is direct alweer het verleden...
Ik kan nu niet ervaren,
wat ik morgen beleef...
Alleen maar het huidige moment,
dat al direct mijn verleden is...
Het is star en niet te veranderen...
Van één ding ben ik echter verzekerd:
besluiten te geloven dat Hij mij kent,
tot vergeving van,
alle momenten in het heden,
die eeuwig behoren
tot het verleden...
Onveranderbaar en star!
in de toekomende tijd!
en tegen de matroos praat:
'Ga jij eens kijken vanuit het kraaiennest,
dan zie je de verre omgeving 't allerbest!'
Zijn ogen zijn op de horizon gericht;
Is er al land in zicht?
die onder de zonden van Gods volk leed.
Zag Gods plan omdat hij Zijn stem hoorde.
Bracht dit aan Gods volk onder woorden.
Door hem vermaand, getroost en geleid.
Maar er was schijngeloof, lauwheid en gelatenheid.
De oordelen hingen laag en God vertoeft,
Habakuk voelt zich zwaar beproefd.
Hij zoekt het hogerop, op de vestingwal,
om te kijken wat God tot hem zeggen zal...
Het antwoord dat Habakuk dan hoort,
wordt door hem op stenen tafelen verwoord.
Als Hij uitblijft in moeite en zorgen?
Blijf Hem verwachten iedere morgen!
Want Hij komt zeker, Hij zal niet wegblijven!
Dát mag Habakuk duidelijk opschrijven,
opdat in het snelle voorbijgaan,
't volk dít geschreven woord ziet staan!
Júist in de donkerste duisternis,
zal Hij jou, Zijn antwoord geven:
'Ik leef en ook jij zult leven.'
Dan zit je niet direct boven op de berg,
en zijn jouw zorgen niet minder erg.
Maar..., er valt wel licht op jouw bestaan,
vertroost kan je met nieuwe moed verder gaan.
Stapje voor stapje ga je voort.
Als je de stilte zoekt en hoort?
Luister dan goed naar Zijn stem.
En..., verwacht Hem:
Jezus, Die aan het kruis hing?
Was Die, Die nu ònze Koning!?
In Zijn Vaders handen beval Hij Zijn Geest,
waardoor het niet ons einde is geweest.
Deze weg ging door de onmogelijkheid,
en heeft ons júist van zonden bevrijdt!
Verwachten wij Hem, met vertrouwen?
Schrik! Soms voel ik Zijn aanwezigheid niet...,
dan vraag ik waarom 't zo donker ziet.
Hij wil me met honger voeden en dorst drenken,
opdat ik altijd aan Hem zal denken!
Zonder de hulp van de Heere,
kan je niets doen, dát wil Hij mij leren...
Ik heb alles in Zijn aanwezigheid,
maar niets..., als ik Hem vermijd.
Hij wil ons naar Hem uitdrijven,
want Hij komt en zal zeker niet wegblijven!
Laat ons dát ter bemoediging zijn,
in donkere dagen van moeite en pijn.
Want in 't donker ontdek ik wat het Licht is,
hoe zéér ik het nodig heb en tóch mis...
Dat ik over mijzelf beter kan zwijgen,
er is er Eén die de eer behoort te krijgen!
Dán vaar ik in de goede richting.
en zal ik ontmoeten, Jezus de Koning!
Nu mag ik 't nog doen met Zijn Geest,
ontvangen tijdens het Pinksterfeest.
De dag komt, dán komt Hij voor 't laatst!
Dan is het getal vol, dus maak haast!
Want het is eeuwig wel óf eeuwig wee.
Tuur je verwachtend met de matroos mee?
Habakuk stond vertrouwend op zijn wachtpost.
Onwetend of 't volk uit de ellende werd verlost.
God gééft moed en krachten,
als we het van Hem blijven verwachten.
Heb jij het al geleerd?
Gods tijd..., is nooit verkeerd!
Als we Gods zorg zien voor 't kindje in de stal?
Kunnen we vertrouwen dat 't goedkomen zal!
Want God zei: 'Davids Zoon,
zal in eeuwigheid zitten op de troon.'
Deelgenoot zijn, van Zijn zaligmakende werk?
Verwachtend kijken vanuit 't kraaiennest,
zien wij Zijn komst het allerbest!
Dus houdt vol met turen opdat je ziet...
Hij komt zeker, wegblijven zal Hij niet!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelte:
Habakuk 2: 1-20
Tekst:
Habakuk 2: 3b
Als Hij uitblijft, verwacht Hem, want Hij komt zeker, Hij zal niet wegblijven.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163990440000241
daarom waren Adam en Eva bang!
God doodde hen niet, maar gaf straf,
uit de hof gezet met de belofte die Hij gaf:
De Redder, geboren uit hun nageslacht,
zal eens ter wereld worden gebracht.
op de Vermorzelaar,
van de kop van de slang.
Toen: 'Heden is de Zaligmaker geboren',
zei een engel tegen herders.
Er volgde lofgezang van engelenkoren.
en is terug naar Zijn Vader gegaan.
De duivel kan niet verhinderen,
dat Hij bidt voor Gods kinderen,
èn op aarde terugkomt, Jezus onze Heer.
Wij verwachten verlangend, onwetend wanneer...
Wat Johannes eet en hoe hij gekleed gaat.
In onze westerse 'beschaving',
is dat toch zijn eigen 'ding'?
Als hij dat nu fijn vindt en wil?
Daarover houd ik mij dan liever stil.
Toch raak ik nu wel erg verward...
Wat betekent 't voor mijn leven en hart?
Wat Johannes eet en hoe hij gekleed gaat,
waarom dit juist wèl in de Bijbel staat?
Omdat hij leefde van het eten uit de woestijn,
hoefde hij daar weinig mee bezig te zijn.
Kostte het eten verzorgen hem weinig tijd,
was daardoor volledig aan God toegewijd.
Hoe linkt dit nu met mijn leven?
Wat is mijn doel en streven?
tot de tempel om Johannes' vader,
te laten offeren voor hun zonden.
Vreemd zal Zacharias dit hebben gevonden:
Mensen die naar de woestijn toestromen!
Wil God dat wij dáár tot Hem komen!?
Mensen die hier hun zonden hier belijden?
Johannes dopende om van zonden te bevrijden?
Woestijn is iets van het oude testament.
Veertig jaar wandelen is ons wel bekend?
Onderweg naar het Beloofde Land,
bewaard en gevoed door Gods hand.
God will ons de woestijn in lokken,
omdat Hij op ons is betrokken!
Daarvandaan zal Hij ons wijngaarden geven.
Geen Baäl, maar God is ons Leven!
die ook vluchtte naar onze God van trouw!
De woestijn in, naar Zijn bereidde plek.
God gaf haar alles in haar nood en gebrek.
De woestijn, om te spreken naar onze harten.
Met God te delen al onze smarten...
De duivel probeert ons te vernielen,
Jezus voedt echter onze hongerige zielen!
Want niemand komt om in de woestijn,
omdat God voorziet in brood en wijn!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Hosea 2: 13-15
Marcus 1: 1-8
Tekst:
Marcus 1: 6b:
en hij at sprinkhanen en wilde honing.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163869480000241
lezen we niet de geboorte van Christus.
Hij start zijn boek met een vreemde zin.
Grijpt daarmee terug op 't állereerste begin.
Alles kwam bij God vandaan.
Niemand heeft naast hem gestaan.
De Vader, Heilige Geest en Zoon,
Zij deden het 'gewoon'!
Hemel, aarde en leven; Zijn scheppingsdaad,
waarbij onze zonden, Hem niet in de weg staat.
Tegen 't doodschuldige Israël, wie kan het verzinnen?
Zegt God in Jesaja: 'Ik ga iets nieuws beginnen.'
Een nieuw begin voor zondaren, dát is advent,
als je 't Evangelie van Jezus Christus kent.
Markus schreef dit boek in Rome.
Vele evangeliën waren tot 't volk gekomen.
Want evangelie was geen onbekend woord.
Het werd alleen wel in meervoud gehoord.
Bijvoorbeeld een goede boodschap van de keizer,
als hij jarig was, intrede deed, hij was god de wegwijzer...
Rijkdom, gezondheid, als je de mens maar gelooft!
Markus noemt het Evangelie in enkelvoud.
Staat haaks op publieke opinie, niet tot behoud!
Waarom men die éne zin nog haakser vond?
Omdat de keizer als goddelijke zoon bekend stond.
Een kleine christelijke gemeente in de stad.
Markus, hoeveel moed heb jij gehad,
in tijden waarin men de keizer alle hulde gaf!
Niettemin, moest de keizer in een aards graf...
Hoe is 't nu met de maatschappij gesteld?
Heb jij vrijmoedigheid zodat je vertelt,
dat er maar één God is tot behoud?
Jezus, Die onvoorwaardelijk van ons houdt!?
In deze tijd van heel veel relativeren,
iedereen heeft gelijk, vele goden vereren,
jou verbazing, spot en hoon ten deel valt,
omdat 't Evangelie de mensen niet bevalt...
Omdat we in Christus zijn behouden.
Hij zal ons niet uit Zijn hand laten rukken.
Want de consequentie van zestien hoofdstukken,
is net als de eerste zin;
het is het begin!
Nu moeten we nog worden genezen,
straks zál er geen gebrek of ziekte meer wezen.
Levi werd geroepen door de Heere.
Dat was ook het begin, mochten we leren.
Hij blijft u roepen, tevens jou en mij...
In deze zware tijden is Hij hoorbaar nabij.
Houdt daarom moed en wees bezonnen
Het evangelie van Jezus is begonnen,
en er komt in dit leven geen einde aan,
Oók niet na ons aardse bestaan.
Laat het dus over heel de wereld schallen:
'Straks is de HEERE alles en in allen...
Halleluja voor Jezus Christus onze Heer!'
N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Jesaja 43: 19-21
Marcus 1: 1-8
Tekst:
Marcus 1
1 Het begin van het Evangelie van Jezus Christus, de Zoon van God.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163809000000241
Gods trouw blijkt niet uit de genezing
van ons ernstig zieke kind,
maar uit de genade en vergeving,
die zij in Jezus Christus vindt.
Want Diezelfde God die ik ook dien,
vertelde toen zij een baby was met veel zorgen,
je hoeft niet bang te zijn voor morgen.
Dank, dat U tóen Uw regenboog liet zien!
Het is onze grootste valkuil.
Want we zien niet hóe vuil,
wij geworden zijn tót,
we in de spiegel kijken,
van Gods Woord, dan zál blijken:
de HEERE is de grootste God!
Levend op aarde zijn we dood,
Sterfelijk maar tóch onsterfelijk,
door het bloed dat Jezus vergoot.
Voor mij genade en geloof. Onbegrijpelijk...
Jezus een Levende hoop,
bevestigd in de Heilige doop.
Gaat straks de aarde helemaal stuk...
Gaan we verder op de oude voet?
Of vertellen we hoe iedereen doen moet?
Want er zijn grote zorgen om het klimaat.
Maar is 't nodig dat je ervoor de barricade opgaat?
Petrus klinkt hier ook heel beslist.
Is hij dan ook een activist?
Nou nee maar..., dat is hij wèl geweest!
Genade, hij veranderde door Gods Geest.
Niet meer op de barricade met zijn grote mond,
maar met gebogen knieën op de grond.
Petrus zegt: "Jezus' opstanding uit de doden,
heeft ons de levende hoop aangeboden.
Als wij in Christus opnieuw zijn geboren,
mogen we voor eeuwig Hem toebehoren!"
De brief functioneerde ter voorbereiding aan de doop.
Vertelt waar ik als christen tegen aanloop.
Van verdrukkingen zoals in openbaringen beschreven,
had men nog geen last in hun wedergeboren leven.
Maar Petrus zei: 'Men vindt jou steeds meer vreemd.'
Dat is nu nog, als de wereld ons volgen van Jezus waarneemt.
Petrus vertelt ons hier wat je dan doen moet:
"Vergeldt het kwaad 'gewoon' met goed!"
De vraag, wanneer ook ik voor Hem verschijnen mag?
Eén van de woorden die Petrus zei,
was: "het einde van alle dingen is nabij."
Wat heeft dit gezegde te betekenen?
Dat ik spoedig op Jezus' terugkomst kan rekenen?
Velen hebben dit al eens gezegd.
Aardse geschiedenis heeft dit weerlegd.
Petrus, wat bedoel jij dan hiermee?
Ga niet met de seculiere wereld in zee.
Wees waakzaam, nuchter en ga in gebed.
Je houdt dit leven vol áls je op Christus let.
Tevens herhaalde Jezus dit keer op keer.
Gods Koninkrijk komt, 't duurt niet lang meer.
Omdat Christus geleden heeft in 't vlees,
gestorven, opstond en ten hemel oprees.
De schriften zijn vervuld, álles is volbracht.
Levende hoop omdat de Vader ons verwacht.
God kijkt er nog meer naar uit dan wij!
Binnenpretje als je de krant leest? Het is bijna voorbij!
Want als ik zou zeggen: "er moet nog veel gebeuren?"
Hoeveel zou ik dan nu nog moeten treuren?
Christus is echter opgestaan,
alles, ja álles is voldaan!
Maar God schept nieuwe, van nog groter waarde,
omdat Hij zoveel van jou en mij houdt...
Heb jij hem boven alles lief? Zelfs zilver en goud?
Alles is volbracht, maar niet voltooid.
Nóg heeft God de deur niet definitief dichtgegooid.
Wat moeten we nu doen? Wat is ons doel?
Is ons hart warm van Christus en ons hoofd cool?
God is een nieuw leven met ons begonnen,
houden we ons hoofd koel en handelen we bezonnen?
Trainen in nuchter zijn, bidden en waken,
zodat je niet van Jezus' weg zal raken.
Want satan onze anesthesist,
gebruikt om ons in slaap te sussen èlke list.
Petrus was het in de hof niet gelukt.
Tóch was hij niet uit Gods armen gerukt,
omdat onze zaligheid niet van ons afhangt,
maar de Vader intens naar Zijn kinderen verlangt.
Hij zal oordelen de levenden en de doden.
ook hen, die niet willen luisteren naar Zijn geboden!
Vrees niet, want het lijden in deze aardse strijd,
weegt niet op tegen de hemelse heerlijke eeuwigheid.
Bid nuchter en bezonnen dat ons gebed niet verstomt,
God lovend en biddend dat Jezus spoedig terugkomt!!!
Naar aanleiding van een met als tekstgedeelten:
Marcus 14: 37-42
1 Petrus 3: 18-22
1 Petrus 4: 1-8
Openbaringen 21: 1-5
Tekst:
1 Petrus 4: 7
En het einde van alle dingen is nabij; wees daarom bezonnen en nuchter in de gebeden.
N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Genesis 3: 17-19
Jesaja 55: 8-13
Mattheüs 27: 28-31
2 Korinthe 12: 1-10
Tekst:
2 Korinthe 12: 9b:
Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen.
THEMA:
De doorn en de doornenkroon
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163688040000241
zou vers achtendertig het midden zijn.
'Vers zesendertig', deskundige masoreten;
'is 't midden', laten zij weten.
Maar de kern is van het hele verhaal;
beiden verzen staan in ons leven centraal.
Mijn mond spreekt alsof ik de Heere dien,
maar is dat aan mijn daden te zien?
Of wil ik van twee walletjes eten?
En Gods geboden praktisch vergeten?
God is barmhartig en genadig.
Klinkt dat niet weldadig?
Dank, want Hij richt niet ten gronde,
maar verzoende ál onze zonden.
Dus lezen we deze psalm met elkaar,
dan beseffen we; beide verzen zijn waar!
Belangrijk in de geloofsopvoeding te gebruiken,
opdat de kiem van het geloof zal ontluiken.
over ouders die met Jezus hebben gebroken.
Met onze mond God vleien,
maar de zonden blijft gedijen?
Dan laten we bij onze kinderen,
de geloofswasdom verhinderen.
God heeft nu nog geduld,
belijd ik heden mijn schuld?
Omdat ik me nonchalant gedroeg,
de kinderen niet gaf wat God vroeg?
Of omdat ik wettisch was, zó hard,
dat het een geloof was, zónder hart?
Laat ik mijn knieën berouwvol voor God buigen.
In woord en daad van de HEERE getuigen,
van Zijn wonderen aan generaties die komen en gaan.
Opdat wij allen in Christus zullen opstaan.
Want wij verlosten door de Heer,
hebben toch geen andere keuze meer?
die lezen we al genoeg in de krant!
Belangrijkste is de Bijbel lezen,
en een leven van de HEERE vrezen.
Verlost van de waan van de dag,
Geen eigen eer- of winstbejag.
Eindelijk helemaal vrij,
van de moderne slavernij.
Dan volgen we Gods geboden,
bekommeren we ons om zielennoden.
Want aan Vaders hand te lopen,
maakt dat we nooit hoeven wanhopen.
Zeg niets over de kerk ten kwade.
Sta op en vertel rijkelijk van Gods genade.
Door grote verhalen over een sterke God te vertellen,
staan onze kinderen op en zullen hun hoop stellen,
op Jezus, Die uit de doden opstond,
door Wie iedere zondaar verlossing vind èn vond!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Psalm 78: 1- 11, 40- 53, 67- 72
2 Timoteüs 1: 1-7
Tekst:
Psalmen 78: 6-7, 36,38
6 en zij opstaan en ze weer aan hun kinderen vertellen; 7 zodat zij hun hoop op God stellen en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden in acht nemen,
36 Maar zij vleiden Hem met hun mond en logen tegen Hem met hun tong.
38 Maar Hij was barmhartig en verzoende de ongerechtigheid, Hij richtte hen niet te gronde, maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn volle grimmigheid niet op.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163627560000241
Tegenwoordig preken dominees vaak over openbaringen.
Herken ik die beschreven tekenen der tijden?
Of wil ik liever een aangenaam leventje leiden,
dan God nu en eeuwig de eer toezingen?
Nóg is het tijd...
Zijn wij op Zijn komst voorbereid?
