is direct alweer het verleden...
Ik kan nu niet ervaren,
wat ik morgen beleef...
Alleen maar het huidige moment,
dat al direct mijn verleden is...
Het is star en niet te veranderen...
Van één ding ben ik echter verzekerd:
besluiten te geloven dat Hij mij kent,
tot vergeving van,
alle momenten in het heden,
die eeuwig behoren
tot het verleden...
Onveranderbaar en star!
in de toekomende tijd!
en tegen de matroos praat:
'Ga jij eens kijken vanuit het kraaiennest,
dan zie je de verre omgeving 't allerbest!'
Zijn ogen zijn op de horizon gericht;
Is er al land in zicht?
die onder de zonden van Gods volk leed.
Zag Gods plan omdat hij Zijn stem hoorde.
Bracht dit aan Gods volk onder woorden.
Door hem vermaand, getroost en geleid.
Maar er was schijngeloof, lauwheid en gelatenheid.
De oordelen hingen laag en God vertoeft,
Habakuk voelt zich zwaar beproefd.
Hij zoekt het hogerop, op de vestingwal,
om te kijken wat God tot hem zeggen zal...
Het antwoord dat Habakuk dan hoort,
wordt door hem op stenen tafelen verwoord.
Als Hij uitblijft in moeite en zorgen?
Blijf Hem verwachten iedere morgen!
Want Hij komt zeker, Hij zal niet wegblijven!
Dát mag Habakuk duidelijk opschrijven,
opdat in het snelle voorbijgaan,
't volk dít geschreven woord ziet staan!
Júist in de donkerste duisternis,
zal Hij jou, Zijn antwoord geven:
'Ik leef en ook jij zult leven.'
Dan zit je niet direct boven op de berg,
en zijn jouw zorgen niet minder erg.
Maar..., er valt wel licht op jouw bestaan,
vertroost kan je met nieuwe moed verder gaan.
Stapje voor stapje ga je voort.
Als je de stilte zoekt en hoort?
Luister dan goed naar Zijn stem.
En..., verwacht Hem:
Jezus, Die aan het kruis hing?
Was Die, Die nu ònze Koning!?
In Zijn Vaders handen beval Hij Zijn Geest,
waardoor het niet ons einde is geweest.
Deze weg ging door de onmogelijkheid,
en heeft ons júist van zonden bevrijdt!
Verwachten wij Hem, met vertrouwen?
Schrik! Soms voel ik Zijn aanwezigheid niet...,
dan vraag ik waarom 't zo donker ziet.
Hij wil me met honger voeden en dorst drenken,
opdat ik altijd aan Hem zal denken!
Zonder de hulp van de Heere,
kan je niets doen, dát wil Hij mij leren...
Ik heb alles in Zijn aanwezigheid,
maar niets..., als ik Hem vermijd.
Hij wil ons naar Hem uitdrijven,
want Hij komt en zal zeker niet wegblijven!
Laat ons dát ter bemoediging zijn,
in donkere dagen van moeite en pijn.
Want in 't donker ontdek ik wat het Licht is,
hoe zéér ik het nodig heb en tóch mis...
Dat ik over mijzelf beter kan zwijgen,
er is er Eén die de eer behoort te krijgen!
Dán vaar ik in de goede richting.
en zal ik ontmoeten, Jezus de Koning!
Nu mag ik 't nog doen met Zijn Geest,
ontvangen tijdens het Pinksterfeest.
De dag komt, dán komt Hij voor 't laatst!
Dan is het getal vol, dus maak haast!
Want het is eeuwig wel óf eeuwig wee.
Tuur je verwachtend met de matroos mee?
Habakuk stond vertrouwend op zijn wachtpost.
Onwetend of 't volk uit de ellende werd verlost.
God gééft moed en krachten,
als we het van Hem blijven verwachten.
Heb jij het al geleerd?
Gods tijd..., is nooit verkeerd!
Als we Gods zorg zien voor 't kindje in de stal?
Kunnen we vertrouwen dat 't goedkomen zal!
Want God zei: 'Davids Zoon,
zal in eeuwigheid zitten op de troon.'
Deelgenoot zijn, van Zijn zaligmakende werk?
Verwachtend kijken vanuit 't kraaiennest,
zien wij Zijn komst het allerbest!
Dus houdt vol met turen opdat je ziet...
Hij komt zeker, wegblijven zal Hij niet!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelte:
Habakuk 2: 1-20
Tekst:
Habakuk 2: 3b
Als Hij uitblijft, verwacht Hem, want Hij komt zeker, Hij zal niet wegblijven.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163990440000241
daarom waren Adam en Eva bang!
God doodde hen niet, maar gaf straf,
uit de hof gezet met de belofte die Hij gaf:
De Redder, geboren uit hun nageslacht,
zal eens ter wereld worden gebracht.
op de Vermorzelaar,
van de kop van de slang.
Toen: 'Heden is de Zaligmaker geboren',
zei een engel tegen herders.
Er volgde lofgezang van engelenkoren.
en is terug naar Zijn Vader gegaan.
De duivel kan niet verhinderen,
dat Hij bidt voor Gods kinderen,
èn op aarde terugkomt, Jezus onze Heer.
Wij verwachten verlangend, onwetend wanneer...
Wat Johannes eet en hoe hij gekleed gaat.
In onze westerse 'beschaving',
is dat toch zijn eigen 'ding'?
Als hij dat nu fijn vindt en wil?
Daarover houd ik mij dan liever stil.
Toch raak ik nu wel erg verward...
Wat betekent 't voor mijn leven en hart?
Wat Johannes eet en hoe hij gekleed gaat,
waarom dit juist wèl in de Bijbel staat?
Omdat hij leefde van het eten uit de woestijn,
hoefde hij daar weinig mee bezig te zijn.
Kostte het eten verzorgen hem weinig tijd,
was daardoor volledig aan God toegewijd.
Hoe linkt dit nu met mijn leven?
Wat is mijn doel en streven?
tot de tempel om Johannes' vader,
te laten offeren voor hun zonden.
Vreemd zal Zacharias dit hebben gevonden:
Mensen die naar de woestijn toestromen!
Wil God dat wij dáár tot Hem komen!?
Mensen die hier hun zonden hier belijden?
Johannes dopende om van zonden te bevrijden?
Woestijn is iets van het oude testament.
Veertig jaar wandelen is ons wel bekend?
Onderweg naar het Beloofde Land,
bewaard en gevoed door Gods hand.
God will ons de woestijn in lokken,
omdat Hij op ons is betrokken!
Daarvandaan zal Hij ons wijngaarden geven.
Geen Baäl, maar God is ons Leven!
die ook vluchtte naar onze God van trouw!
De woestijn in, naar Zijn bereidde plek.
God gaf haar alles in haar nood en gebrek.
De woestijn, om te spreken naar onze harten.
Met God te delen al onze smarten...
De duivel probeert ons te vernielen,
Jezus voedt echter onze hongerige zielen!
Want niemand komt om in de woestijn,
omdat God voorziet in brood en wijn!
N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Hosea 2: 13-15
Marcus 1: 1-8
Tekst:
Marcus 1: 6b:
en hij at sprinkhanen en wilde honing.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163869480000241
