God zij altijd met ons...

Welk nut heb ik? 

Dat is een vraag die mij regelmatig plaagt... Jou ook? Omdat ik niet lekker in mijn vel zat, maakte ik ooit dit onderstaande morgengebed(link naar dit gebed op mijn blog)

Heere U weet hoe moe ik mij voel,
geef dat ik vandaag beantwoord aan Uw doel.
Uw antwoord is op mijn vraag,
dat U met ons bent, óók vandaag!

Toen een ik hem pas geleden las, bleef die laatste zin, ongemakkelijk bij mij haken:

'Dat U met ons bent, óók vandaag!'

De twijfel over het feit of de Heere bij mij was, klonk er doorheen. En ik dacht:

De HEERE is altijd bij ons. Het is de vraag of ik Hem ook zie of... wil zien?!

Zoek ik Hem? Door Zijn Woord en Geest?

In Zijn menselijke gestalte is Jezus niet meer op aarde. God wist goed, dat we Hem nodig hadden in de dagelijkse praktijk van ons leven. Daarom heeft Hij Zijn Heilige Geest op de aarde uitgestort om door ons te ontvangen en uit Hem te leven. Ik lees vanaf Johannes 14: 15 tot het einde. Wat een troost! 

De Heidelbergse Catechismus legt dit heel goed uit in vraag 47:

Is dan Christus niet bij ons tot aan het einde der wereld, gelijk Hij ons beloofd heeft?

Denk hierbij ook aan de Nederlandse Geloofsbelijdenis artikel 12 :
Van de schepping aller dingen en met name de engelen:
Dat Hij ze ook nu alle onderhoudt en regeert naar Zijn eeuwige voorzienigheid en door Zijn oneindige kracht, om den mens te dienen, teneinde de mens zijn God diene

En artikel 27: 
Van de algemene christelijke kerk: Deze Kerk is geweest van den beginne der wereld af, en zal zijn tot den einde toe;

Was dat eerste morgengebed fout? Ach..., wie zal het zeggen. Het kwam rechtstreeks uit mijn hart, omdat ik mezelf niet nuttig voelde en de Heere op dat moment niet

zag en ervaarde. Ik had open ogen en oren nodig. Nuchterheid, dat God mij gemaakt heeft. Dat Hij mij dus gewild heeft en Zijn Zoon heeft gegeven voor mijn zonden... Dáárom mag ik erop vertrouwen dat Hij altijd met mij is en Hij mij mijn doel gegeven heeft, net als ieder ander mens. Namelijk:

Hem eren, loven en prijzen!

Dat ik in dit geloof volharden zal... Oók wanneer ik Hem niet zie of ervaar! Want waar komen die negatieve gevoelens vandaan? De druk van de mensen om mij heen om iets te betekenen? Van waarde te zijn? Via mijn werk, gezin en man? Bewust zet ik het in deze volgorde. Want dat leer ik van de mensen op deze wereld. Werk is ontzettend belangrijk. Een carrière! Ook als vrouw. En onze kinderen? Zijn onze projecten. We eisen bijna dat ze goed presteren en wat gaan betekenen in de maatschappij. Ze 'moeten' gelukkig zijn! En in de maatschappij 'moeten' we tevens ons vrijwilligerswerk doen. Daarnaast 'moeten' we ook nog eens genieten van het leven hier op aarde. Pffff..., om burn-out van te worden!

Maar wat zegt God hiervan?

Petrus zegt niet voor niets:

1 Petrus 5:8 Wees nuchter en waakzaam; want uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij zou kunnen verslinden.

9. Bied weerstand aan hem, vast in het geloof, in de wetenschap dat hetzelfde lijden ook aan al uw broeders in de wereld opgelegd wordt.

Ik 'moet' niets! Mijn nut ligt in het feit dat God mij gemaakt heeft. Niet in het zoveel als mogelijk presteren, waardoor mijn ego gestreeld wordt. Het gaat om de HEERE. Elke dag weer vragen: 

HEERE, geef dat ik ook vandaag tot Uw nut zal zijn waarvoor U mij gemaakt hebt! 

Daarom is het lezen van Gods Woord en ons gebed een belangrijk hulpmiddel/wapen. Die geestelijke wapenrusting uit Efeze 6: Om stand te houden tegen de listige verleidingen van de duivel. 

God is geen God Die liegen zou!

Daarom vertrouw ik erop dat wanneer Gods Geest tot mij spreekt, dit overeenkomt met Gods geschreven Woord in de Bijbel. 

God is altijd te vertrouwen. Hij is de Betrouwbare. Veel meer dan dat ik dat ben. 

Dus wanneer ik denk:

Welk nut heb ik dat ik besta? Waar ben ik nuttig voor?

Mag ik tegen mezelf zeggen:

Je bent van nut omdat God jou er laat zijn! En de Heere geeft jou Zijn Woord en Geest, om daarmee op aarde jouw leven te leiden tot Zijn eer... 

De preek van gisterenmorgen sloot zo mooi aan bij deze

worsteling. Het kwartje viel weer helder klinkend op de grond van mijn bestaan. Wat maak ik mezelf vaak groot... Ik wil mezelf zo graag nuttig voelen. En daarmee zet ik mezelf centraal.

Daarvoor heeft God mij niet gemaakt.

Hij heeft mij gemaakt om Hem te eren, loven en prijzen met al mijn talenten en gaven, Die Hij mij gegeven heeft. Ik hóef niet meer te doen dan ik kan. Tevens hoef ik niet het nut ervan te zien. Alleen maar gelovig en gehoorzaam doen, waarvoor Hij mij gemaakt heeft.

Hóe groot is Gods trouw, want Hij helpt daarbij!

Ondanks mijn dagelijkse struikelen in het volhardend volgen van Hem. De HEERE is erbij! Daarom:

1 Korinthe 10:31: 

Of u dus eet of drinkt of iets anders doet, doe alles tot eer van God.

Wanneer je de preek wilt beluisteren? Hierbij de link: https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/175844160000241

Twee bloggers hebben een blog geschreven die veel overlap hebben met het bovenstaande. Graag deel ik ze met jullie:

* Ilona met haar prachtige en leerzame blog: Bijbeltijd. Het betreft haar post: God is met ons

* Aritha met haar mooie blog Bible love notes. Bij haar betreft het: Wat is er mis met mij?

Ik ben geen theoloog, gewoon een eenvoudige huisvrouw die over haar leven met de Heere nadenkt. Herken jij deze worstelingen? Een reactie vind ik fijn. Hetzij openbaar of anoniem onder mijn blog, hetzij via het contactformulier. Veel zegen deze nieuwe week toegewenst.

Lees je deze blog op je telefoon? Scroll dan even door naar beneden tot je komt bij het oranje blokje met homepage. Daaronder staat een link 'internet versie tonen'. Gebruik deze link om de blog beter te kunnen lezen en meer mogelijkheden te gebruiken😉. Veel leesgenot!😄

Ik kom!

Tussen Hemelvaart en Pinksteren hoorde ik op zondagmorgen een preek, die in het bijzonder bij mij bleef hangen. Waarom? 

Wezenzondag. De apostelen keken uit naar de komst van de Heilige Geest. De Heere Jezus had dit beloofd voordat Hij, hen zegenend, ten hemel voer. Het was was niet alleen Zijn verlangen naar Zijn Vader te gaan. Nee het was ook nodig voor ons. Omdat de Heilige Geest dan door de Heere Jezus naar ons toegezonden zou worden. Zijn taak op aarde was immers volbracht. (Johannes 16, 17) 

De discipelen vertrouwden op Zijn belofte, zonder de aanwezigheid van de Heilige Geest. Tien dagen lang! Zij bleven bidden en smeken op de belofte Die Jezus gedaan had. Bewondering heb ik voor hen! Alhoewel ik ook besef, dat zij veel tekenen kregen na Zijn opstanding uit de doden. Toen Hij daarna aan hen verscheen, begrepen zij alles wat hun Meester verteld had tijdens Zijn rondwandeling op aarde. Een heel duidelijk voorbeeld daarvan is de Emmaüsgangers. Tevens die 'ongelovige Thomas' (vanaf vers 24). Hierdoor wisten ze: De belofte van Jezus wordt waargemaakt. Alleen wisten ze nog niet wanneer... Wij wel! De Heilige Geest kwam 10 dagen na Jezus' Hemelvaart, met Pinksteren.(Handelingen 1, 2)

Wanneer ik op donkere momenten, God niet meer zie of ervaar? Weet ik dat ik het niet zonder de Heilige Geest hoef te doen. Hij is er voor mij, om mij te troosten en te leiden. Te laten zien wat Waarheid is. En niet alleen voor mij. Datzelfde gaat voor jou op! 

Wij zijn zo bevoorrecht! De apostelen moesten het tien dagen zonder Jezus en de Heilige Geest doen.

We mogen pleiten op Zijn belofte van vergeving door Jezus Christus. Zijn Geest troost en leidt ons door dit 'tranendal' door Zijn Woord. Want de Geest spreekt door Gods Woord heen. Daarom is het belangrijk om Gods Woord regelmatig/dagelijks te lezen en onderzoeken/overdenken. En worden we een levend getuigenis voor de mensen om ons heen.

Tot..., Jezus terugkomt op de aarde. Zegenend voer Hij op ten hemel. Zegenend zal Hij wederkeren. Hoe heerlijk zal dat zijn!*

Ik wacht èn verwacht Hem. Rita Klapwijk heeft hierover een hele mooie blog geschreven, die hier mooi bij aansluit. Verwachtend wachten. Lees je me? En (ver-)wacht je mee?

Ik kijk uit naar jouw reactie.  

Helaas kan ik je geen link naar de preek geven, omdat de preek niet op kerkdienst gemist staat. 

* Tenzij wij 'natuurlijk' eerder door overlijden weggenomen worden, wandelen we tot Zijn wederkomst over deze aarde door Hem geleid. Een bemoedigend woord vind ik dit altijd. Overlijden... Je bent over jouw lijden heen naar de Vader gegaan.

Lees je deze blog op je telefoon? Scroll dan even door naar beneden tot je komt bij het oranje blokje met homepage. Daaronder staat een link 'internet versie tonen'. Gebruik deze link om de blog beter te kunnen lezen en meer mogelijkheden te gebruiken😉. Veel leesgenot!😄

 

Een vis op 't droge...?

Het staat in de Bijbel geschreven. God zegt het en daarom geloof ik het:

De HEERE heeft ons geschapen. Daarom weet Hij het beste wat goed voor ons is. Zoeken we biddend de HEERE in Zijn Woord? En Zijn wijsheid? Beoefenen we rechtvaardigheid, zelfbeheersing, moed of vasthoudendheid, geloof, hoop en (naasten-)liefde? Beseffen we dat wij de HEERE hiermee eren? Hoeveel vreugde het geeft om juist daarmee bezig te zijn? De HEERE is het zó waard! 

Psalm 119 spreekt en zingt in zijn geheel over vreugde in de wet. Hier enkele verzen:

16 Ik verblijd mij in Uw verordeningen, Uw woord vergeet ik niet.

162 Ik ben verblijd over Uw belofte,

als iemand die een grote buit vindt.

163. Ik haat de leugen en heb er een afschuw van,

maar Uw wet heb ik lief.

164. Ik loof U zevenmaal op een dag

om Uw rechtvaardige bepalingen.

165. Wie Uw wet liefhebben, hebben diepe vrede;

voor hen ligt er geen struikelblok.

166. Ik hoop op Uw heil, HEERE,

en doe Uw geboden.

167. Mijn ziel neemt Uw getuigenissen in acht,

want ik heb ze zeer lief.

168. Ik neem Uw bevelen en getuigenissen in acht,

want al mijn wegen liggen voor U open.

En Psalm 1. Twee wegen. Een wandel in de raad van de goddelozen èn diegenen die juist niet op die weg staat... Luister je mee?  

Daarbij noem ik Psalm 4:8 U hebt mij meer blijdschap in het hart gegeven dan ten tijde dat zij hun koren en hun nieuwe wijn in overvloed hadden. 
Nog verder gaan is niet nuttig denk ik. In de Psalmen is er een overvloed te vinden van wat een vreugde het geeft, de HEERE te gehoorzamen en te dienen. Hij is getrouw en altijd nabij!

Vallen we onverhoopt tóch in zonden zoals: hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, overdaad, boosheid en gemakzucht? Door Jezus bloed is er vergeving van zonden. We hoeven alleen maar in dit geloof tot Hem te gaan... Dan vinden we in Hem een zee van genade!

Wanneer we niet in dit bovenstaande geloof leven? Dan zwemmen wij niet zoals een vis in het water. Wij proberen spartelend te zwemmen op het droge, door onszelf of anderen tot een god te maken. Een vis sterft wanneer hij dit doet. En wij?
Wij zullen door ons ongeloof verloren gaan... Deze laatste zin doet pijn want..., het hóeft niet! Om deze reden huilde de Heere Jezus bij Zijn intocht in Jeruzalem!

Lukas 19:41 En toen Hij dichtbij kwam en de stad zag, weende Hij over haar. 42. Hij zei: Och, dat u ook nog op deze uw dag zou onderkennen wat tot uw vrede dient! Nu echter is het verborgen voor uw ogen. 43. Want er zullen dagen over u komen dat uw vijanden een wal rondom u zullen opwerpen, u zullen omsingelen en u van alle kanten in het nauw zullen brengen. 44. En zij zullen u met de grond gelijkmaken en uw kinderen in u verpletteren. Ook zullen zij in u geen steen op de andere steen laten, omdat u het tijdstip waarop er naar u omgezien werd, niet hebt onderkend. Zijn liefde... Oneindig groot!

Johannes 3:16 Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Zwemmen we met elkaar mee? In Zijn zee van Zijn overvloedige genade?

Deze blog is n.a.v. een blog over de navolging van Christus, van Thomas a Kempis geschreven. Benieuwd wat daar geschreven staat?

De Navolging van Christus: 9) Over gehoorzaamheid en onderwerping.

Een rommelige tuin met geduld gevuld?😁

Wij hebben een rommelige, bloemrijke  tuin. Heerlijk voor de insecten en andere diertjes. Ingewikkeld voor een onwetende 'planten(her)kenner als ik ben om bij te houden. Of juist niet? Gewoon weg halen wat in de weg staat? 

Sinds de vakantie afgelopen zomer is het bijhouden van de tuin een beetje blijven liggen😬. Vanmorgen wederom de moed opgepakt om onkruid te verwijderen. 

Enthousiast plukte ik gras weg. Dat dácht ik althans... Vraagt mijn liefhebbende echtgenoot:

'Let je er wel op dat je de blauwe druiven laat staan?' Verbaasd keek ik hem aan. 'Die komen toch in het voorjaar?'

'Ja,' reageert hij,'maar hij maakt zijn blaadjes in het najaar. Zie je ze daar niet als een slingerpaadje staan?'

'Oepsie!' 🫢

Mijn gedachten gingen terug naar de preek van afgelopen zondag. Over de ware Wijnstok en Zijn ranken. De predikant vertelde over de twee afgebroken takken van de hortensia in zijn tuin. Hij zette ze in een vaasje met water, in de hoop dat hij er binnen een poosje van kon genieten. Na een paar uur stonden ze er verwelkt bij. Ze zagen aan de buitenkant identiek uit... Gefrustreerd stak hij beiden in de aarde. Er gebeurde iets wonderlijks! De éne tak was van binnen dood

en ging zichtbaar dood. De tweede bezat leven vanbinnen. Deze groeide uit tot een práchtig welig groeiende en bloeiende hortensia. 

'Dus...? Niet zo snel oordelen Yvonne!'   Aan de blaadjes van de blauwe druiven plantjes, kan ik hem niet herkennen. Wèl aan Zijn 'vruchten'... Geduld is één van de vruchten van de Geest lees ik in Galaten 5 vers 22 tot en met 26

Weet je met jouw verstand dat je een kind van God bent? Voel je het niet? Zie je bij jezelf geen vruchten? Wordt je daar depressief of verdrietig van? Dan ben je zoals de levende hortensiatak en het 'graspolletje' dat een blauw druifje is. Weet en geloof dat de vruchten er in beginsel al zijn, door Zijn Heilige Geest en tot Gods eer! Misschien zie je ze niet? God zal ze op Zijn tijd openbaren... We mogen daarin op Hem vertrouwen. In dé Wijnstok, zijn wij de ranken, meer dan overwinnaars! 

Deze post is een niet rijmend 😁 vervolg op:

Binnen of buitenkant? Bij deze post staat ook de link naar de preek.

Zie ook het Bijbelgedeelte Johannes 15 vers 1 tot en met 17 over de wijnstok en de ranken😉.

Binnen- of buitenkant?

Ik zit stil in de kerk

Geroezemoes

voor de kerkdienst

Het komt hard binnen

Ik staar voor me uit

Oren die suizen

Brandende ogen

Ik kijk om me heen

Tranen die niet komen mogen

Ik staar wederom voor me uit...

Een driekwart volle kerk?

En toch...

Alleen...

De preek komt hard aan...

Ben ik in Christus?

En is dat wat Hij doet?

Snoeien aan mijn hoogmoed?

Voor Wie schrijf ik?

Met volledige overgave aan God

en een opgeheven blik?

Veel of weinig geprezen of gelezen?

Ik wil tevreden en stil wezen

Want is het werkelijk een talent?

Dat ik tevens 'hart'elijk voor Hem aanwend?

Hou ik mezelf niet voor de gek?

Is dat niet mijn gebrek?

Laat ik mij leiden aan Zijn hand

om met heel mijn ziel, kracht en verstand

niet mezelf maar de HEERE,

groot te maken en te eren?

Ik loop stil de kerk uit

Gepraat bij het koffie drinken

Ik wil de preek laten bezinken

Praten zal sowieso niet lukken

Ik voel me tegenwoordig meer een last

dan een welkome gast...

Mijn gevoelens zijn diep begraven...

Ik roep om Uw hulp bij overgave

aan mijn man en vooral aan U

Moed om kwetsbaar te zijn

in plaats het voorkomen van pijn...

Stilletjes vouw ik mijn handen

vraag om verlossing van banden

HEERE, doordat U mij snoeit,

weet ik dat U Zich met mij bemoeit...

De preek kwam hard aan...

Zijn er vruchten?

Een 'hart'elijk verlangen,

om in Zijn armen te vluchten...

En toch..., is het niet buitenkant?

De drang om ergens bij te horen?

Ik voel me gevangen en alleen... 

Ik twijfelde. Moet ik dit gedicht wel online zetten? Soms heb ik 'gewoon' momenten dat ik meer naar mijn halflege glas kijk, in plaats van naar mijn halfvolle. 

Toen dacht ik: Er zullen vast meer mensen zijn die hier soms mee worstelen. Gedeelde smart is halve smart. Gedeelde vreugd is dubbele vreugd. Bij deze mogen we van elkaar weten dat we niet alleen staan in ons worstelen. Bovendien met het wortelen in Christus.... 

Het gedicht is mede naar aanleiding van deze preek geschreven. Met als tekstgedeelte: 

Johannes 15 vers 1 tot en met 17 en Ezechiël 15 vers 1 tot en met 8

Een vervolg op deze post kan je lezen op:

Een rommelige tuin met geduld gevuld

Gods of Kajafas plan?

Veel mensen gaan Jezus volgen,

door wonderen door Hem gedaan.

Het sanhedrin is daarom verbolgen.

en willen een opstand tegengaan.

Zij willen hun positie niet verliezen.

't Volk mag voor hunzelf niet verloren gaan.

Daarom was,

het Kajafas,

die zei dat het hun baat,

als Jezus voor hen het leven laat...

Tja..., dit was Kajafas plan.

Maar God maakte er wat anders van!

Onbewust was Kajafas een profeet,

Jezus wilde zonder eigenbelangen,

voor Zijn volk aan het kruis hangen.

Diepe en grote pijn die Hij voor ons leed.

Van eeuwigheid was dit Gods plan.

Iets wat ik niet begrijpen kan:

Om vrijwillig Zijn leven,

te geven!

Hij is niet alleen aan 't volk toegewijd,

ook aan Gods kinderen overal verspreid.

Uit de dood opgestaan, 

bij Zijn Vader voor ons bidden gaan.

Zo brengt Hij wereldwijd Zijn volk tezaam.

Ik hang,

naar Zijn belang?

Jezus Die Zich overgaf,

droeg Hij mijn straf?

Besef ik hoe rijk de oogst

over mijn arbeid ook is,

ik zonder Zijn zegen,

tóch alles mis?

Dan is de rijkdom die ik zoek,

over mijn leven een vloek...

Kom ik vandaag naar de kerk,

biddend voor brood en spelen?

Of om gebroken harten,

te laten helen?

HEERE, ik hang,

naar Uw belang.

Jezus Die Zich overgaf,

droeg mijn straf...

HEERE, geen lauwheid meer,

maar gehoorzaamheid aan U,

en Uw Woord, vruchten tot Uw eer!

N.a.v. een preek in de lijdenstijd, met als tekstgedeelte Johannes 11 vers 47- 56  

Kerntekst:

Johannes 11 vers 50- 52: en u overweegt niet dat het nuttig voor ons is dat één Mens sterft voor het volk, en niet heel het volk verloren gaat. 51 Dit zei hij echter niet uit zichzelf, maar als hogepriester van dat jaar profeteerde hij dat Jezus sterven zou voor het volk, 52 en niet alleen voor het volk, maar ook om de kinderen van God, overal verspreid, bijeen te brengen.

Thema: Eén voor allen 

Schrijven in 't zand

We leven in een kritische tijd.

Zo gemakkelijk klinkt er een verwijt.

Projectielen van veroordelingen schieten om ons heen;

Zoals farizeeën beschuldigen, met een steen...

Is het door het wegvallen van gezag,

dat ik vind dat ik dat wel doen mag?

Of massamedia? Zit ikzelf op de rechterstoel,

met oordelen over de ander als doel?

En oordeel ik vaak hard en hypocriet?

Doe ik die zonden dan helemaal niet?

Indien ik Gods wet heb laten inscherpen,

mag ik dan als eerste die steen werpen?

Jezus wist wat Hij nodig had.

Loop ik op datzelfde pad?

Eérst een contactmoment met Zijn Vader,

treed ik daarna tot de mensen nader?

Tijdens feesten werd veel wijn gedronken,

daarom waren mensen weleens beschonken.

't Was Loofhuttenfeest, toen Rabbi Jezus kwam,

van de Olijfberg naar de tempel, alwaar Hij de tijd nam,

om van Gods geheimen royaal uit te delen.

Toen Farizeeërs hypocriet Jezus gingen bespelen.

Brachten een overspelige vrouw pontificaal,

voor Jezus, maar deze sprak een andere 'taal'.

Was 't liefde die hen hiertoe drong?

Liefde die hen, haar tot stoppen dwong?

Het gaat ze niet om 't huwelijk dat zij kapot gemaakt heeft,

maar ze hopen dat Jezus een verkeerd antwoord geeft!

Hij is echter niet gekomen om de wet te ontbinden,

maar om vrede voor Gods kinderen te vinden.

Zwijgend spreekt Hij en met Zijn hand,

tekent Hij wat, in het zand...

Bedachtzaam heeft Hij daarna gevraagd:

'Hebben jullie geen zonden, die je bij je draagt?

Dan, kan je gerust de eerste steen gooien.'

Waarna de situatie zich verrassend ging ontplooien.

Alweer spreekt Jezus zwijgend en met Zijn hand,

tekent Hij schijnbaar onverschillig, wat in het zand,

Eerst gaat de oudste en dan de jongeren heen.

Vervolgens staat die vrouw daar, helemaal alleen.

Zij was naar dé beste plek gebracht,

haar aanklagers hebben die plek juist veracht...

Zou ook ik zijn weggelopen?

In plaats van op Zijn vergeving hopen?

Blijf ik in al mijn rechtzinnigheid staan?

Koud en wettisch? Of wil ik in liefde gaan?

En denk ik niet te snel?

Oh..., maar dat laatste doe ik wel!

Of zet ik de waarheid naar mijn hand?

Jezus tekent 'schijnbaar' onverschillig in 't zand...

Mijn gedachten, woorden en daden,

die mezelf, mijn naaste èn God schaden!

Wil ik dat bedachtzame van Hem leren?

Mij op de wil van Zijn Vader concentreren?

Uw woord tot de vrouw, in haar verdriet:

Ook Ik veroordeel u niet; 

ga heen en zondig niet meer.

Buig ik voor deze Kurios neer?

Jezus' grenzeloze liefde...,

groter dan èlke zonde die Hem griefde!

Hij wil Zijn gelittekende handen op mijn hoofd leggen.

Geloven? Is daarop hartgrondig dankuwel zeggen!

Jezus, U neemt zondaars aan,

en leert gelijkwaardig Uw weg te gaan...

 

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Johannes 8: 1-11

Matteüs 7: 1-5

Tekst:

Johannes 8:7b, 10b,11

7 Wie van u zonder zonde is, laat die als eerste de steen op haar werpen. 10 Vrouw, waar zijn die aanklagers van u? Heeft niemand u veroordeeld? 11 En zij zei: Niemand, Heere. En Jezus zei tegen haar: Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig niet meer.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164534760000241

De Vader zoekt aanbidders

James Hudson Taylor werd zendeling,

toen hij naar China ging...

De Chinezen zagen er anders uit,

dus nam hij een kordaat besluit.

Hij kleedde zich niet in zijn Engelse pak,

want de chinezen voelden zich meer op hun gemak,

als hij zich op hun manier kleedde,

en aandacht aan hun normen en waarden besteedde.

Door zich onder het volk te mengen,

kon hij de chinezen, Gods Woord brengen.

Want het doel van de zending?

Is aanbidding!

Geen Jood zou in Samaria verblijven,

Echter, Jezus wilde de vrouw niet afschrijven.

Daarom ging ook Hij, over de grens.

Daalde tot haar af met een wens.

In haar leven al zoveel meegemaakt,

steeds door oordelen, pijnlijk geraakt.

Zij kwam daar op het heetst van de dag,

vanwege de kleine kans, dat zij iemand zag.

Snel schakelt Hij over, op wat Hij te bieden heeft.

Helder water, hèt water dat Leeft:

Zijn Heilige Geest staat al klaar,

om geschonken te worden, zèlfs aan haar!

Dan vraagt Hij haar man te halen,

zij antwoordt eerlijk, zonder dralen...

Zijn aanbod blijft echter staan,

ondanks vele zonden door haar begaan...

Verbaasd dat Hij haar zo goed kent,

zei zij: 'ik zie dat U een profeet bent.

Weet U waar men aanbidden moet,

hebben Joden of Sameritanen 't goed?'

Met Jezus' kwetsbare positie,

antwoordt Hij met respect voor traditie.

Tussen de volken is een heftig conflict en strijd,

maar er komt, ja er ís nu een andere tijd!

Wij hebben ook onze vaderen,

waar we God denken te naderen...

Maar begrijpen we elkaar wel ècht?

Of is 't dat je voor jouw eigen mening vecht?

Moeten we wel ergens naartoe gaan,

om in Gods aanwezigheid te staan?

God is een Geest en Die is van Christus!

In de intimiteit geeft Hij ons een kus.

Deelt Zijn Geest met ons, als Zijn vazallen,

die aanbiddend voor Hem neervallen...

Wie Hem in Waarheid aanbidden,

daar is Christus in hun midden!

Hèt doel van ons leven en prediking?

Dat is het geven aan God: Aanbidding!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelte:

Johannes 4

Thema:

De Vader zoekt aanbidders.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163022220000241

Voor de èrgste kwaal

Die zieke man wist niet dat,

hij Jezus voor lichaam èn ziel nodig had...

Tot Jezus zijn ziekte genas,

en hij dankend in de tempel was...

'Ga heen en zondig niet meer',

hoorde hij toen uit de mond van de Heer,

'opdat u niet iets ergers overkomt!'

Ben ik beter? Ik huiver...

Zijn mijn motieven wèl zuiver!?

Want ook ik wil worden bevrijd,

van het leven waaraan ik lijd...

Ik denk aan de woorden,

die de zieke man hoorde:

'Zondig niet meer opdat...'

Jezus kwam op aarde zónder mijn vragen,

en wilde voor mijn zonden de straf dragen!

Golgotha, iedereen verdween!

zelfs Zijn eigen Vader liet Hem alleen...

Zodat ík nooit meer alleen zal zijn.

Troost..., want Hij herkent ál mijn pijn,

ik mag door Hem in Zijn Koninkrijk komen...

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162840780000241

Ik heb niemand (Voor de èrgste kwaal)

Ziekte:

Reeds achtendertig jaar,

ligt die zieke man daar.

Een engel beroert het water,

maar de man komt altijd later.

Want ook anderen geven gehoor,

aan die engel, en zij zijn hem voor...

Machteloos en uitzichtloos,

voelt zijn situatie al zó'n lange poos!

Maakt het hem zó ziek die onvervulde hoop,

zodat de mens die om heen stond, afdroop?

Veertig jaar gingen de Israëlieten door de woestijn,

verlamd door hun ongeloof moesten ze daar  zijn.

Is 't door dezelfde zonde, óók bij deze man,

dat hij niet uit zijn 'woestijn' komen kan?

Hij die zich in 't huis der barmhartigheid bevindt,

merkt telkens weer; de sterkste wint...

Durf ik daarin naast de ander te staan,

of wil ik er juist overheen gaan?

Zeg tegen hen dat het wel beter gaan zal,

maar genezing is steeds niet het geval...

Durf ik dan trouw te zijn in hun strijd,

van uitzichtloosheid en machteloosheid?

Genezing:

Denk aan de door Jezus genezen blinde.

Had niet gezondigd en werd Zijn beminde!

Gods Woord gaat ons hier leren,

dat Jezus dit volksgeloof wil omkeren.

De zieke man beseft niet dat hij Jezus nodig heeft,

Jezus wel, waarom Hij Zich naar hèm begeeft,

ziet dat de man niet bij 't water komen kan.

'Wilt u gezond worden?', vraagt Jezus dan.

Voor ons voelt deze vraag absurd en raar...

Je inleven in de ander, is toch een liefdevol gebaar!?

Jezus' vraag getuigt echter van veel wijsheid!

Is zijn ziekte niet verweven met zijn identiteit?

'Ik heb geen mens', is 't antwoord zonder hopen,

'Sta op, neem uw ligmat op en ga lopen!

Van Gods Koninkrijk, zijn al deze tekenen!

Kan de HEERE nu tevens op jou rekenen?

Het vleesgeworden Woord dat onder hen woont,

Die nu Zijn heerlijkheid aan de zieke man toont!

Want dit wonder verwijst naar de heerlijkheid,

van Gods Eniggeborene, vol van genade en waarheid.

Als jouw naaste bij jou om hulp komt vragen,

wil jij dan helpen zijn lasten te dragen?

En zó naast jouw medemens staan,

zoals Christus ons heeft voorgedaan!?

Hij is echter nog niet klaar...,

alleen een gezond lichaam maar?

Vergeving:

Jezus vind de genezen man warempel,

God dankend terug in de tempel.

'Opdat u iets ergers overkomt, zondig niet meer!'

Werd gezegd tot de man, door Jezus onze Heer.

Hier wordt Jezus' liefde voor de man bewezen!

Hij wil hem van zijn èrgste kwaal  genezen;

opdat hij zijn hart en ziel tot God bekeert,

en hij de HEERE levenslang dient en eert!

Wij zeggen vaak als je maar gezond bent...

Belangrijkste is dat je de Verlosser kent!

Op weg naar Golgotha, iedereen verdween,

zelfs Zijn eigen Vader liet Hem alleen!

'Ik heb geen mens!', zeg dat dus nóóit meer,

want onze Heiland is daar, Jezus onze Heer.

Hij wil ons door alle aardse stormen,

door Zijn Geest, naar Zijn Beeld vormen.

Al ben je dan wel ziek naar het lichaam,

dan wil je God wel eren, in Jezus naam!

Christus' volgend vervul jij de wens,

van hen die zeggen: 'Ik heb geen mens.'

Hij die Zijn eigen leven voor ons niet spaarde.

Dank God, Hij komt ééns terug, op deze aarde!

Onze Verlosser vol van barmhartigheid,

heeft voor ons Zijn Koninkrijk toebereid!!!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten Johannes 5

Tekst: Johannes 6, 14:  

Jezus zag hem liggen en omdat Hij wist dat hij al lange tijd ziek was, zei Hij tegen hem: Wilt u gezond worden? 14 Daarna vond Jezus hem in de tempel en zei tegen hem: Zie, u bent gezond geworden, zondig niet meer opdat u niet iets ergers overkomt.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162840780000241