Wij hebben een rommelige, bloemrijke tuin. Heerlijk voor de insecten en andere diertjes. Ingewikkeld voor een onwetende 'planten(her)kenner als ik ben om bij te houden. Of juist niet? Gewoon weg halen wat in de weg staat?
Sinds de vakantie afgelopen zomer is het bijhouden van de tuin een beetje blijven liggen😬. Vanmorgen wederom de moed opgepakt om onkruid te verwijderen.
Enthousiast plukte ik gras weg. Dat dácht ik althans... Vraagt mijn liefhebbende echtgenoot:
'Let je er wel op dat je de blauwe druiven laat staan?' Verbaasd keek ik hem aan. 'Die komen toch in het voorjaar?'
'Ja,' reageert hij,'maar hij maakt zijn blaadjes in het najaar. Zie je ze daar niet als een slingerpaadje staan?'
'Oepsie!' 🫢
Mijn gedachten gingen terug naar de preek van afgelopen zondag. Over de ware Wijnstok en Zijn ranken. De predikant vertelde over de twee afgebroken takken van de hortensia in zijn tuin. Hij zette ze in een vaasje met water, in de hoop dat hij er binnen een poosje van kon genieten. Na een paar uur stonden ze er verwelkt bij. Ze zagen aan de buitenkant identiek uit... Gefrustreerd stak hij beiden in de aarde. Er gebeurde iets wonderlijks! De éne tak was van binnen dood
'Dus...? Niet zo snel oordelen Yvonne!' Aan de blaadjes van de blauwe druiven plantjes, kan ik hem niet herkennen. Wèl aan Zijn 'vruchten'... Geduld is één van de vruchten van de Geest lees ik in Galaten 5 vers 22 tot en met 26
Deze post is een niet rijmend 😁 vervolg op:
Binnen of buitenkant? Bij deze post staat ook de link naar de preek.
Zie ook het Bijbelgedeelte Johannes 15 vers 1 tot en met 17 over de wijnstok en de ranken😉.
