegen en slaven, 

daar blijft enkel tijdelijk van over: 

Een emmer en een foto… 

Gij zult u niet buigen voor die wereldse afgoden… De HEERE is onze God! 

De zonden van mijn voorouders leven in mij voort… 

God doet barmhartigheid aan de duizenden, 

die Hem liefhebben en Zijn geboden onderhouden…
Moet ik dan toch zwoegen en slaven tevens voor mijn kinderen? 

Wat een héérlijk weten dat God álles heeft volbracht!
Genade voor mijn zonden door het kruis van Jezus Christus… Ja, mijn ouders zijn niet meer…  Echter wèl die gevouwen handen voor mijn Heer…


Hieraan gerelateerd kan je lezen:

Ons mam




Aan alle gezag onderdanig

Veel gelezen post