Een verlangen om die boom te zijn aan waterstromen.
Psalm 1:3 Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, waarvan het blad niet afvalt; al wat hij doet, zal goed gelukken...
Ik ben mijn eigen god...
Het is zó verleidelijk om toe te geven aan bovenstaande verlangens... Waar doet dit mij aan denken? Eva misschien?
In een stormachtige periode schreef ik dit bovenstaande gedicht. Krampachtig probeerde ik mijn hoofd boven water te houden. Te grijpen naar 'geluk'. Een leven zonder pijn. Het lukte niet...
Ik vroeg hulp bij lieve mensen met een christelijke levenshouding. Zij konden mij niet afdoende helpen. Tot..., ik in deze diepte mijn hulp bij de HEERE ging zoeken. Ik vroeg me af:
Waarom heeft de HEERE mij gemaakt? Wat is mijn doel in mijn leven?
Het antwoord was eigenlijk heel eenvoudig:
God liefhebben boven alles en mijn naaste als mezelf. De HEERE is mijn Schepper en Zaligmaker. Zou ik Hem daarvoor niet eren door mijn leven heen? Tevens bij tegenspoed, pijn of verdriet in mijn leven, die de HEERE niet voorkomt?
Wat staat hierover geschreven in Jeremia 18, waar de HEERE tot Jeremia spreekt over het werk van de pottenbakker?
deze pottenbakker, huis van Israël? spreekt de HEERE. Zie, zoals de klei in de hand van de pottenbakker, zo bent u in Mijn hand, huis van Israël.
Ik keer terug naar het gedicht met het beeld van de boom. Verschillende keren worden bomen besproken in de Bijbel. Ik ging op onderzoek uit:
Allereerst in Genesis 2:9: En de HEERE God liet allerlei bomen uit de aardbodem opkomen, begerenswaardig om te zien en goed om van te eten; ook de boom des levens, in het midden van de hof, en de boom van de kennis van goed en kwaad.
We weten allemaal wat er in het paradijs gebeurd is. Eva liet zich verleiden door de satan(verstopt in de slang) en at van de vrucht van de boom van de kennis van goed en kwaad.
Hé... Dat is herkenbaar! Weet je nog wat ik hierboven schreef?
Het is zó verleidelijk om toe te geven aan bovenstaande verlangens... Waar doet dit mij aan denken? Eva misschien?
Dat gevoel van zèlf god willen zijn en mijn leven willen leiden op mijn eigen manier...
Terug naar mezelf. Verleid ik anderen om de zonde te doen, omdat ik het zo lekker vind? Of strijd ik ertegen door er bijvoorbeeld van weg te vluchten? Zoals geschreven staat in 1 Timotheüs 6:11:
U echter, o mens die God toebehoort, ontvlucht deze dingen. Jaag daarentegen gerechtigheid, godsvrucht, geloof, liefde, volharding en zachtmoedigheid na.
Hieronder een korte bemoediging van deze predikant. Hij kan het veel beter zeggen dan ik.😉
Vraag ik zoals Paulus in:
Handelingen 9:6 En hij zei, bevend en verbaasd: Heere, wat wilt U dat ik doen zal?
Paulus bekeerde zich van zijn zondige weg. Hij ontmoette Jezus op weg naar Damascus. Hij vervolgde zijn weg om het Leven te brengen door het delen van het Evangelie door Jezus Christus. Hij sloot zich aan bij de christenen, die hij eerst van plan was te doden.
Wat is mijn verlangen? En de jouwe? Eten wij al van de Boom des levens, uit openbaring 2?
Openbaring 2:7: Wie oren heeft, laat hij horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt. Wie overwint, hem zal Ik te eten geven van de Boom des levens, die midden in het paradijs van God staat.
En ook Openbaring 22:2: In het midden van haar straat en aan de ene en de andere zijde van de rivier bevond zich de Boom des levens, die twaalf vruchten voortbrengt – van maand tot maand geeft Hij Zijn vrucht. En de bladeren van de boom zijn tot genezing van de heidenvolken.
Júist door zware tijden heen, leerde ik mijn ogen op de HEERE gericht te houden. De Boom des levens. Waar mensen(mezelf incluis) tekort schieten en we het leven voor elkaar zelfs onnodig zwaar maken, geeft Hij ons de kracht om het leven te leven... Door Zijn Woord en Geest kunnen we dit leven overleven en in vertrouwen wandelen naar de eeuwigheid. Waarom? Omdat de HEERE doet wat Hij belooft, dit in tegenstelling van mensen...
Met ogen op Zijn Woord en Geest gericht, komt Christus centraal te staan. Zijn licht gaat schijnen aan de heidenen tot genezing, door Zijn vruchten heen. Dan vechten en ruziën christenen niet met elkaar, maar onderzoeken Gods Woord en laten deze door Zijn Geest regeren. Onze eigen ideeën of mening laten we los...
Of toch niet!?
Boven Psalm 1: staat het kopje:
Met andere woorden, er zijn twee wegen die wij kunnen gaan:
De weg van de goddeloze óf van de rechtvaardige...
Bij wie hoor jij? En ik?
De goddeloze?
Psalm 1:6b: de weg van de goddelozen zal vergaan.
Ik vind het hard om te zeggen, maar we kiezen hier uiteindelijk wel zelf voor...
Of de rechtvaardige?
Psalm 1:3 Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, waarvan het blad niet afvalt; al wat hij doet, zal goed gelukken.
Psalm 1 verwijst ook naar Jeremia 17 vers 8:
Hij zal zijn als een boom, die bij water geplant is, en die zijn wortels laat uitlopen bij een waterloop. Hij merkt het niet als er hitte komt, zijn blad blijft groen. Een jaar van droogte deert hem niet, en hij houdt niet op vrucht te dragen.
Hoe verlang ik om zo'n boom te zijn aan waterstromen. Maar:
- verlang ik ernaar vanwege Christus?
- Of vanwege de vruchten die het geeft? Het niet merken van de hitte?
Een geweldig wonder is het wanneer iemand standvastig Christus volgt in dit leven. Door alle ellende en verdriet heen, zou je juist daardoor naar de mens gesproken, juist niet meer blijven geloven in onze Almachtige God? Stellen velen niet-gelovigen niet deze vraag:
Waarom laat God zoveel oorlog, ziekte en ellende toe? Als Hij ons liefheeft zou Hij dat toch voorkomen?
Bovendien, zie ik nu, in dit aardse leven, de hemelse heerlijkheid? De nieuwe hemel en aarde? Nee!
Tóch wordt het gegeven in het geloof van Jezus Christus. Niet om vrede, genezing of goederen op deze aarde te verkrijgen. Maar juist om standvastig te blijven staan in Hem, door alles heen. Zelfs door de dood. Om te zijn zoals God ons bedoeld heeft.
Mattheüs 24:13 Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.
Niet om het brood dat we krijgen, wonderen of het genezen van een ziekte. De Heere Jezus wilde niet bekend staan als dé Genezer van mensen of de wonderen die Hij verrichtte. Hij was gekomen om ons te verzoenen met onze Schepper en daarmee vrede te geven in onze harten*.
Het gaat om Hem!
Bij wie hoor jij? En ik? Nee, dat betekent niet dat ons niets kwaads zal overkomen, maar wel dat wij door die droogte heen groen blijven, in het vertrouwen dat wij eeuwig leven hebben ontvangen in Hem!
* Een mooi artikel hierover vindt je op de betrouwbare site Bijbelwoord.nl: Waarom verbood de Heere Jezus de mensen om anderen te vertellen over de wonderen die Hij verrichtte.
Dankjewel voor je hart. Je woorden getuigen van diepgang en eerbied voor de Heere.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Aritha, voor deze bemoedigende reactie. Eerlijk zijn, juist ook tegen/over mezelf, vind ik heel belangrijk. Ik ben minder 'vroom' dan ik lijk...
VerwijderenWat mooi verwoord.. ja die boom die steeds heen en weer gaat in de storm.. dat ben ik ook.. en dan blijven gelukkig onze wortels in de grond.. geplant aan waterstromen. Geworteld in Jezus. Vertrouwen op Hem. Het komt goed. Misschien niet in dit leven maar wel uiteindelijk. En de mens kiest idd zelf voor het kwaad. Als wijzelf maar in Hem blijven. Dankjewel Yvonne. Ik proef je strijd hierin. Hij is bij jou en mij in de strijd. Liefs Ilona
BeantwoordenVerwijderenOeh... Dank je wel. Juist dat vind ik best lastig op te schrijven:
BeantwoordenVerwijderenWijzelf kiezen voor het kwade.
Geworteld in hem komt het echter toch goed. Iemand zei eens tegen mij: door te worstelen, wortelen we dieper in Hem.😉