Het staat in de Bijbel geschreven. God zegt het en daarom geloof ik het:
De HEERE heeft ons geschapen. Daarom weet Hij het beste wat goed voor ons is. Zoeken we biddend de HEERE in Zijn Woord? En Zijn wijsheid? Beoefenen we rechtvaardigheid, zelfbeheersing, moed of vasthoudendheid, geloof, hoop en (naasten-)liefde? Beseffen we dat wij de HEERE hiermee eren? Hoeveel vreugde het geeft om juist daarmee bezig te zijn? De HEERE is het zó waard!
Psalm 119 spreekt en zingt in zijn geheel over vreugde in de wet. Hier enkele verzen:
En Psalm 1. Twee wegen. Een wandel in de raad van de goddelozen èn diegenen die juist niet op die weg staat... Luister je mee?
Nog verder gaan is niet nuttig denk ik. In de Psalmen is er een overvloed te vinden van wat een vreugde het geeft, de HEERE te gehoorzamen en te dienen. Hij is getrouw en altijd nabij!
Wij zullen door ons ongeloof verloren gaan... Deze laatste zin doet pijn want..., het hóeft niet! Om deze reden huilde de Heere Jezus bij Zijn intocht in Jeruzalem!
Lukas 19:41 En toen Hij dichtbij kwam en de stad zag, weende Hij over haar. 42. Hij zei: Och, dat u ook nog op deze uw dag zou onderkennen wat tot uw vrede dient! Nu echter is het verborgen voor uw ogen. 43. Want er zullen dagen over u komen dat uw vijanden een wal rondom u zullen opwerpen, u zullen omsingelen en u van alle kanten in het nauw zullen brengen. 44. En zij zullen u met de grond gelijkmaken en uw kinderen in u verpletteren. Ook zullen zij in u geen steen op de andere steen laten, omdat u het tijdstip waarop er naar u omgezien werd, niet hebt onderkend. Zijn liefde... Oneindig groot! Johannes 3:16 Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Zwemmen we met elkaar mee? In Zijn zee van Zijn overvloedige genade?