Hoop op de komende heerlijkheid

 

Gisteren kregen we 's morgens een preek uit Romeinen 8 vers 14 tot en met 27, met als thema: 

Er is hoop!

De predikant behandelde het Schriftgedeelte uit Romeinen 8. Wij putten kracht uit de hoop die zeker is, door de opstanding uit de doden van Jezus Christus.

Leeft de Geest van Christus al in ons?

Dan zijn wij kinderen van God en zijn mede-erfgenamen van Christus; wanneer wij althans met Hem lijden, opdat wij ook met Hem verheerlijkt worden...(vers 17)

De predikant legde dit uit aan de hand van een ouderwetse weegschaal. Ons lijden laat het schaaltje van de weegschaal helemaal naar beneden zakken. Maar..., wanneer we de Bijbel in 't andere schaaltje leggen dan zakt de weegschaal helemaal naar de andere kant door. Als we in de Bijbel de belofte van God, van een nieuwe hemel en aarde, zullen zien dóór geloof in de HEERE Jezus Christus, dan zal deze weer doorslaan naar de andere kant. En zodrá de nieuwe hemel en aarde is aangebroken, zijn we al de moeilijke dingen en als ons lijden vergeten... Denk hierbij aan vers 18:
Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.

Put jij, net als ik, kracht en hoop, uit déze belofte? Ondanks alle moeilijkheden, zorgen en lijden op deze oude aarde? Het is een zekerheid, want God doet altijd wat Hij belooft!

Deze zondagmiddag kregen we een moeilijk bericht te horen. De preek resoneerde nog in mijn hoofd.

En toen we 's avonds naar de kerk gingen kregen we van de HEERE een nieuwe bemoediging tot ons uit 2Koningen 6 vers 1 tot en met 23. Het thema was:

Vertrouw op God en Hij zal met je zijn.

'Soms', zei de predikant, 'weet je gewoon niet meer wat je ermee moet, met alles wat op je afkomt... Op macro-, meso- of micro-niveau... En op micro-niveau was er vanmiddag heel wat op ons afgekomen!

De dienaar van Elisa de stad omringd door een leger van paarden en strijdwagens. Daarom vroeg hij Elisa(Vers 15):

'Ach mijn heer! Wat moeten we doen?'

En welk antwoord gaf zij heer?(vers 16):

Hij zei: 'Wees niet bevreesd, want die bij ons zijn, zijn méér dan die bij hen zijn'.

Zo zag en zie ik mezelf ook omringd door paarden en strijdwagens en ik vraag:

'Ach mijn Heer! Wat moet ik doen?'

En de Heer antwoordt:

'Wees niet bevreesd, want die bij ons zijn, zijn méér dan die bij hen zijn'.

Er is een vaste en zekere hoop in Jezus Christus, die door Zijn Geest in mij woont en bij Zijn Vader bidt voor Zijn kinderen. Voor jou en óók voor mij!

Hoe héérlijk zal ons leven zijn op de  nieuwe hemel en aarde! 

Jij gaat vertrouwend op Gods belofte met de zekere hoop die in Hem is, toch ook mee!?

P.s.: Mocht je de betreffende preken willen beluisteren? 

Preek Romeinen 8

Preek 2Koningen 6

Gered door Christus!

 

 
Schrik jij weleens van wat je uitstraalt naar alle mensen om je heen? Ik wel...

Pas geleden ging de zondagse preek over de tweede Kontinthebrief. Het Bijbelgedeelte waarover gepreekt werd deze morgen raakte mijn hart, dat door alle huidige 'kerkelijke' en religieuze (on)zekerheden regelmatig onrustig wordt.

De predikant las 2 Korinthe 4:1-11. Een schok ging er door mij heen bij vers 2, 10 en 11  :

2. Integendeel, wij hebben de schandelijke, verborgen praktijken verworpen; wij wandelen niet in bedrog en vervalsen ook niet het Woord van God, maar door het openbaar maken van de waarheid bevelen wij onszelf aan bij elk menselijk geweten, in de tegenwoordigheid van God.

10. Wij dragen altijd het sterven van de Heere Jezus in het lichaam mee, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam openbaar wordt.

11. Want wij die leven, worden voortdurend aan de dood overgegeven om Jezus' wil, opdat ook het leven van Jezus openbaar wordt in ons sterfelijk vlees.

Gods Woord wordt in deze tijd in ons land, in zoveel verschillende kerken gesproken. De éne 'lijkt' het nog beter te weten dan de ander. Via de sociale media wordt veel over de Bijbel gesproken. Via youtube, facebook, instagram en nog veel meer kanalen die ik niet ken of waar ik geen gebruik van maak... Welke uitleg geef ik aan Gods Woord? En hoe breng ik Gods Woord in de praktijk? Naar wie luister ik en lees ik? En wie niet? Zo belangrijk om de Bijbel naast alle gesproken woorden te leggen. En ja..., ook naast mijn woorden die ik spreek of schrijf. Want Wie laat ik spreken door woord en daad? Zijn Woord toch zeker!? Dát is het eeuwige Leven. 
Johannes 17:3 En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, Die U gezonden hebt.
Ik ben slechts een aarden kruik(vers 7), die verloren gaat wanneer het Evangelie in mij bedekt is(vers 3).

Dáárom mijn vraag vandaag en telkens weer aan mezelf en ook aan jou:

Zijn wij gered door Christus?

2 Korinthe 4:5 Want wij prediken niet onszelf, maar Christus Jezus als Heere, en onszelf als uw dienstknechten om Jezus' wil.

6. Want God, Die gezegd heeft dat het licht uit de duisternis zou schijnen, is ook Degene Die in onze harten geschenen heeft tot verlichting met de kennis van de heerlijkheid van God in het aangezicht van Jezus Christus.

Van jouw kritische en opbouwende reactie word ik blij. Laten we samen Zijn Licht uitstralen door Zijn Woord en Geest.

Een rommelige tuin met geduld gevuld?😁

Wij hebben een rommelige, bloemrijke  tuin. Heerlijk voor de insecten en andere diertjes. Ingewikkeld voor een onwetende 'planten(her)kenner als ik ben om bij te houden. Of juist niet? Gewoon weg halen wat in de weg staat? 

Sinds de vakantie afgelopen zomer is het bijhouden van de tuin een beetje blijven liggen😬. Vanmorgen wederom de moed opgepakt om onkruid te verwijderen. 

Enthousiast plukte ik gras weg. Dat dácht ik althans... Vraagt mijn liefhebbende echtgenoot:

'Let je er wel op dat je de blauwe druiven laat staan?' Verbaasd keek ik hem aan. 'Die komen toch in het voorjaar?'

'Ja,' reageert hij,'maar hij maakt zijn blaadjes in het najaar. Zie je ze daar niet als een slingerpaadje staan?'

'Oepsie!' 🫢

Mijn gedachten gingen terug naar de preek van afgelopen zondag. Over de ware Wijnstok en Zijn ranken. De predikant vertelde over de twee afgebroken takken van de hortensia in zijn tuin. Hij zette ze in een vaasje met water, in de hoop dat hij er binnen een poosje van kon genieten. Na een paar uur stonden ze er verwelkt bij. Ze zagen aan de buitenkant identiek uit... Gefrustreerd stak hij beiden in de aarde. Er gebeurde iets wonderlijks! De éne tak was van binnen dood

en ging zichtbaar dood. De tweede bezat leven vanbinnen. Deze groeide uit tot een práchtig welig groeiende en bloeiende hortensia. 

'Dus...? Niet zo snel oordelen Yvonne!'   Aan de blaadjes van de blauwe druiven plantjes, kan ik hem niet herkennen. Wèl aan Zijn 'vruchten'... Geduld is één van de vruchten van de Geest lees ik in Galaten 5 vers 22 tot en met 26

Weet je met jouw verstand dat je een kind van God bent? Voel je het niet? Zie je bij jezelf geen vruchten? Wordt je daar depressief of verdrietig van? Dan ben je zoals de levende hortensiatak en het 'graspolletje' dat een blauw druifje is. Weet en geloof dat de vruchten er in beginsel al zijn, door Zijn Heilige Geest en tot Gods eer! Misschien zie je ze niet? God zal ze op Zijn tijd openbaren... We mogen daarin op Hem vertrouwen. In dé Wijnstok, zijn wij de ranken, meer dan overwinnaars! 

Deze post is een niet rijmend 😁 vervolg op:

Binnen of buitenkant? Bij deze post staat ook de link naar de preek.

Zie ook het Bijbelgedeelte Johannes 15 vers 1 tot en met 17 over de wijnstok en de ranken😉.

'Volg Mij!'

Het volk noemde een tollenaar, uit één mond met een zondaar. En Mattheüs die teveel tol vroeg? Had aan aardse rijkdom nooit genoeg... Echter, wanneer Jezus hem ziet, hij abrupt zijn tolhuis verliet, omdat Hij tegen Mattheüs zei: ‘Volg Mij!’ Een gezond verlangen naar geld, werd door Jezus’ barmhartigheid hersteld.

Wil ik aardse rijkdom bijeen rapen?

Mijn ziel naar Gods beeld geschapen,

wordt van rijkdom niet verzadigd. Alléén als ik op Jezus ben gericht, omdat Hij mijn zonden aan ‘t kruishout droeg! Aardse bronnen geven echter nooit genoeg… Laat ik mij door Zijn Woord aansporen? Daarop geconcentreerd, om Zijn stem te horen? Van mijn egocentrisme genees ook ik, door Jezus’ barmhartige daden en blik!

Laten wij ons opwekken?

Om achter Jezus aan te trekken?
Verlaten wij ons aardse tolhuis, 

en leggen wij onze zonden bij Zijn kruis?
Golgotha is geen eindstation,
met Jezus wèl de Levensbron!
Want na Zijn dood is Hij opgestaan, om naar Zijn Vader te gaan. Jezus, de Eerstgeborene, behoren wij tot de wedergeborenen?

Luister naar Zijn roepstem!
Sta op en…, volg Hem!!!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelte Mattheüs 9 vers 9 tot en met 13. 

Kerntekst:

Mattheüs 9:9 En Jezus ging vandaar verder en zag iemand in het tolhuis zitten, die Mattheüs heette; en Hij zei tegen hem: Volg Mij! En hij stond op en volgde Hem.

"Want de HEERE is goed"

    (Psalm 100: 5a)

Het hier uitgesproken dankbare ja,

dat is voor jullie een toda.

Jullie zijn jezelf aan God verloren.

Zó anders, dan we tegenwoordig horen.

Het moderne Evangelie van onze cultuur,

heeft een hoge prijs en is duur.

Want ons aardse leven geeft de dood.

Gods goedheid is echter oneindig groot.

Christus heeft Zijn leven gegeven,

opdat wij zondaren eeuwig zullen leven!

Dus nee..., geen gedelf,

voor een betere versie van jezelf!

Maar een steeds meer,

willen lijken op Jezus onze Heer.

Toda,

Is niet alleen een dankbaar ja.

Het betekent ook belijden.

Je leven aan God toewijden.

Hij is zo onmetelijk goed!

Jezus' bloed,

is uitgestort,

voor al onze schuld en tekort.

Psalm honderd doet op ons een beroep,

een totaal omvattende oproep.

Wij zijn Zijn maaksel, Zijn eigendom.

Kom, we gaan zingend in Zijn heiligdom,

met al ons hebben en houden,

op de HEERE vertrouwen...

Samen dienen en Zijn naam prijzen.

Juichend en lovend Hem eer bewijzen.

Want wij weten, de HEERE is God!

Beschikker van ons deel en lot.

Gods trouw en Zijn goedheid,

is in alle generaties tot in eeuwigheid. 

Toda!!!

Dit gedicht is geschreven n.a.v. het afleggen van de openbare belijdenis van drie jonge mensen uit ons gemeente. De HEERE is overstelpend goed en trouw! Hij werkt door alle generaties heen. Toda!🌈

Eredienst beluisteren

Palmzondag

(De naakte waarheid)

Hosanna riepen zij bij Zijn intocht.

Zij wilden een aardse koning Jezus volgen. 

De discipelen; een ministerpost gezocht?

Teleurstelling, verdriet en verbolgen...

De wonderen gezien van Jezus.

Hij werd echter in de hof verzocht,

en door Judas verraden met een kus...

Judas had Zijn Meester verkocht!

Berouw zou Hem niet meer baten.

Niet veel later: 'Kruis Hem, kruis Hem'.

Jezus werd door iedereen verlaten...

Aan het kruis hoorden allen Zijn stem:

'Het is volbracht '.

Jezus' doel was veel groter en verheven...

Voor wie 't van Christus offer verwacht,

ontvangt eeuwig gelukzalig leven!

Hosanna betekent voorspoed of heil.

Verwacht ik dat mij dit wordt gegeven,

vanwege mijn godsdienstige levensstijl?

Wat zoek ik eigenlijk in dit aardse leven?

Is het alleen maar buitenkant,

en dat ik vooral in mezelf geloof?

Ben ik niet tegen aards lijden bestand?

Waardoor ik God van Zijn eer beroof?

Wil ik Jezus wel blijven volgen,

als mij daardoor tegenspoed overkomt?

Of word ik teleurgesteld en verbolgen?

Waardoor mijn lofprijzing verstomt?

Ook tegen mij zei Jezus: 'Het is volbracht '.

Zijn doel was veel groter en verheven...

Voor wie 't van Christus offer verwacht,

ontvangt eeuwig gelukzalig leven!


Dit gedicht gaat niet specifiek over de kerntekst van het schriftgedeelte dat de predikant  behandelde in de preek van afgelopen zondagmorgen. Maar het maakte wel het bovenstaande bij mij los. Hieronder kort wat meer uitgelegd vanuit de preek, waardoor de ondertitel: "Naakte waarheid" duidelijk wordt.

Tekst: 
Markus 14:50 En Zijn discipelen verlieten Hem en vluchtten allen.
51. En een zekere jongeman, die een linnen kleed om het naakte lichaam
geslagen had, volgde Hem, en de jongemannen grepen hem,
52. maar hij liet het linnen kleed achter en vluchtte naakt van hen weg.

De preek(Link naar deze preek) ging over Markus*, die Zijn kleed verloor in Zijn vlucht bij Jezus vandaan. De schaamte van bloot rondlopen was hem liever dan sterven... Liever bloot, dan dood, zei de predikant. Zijn godsdienstige jas ging uit, als het ware.

Hoe is dat bij jou en mij? Wat blijft er over, wanneer wij ons godsdienstige jas uit doen? Gevlucht voor Jezus en naakt voor de HEERE komen te staan? De Vader tempert Zijn toorn aan ons. Echter, Hij heeft Zijn volle toorn uitgestort over Zijn Zoon Jezus, die daaraan ten onder ging... Plaatsvervangend voor ons. Hij hing daar te kijk en ten schande vanwege de naakte waarheid van ons schaamtevolle en schandelijke vluchten bij Hem vandaan... Onze zonden...

Wat een héérlijkheid, dat Jezus daarna uit de dood is opgestaan. Zich geopenbaard heeft aan Zijn discipelen. Verklaard heeft waarom Hij moest sterven. En dit goede nieuws mocht Markus samen met Zijn "collega's", bekleed met het nieuwe hagelwitte gewaad, gaan vertellen aan alle mensen. Het gewaad van verzoening, verkregen door Jezus Christus. Door dit alles wordt deze geweldige Boodschap nog steeds aan ons verklaard. Elke zondag door de voorgangers in Gods huis. Althans, wanneer wij ervoor kiezen om inderdaad naar de kerk te gaan! Daardoor mag ik, kauwend en herkauwend op Gods Woord, ook deze week weer ingaan met wat ik tevens schreef in het gedicht hierboven:

 

Jezus zei ook tegen mij: 'Het is volbracht '.

Jezus' doel was veel groter en verheven...

Voor wie 't van Christus offer verwacht,

ontvangt eeuwig gelukzalig leven! 

Soli Deo Gloria

*Het is overgens niet bewezen dat de jongeman die zijn kleed verloor en er naakt vandoor ging, Marcus was. Hierbij een site, waar ook anderen namen genoemd worden. En een mooie overdenking.
De naakte jongeman

Gods of Kajafas plan?

Veel mensen gaan Jezus volgen,

door wonderen door Hem gedaan.

Het sanhedrin is daarom verbolgen.

en willen een opstand tegengaan.

Zij willen hun positie niet verliezen.

't Volk mag voor hunzelf niet verloren gaan.

Daarom was,

het Kajafas,

die zei dat het hun baat,

als Jezus voor hen het leven laat...

Tja..., dit was Kajafas plan.

Maar God maakte er wat anders van!

Onbewust was Kajafas een profeet,

Jezus wilde zonder eigenbelangen,

voor Zijn volk aan het kruis hangen.

Diepe en grote pijn die Hij voor ons leed.

Van eeuwigheid was dit Gods plan.

Iets wat ik niet begrijpen kan:

Om vrijwillig Zijn leven,

te geven!

Hij is niet alleen aan 't volk toegewijd,

ook aan Gods kinderen overal verspreid.

Uit de dood opgestaan, 

bij Zijn Vader voor ons bidden gaan.

Zo brengt Hij wereldwijd Zijn volk tezaam.

Ik hang,

naar Zijn belang?

Jezus Die Zich overgaf,

droeg Hij mijn straf?

Besef ik hoe rijk de oogst

over mijn arbeid ook is,

ik zonder Zijn zegen,

tóch alles mis?

Dan is de rijkdom die ik zoek,

over mijn leven een vloek...

Kom ik vandaag naar de kerk,

biddend voor brood en spelen?

Of om gebroken harten,

te laten helen?

HEERE, ik hang,

naar Uw belang.

Jezus Die Zich overgaf,

droeg mijn straf...

HEERE, geen lauwheid meer,

maar gehoorzaamheid aan U,

en Uw Woord, vruchten tot Uw eer!

N.a.v. een preek in de lijdenstijd, met als tekstgedeelte Johannes 11 vers 47- 56  

Kerntekst:

Johannes 11 vers 50- 52: en u overweegt niet dat het nuttig voor ons is dat één Mens sterft voor het volk, en niet heel het volk verloren gaat. 51 Dit zei hij echter niet uit zichzelf, maar als hogepriester van dat jaar profeteerde hij dat Jezus sterven zou voor het volk, 52 en niet alleen voor het volk, maar ook om de kinderen van God, overal verspreid, bijeen te brengen.

Thema: Eén voor allen 

Een gewaarschuwd mens...

Het volk van God uit Egypte verlost, hoorde,
bij de berg Sinaï via Mozes, Gods tien woorden.
Zij bevestigden eenstemmig aangedaan,
dat zij vast in Zijn geboden zouden staan!
Maar het volk was daarvan snel afgeweken.
Al voordat Mozes terug was met het verbondsteken,
verzochten zij Aäron, die met de oudsten zoveel van Gods heerlijkheid,
op de berg had gezien, en Aäron was bereid,

beelden van goden te maken die voor hen uitgaan.

Is heel het volk vergeten wat God heeft gezegd en gedaan?
Buig niet voor een ander beeld van God.

Dat is verboden zegt het tweede gebod…
Aäron, je zag zojuist veel van de heerlijkheid van de HEERE!
Jij gaat je toch niet van Zijn gebod afkeren? Mozes die op de berg vertoeft,

het volk dat alleen volharden in 't gebod hoeft…
Mozes roemt God in Zijn volmaaktheden.
Volhard door daaraan aandacht te besteden! Hoe groot was het verdriet door de straf! Drieduizend mensen door ongehoorzaamheid in 't graf...

God maakt Zichzelf bij ons door Zijn Woord bekend,

belangrijk dat ik me tot Zijn beeld wend.

God waarschuwde niet te knielen of eren,

voor verkeerde beelden van de HEERE.

Het volk Israël zondigde binnen 't Verbond.

Dat is waarvoor God Zijn Zoon zond…

Want een god naar de mens, is dat een feest?

Mozes is hier een beeld van Christus geweest.
Mozes pleitte zoals Jezus voor ons bij God:

“Uw eigen volk overtrad Uw gebod.”

Hij vraagt of God Zijn volk spaart!

Jezus, Die ons de Vader heeft verklaart.

Roemen wij ook Gods volmaaktheden

door daar voortdurend aandacht aan te besteden?

Wanneer wij Gods Woord lezen,

leren we Hem kennen in Zijn Wezen...

Dat helpt dat je niet van de weg raakt,

door wat zich in dit leven belangrijk maakt. 
HEERE, HEERE, barmhartig en genadig, geduldig,
en rijk aan goedertierenheid en trouw.

Gegeven heeft Hij dat beeld ook aan jou!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten: Exodus 20 vers 18-23, Exodus 24 vers 

7-18, Exodus 31 vers 18 en Exodus 32 vers 1-6

Tekst: 

Exodus 32 vers 1: Toen het volk zag dat het lang duurde voor Mozes van de berg afdaalde, kwam het volk bijeen bij Aäron, en zij zeiden tegen hem: Sta op, maak voor ons goden die vóór ons uit gaan, want die Mozes, de man die ons uit het land Egypte geleid heeft – wij weten niet wat er met hem gebeurd is.

 

Geraakt, gebed en gegaan

(op Gods belofte)

Geraakt:

Nehemia's geraakte hart,

werd vervuld met smart.

Toen Hanani vertelde aan hem,

over de puinhopen van Jeruzalem.

Nehemia bedreef enkele dagen rouw.

Het is eigen schuld, want wij joden,

hielden ons niet aan Gods geboden,

ondanks Gods onveranderlijke trouw!

Gebed:

Nehemia pleit daarop in zijn gebed;

wie op Uw geboden let,

zich bekeren en U in 't gebed naderen?

Zult U op Uw plaats bijeen vergaderen,

om daar Uw Naam te laten wonen,

Uw rechtmatige lof en eer te betonen!

Maar toen de koning Nehemia vroeg,

waarom hij zich triest gedroeg?

Gegaan:

Bij Arthahsasta nooit verdrietig geweest,

maar nu werd Nehemia wel bevreesd...

Nadat hij een stil gebed heeft gedaan,

mocht hij van Arthahsasta op weg gaan.

Hij ging met het volk aan de muur bouwen,

terwijl zij op Gods belofte vertrouwen.

Want dáár zal Gods Naam gaan wonen,

op Zijn plek, Hem rechtmatig eer betonen!

Geraakt, gebed en gegaan?

Op wie zie ik in puinhopen en ellende?

Tot wie zal ik mij dan wenden?

Zie ik op mijn eigen heidense schuld?

Bid ik tot God met Zijn énorme geduld?

Zullen we samen op Gods belofte staan?

Met Hem op Zijn wegen gaan?

In Jezus Naam mogen wij eeuwig wonen,

om Hem Zijn rechtmatige eer te betonen!

8 januari 2023, een wat vrijer gedicht, dan jullie van mij gewend zijn, n.a.v. een preek. De predikant had geen echte kerntekst. Maar in dit gedicht ligt de kern toch wel rond Nehemia 1 tot 2 vers 10.

Tekst: Nehemia 1 vers 9, 10 en 11
9 Maar als u zich tot Mij bekeert en Mijn geboden in acht neemt en die houdt – al bevonden uw verdrevenen zich aan het einde van de hemel, vandaar zal Ik hen bijeenbrengen en hen brengen naar de plaats die Ik gekozen heb om daar Mijn Naam te laten wonen. 10 Zij zijn toch Uw dienaren en Uw volk, dat U verlost hebt door Uw grote kracht en door Uw sterke hand. 11 Och, Heere, laat Uw oor toch opmerkzaam zijn op het gebed van Uw dienaar, en op het gebed van Uw dienaren, die er vreugde in vinden Uw Naam te vrezen. Doe Uw dienaar vandaag toch slagen en geef hem barmhartigheid bij deze man. Ik was namelijk de schenker van de koning.

Morgendienst 8 januari

Kijk ook eens op deze link, dat over hetzelfde schriftgedeelte gaat... 

Huis-met-een-vast-fundament