Schrijven in 't zand

We leven in een kritische tijd.

Zo gemakkelijk klinkt er een verwijt.

Projectielen van veroordelingen schieten om ons heen;

Zoals farizeeën beschuldigen, met een steen...

Is het door het wegvallen van gezag,

dat ik vind dat ik dat wel doen mag?

Of massamedia? Zit ikzelf op de rechterstoel,

met oordelen over de ander als doel?

En oordeel ik vaak hard en hypocriet?

Doe ik die zonden dan helemaal niet?

Indien ik Gods wet heb laten inscherpen,

mag ik dan als eerste die steen werpen?

Jezus wist wat Hij nodig had.

Loop ik op datzelfde pad?

Eérst een contactmoment met Zijn Vader,

treed ik daarna tot de mensen nader?

Tijdens feesten werd veel wijn gedronken,

daarom waren mensen weleens beschonken.

't Was Loofhuttenfeest, toen Rabbi Jezus kwam,

van de Olijfberg naar de tempel, alwaar Hij de tijd nam,

om van Gods geheimen royaal uit te delen.

Toen Farizeeërs hypocriet Jezus gingen bespelen.

Brachten een overspelige vrouw pontificaal,

voor Jezus, maar deze sprak een andere 'taal'.

Was 't liefde die hen hiertoe drong?

Liefde die hen, haar tot stoppen dwong?

Het gaat ze niet om 't huwelijk dat zij kapot gemaakt heeft,

maar ze hopen dat Jezus een verkeerd antwoord geeft!

Hij is echter niet gekomen om de wet te ontbinden,

maar om vrede voor Gods kinderen te vinden.

Zwijgend spreekt Hij en met Zijn hand,

tekent Hij wat, in het zand...

Bedachtzaam heeft Hij daarna gevraagd:

'Hebben jullie geen zonden, die je bij je draagt?

Dan, kan je gerust de eerste steen gooien.'

Waarna de situatie zich verrassend ging ontplooien.

Alweer spreekt Jezus zwijgend en met Zijn hand,

tekent Hij schijnbaar onverschillig, wat in het zand,

Eerst gaat de oudste en dan de jongeren heen.

Vervolgens staat die vrouw daar, helemaal alleen.

Zij was naar dé beste plek gebracht,

haar aanklagers hebben die plek juist veracht...

Zou ook ik zijn weggelopen?

In plaats van op Zijn vergeving hopen?

Blijf ik in al mijn rechtzinnigheid staan?

Koud en wettisch? Of wil ik in liefde gaan?

En denk ik niet te snel?

Oh..., maar dat laatste doe ik wel!

Of zet ik de waarheid naar mijn hand?

Jezus tekent 'schijnbaar' onverschillig in 't zand...

Mijn gedachten, woorden en daden,

die mezelf, mijn naaste èn God schaden!

Wil ik dat bedachtzame van Hem leren?

Mij op de wil van Zijn Vader concentreren?

Uw woord tot de vrouw, in haar verdriet:

Ook Ik veroordeel u niet; 

ga heen en zondig niet meer.

Buig ik voor deze Kurios neer?

Jezus' grenzeloze liefde...,

groter dan èlke zonde die Hem griefde!

Hij wil Zijn gelittekende handen op mijn hoofd leggen.

Geloven? Is daarop hartgrondig dankuwel zeggen!

Jezus, U neemt zondaars aan,

en leert gelijkwaardig Uw weg te gaan...

 

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Johannes 8: 1-11

Matteüs 7: 1-5

Tekst:

Johannes 8:7b, 10b,11

7 Wie van u zonder zonde is, laat die als eerste de steen op haar werpen. 10 Vrouw, waar zijn die aanklagers van u? Heeft niemand u veroordeeld? 11 En zij zei: Niemand, Heere. En Jezus zei tegen haar: Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig niet meer.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164534760000241

Goud waard!

Europese grenzen worden bedreigd,

Rusland die in de nek van Oekraïne hijgt.

Soldaten staan klaar voor de strijd.

Is Europa dit land zo aan de vijand kwijt?

Want Rusland staat klaar om toe te slaan.

Europa om in de verdediging te gaan...

Het is anders dan onze geestelijke strijd.

Of toch niet? Willen wij ons geloof kwijt? 

We spreken hier over dienende slaven,

geven die aan de Heere bereidwillig hun gaven?

Trekken zij gezamenlijk op tegen de vijand,

om deze te weren uit hun Vaderland?
Willen we gehoorzaam naar Gods stem horen?

Of laten we 't door meningen van mensen verstoren?

Van hen liefde en goedkeuring vragen,

in plaats van onze Heere behagen?
We weten toch, het goede dat men gedaan heeft,

dat de Heere dat weer aan je teruggeeft?

Voor de strijd benodigen we de gehele wapenrusting,
om staande te blijven tegen de duivel en zijn listige verleiding. Want onze strijd is niet tegen vlees en bloed,

de onzichtbare vijand weet wel hoe hij ons pakken moet…

Wereldheersers van de duisternis van dit tijdperk,
zijn tegen ons heel hard aan het werk.
Ook de geestelijk machten van het kwade in de hemelse gewesten,
willen ten koste van onze ziel, de HEERE diepgaand pesten…

Op de aarde zo stiekem, sluw en onzichtbaar aanwezig.
Ben ik met mijn wapenrusting bezig?
Zodat ik alert op zijn onverhoedse aanval,
op de dag van het kwaad staan blijven zal?

Ons eerste wapen is 't geloof in Gods Woord,
en wat de goede strijd is, die daarbij hoort…
Omgorden we onszelf niet met Deze waarheid?
Dan is het op voorhand al een verloren strijd!
Het borstharnas van de gerechtigheid trekken we aan,
want het beschermt ieder vitaal orgaan.
Wát is het, wat jouw hart vervult,
en je daardoor de Heere niet meer dienen zult?

Zorg dat je zo bent gezind,
opdat Zijn gerechtigheid overwint!
Hoe zullen onze voetstappen elke dag gaan?
Trekken we de blijde boodschap van vrede aan?
Om ook de ongelovige heiden,
in vrede met ‘t Evangelie te verblijden?
Het gaat er niet om, om op mensen indruk te maken,

Wij dienen Jezus, om harten met ‘t Evangelie te raken…
Het schild van het geloof zal ons behoeden,
wanneer vijanden van alle kanten naar ons spoeden.

Niet alleen, maar eensgezind strak in het gelid,

dán krijgt de vijand ons niet in zijn bezit.

's Vijands vurige pijlen worden afgeweerd,

onze vitale organen niet bezeerd!

De duivel wil dat wij in gedachten twijfelen gaan,

in plaats van krachtig in de Heere Jezus te staan.

Maar de helm der zaligheid helpt ons, onze gedachten,

om 't alleen van onze Zaligmaker te verwachten.

De duivel, leugenmaker vanaf den beginne,

heeft Jezus voor ons op aarde willen overwinnen!

Gebruiken wij het zwaard van de Geest,

het Woord dat je in de Bijbel leest?

De duivelse vijand vlucht weg,

als ik dat Woord hardop zeg.

Ook Jezus had dit Woord in de woestijn paraat,

waardoor Hij de duivel met zijn verleiding verslaat.

Daarom is het belangrijk dit Woord te leren,

om zo duivelse verleidingen af te weren!

Zijn Geest is nodig om 't in onze levens toe te passen.

Zonder Hem, zijn we tegen de duivel niet opgewassen.

Besef je wel wat voor een goud,

je in jouw handen houdt?

In de Bijbel lees je telkens één patroon,

zonder de overwinnaar Jezus, Gods Zoon,

zonder de hulp van Zijn Vader èn de Geest van God?

is een verloren strijd, jouw lot!

Zijn we tot strijden bereid?

Het is niet onze, maar Gods strijd!

Het zit niet in ons verstand of kracht...,

het zit in Gods krachtige almacht!

Die afhankelijkheid zit niet alleen in het Woord,

ook in ons gebed, dat de vader gráág hoort!

Op Golgotha heeft Hij de macht van de boze gebroken.

Toen Hij opstond, de macht van de dood verbroken.

Wij hebben te doen met een onzichtbare vijand,

tevens te doen met een zichtbare Heere en Heiland!

Door de Bijbel heen leren wij Hem kennen.

Laat je niet door duivelse verleidingen verwennen!

Lees je niet van veel strijd in de psalmen?

Zullen we deze over de aarde laten galmen?

Want dan is ons hart gezind,

op een Christus Die altijd overwint!

Hoe blijven wij in dit leven staande?

Soms "lijkt" er geen strijd gaande...

Het grootste gevaar is dat we verslappen.

Hoe richten wij dan onze voetstappen?

Hoe is het dan met onze wapenrusting?

De kans is namelijk niet gering,

dat de vijand juist nu een bres slaat,

als je niet vast in Gods Woord staat!

Open je ogen in jouw strijd nu je nog leeft,

dat Jezus de strijd al overwonnen heeft!

In Hem ben jij en ik, méér dan overwinnaar,

Hij heeft onze strijd gestreden, de Vader staat nu klaar,

om ons, Zijn kinderen te ontvangen.

Kijk jij daar ook zo naar uit, met hevig verlangen?

En geven wij in het heden als dienende slaven,

aan de Heere bereidwillig onze gaven! N.a.v. een preek met als tekstgedeelten: Efeziërs 6:5-18

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164417040000241

Arme rijke jongeling...

Sommige Bijbelgedeelten wil je liever niet lezen, want het kan weleens pijnlijk wezen. Jezus had met de rijke jongeling, een diepgaande aanvaring... Dat maakte op de discipelen veel indruk, en het bracht hen van hun stuk. De jongeling die zoiets prachtigs vraagt... Een vraag die jij ook in jouw hart draagt? Goede Meester, zal ik na mijn sterven, ja, hóe zal ik eeuwig leven beërven? Jezus, Die er hard en ondiplomatiek leek in te staan. waardoor de jongeling zich omdraaide en is weggegaan. 't Grieks zegt dat schaamte op z'n gezicht was gegrift. Volgens een vroeg Evangelisch geschrift, krabde hij zich achter zijn oren... Het beviel hem niet wat hij moest horen. In Markus is dit de énige geschiedenis, waaraan Jezus geen gehoor gegeven is. Hoe moeilijk is 't voor een rijke, om het Koninkrijk van God te bereiken? Door de Heere kom je in Gods Koninkrijk, maar door de mens is dat onmogelijk. Wat heeft ons dit vandaag te zeggen? Hoe moeten wij dit nu uitleggen? Wat heeft covid de afgelopen tijd in ons gewerkt? Dat je 't kan verdienen als je hard genoeg werkt!? Is die vraag goed die ik stel? Ik lees hem in Markus echter wel!

Nadrukkelijk is in de grondtekst vertelt, dat op zijn vraag Jezus belang in hem stelt. De jongeling heeft Jezus' hartenklop goed gevoeld, voor hij 't antwoord hoorde dat voor hem is bedoeld. Bij Jezus kwam iets los in Zijn Middelaarshart. Maar de jongen vond Zijn antwoord erg hard. Jezus had echter het beste met hem voor, terwijl de jongen zijn hart aan aardse rijkdom verloor. Genade, hij werd persoonlijk uitgenodigd! Maar werd door 't antwoord ontmoedigd... Eéns zullen zijn aardse bezittingen vergaan... Hoewel Zijn schat eeuwig in de hemel zal staan. Laten wij het in dit leven breed hangen? Of zoeken we de eeuwige schat met verlangen? De jongeling liet de hemelse schat voor wat 't is. Door de knieën voor Jezus gegaan en toch..., mis! Jezus' liefde komt tot ons in dit gebod. Volg je Hem? Wat is jouw eeuwig lot? Want het aangrijpende van vanmorgen, is dat Hij jou de schat in de hemel wil bezorgen, maar als jij naar aardse rijkdom blijft lopen, kan je dan op Zijn eeuwige nabijheid hopen? In 't nieuwe testament wordt geschreven, dat rijkdom 't grootste gevaar is in ons leven. Ik vraag mezelf af, is dit bij mij een punt? Heb ik het op aardse rijkdom gemunt? Niet vroom doen, dat heeft geen zin. Niemand levert toch graag alles in? 'Is die rijke jongeling', zo schreef iemand, 'een beeld van de kerk in ' t westen zoals Nederland?' Mijn keuze om naar de kerk te komen was vrij,

nu zit ik hier en is de vrijblijvend voorbij. Heb  ik alles over voor Hem? Of zet ik bij 't volgen mijn voet op de rem? Heere Jezus U gaf en geeft  zó veel..., help mij mezelf aan U te geven, geheel! Jezus heeft allen lief en alles verkocht, opdat een ieder bij Zijn Vader komen mocht. Jezus wil ons met niemand delen, ons hart, ziel, verstand en krachten niet verdelen. Hij die omwille van Jezus' Evangelie, zijn huis verlaat en akkers of familie? Ontvangt datgene honderdvoudig nu in deze tijd, met tevens vervolgingen waaronder je lijdt. Moeilijke hè!? Die vervolgingen, het weg moeten geven van bezittingen? Maar Jezus legt Zijn vinger precies, op de plek waarmee ik de relatie met Hem verlies. Zijn wereld die komt wordt  gegeven, mèt het eeuwig gelukzalig leven. Ik kan niet alles opgeven, daarvoor moet ik me schamen...  Maar U heeft het voor mij gedaan, amen, ja amen...! Wij zien onze ellende, als we ons tot Hem wenden. Dán weet Jezus ons in 't hart te raken, en staat het schaamrood op onze kaken. Hij Die arm werd voor mij arme zondaar, 

maakt het ónmogelijke in ons leven waar! Daarom is de titel rijke jongeling fout. 't Betreft een rijke Christus Die van ons houdt!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten Marcus 10: 13-31

Jakobus 5: 1-6

Tekst:

Marcus 10: 21-22

21 En Jezus keek hem aan en had hem lief, en Hij zei tegen hem: Eén ding ontbreekt u: ga heen, verkoop alles wat u hebt en geef het aan de armen en u zult een schat hebben in de hemel; en kom dan, neem het kruis op en volg Mij. 22 Maar hij werd treurig over dat woord en ging bedroefd weg, want hij had veel bezittingen.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164353320000241

Komt Hij..., voorbij?

Allen wisten dat er een storm kwam.

Jezus was het die bewust dat risico nam,

en dwingt hen 't meer over te steken,

hoewel dat gevaar nog niet was geweken...

Zelf neemt Hij van de schare vriendelijk afscheid,

want Hij was in crisis naar Zijn mensheid.

Daarom trekt Hij Zich terug uit hun midden,

om in die crisis tot Zijn Vader te bidden.

Zoals Hij in Gethsemane Zijn Vader ging vragen,

het lijden te voorkomen dat Hij moest gaan dragen.

Door mensen verzocht niet de weg van de Vader te gaan,

maar mee in de adoratie van mensen in Zijn aardse bestaan.

Jezus missie is geen missie van algehele bijval creëeren,

maar een kruistocht…, dát moeten wij leren.

Een belangrijke les voor Zijn gemeente en kerk.

Want we zijn soms zo druk aan 't werk,

om in de gunst bij mensen te komen.

Proberen daarom bang, scheve gezichten te voorkomen.

Zouden we niet veel meer naar Vaders' wil vragen?

De weg van lijden, smaad en hoon moedig dragen?

Zij roeiden en trokken aan touwen,

te druk om hun handen te vouwen.

Echter…, aan de overkant kwamen ze niet!

Jezus biddend met gesloten ogen ziet,

hun geworstel en harde werken aan.

Ging naar hen toe en wilde hen voorbijgaan.

Zojuist hebben ze nog zo lekker gegeten…

En nu? Lijken ze Jezus te zijn vergeten...

'Het is een spook!', schreeuwden zij luid.

Maar zo ziet Jezus er toch niet uit?

Hij is het dan ook Die hen sust,

en stelt hen met Zijn Woord gerust:

Hebt goede moed en weest,

niet bevreesd!

Als jij je in een situatie bevind,

met heel veel tegenwind?

Toch moet je er zijn in gehoorzaamheid

aan God, het geeft echter veel strijd.

Is dat scheepje onze gemeente of kerk?

Willen uit de storm, dus hard aan 't werk!

Geen tijd om te bidden, heb ik het mis?

Ga je dan bidden als de storm over is?

Ach dat is dan toch niet meer nuttig?

Lastige vragen, wees niet zo pietluttig! Want daar hebben we geen tijd voor,

we moeten vooruit, hardwerkend door!

Maar waarom stuurt God ons de storm in?

Wat heeft onze crisis voor een zin?

Hard werken houden we uren vol, bidden niet.

Zelfs zó druk dat je Jezus niet meer ziet...

Ondanks dat je je handen niet vouwt,

gaat Hij voorbij, omdat Hij van je houdt!

Maar..., Jezus gaat toch niet voorbij!???

Hij komt toch juist naar jou èn naar mij?

Nou, het wordt in het  oude testament,

door God in een positieve zin aangewend.

Zo ging God, Mozes in volle glorie voorbij.

'HEERE, barmhartig, genadig, geduldig en trouw', zei hij.

God wil Zich laten zien in Zijn grote luister,

júist omdat we ons dan bevinden in het duister…

Wat waren ze paniekerig, bang en druk.

Maar dank aan God, wat een geluk!

Jezus heeft plaatsvervangend gebeden.

Heeft geen begrip voor wat zij niet deden,

maar…, vergeeft al hun èn onze gebreken...

Sust ons door met ons te spreken.

'Ik ben het, hebt goede moed!',

Zijn woorden, die angst verdwijnen doet.

Dus als Hij spreekt door Zijn Woord?

Wees erbij, zodat je het hoort!
Want  zoals je in het Markus Evangelie leest,

is het daarin wel veelal donker geweest,

maar aan het einde wordt het licht,
omdat Christus Zich uit de dood heeft opgericht.
En ook aan ons donkere aardse bestaan? Komt een einde, want het gaat op de grote morgen aan!!! 

N.a.v. een preek bij het bevestigen van de ambtsdragers, met als tekstgedeelten:

Job 9: 8-12
Marcus 6: 42-56

Tekst:
Marcus 6: 48

En Hij zag dat zij veel moeite moesten doen om het schip vooruit te krijgen, want zij hadden de wind tegen; en omstreeks de vierde nachtwake kwam Hij, lopend op de zee, naar hen toe en wilde hun voorbijgaan. https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164232360000241

Deel van welk gezin?

Jezus moest omdat Jozef was overleden,

als timmerman de werkplaats betreden.

Hij leefde in dit gezin háást schokkend gewoon.

was dus als oudste zoon, verantwoordelijk voor 't loon.

Maar..., toen werd Gods Zoon dertig jaar.

Hij had inzicht, dus mocht Hij spreken in 't openbaar.

Toen Hij de verschrompelde hand op de sabbat genas,

volgde een grote menigte Hem, omdat Hij zo bijzonder was.

Terwijl echter de schriftgeleerden:

'Hij heeft Beëlzebul', hardop beweerden.

En zeiden diegenen waaraan Hij was verwant:

'Hij is buiten Zichzelf, gebruikt niet Zijn verstand!'

Om weer heel gewoon samen te wonen,

met haar dochters en andere zonen,

had Maria Hem graag met geweld mee naar huis genomen.

Jezus preekte echter: 'Het Koninkrijk is gekomen.'

Dacht Maria: Wie laat Zich nu omringen,

door twaalf volgelingen,

alsof het is aangebroken, dat nieuwe Israël?

Je geneest niet op de sabbat, dit weet Hij toch wel?

Maria, wat had ze van Gods Zoon verwacht?

Moest Hij de knapste Rabbi worden met veel aardse macht?

Of hogepriester..., ligt dat voor Hem in 't verschiet?

Als iedereen tegen Hem is, lukt dit niet!

Vooral als de schriftgeleerden Hem honen...

Redeneert zij nu vanuit het 'gewone'?

Het bestaat toch niet dat God alles op de kop zet?

Is het daarom dat Maria op het "gewone" let? 

Wist zij niet meer waarvoor Hij kwam,

terwijl Hij Zijn taak juist nú op Zich nam!?

Als Hij ons alleen de wet had onderwezen?

Hoe was onze ziel dan van de vloek der wet genezen?

De Geest werd vaardig over Jezus toen,

Hij deze rondwandeling ging doen...

Hij begint iets nieuws, lees en zie,

een nieuw verbond, een persoonlijke relatie.

Het is één van Zijn meest dramatische momenten. 

Lag Maria's toekomstperspectief voor Jezus aan gruzelementen?

Wat was met de schare 't grote verschil?

Wilden zij in Hem zijn, in 't doen van Gods wil?

Dan waren ze Zijn broeder, zuster of moeder.

Beleef ik al dat Hij is, mijn grote Broeder?

Wil ik leven naar Zijn gebod?

Wil ik leven met God?

Zijn moeder en broeders stonden buiten. 

Tót zij wilden besluiten...,

te luisteren naar wat Jezus zei.

Toen hoorden zij er helemaal bij!

Gaan wij in ons leven in liefde op onderzoek,

of de dingen uit God zijn, in Zijn Heilig Boek?

Heb je daardoor geen geestelijk contact met je familie meer?

Je krijgt een andere familie van Jezus onze Heer!

Volg je dan nu ook Gods Zoon,

en ervaar je diezelfde pijn en hoon,

die Jezus heeft meegemaakt?

Als Zijn liefde jouw hart heeft geraakt,

ben je getroost, want Hij hield vol voor jou en mij.

Kocht met Zijn bloed ons van zonden vrij...!

N.a.v. een preek van een preek met als tekstgedeelten:

Marcus 6:1-3

Marcus 3:20-35

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164292840000241

Ben jij door Jezus aangesteld?

Hij stelde er twaalf aan om bij Hem te zijn.

We lezen wat er gebeurde, was dat fijn!?

Jezus' bijnamen van sommige discipelen zijn bekend.

Simon werd bijvoorbeeld Petrus; wat rots betekent.

Zijn belijdenis gezegd met vertrouwen,

daarop zal God Zijn gemeente bouwen.

Dat twee broers, zonen van de donder heetten?

Ik schrik ervan en wil 't eigenlijk niet weten.

En dat Jezus, Johannes zó noemen kan:

De apostel der liefde... Daar schrik ik van!

Als kerk of school heb je als basis,

misschien een keurige belijdenis?

Maar als je daarbij indommelt,

is 't goed dat het donderslagen rommelt...

Ik ben gerust, donderslagen zijn heilzaam!

Áls zij je wakker schrikken in Jezus naam...

Johannes schreef mooie woorden over de Heere,

wilde ons echter ook tot daden stimuleren!

Zijn we een rots of een donderslag?

Weet jij al wat jouw bijnaam wezen mag?

Durven we onze belijdenis woorden te geven?

Geven we 't tevens handen en voeten in ons leven?

Staren we ons op de grote schare blind,

die zich om Jezus bevindt?

Zij vertrekt als Hij spreekt over Zijn lijden en sterven,

ze wilden alleen een goed aards koninkrijk verwerven.

Daarom riepen zij nu met luide stem:

'Kruisig Hem, kruisig Hem!

Deze schare die zich tot Jezus had gewend,

is niet het door Hem gelegde fundament.

Jezus koos daarvoor zèlf twaalf mannen.

Maar toen het er bij hen om ging spannen,

lieten ook zij zich van Hem verdrijven...

Het initiatief ligt bij Jezus, om bij Hem te blijven!

En wat zien we bij de kinderen van God?

Zit daar alzo, een Judas van Iskariot?

Het lijkt een onmogelijke mogelijkheid.

Welke schare is bij Hem in eeuwigheid?

Als je Gods Woord niet regeren laat,

ligt ook in jouw hart 't gevaar van verraad...

Want je wordt als je 't bij de HEERE zoekt,

verworpen, genegeerd en uitgevloekt.

Dan is 't gemakkelijker gezegd dan gedaan,

om achter Jezus aan te blijven gaan...

We moeten Petrus' belijdenis telkens weer horen!

En als we slapen, door donderslagen laten storen...

Schrik! Wordt niet boos, het is júist fijn...

Hij stelde beiden aan om bij Hem te zijn!

Genade om in de gemeente des Heren,

diversiteit te respecteren en waarderen.

Blijven wij bij Jezus in weer en wind?

Oók als zo'n virus zich onder ons bevindt?

Wanneer samenkomsten worden verhinderd?

Is mijn hartstochtelijke gebed verminderd?

Jezus..., van Zijn Vader verlaten èn alleen.

Geroepen gemeente waar gaan wij heen!?

Rots, donderslag óf anders? Het is zo fijn,

ja..., 't is genade eeuwig sámen bij Jezus te zijn!!!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelte: Markus 3: 6-19

Tekst:

Marcus 3:14 

En Hij stelde er twaalf aan om bij Hem te zijn,

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164171880000241