Huis met een vast fundament

Voor Vaderdag met veel moeite 'n huisje bouwen.

Deze puber had daarin, niet zo heel veel vertrouwen...

Hij vond het lastig en ook niet leuk.

En de héle klas lag in een deuk,

toen het bouwwerk in een paar seconden,

letterlijk en figuurlijk ging ten gronde!

Dit is wat we van Jeruzalems stadsmuren ook gewagen.

Nebukadnezar had er allemaal gaten ingeslagen.

Met zoveel noeste arbeid opgericht,

zijn die muren óók ten gronde gericht.

In Babel kreeg het Joodse volk hun woning,

Nehemia werd wijnschenker bij de koning.

Hanani woonde in Juda en vertelde na een lange tocht,

over alle ellende en smaad, toen hij Nehemia bezocht.

Juda was gedeeltelijk herbouwd, maar ze werden bespot,

niet 't  Joodse volk zelf, maar de Heere God!

Muren en poorten door vuur verbrand.

Daar is Nehemia's hart niet tegen bestand!

Hij is gebroken van verdriet. 

Welk werk ligt voor hem in 't verschiet?

Ziet hij het opstropen van zijn mouwen?

Of laat hij een ander de stadsmuren herbouwen?

Nee, het eerste wat Nehemia deed,

was dat hij biddend hun ellende aan God beleed!

Hij begon met zonden; een schuldbelijdenis!

Is dit bij nieuwtestamentische christenen een gemis?

Nehemia pleit op de trouw en liefde van God. 

Hij is overtuigd dat de Heere zal helpen in hun lot 

Hij kan de HEERE zijn God vertrouwend naderen,

op het verbond  dat is gesloten met zijn vaderen . 

Wil je de gemeente of Gods Koninkrijk bouwen?

Dat begint met biddend op de HEERE te vertrouwen.

Het hoeft niet lang, het mag ook kort,

als maar in je leven met God gerekent wordt!

Als je ziet op Nehemia's schietgebed?

Kwam snel Gods antwoord en hij was gered!

De koning zag Zijn dienaars intense verdriet,

en verhinderde de herbouw door Nehemia niet!

Door met het gebed niet  te zwijgen,

weet de HEERE mensen in beweging te krijgen!

Wat wij voor onmogelijk denken te achten,

wist Nehemia van de God van 't verbond te verwachten...

Nehemia wilde zelf de muren inspecteren.

Onbegonnen werk zou hijzelf beweren,

maar van God kreeg hij het vertrouwen:

't zou lukken, de stadsmuren te herbouwen!

De Ruïnes ons aller leven verkondigen,

dat God niet door de vingers ziet, ons zondigen...

In ons kerkelijke leven vallen grote gaten,

op Nehemia's God kunnen wij ons echter verlaten!

Want de God die regeerde in zijn tijd,

regeert ook nu en tot in der eeuwigheid!

We hopen en bidden dat we ons vergissen,

en we na de corona geen mensen zullen missen.

Niet ons! Nee..., het is niet ons werk!

Het is Christus Die bouwt aan Zijn Kerk!!! 

Dus als wij het voor onmogelijk achten?

Moeten we 't van de genade door Jezus verwachten.

Dus pak jij jouw levenshuis bij het dak?

Is het niet sterk, maar juist zwak!

Alleen als je verlossing door Christus kent,

bouw je op een stevig en vast fundament!

N.a.v. een preek over de tekstgedeelten:

Nehemia 1en 2

Tekst:

Nehemia 2: 17b

Kom, laten we de muur van Jeruzalem opbouwen, zodat wij niet langer een voorwerp van smaad zijn.