Een vreemd begin zonder einde

In het Evangelie beschreven door Marcus,

lezen we niet de geboorte van Christus.

Hij start zijn boek met een vreemde zin.

Grijpt daarmee terug op 't állereerste begin.

Alles kwam bij God vandaan.

Niemand heeft naast hem gestaan.

De Vader, Heilige Geest en Zoon,

Zij deden het 'gewoon'!

Hemel, aarde en leven; Zijn scheppingsdaad,

waarbij onze zonden, Hem niet in de weg staat.

Tegen 't doodschuldige Israël, wie kan het verzinnen?

Zegt God in Jesaja: 'Ik ga iets nieuws beginnen.'

Een nieuw begin voor zondaren, dát is advent,

als je 't Evangelie van Jezus Christus kent.

Markus schreef dit boek in Rome.

Vele evangeliën waren tot 't volk gekomen.

Want evangelie was geen onbekend woord.

Het werd alleen wel in meervoud gehoord.

Bijvoorbeeld een goede boodschap van de keizer,

als hij jarig was, intrede deed, hij was god de wegwijzer...

Ons worden ook veel evangeliën beloofd.

Rijkdom, gezondheid, als je de mens maar gelooft!

Markus noemt het Evangelie in enkelvoud.

Staat haaks op publieke opinie, niet tot behoud!

Waarom men die éne zin nog haakser vond?

Omdat de keizer als goddelijke zoon bekend stond.

Een kleine christelijke gemeente in de stad.

Markus, hoeveel moed heb jij gehad,

in tijden waarin men de keizer alle hulde gaf!

Niettemin, moest de keizer in een aards graf...

Hoe is 't nu met de maatschappij gesteld?

Heb jij vrijmoedigheid zodat je vertelt,

dat er maar één God is tot behoud?

Jezus, Die onvoorwaardelijk van ons houdt!?

In deze tijd van heel veel relativeren,

iedereen heeft gelijk, vele goden vereren,

jou verbazing, spot en hoon ten deel valt,

omdat 't Evangelie de mensen niet bevalt...

Hoe kunnen wij dit dan volhouden?

Omdat we in Christus zijn behouden.

Hij zal ons niet uit Zijn hand laten rukken.

Want de consequentie van zestien hoofdstukken,

is net als de eerste zin;

het is het begin!

Nu moeten we nog worden genezen,

straks zál er geen gebrek of ziekte meer wezen.

Levi werd geroepen door de Heere.

Dat was ook het begin, mochten we leren.

Hij blijft u roepen, tevens jou en mij...

In deze zware tijden is Hij hoorbaar nabij.

Houdt daarom moed en wees bezonnen

Het evangelie van Jezus is begonnen,

en er komt in dit leven geen einde aan, 

Oók niet na ons aardse bestaan.

Laat het dus over heel de wereld schallen:

'Straks is de HEERE alles en in allen...

Halleluja voor Jezus Christus onze Heer!'

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Jesaja 43: 19-21

Marcus 1: 1-8

Tekst:

Marcus 1

1 Het begin van het Evangelie van Jezus Christus, de Zoon van God.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163809000000241

Gods trouw

Gods trouw blijkt niet uit de genezing

van ons ernstig zieke kind,

maar uit de genade en vergeving,

die zij in Jezus Christus vindt.

Want Diezelfde God die ik ook dien,

vertelde toen zij een baby was met veel zorgen,

je hoeft niet bang te zijn voor morgen.

Dank, dat U tóen Uw regenboog liet zien!

Hoe knap lijkt de mens...

Tijdens de corona'epidemie', kwamen de ergste scenario's via de media naar ons toe. De wetenschap ging snel op zoek naar vaccins om erger te voorkomen. Ja, bovendien te voorkomen dat we hier (ernstig) ziek van werden. 

In die tijd realiseerde ik me opnieuw hoeveel kennis mensen hebben. We kunnen ziek(t)en genezen, auto's maken en door het heelal reizen. Met z'n allen denken we het klimaat te kunnen redden etc... En toch!? Het kwam op mij over alsof de wereld en onze gezondheid 'maakbaar' zijn. 

Welke motivatie zit erachter? Wie hebben wij in ons doen en/of laten op het oog? En ja..., dan moet ik helaas hand in eigen boezem steken... Denk ik ook niet regelmatig dat ik alles zelf kan en/of moet oplossen? Waar is mijn afhankelijkheid van onze HEERE, Schepper van hemel en aarde? Hierbij denk ik aan de vraag uit de Heidelbergse Catechismus, zondag 9  vraag 26. (Bij deze link staat het antwoord en tevens een uitleg op video): 

Wat gelooft gij met deze woorden:
Ik geloof in God den Vader, den Almachtige, Schepper des hemels en der aarde? 

Tja..., hoe knap zijn wij? Een véél belangrijkere vraag is: hoe knap is onze HEERE, Schepper van hemel en aarde? Geloof ik dat er een Schepper boven staat Die alles in Zijn hand heeft? Ja toch zeker!

Hoe knap lijkt de mens

Geschapen naar het beeld van God.

Het is onze grootste valkuil.

Want we zien niet hóe vuil,

wij geworden zijn tót,

we in de spiegel kijken,

van Gods Woord, dan zál blijken:

de HEERE is de grootste God!

Lees ook eens deze post, die hiermee veel raakvlakken heeft: De dood, dood verklaren... 

Reacties vind ik fijn. Voel je echter ook vrij om het bij lezen te laten...

Levend dood

Levend op aarde zijn we dood,

Sterfelijk maar tóch onsterfelijk,

door het bloed dat Jezus vergoot.

Voor mij genade en geloof. Onbegrijpelijk...

Jezus een Levende hoop,

bevestigd in de Heilige doop.

Alles volbracht maar nóg niet voltooid...

Met onze huidige ecologische voetafdruk?

Gaat straks de aarde helemaal stuk...

Gaan we verder op de oude voet?

Of vertellen we hoe iedereen doen moet?

Want er zijn grote zorgen om het klimaat. 

Maar is 't nodig dat je ervoor de barricade opgaat?

Petrus klinkt hier ook heel beslist.

Is hij dan ook een activist?

Nou nee maar..., dat is hij wèl geweest!

Genade, hij veranderde door Gods Geest.

Niet meer op de barricade met zijn grote mond,

maar met gebogen knieën op de grond.

Petrus zegt: "Jezus' opstanding uit de doden,

heeft ons de levende hoop aangeboden.

Als wij in Christus opnieuw zijn geboren,

mogen we voor eeuwig Hem toebehoren!"

De brief functioneerde ter voorbereiding aan de doop.

Vertelt waar ik als christen tegen aanloop.

Van verdrukkingen zoals in openbaringen beschreven,

had men nog geen last in hun wedergeboren leven.

Maar Petrus zei: 'Men vindt jou steeds meer vreemd.' 

Dat is nu nog, als de wereld ons volgen van Jezus waarneemt.

Petrus vertelt ons hier wat je dan doen moet:

"Vergeldt het kwaad 'gewoon' met goed!"

Wat is de functie van eeuwigheidszondag?

De vraag, wanneer ook ik voor Hem verschijnen mag?

Eén van de woorden die Petrus zei,

was: "het einde van alle dingen is nabij."

Wat heeft dit gezegde te betekenen?

Dat ik spoedig op Jezus' terugkomst kan rekenen?

Velen hebben dit al eens gezegd.

Aardse geschiedenis heeft dit weerlegd.

Petrus, wat bedoel jij dan hiermee?

Ga niet met de seculiere wereld in zee.

Wees waakzaam, nuchter en ga in gebed.

Je houdt dit leven vol áls je op Christus let.

Tevens herhaalde Jezus dit keer op keer.

Gods Koninkrijk komt, 't duurt niet lang meer.

Omdat Christus geleden heeft in 't vlees,

gestorven, opstond en ten hemel oprees.

De schriften zijn vervuld, álles is volbracht.

Levende hoop omdat de Vader ons verwacht.

God kijkt er nog meer naar uit dan wij!

Binnenpretje als je de krant leest? Het is bijna voorbij!

Want als ik zou zeggen: "er moet nog veel gebeuren?"

Hoeveel zou ik dan nu nog moeten treuren?

Christus is echter opgestaan,

alles, ja álles is voldaan!

Voorbij zijn de eerste hemel en aarde.

Maar God schept nieuwe, van nog groter waarde,

omdat Hij zoveel van jou en mij houdt...

Heb jij hem boven alles lief? Zelfs zilver en goud?

Alles is volbracht, maar niet voltooid.

Nóg heeft God de deur niet definitief dichtgegooid.

Wat moeten we nu doen? Wat is ons doel?

Is ons hart warm van Christus en ons hoofd cool?

God is een nieuw leven met ons begonnen,

houden we ons hoofd koel en handelen we bezonnen?

Trainen in nuchter zijn, bidden en waken,

zodat je niet van Jezus' weg zal raken. 

Want satan onze anesthesist,

gebruikt om ons in slaap te sussen èlke list.

Petrus was het in de hof niet gelukt.

Tóch was hij niet uit Gods armen gerukt,

omdat onze zaligheid niet van ons afhangt,

maar de Vader intens naar Zijn kinderen verlangt.

Hij zal oordelen de levenden en de doden.

ook hen, die niet willen luisteren naar Zijn geboden!

Vrees niet, want het lijden in deze aardse strijd,

weegt niet op tegen de hemelse heerlijke eeuwigheid.

Bid nuchter en bezonnen dat ons gebed niet verstomt,

God lovend en biddend dat Jezus spoedig terugkomt!!!

Naar aanleiding van een met als tekstgedeelten:

Marcus 14: 37-42

1 Petrus 3: 18-22

1 Petrus 4: 1-8

Openbaringen 21: 1-5

Tekst:

1 Petrus 4: 7

En het einde van alle dingen is nabij; wees daarom bezonnen en nuchter in de gebeden.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163748520000241

Doorn en doornenkroon

Joni schreef een verhaal over haar leven.

Hoe de HEERE haar vrede had gegeven,
nadat ze in het water was gedoken,
en haar nek had gebroken.
Onder boosheid en depressie geleden.
Twee jaar lang daartegen gestreden.

Zij dacht: 'God dienen tot eer van Zijn Naam,
kan ik veel beter met een gezond lichaam.
Waarom moest mij dít overkomen?'
Joni moest leren leven met gebroken dromen.
Heftig met het geloof in God geworsteld,
daardoor dieper in Jezus Christus geworteld.
Hier laat ook Paulus diep in zijn hart kijken.
Hij lijkt dagelijks onder zijn 'handicap' te bezwijken.
Op Facebook vertel je dit niet zomaar,
deze verhalen! Ze zijn zó kwetsbaar...
Paulus' ontboezeming, zijn wij betrokken?
Worden we door de heilige Geest erin getrokken?
Paulus die Jezus driemaal huilt en smeekt,
tót Christus deze bekende woorden spreekt.
Hij die de straf voor onze zonden droeg,
zei: 'Mijn genade is voor u genoeg,
want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.'
Een antwoord dat Paulus nóóit had verwacht...

Jezus' verlossing was ook voor hem bestemd,
daarom was specifiek de doorn op Paulus afgestemd.
De doorn in zijn vlees vond Jezus goed,
omdat het Paulus bewaarde voor hoogmoed...
De doorn heeft verband met de kruispaal,
onbekend is echter Paulus' lichamelijke kwaal.
Jezus zegt nu is het genoeg Paulus, basta!
Jij moet en mag leven van Mijn gena'...
Zijn leven werd door zijn doorn niet verwoest,
maar hij leerde hoe hij ermee omgaan moest,
door het persoonlijke antwoord,
dat hijzelf in gebed van Jezus heeft gehoord.
Hebben wij ook een doorn in ons vlees?
Ga naar Jezus die uit de doden herrees!
Je mag smeken, huilen en roepen in gebed,
Hij gééft antwoord, als je er maar op let!
Als wij in gebed klagen,
en dan niet krijgen waar we om vragen?
Vinden we dat dan geen gebedsverhoring?
Dát is voor Jezus een vernedering!
Want dat Hij soms de doorn zitten laat,
is wijsheid van God, die ons verstand te boven gaat.
Een verklaring aan ons is overbodig,
die doorn hebben we blijkbaar nodig!

De woordjes die nadruk hebben, staan
in de Griekse taal altijd vooraan.
Zo wordt hier 't woord genoeg vooraangezet,
zodat je hier met extra aandacht op let!
Na de val bracht de aarde doornen voort.
En het levend geworden Woord,
droeg daarvan een kroon.
Moest verdragen smaad en hoon,
gedood en opgestaan om de zonde weg te nemen.
Dáárom verdwijnen straks al onze problemen.
Maar voor nu laat Hij Zijn kracht zien,
in onze zwakten, als jij of ik Hem tóch dien.
't Staat haaks op onze afgod de gezondheid.
De wereld om ons heen vraagt: 'Je bent toch wel bereid,
de kwetsbaren op aarde in gezondheid te laten leven?'
Afgoden nemen alleen, in plaats van de zaligheid te geven!

Het mooiste voor het laatste bewaard.
Als je nu naar het woord genade staart?
Genade heeft in dit boek een andere klemtoon.
Het verwijst naar Jezus Christus, Gods Zoon.
Is het God dan die het je allemaal aandoet?
Dán begrijp je het helemaal niet goed...
Wanneer we genade door Jezus vervangen,
dan gaat je ziel naar Christus verlangen.
Het is geen mens die mij sloeg,
maar..., mijn Jezus is mij wèl genoeg.
Jezus zegt: 'dat Ik zoveel van jou hou,
dáárom ben Ik, Jezus, genoeg voor jou!'
Ook Hij smeekte in de 'hof' drie keer,
en kwam eruit met Zijn Vader, onze HEER.
Hij droeg voor ons een doornenkroon,
zit nu naast de Vader op Zijn troon.
Op de nieuwe hemel en aarde,
heeft Joni's rolstoel nutteloze waarde.
Heden nog een doorn, maar geen verwijt...
Hij is nu nodig, straks ben je hem voor altijd kwijt!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:
Genesis 3: 17-19
Jesaja 55: 8-13
Mattheüs 27: 28-31
2 Korinthe 12: 1-10

Tekst:
2 Korinthe 12: 9b:
Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen.

THEMA:
De doorn en de doornenkroon

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163688040000241

Staan wij op?

Bij de een-na-langste psalm zegt de rabijn,

zou vers achtendertig het midden zijn.

'Vers zesendertig', deskundige masoreten;

'is 't midden', laten zij weten.

Maar de kern is van het hele verhaal;

beiden verzen staan in ons leven centraal.

Mijn mond spreekt alsof ik de Heere dien,

maar is dat aan mijn daden te zien?

Of wil ik van twee walletjes eten?

En Gods geboden praktisch vergeten?

God is barmhartig en genadig.

Klinkt dat niet weldadig?

Dank, want Hij richt niet ten gronde,

maar verzoende ál onze zonden.

Dus lezen we deze psalm met elkaar,

dan beseffen we; beide verzen zijn waar!

Belangrijk in de geloofsopvoeding te gebruiken,

opdat de kiem van het geloof zal ontluiken.

In deze psalm wordt negatief gesproken,

over ouders die met Jezus hebben gebroken.

Met onze mond God vleien,

maar de zonden blijft gedijen?

Dan laten we bij onze kinderen,

de geloofswasdom verhinderen.

God heeft nu nog geduld,

belijd ik heden mijn schuld?

Omdat ik me nonchalant gedroeg,

de kinderen niet gaf wat God vroeg?

Of omdat ik wettisch was, zó hard,

dat het een geloof was, zónder hart?

Laat ik mijn knieën berouwvol voor God buigen.

In woord en daad van de HEERE getuigen,

van Zijn wonderen aan generaties die komen en gaan.

Opdat wij allen in Christus zullen opstaan.

Want wij verlosten door de Heer,

hebben toch geen andere keuze meer?

Geen sterke verhalen in dit verband.

die lezen we al genoeg in de krant!

Belangrijkste is de Bijbel lezen,

en een leven van de HEERE vrezen.

Verlost van de waan van de dag, 

Geen eigen eer- of winstbejag.

Eindelijk helemaal vrij,

van de moderne slavernij.

Dan volgen we Gods geboden,

bekommeren we ons om zielennoden.

Want aan Vaders hand te lopen,

maakt dat we nooit hoeven wanhopen.

Zeg niets over de kerk ten kwade.

Sta op en vertel rijkelijk van Gods genade.

Door grote verhalen over een sterke God te vertellen,

staan onze kinderen op en zullen hun hoop stellen,

op Jezus, Die uit de doden opstond,

door Wie iedere zondaar verlossing vind èn vond!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Psalm 78: 1- 11, 40- 53, 67- 72

2 Timoteüs 1: 1-7 

Tekst:

Psalmen 78: 6-7, 36,38

6 en zij opstaan en ze weer aan hun kinderen vertellen; 7 zodat zij hun hoop op God stellen en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden in acht nemen,

36 Maar zij vleiden Hem met hun mond en logen tegen Hem met hun tong. 

38 Maar Hij was barmhartig en verzoende de ongerechtigheid, Hij richtte hen niet te gronde, maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn volle grimmigheid niet op.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163627560000241