maandag 23 augustus 2021

In 't licht van de wederkomst


Als ik mijn gedachten laat gaan,

lijkt de wereld wel in brand te staan.

Het roept zoveel vragen op...

Waarom zet de HEERE het niet stop?

Besmettelijke ziekten en branden, 

oorlogen door menselijke handen.

Maar ook  aardbeving,

en kerkverlating...

Zijn 't de tekenen van de eindtijd,

dat het volk van God zo lijdt?

Gods eigen Zoon,

zit naast Hem op Zijn troon,

om de aarde te regeren.

Terwijl wij mensen elkaar bezeren...

Politiek, psychische of geestelijke nood,

of natuur, de zorgen zijn overal groot...

Héérlijk als in de kerk gemeenteleden,

elkaar omringen door gebeden.

Dat men leeft uit dit vertrouwen;

alleen met Jezus is het vol te houden!


Gods vijand die Hem veracht,

moet bukken voor Zijn overmacht.

Heb jij verlangen naar de Heere?

Of moet jij jouw verzet nog afleren?

God staat boven alle aardse ellende,

je hoeft je alleen tot Hem te wenden.

Jezus ging de diepte in aan het kruis,

helpt de jouwe dragen, tot in het Vaderhuis.

Wat doen wij als pijn en lijden ons treft?

Ben jij dan diegene die zijn Hoofd opheft,

naar de Koning  die elke stap is voorgegaan, 

door het donkere dal in Zijn aardse bestaan?

Hoe lang duurt ons lijden nog?

Christus verplettert zijn vijanden toch?

Met Jezus aan Zijn rechterhand, kunnen wij ons verblijden,

door Zijn Geest in ons aardse lijden!

Want dat Gods volk zó lijdt,

zijn de tekenen der eindtijd.

We worden straks getooid met heilig sieraad,

omdat Christus overwonnen heeft ál het kwaad!!!


Naar aanleiding van een preek over Psalm 110 en de Heidelbergse Catechismus Zondag 19, vraag 50 en 51



zondag 22 augustus 2021

Reclame maken...

Wat er in de kerk in Epe is gebeurd,

wordt daarmee Gods Naam besmeurd?

Wat zal de 'wereld' hiervan zeggen?

Christenen horen het toch bij te leggen?

Niet in onvrede met elkaar leven,

maar verdraagzaam zijn en vergeving geven?

Ik fietste door 't práchtige Veluwse bos.

Deze vragen lieten mij niet meer los...


Door corona en mooi weer is het extra druk.

Fietsen wij ons fit, voor langer aards geluk?

Of zijn wij hard aan het werk,

voor onze gezondheid en goed?

En vol van hoogmoed,

misschien ook ín de kerk?

De Vader huilt,

Als Hij ziet hoe Zijn Huis wordt bevuilt.


Wij dwalen af, stééds verder...,

van Zijn trouwe Zoon, de goede Herder,

Die zorgzaam Zijn schapen bijeen vergaart,

terwijl Hij op Zijn witte Paard,

eens de duivelse vijand voorgoed verjaagt,

zoals het Zijn Vader behaagt!

In Zijn handen een tweesnijdend zwaard.

Dat is Zijn Woord; het volgen waard!


Als een roepende in de woestijn,

voel ik me soms, en dat doet pijn...

Ben ik een betweter?

Weet ik alles altijd beter?

Wat voor een voorbeeld ben ik geweest?

Voor de ongelovige, nog zonder Zijn Heilige Geest?

Al mag ik door Jezus offer Hem toebehoren,

zonder dit geloof gaat een mens verloren...


Dát offer maakt toch dat we in vrede leven,

verdraagzaam zijn en vergeving geven? 

Door mijn zonden voel ik me slecht.

Een reden dat ik deze dagelijks bevecht.

Maar bij de oase, met Zijn Heilsfontein,

vind ik rust en vrede in mijn woestijn...

Mijn Vader wacht,

en wenkt me zacht...


Omdat we eens sterven gaan,

en komen voor Gods Rechterstoel te staan...

Wat voor een voorbeeld ben jij geweest?

Voor de ongelovige, nog zonder Zijn Heilige Geest?

Bij de oase, met Zijn Heilsfontein,

vind je rust en vrede in jouw woestijn...

De Vader wacht,

en wenkt ook jou zacht...





 

maandag 16 augustus 2021

Verlangen

Haar hoofd voelt zwaar aan. 

Het zit vol en toch… 
Met lege ogen kijkt ze naar boven… 

God woont daar, zo weet ze. 

Dan sluit zij moe haar ogen…  

Zij verlangt zó naar Zijn omarming… 


De zenuwen voelt zij door haar buik gieren...

Dat uitstraalt naar haar armen en handen,

die slap, krachteloos en doelloos ergens liggen...

Zelfs hen vouwen is haar teveel...

Dan sluit zij weer moe haar ogen… 

Ach..., wat verlangt ze naar Zijn omarming! 


Zij weer wel: 'bang hoef ik niet te wezen...'

Dat vertelt jaar verstand haar wel!

En toch…, zelfs haar benen voelen slap…
Te moe om stappen te nemen, 

sluit zij alwéér haar ogen… 

Het verlangen naar Zijn omarming is zó groot… 

Tranen vallen over haar wangen… 

Het zijn geen verlossende tranen… 

De Situatie blijft zoals die is… 

Een diepe zucht ontsnapt haar… 

Niets willen zien… 

Alleen Zijn omarming en Zijn liefdevolle blik voelen…


Haar buik voelt zo opgeblazen,

dat zij bijna niets door haar keel kan krijgen.

Tóch eet zij wat...

Misselijk van ellende,

sluit zij haar ogen...

Waar is Zijn omarming!?

Gebroken is haar leven… 

De dromen van een jonge vrouw zijn kapot…
Elk lichtpuntje greep zij aan… 

Het blijft echter zoals het is… 

Moe staart zij zonder iets te zien voor zich uit…
Verlangend naar Zijn omarming…


Doodmoe kruipt de jonge vrouw in elkaar...

Foetushouding noemen ze dat... 

Niets dan stilte om haar heen…. 

Verlangend om zó bij haar Vader te mogen zijn,

sluit zij haar ogen en blikt in haar ziel...

Verlangend naar Zijn armen om haar heen...

Niets hoeven te doen… 

Niets hoeven te denken… 

Niets hoeven te zeggen… 

Enkel een begrijpen… 

En een stil in Zijn armen mogen zijn…





Samen aan het werk

Epafroditus lette niet op zijn grenzen,

schrijft Paulus aan de Fillipenzen.
Hij deed meer dan hij aankan,

de dood was zijn buurman...

Wat wil Paulus hiermee zeggen?

Een pijnlijk punt gaat hij nu openleggen!
Namelijk waar Paulus de gemeente op aansprak,
is het dienstbetoon dat van hen, aan hem ontbrak…
Ontvang Epafroditus dan met blijdschap en houdt hem in ere,

hij stierf bijna door ‘t doen, van jullie ontbrekende werk voor de Heere...

In onze tijd komt burnout veelvuldig voor,

je geeft dan aan je grenzen te weinig gehoor.

Zijn wij een gemeente die elkaar steunt?

Of is er een grote groep die achterover leunt,

vervuld met eigenbelang?

Zónder innerlijke drang,

te gaan in Gods belangeloze wegen,

en júist eigen straatjes vegen…
Ouderlingen hebben de taak ons te bewaren bij Gods heilig Woord...

Steunen wij hen, zodat Zijn werk niet wordt verstoord!?


Alleen gelaten door familie is een gemis,

Paulus en Epafroditus wéten hoe pijnlijk dat is!

Hoewel zij echter hun eigen familie verloren,

mogen zij wèl tot een geestelijke familie behoren!

Mijn familie wil Schepper en Zaligmaker niet prijzen,
zij hebben een andere levenswijze...
Alhoewel ik heb me op Jezus' pad heb begeven,

vraag ik me af: ‘doe ik het beter in mijn leven!?’
Terwijl ik geloof van vergeving in Jezus naam,
voel ik mij regelmatig in mijn familie eenzaam...

Maar…, als ik mezelf dan  een poosje bezin,

dank ik de HEERE, want ik heb een gezin,

dat de Zaligmaker erkent!

En jij, die verlost bent?

Ben of voel jij je alleen!?

Staat de gemeente om jou heen?

Ik keer weer tot mezelf in...

Jij èn ik, deel van Zijn gezin…

Wij hebben de taak elkaar te bewaren bij Gods heilig Woord…
Steunen we elkaar, zodat Zijn werk niet wordt verstoord!?

Voelen wij ons bij elkaar geborgen?
Willen we voor elkaar zorgen?

Zoals Epafroditus ook voor Paulus  en de gemeente deed,

is er Eén Die, met hetzelfde woord van angst, leed...

Bij Jezus’ lijden in de hof van Gethsémané,

nam Hij naar de aarde, genade en vergeving mee,

voor gevangenen van zonden en schuld.

Heeft met Zijn sterven de belofte vervuld!
Paulus vertelt éérst over Christus,

daarna over Timotheus en Epafroditus.
We zagen in hen ‘t karakter van Christus, onze Heere!

Paulus wil de gemeente, de gezindheid van Christus leren...

Laten wij ons ook hiernaar vormen?

En niet naar onze eigen menselijke normen,

van 'n goed gevoel of onszelf willen bewijzen,

zodat we onszelf de lucht in kunnen prijzen!?

De gehéle gemeente wordt alléén gediend,

áls ieder beseft, dat Christus onze zaligheid heeft verdiend!

Dan gaan we samen, ondanks onze aardse gebreken,

met woord en daad de loftrompet over Christus steken!!! N.a.v. een preek over Fillipenzen 2

Tekst:

Filippenzen 2:30 

Want om het werk van Christus was hij tot dicht bij de dood gekomen, doordat hij zijn leven had gewaagd om aan te vullen wat aan uw dienstbetoon jegens mij nog ontbrak.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162901260000241






donderdag 12 augustus 2021

Voor de èrgste kwaal

Die zieke man wist niet dat,

hij Jezus voor lichaam èn ziel nodig had...

Tot Jezus zijn ziekte genas,

en hij dankend in de tempel was...

'Ga heen en zondig niet meer',

hoorde hij toen uit de mond van de Heer,

'opdat u niet iets ergers overkomt!'


Ben ik beter? Ik huiver...

Zijn mijn motieven wèl zuiver!?

Want ook ik wil worden bevrijd,

van het leven waaraan ik lijd...

Ik denk aan de woorden,

die de zieke man hoorde:

'Zondig niet meer opdat...'


Jezus kwam op aarde zónder mijn vragen,

en wilde voor mijn zonden de straf dragen!

Golgotha, iedereen verdween!

zelfs Zijn eigen Vader liet Hem alleen...

Zodat ík nooit meer alleen zal zijn.

Troost..., want Hij herkent ál mijn pijn,

ik mag door Hem in Zijn Koninkrijk komen...


https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162840780000241



woensdag 11 augustus 2021

Ik heb niemand (Voor de èrgste kwaal)

Ziekte:

Reeds achtendertig jaar,

ligt die zieke man daar.

Een engel beroert het water,

maar de man komt altijd later.

Want ook anderen geven gehoor,

aan die engel, en zij zijn hem voor...

Machteloos en uitzichtloos,

voelt zijn situatie al zó'n lange poos!

Maakt het hem zó ziek die onvervulde hoop,

zodat de mens die om heen stond, afdroop?

Veertig jaar gingen de Israëlieten door de woestijn,

verlamd door hun ongeloof moesten ze daar  zijn.

Is 't door dezelfde zonde, óók bij deze man,

dat hij niet uit zijn 'woestijn' komen kan?

Hij die zich in 't huis der barmhartigheid bevindt,

merkt telkens weer; de sterkste wint...

Durf ik daarin naast de ander te staan,

of wil ik er juist overheen gaan?

Zeg tegen hen dat het wel beter gaan zal,

maar genezing is steeds niet het geval...

Durf ik dan trouw te zijn in hun strijd,

van uitzichtloosheid en machteloosheid?


Genezing:

Denk aan de door Jezus genezen blinde.

Had niet gezondigd en werd Zijn beminde!

Gods Woord gaat ons hier leren,

dat Jezus dit volksgeloof wil omkeren.

De zieke man beseft niet dat hij Jezus nodig heeft,

Jezus wel, waarom Hij Zich naar hèm begeeft,

ziet dat de man niet bij 't water komen kan.

'Wilt u gezond worden?', vraagt Jezus dan.

Voor ons voelt deze vraag absurd en raar...

Je inleven in de ander, is toch een liefdevol gebaar!?

Jezus' vraag getuigt echter van veel wijsheid!

Is zijn ziekte niet verweven met zijn identiteit?

'Ik heb geen mens', is 't antwoord zonder hopen,

'Sta op, neem uw ligmat op en ga lopen!

Van Gods Koninkrijk, zijn al deze tekenen!

Kan de HEERE nu tevens op jou rekenen?

Het vleesgeworden Woord dat onder hen woont,

Die nu Zijn heerlijkheid aan de zieke man toont!

Want dit wonder verwijst naar de heerlijkheid,

van Gods Eniggeborene, vol van genade en waarheid.

Als jouw naaste bij jou om hulp komt vragen,

wil jij dan helpen zijn lasten te dragen?

En zó naast jouw medemens staan,

zoals Christus ons heeft voorgedaan!?

Hij is echter nog niet klaar...,

alleen een gezond lichaam maar?


Vergeving:

Jezus vind de genezen man warempel,

God dankend terug in de tempel.

'Opdat u iets ergers overkomt, zondig niet meer!'

Werd gezegd tot de man, door Jezus onze Heer.

Hier wordt Jezus' liefde voor de man bewezen!

Hij wil hem van zijn èrgste kwaal  genezen;

opdat hij zijn hart en ziel tot God bekeert,

en hij de HEERE levenslang dient en eert!

Wij zeggen vaak als je maar gezond bent...

Belangrijkste is dat je de Verlosser kent!

Op weg naar Golgotha, iedereen verdween,

zelfs Zijn eigen Vader liet Hem alleen!

'Ik heb geen mens!', zeg dat dus nóóit meer,

want onze Heiland is daar, Jezus onze Heer.

Hij wil ons door alle aardse stormen,

door Zijn Geest, naar Zijn Beeld vormen.

Al ben je dan wel ziek naar het lichaam,

dan wil je God wel eren, in Jezus naam!

Christus' volgend vervul jij de wens,

van hen die zeggen: 'Ik heb geen mens.'

Hij die Zijn eigen leven voor ons niet spaarde.

Dank God, Hij komt ééns terug, op deze aarde!

Onze Verlosser vol van barmhartigheid,

heeft voor ons Zijn Koninkrijk toebereid!!!


N.a.v. een preek met als tekstgedeelten Johannes 5

Tekst: Johannes 6, 14:  

Jezus zag hem liggen en omdat Hij wist dat hij al lange tijd ziek was, zei Hij tegen hem: Wilt u gezond worden? 14 Daarna vond Jezus hem in de tempel en zei tegen hem: Zie, u bent gezond geworden, zondig niet meer opdat u niet iets ergers overkomt.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162840780000241





woensdag 4 augustus 2021

'Natuur'lijk Schepper?

Denk jij als je de natuur ziet,

aan zijn Schepper, of niet?

Een prachtige Bloem ontlook,

terwijl ik Zijn lieflijke geur rook.

Het hart van de Bloem lag open,

de liefde eruit gedropen...

Toen..., knakte Zijn steel,

genade kwam mij ten deel.

Denk jij als jij de schepping ziet,

aan de Zaligmaker, of niet?







(Behorende tot 'Levenslang verblijd zingen')

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/162780300000241




Aan alle gezag onderdanig

Veel gelezen post