Wit gepleisterd graf?

 

Ik zit met mijn grote mond,

regelmatig hoog bij de grond,

Want wie heb ik nevens U omhoog?

Heb ik mezelf niet té veel op 't  oog?

De buitenkant,

laat ik schijnen...

Mijn binnenkant,

lijkt te verdwijnen...

Van emotie overlopen,

achter de laptop gekropen...

Woorden dalen neer,

over heel veel hartenzeer.

Wiens eer wordt ermee bedoelt?

Als ik vertel hoe het gaat en voelt?

Lijkt de buitenkant zo mooi?

De duivel lacht met zijn prooi...

HEERE, geef mij een oprecht gemoed,

die de dingen alleen om Úw eer doet. 

Want deze zogenaamde mooie schijn,

doet enkel en alleen maar zielepijn...

Hoogmoed komt voor de val,

Ik denk weleens dat ik diep vallen zal.

Laat mij nederig en klein,

enkel op U gericht zijn!

En ik mijn aardse verlangens stil,

verwachtend neerleg naast Uw wil.

Bovendien júist niet zal zwijgen,

over de rijkdom bij U te verkrijgen!

Leer mij steeds nederig te buigen,

waakzaam voor een wit gepleisterd graf!

Zodat ik immer volhardend zal getuigen,

van Hem, Die mijn zonden genadig vergaf.

Huis met een vast fundament

Voor Vaderdag met veel moeite 'n huisje bouwen.

Deze puber had daarin, niet zo heel veel vertrouwen...

Hij vond het lastig en ook niet leuk.

En de héle klas lag in een deuk,

toen het bouwwerk in een paar seconden,

letterlijk en figuurlijk ging ten gronde!

Dit is wat we van Jeruzalems stadsmuren ook gewagen.

Nebukadnezar had er allemaal gaten ingeslagen.

Met zoveel noeste arbeid opgericht,

zijn die muren óók ten gronde gericht.

In Babel kreeg het Joodse volk hun woning,

Nehemia werd wijnschenker bij de koning.

Hanani woonde in Juda en vertelde na een lange tocht,

over alle ellende en smaad, toen hij Nehemia bezocht.

Juda was gedeeltelijk herbouwd, maar ze werden bespot,

niet 't  Joodse volk zelf, maar de Heere God!

Muren en poorten door vuur verbrand.

Daar is Nehemia's hart niet tegen bestand!

Hij is gebroken van verdriet. 

Welk werk ligt voor hem in 't verschiet?

Ziet hij het opstropen van zijn mouwen?

Of laat hij een ander de stadsmuren herbouwen?

Nee, het eerste wat Nehemia deed,

was dat hij biddend hun ellende aan God beleed!

Hij begon met zonden; een schuldbelijdenis!

Is dit bij nieuwtestamentische christenen een gemis?

Nehemia pleit op de trouw en liefde van God. 

Hij is overtuigd dat de Heere zal helpen in hun lot 

Hij kan de HEERE zijn God vertrouwend naderen,

op het verbond  dat is gesloten met zijn vaderen . 

Wil je de gemeente of Gods Koninkrijk bouwen?

Dat begint met biddend op de HEERE te vertrouwen.

Het hoeft niet lang, het mag ook kort,

als maar in je leven met God gerekent wordt!

Als je ziet op Nehemia's schietgebed?

Kwam snel Gods antwoord en hij was gered!

De koning zag Zijn dienaars intense verdriet,

en verhinderde de herbouw door Nehemia niet!

Door met het gebed niet  te zwijgen,

weet de HEERE mensen in beweging te krijgen!

Wat wij voor onmogelijk denken te achten,

wist Nehemia van de God van 't verbond te verwachten...

Nehemia wilde zelf de muren inspecteren.

Onbegonnen werk zou hijzelf beweren,

maar van God kreeg hij het vertrouwen:

't zou lukken, de stadsmuren te herbouwen!

De Ruïnes ons aller leven verkondigen,

dat God niet door de vingers ziet, ons zondigen...

In ons kerkelijke leven vallen grote gaten,

op Nehemia's God kunnen wij ons echter verlaten!

Want de God die regeerde in zijn tijd,

regeert ook nu en tot in der eeuwigheid!

We hopen en bidden dat we ons vergissen,

en we na de corona geen mensen zullen missen.

Niet ons! Nee..., het is niet ons werk!

Het is Christus Die bouwt aan Zijn Kerk!!! 

Dus als wij het voor onmogelijk achten?

Moeten we 't van de genade door Jezus verwachten.

Dus pak jij jouw levenshuis bij het dak?

Is het niet sterk, maar juist zwak!

Alleen als je verlossing door Christus kent,

bouw je op een stevig en vast fundament!

N.a.v. een preek over de tekstgedeelten:

Nehemia 1en 2

Tekst:

Nehemia 2: 17b

Kom, laten we de muur van Jeruzalem opbouwen, zodat wij niet langer een voorwerp van smaad zijn.

Vaderdag

Aanstaande zondag worden vele vaders geëerd.
Onvoorwaardelijke liefde gegeven en het kwade geweerd,
voor het zover in hun vermogen lag.
Ja..., aanstaande zondag is het vaderdag!
Kinderen geven hem dankbaar kadootjes en een zoen,
willen deze dag álles voor hun lieve vader doen...

Vanmorgen hoorde ik gescandeer,

het deed mij wederom ontzettend zeer.
De radiozender was mijn bron,
wanneer vanuit een vol voetbalstadion,
voetbalfans luidruchtig eren, hun 'voetbalgoden'.
Terwijl het ons uitdrukkelijk wordt verboden,
om eensgezind luid in de kerk van de HEERE te zingen!
Waarom laten wij ons daarvan verdringen???

De voetbalafgodendienaars staan vooraan.
komt ons dienen van God, erachteraan?
Mijn boosheid en frustratie is gewekt...
De wereld heeft voor voetbal meer respect,
dan wij voor de énige, wáre en lévende God!
Terecht als men ons, om ons geloof bespot!
Realiseren wij ons wel het grote tekort,
dat God onze Vader, daardoor gedaan wordt???

Wordt aanstaande zondag God de Vader geëerd?

Of wordt de lofzang door ons allen, uit een volle kerk geweerd?
Onvoorwaardelijke liefde heeft Hij ons gegeven,
doordat Jezus voor onze zonden betaalde, met Zijn leven!
Voor een christen is het elke zondag toch Vaderdag!?
Laten we Hem dan van nu aan, immer loven met diep ontzag!

Zijn levensdoel met ons

Wie niet geloven dat God ons heeft gemaakt,
en door Zijn Geest over lichaam en ziel waakt?
Niet geloven in een eeuwig zalig leven,
dat dankzij de Zaligmaker is gegeven?
Men niet naar deze Drieënige God verlangt,
maar 't geheel van hun aards geluk afhangt?
Dan begrijp ik het heel goed,
dat men alles uit dit leven halen moet...

Wanneer ik alles uit dit leven wil halen,
ben ik vreselijk aan het dwalen...
Want, als ik 't geheel van aards geluk laat afhangen,
gaat dan naar de Drieënige God mijn verlangen?
Geloof ik dan bovendien, in 't eeuwig zalig leven,
dankzij de Zaligmaker aan mij gegeven?
Die met Zijn Geest over mijn lichaam en ziel waakt?
Geloof ik dat de Vader mij heeft gemaakt?

Gaat het mij om dankbaar de HEERE Zijn eer te geven?
Of om het het brood hetzij wonder van 't eeuwig zalig leven?
Krijgt de wil van de HEERE bij mij prioriteit,
omdat Hij mij van de eeuwige dood heeft bevrijdt?
Vind ik dat mijn wil daardoor nú al goed is?
Dan sla ik de plank totaal èn finaal mis!
Op aarde schiet ik hierin zoveel tekort,
tot ik in de eeuwige zaligheid opgenomen word.

Als christen ben ik nóg niet gearriveerd,
want ik heb de zonden tot nu toe, niet afgeleerd...
De spijkers die Uw handen doorboorden,
voor de zonden die mij toebehoorden...
HEERE, het gaat mij niet lukken,
Uw Grootheid in woorden uit te drukken...
HEERE, U krijgt alleen Uw rechtmatige eer,
wanneer ik me dagelijks naar Uw wil bekeer...
Dankbaar kijk ik uit, met reikhalzend verlangen,
dat U Uw eer, straks volmaakt, van mij zál ontvangen!


Lees ook eens:

Rupsje nooit genoeg?

Egocentrisme versus Christocentrisme

Gods Geest alleen

Bevestigt God met Zijn Geest,

dat onze geest altijd Zijn kind is geweest?

Bevestigt Hij waar 'wijzelf zijn opgekomen'?

Dat wij als Zijn kind zijn aangenomen?

Mijn zondige lichaam is verweesd,

tot de Heilige Geest komt en 't geneest!

Gelijk Jezus aardse lichaam, zal 't mijne ook vergaan,

maar evenals Jezus, mede verheerlijkt opstaan.

De farizeeër rekende zichzelf rijk.

Hij vond dat hij wel hoorde in Gods Koninkrijk!

De tollenaar kwam met zijn zonden en pijn,

vroeg nederig God, hem genadig te zijn...

De tollenaar heeft hier niet op durven rekenen,

maar God wilde toen juist, álles voor Hem betekenen!

De Heilige Geest heeft hem geleerd,

zalig, die Zich met schuld tot de HEERE keert!

Het is niet zoals de farizeeër dacht:

'mijn geest is goed, zoals God het verwacht.'

Of een klein beetje geest van mij,

in samenwerking met Gods Geest erbij.

Zonden die de tollenaar wel ziet,

ontdekken we bij onszelf liever niet...

En gaan ons ogen daarvoor open?

Twijfelen we dan, óf durven we te hopen,

dat ook als het kwade ons zo nabij ligt,

Jezus voor ons de verzoening heeft verricht?

De Heilige Geest gaat ons van zonden overtuigen.

opdat we voor onze HEERE de knieën gaan  buigen.

Er is hier echt niets zweverigs aan,

áls we Zijn middelen maar gebruiken gaan;

Zijn Geest doet 't Woord en de sacramenten,

dan vast in onze geest prenten!

Bij de Romeinen was er één erfgenaam,

in Jezus erven velen, door Zijn opgestane lichaam.

Ik die de erfenis niet verdien,

daar wil Jezus nu wel naar omzien!

Hij deelt Zijn erfenis met ons allen,

wil ons niet in de duistenis laten vallen.

Door Jezus lijden ben ik bevrijd,

door lijden heen; hemelse heerlijkheid!

Wat leef ik dan armzalig,

èn inhalig!

Onverdiende Zaligheid.

De tafel staat nu toebereid...

Verwondering en dank in mijn geest gerezen,

dat ik deel mag zijn van Gods glans en wezen!

N.a.v. een preek tijdens de viering van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:

Lucas 18: 9- 14

Romeinen 8: 14- 17

Tekst:

Romeinen 8

16 De Geest Zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162356940000241

Geadopteerd

Als het jonge kind dat werd geadopteerd,

en papa of mama zeggen niet heeft geleerd,

maar zegt tegen jou,

meneer of mevrouw?

Dan is er een heleboel misgegaan,

en blijk je niet in een liefdesrelatie te staan.

Gedoopt in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest,

onwetend als baby, ben je daarbij aanwezig geweest...

Toen heb je de Geest der adoptie ontvangen,

is liefde tot de Vader hierdoor jouw zielsverlangen?

Roepen daardoor Abba; is dat ons ontgaan?

Zo zegt Paulus, die met de gemeente is begaan!

Voor een rijk Romeins echtpaar,

was kinderloos blijven een groot bezwaar.

Zij adopteerden een ouder kind voor hun sterven,

zodat de arm geborene hun rijkdom snel kon erven.

Daarbij kreeg hij tevens een nieuwe naam,

was ook aan zijn nieuwe ouders gehoorzaam.

Adam werd net als Jezus, Gods Zoon genoemd.

en is door Jezus, met de Vader verzoend.

Bovendien worden wij ondanks onze zonden,

nu ook niet meer schuldig bevonden...

Want Gods Heilige Geest weert het kwaad,

brengt ons terug in Adam's paradijselijke staat.

Als de Israëlieten in hoge nood zijn?

Schreeuwden zij het uit van de pijn.

Zo kan je het roepen hier ook vertalen.

Omdat wij onze redding niet kunnen behalen,

schreeuwen we het uit om Abba, onze Vader.

Zo trad ook Jezus Hem in Gethsémané nader.

In lijden wordt de roep door de Geest geboren, 

en wil je geadopteerd, Hem toebehoren!

Jezus mocht Abba en lieve Vader voor het kruis zeggen,

wij, nadat Hij Zijn leven aan 't kruis af was gaan leggen.

Daardoor zijn wij door Hem en Zijn Geest geadopteerd,

en hebben wij Abba óf  lieve Vader zeggen geleerd! 

Dankzij de Schepper is het dat ik besta,

en roep ik luid zingend: Hosanna,

gezegend die komt in naam van de HEER!

Wanneer komt Hij toch, op deze aarde weer!?

Want dankzij Jezus heb ik eeuwig leven hierna,

en roep ik dankbaar en verheugd: Maranatha!

Dat ik na de votum of preek roep: Amen,

en U op aarde niet meer zal beschamen!

Want U komt toe, álle lof en eer,

onze Abba, lieve Vader en HEER!

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162296460000241

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Romeinen 8: 1- 17

Jesaja 63: 15- 16

Jesaja 64: 8- 12

Tekst:

Romeinen 8: 15b

maar u hebt de Geest van aanneming tot kinderen ontvangen, door Wie wij roepen: Abba, Vader!

Lied over de Eerstgeborene

Hij stond daar in de Sixtijnse kapel,

de overweldigende schilderingen,

deden hem in stilte, Gods lof zingen,

en kreeg daarbij kippenvel...

Het loflied hier door Paulus gezongen,

is dat volledig te begrijpen in dit leven?

God, overweldigend mooi beschreven!

Ik ga zitten, adem stil en ongedwongen,

wacht met verlangen en geduld,

tot Christus mij volledig vervuld...

Paulus zingt dit lied voor een kleine groep,

om hen een hart onder de riem te steken,

die van het pad der heidenen waren afgeweken,

Hij deed op hun geloof in Christus een beroep.

Voorheen vervreemd en vijandig aan God gezind,

wat bleek uit hun slechte daden,

mogen zij zich nu met andere ogen beraden,

hóe te gedragen als Gods kind.

Geen dienaars meer van aardse goden,

maar dagelijks, tot de Eerstgeborene gevloden!

Bij de schepping was Hij de Eerstgeborene.

'Maar de nadruk,' is wat de predikant zegt,

'wordt op de Eerstgeborene uit de doden gelegd.

Die op zoek was naar alle verlorenen...

Hij is niet alleen Verlosser van onze ziel,

maar ook Heerser over ál het leven...'

Wie hebben wij de heerschappij gegeven?

Zoeken wij bij Christus asiel?

Laten we ons door Hem bevrijden,

of door de wereld om ons heen verleiden?

Te kennen Zijn overtreffende Kracht!

Alle dingen zijn door en voor Hem geschapen.

Ik kan en mag Zijn Woord gebruiken als wapen,

tegen die grote boze duivelse macht...

Want Hij was vóór al deze dingen,

En al deze dingen bestaan door Hem!

Daarom laat ik me leiden door Zijn stem,

om eeuwig Zijn lof te mogen zingen:

'Van de schepping èn uit de doden, dé Eerstgeborene!

Geloof Hem! Want deze Heerser redt iedere verlorene!'

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Kolossenzen 1: 12- 23

Tekst:

Kolossenzen 1: 15- 20

15 Hij is het Beeld van de onzichtbare God, de Eerstgeborene van heel de schepping. 16 Want door Hem zijn alle dingen geschapen die in de hemelen en die op de aarde zijn, die zichtbaar en die onzichtbaar zijn: tronen, heerschappijen, overheden of machten; alle dingen zijn door Hem en voor Hem geschapen. 17 En Hij is vóór alle dingen, en alle dingen bestaan tezamen door Hem. 18 En Hij is het hoofd van het lichaam, namelijk van de gemeente, Hij, Die het begin is, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in allen de Eerste zou zijn. 19 Want het heeft de Vader behaagd dat in Hem heel de volheid wonen zou, 20 en dat Hij door Hem alle dingen met Zichzelf verzoenen zou, door vrede te maken door het bloed van Zijn kruis, ja door Hem, zowel de dingen die op de aarde zijn als de dingen die in de hemelen zijn.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162235980000241