Waken in de nacht

Ons waken

In dit hoofdstuk,

ligt op de "nacht" veel nadruk.

In Egypte, hun allerlaatste nacht,

hielden de Israëlieten allemaal de wacht?

Een opdracht van God om te waken,

voordat ze de reis gaan maken,

naar het beloofde land, 

verlost door 's HEEREN hand.

Om te vertrekken kan het sein,

er ieder moment zijn...

Meer dan vierhonderd jaar,

woonden zij in Egypte aldaar...

Onheilspellend is deze nacht...

Israëlieten? Houdt de wacht!

Hoe God oordelend en straffend door Egypte gaat,

Farao die in de nacht opstaat,

om het sterven van zijn zoon moet treuren.

De Israëlieten zien of horen het gebeuren.

Zij mogen hun ogen er niet voor sluiten,

wat gebeurt in hun huizen èn daarbuiten!

De nacht was bijna voorbij,

farao vroeg aan Mozes: 'Zegen ook mij!'

Gemeente van Christus die wij zijn,

is dit voor ons  een lijn?

Zijn wij in deze nacht waakzaam?

Bidden wij in Jezus naam?

Een nacht tot eer,

van onze HEER?

Zoals je waakt bij iemands sterven,

tot hij Zijn toekomst gaat beërven?

Vol verlangen naar de nieuwe morgen,

in deze laatste nacht vol strijd en zorgen?

Pelgrims voortkomend uit alle landen,

vouwen wij tezamen onze handen?

Gods gerichten gaan de wereld door...

Crisis na crisis komen nu voor...

Gezondheid, gezag, oorlog of economie...

Sluit je ogen niet, maar zie!!!

Oordelen..., váák aan onszelf te danken...

Hij is de wijnstok, maar zijn wij de ranken!?

Gods opdracht om door generaties heen te waken,

terwijl wij onze reis zijn aan het maken, 

door een wereld die ondergaat voor ons gevoel.

Beantwoord ik wel, aan Gods gegeven doel?

Reizend door deze duistere nacht,

waarbij ik op Jezus' terugkomst wacht?

Zijn waken

Jezus was op die bewuste Paasnacht zeer ontdaan,

vroeg aan de discipelen: 'Wil je een uurtje  bidden gaan?'

Zèlfs één uurtje waken, zoals je ziet,

lukte de discipelen niet...

Maar de Waker van Israël,

slaapt of sluimert niet, Die kon 't wel!

Niemand is zo wakker als Hij.

Bíj́na is onze duistere nacht voorbij...

Duister omdat wij zèlf alles in de war schoppen.

Toch mogen bij Hem aan de deur kloppen.

Ons verlossen, dát is wat Hij wil!

Staan wij daarbij wakend stil?

Gods oordeel over Zijn Eerstgeborene...

Zó maakt Hij het in orde voor verlorenen!

In de hof gewaakt, wat wij niet opbrengen konden.

Verdroeg de slagen, het kruis en de wonden.

God gaat oordelend en straffend door.

Is het Evangelie..., dat ik daarin hoor!?

Of ben ik soms te bang?

En voelt de nacht wel èrg lang?

Houd moed, niemand is zo wakker als Hij...

Jezus bidt voortdurend Zijn Vader voor jou èn mij!!!

N.a.v. een preek uit een prekenserie tijdens de dankzegging van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:

Exodus 12:30-42

Marcus 14:32-42

1 Petrus 4:7-11

Tekst:

Exodus 12

42 Een nacht van waken was dit voor de HEERE om hen uit het land Egypte te leiden. Daarom is dit een nacht ter ere van de HEERE: een waken voor alle Israëlieten, al hun generaties door.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164779920000241

Vier seizoenen

Lente
Kale bruine bomen en struiken
Frisgroene blaadjes ontluiken. Bloemen in verschillende kleuren, verspreiden hun geuren. Brullende en kwetterende dieren, die elkaar gaan versieren en daarmee de rust verstoren... Nieuw leven wordt geboren!

Zomer Aangename temperaturen.

Het kan niet lang genoeg duren...

De struiken en bomen,

Zomerse kleurenpracht

tot volle bloei gekomen.

Een mens die vrolijk lacht.

't Was een zaadje zó bijzonder,

Nu volwassen, wat een wonder!

Herfst

Het krachtige leven,

het groen gaat begeven.

Rood-oranje-bruin verkleurde blaadjes,

vallen langs en op smalle bospaadjes...

Paddestoelen! Daar waar niets stond,

schieten zij, uit de vochtige grond.

Plant en dier, die lente en zomer bloeien,

Voelen nu hun krachten wegvloeien!

Winter
Schoonheid gaat geknakt verloren,

van dat leven in de lente geboren...

Kale struiken en bomen,

Langzame sapstomen.

Donker en duister,

vervlogen luister...

Verlangen naar nieuw leven,

door de Schepper gegeven...

We lieten onze winterse roepstem horen.

De lente kwam, Jezus is geboren.

God en mens zó bijzonder!

Hij ís en deed het gróótste wonder!

Wilde ons met Zijn sterven en lijden,

van de eeuwige winter bevrijden...

Volmaakt?

Een volmaakt lam

In de eerste maand op de tiende dag ging,

papa en kind in de nieuwe maandrekening,

op zoek tussen de schapen naar een lam.

Een volmaakte, dat vader ten offer meenam.

Verzorgd in 't gezin voor vier dagen.

Of ze misschien tóch een gebrek zagen?

Want kan je met een gebrek komen tot,

een volmaakt heilig God?

Wat wil God met dit offer illustreren?

Dat Hij heilig is, ónze HEERE!

Hoe prenten wij Gods heiligheid in,

in de gemeente, school en voorál ons gezin!?

Beoordeel ik God naar eigen graadmeter?

Gods Woord weet het altijd beter!

Tevens dat we een volmaakt offer zullen geven.

Is dat in ons leven ons "hart"elijk streven?

God is heilig, dus wil je je heilig gedragen.

God doet geen onrecht om dit van ons te vragen.

De HEERE heeft ons goed gemaakt!

Wij zijn zèlf van Zijn pad afgeraakt...

Vier dagen zal het lam in 't gezin meeleven.

Gaat dat geen veel verdriet geven,

als vader het lam offert met iedereen,

bij de onderdorpel eromheen?

Kinderen moeten wellicht huilen?

Wij weten nu, dat we bij hèt Lam mogen schuilen!

Een volmaakte Christus

Ik had een hele week en geen vier dagen,

over gebreken bij hèt Lam en mezelf af te vragen.

Het doel waarvoor U mij geschapen heeft.

behaal ik niet, omdat zonde aan mij kleeft.

Ik wil mijn zonden aan U, oh God getuigen,

vol van vrees en schaamte voor U buigen.

Volmaakt bent U, Jezus aan 't kruis gegaan,

daarom kon Israël met één lammetje volstaan!

Onbevlekt Lam door de Vader gevonden,

als Mens onder mensen, naar de aarde gezonden.

Jezus stierf als dát lammetje tegen de avond,

maar Hij was het ook, Die uit de dood opstond.

Door Zijn dood en opstandingskracht,

hoeven de Israëlieten èn ik niet worden geslacht.

 De vaders slachten het lam,

die zo de taak van de priester overnam.

Petrus wil ons in zijn brief leren,

't Volk is een heilig priesterschap voor de Heere. 

Vaders, dat is jullie allerbelangrijkste taak,

te zorgen voor een Lam in 't gezin is noodzaak!!!

Het heilig Avondmaal een fantastische mogelijkheid,

nú kan je het Evangelie aan jouw kinderen kwijt!

Lof aan dat volmaakte Lam,

dat de zonden der wereld wegnam.

Ja, óók die grote schuld van mij...

Hallelujah, in Christus van zonden vrij!

N.a.v. een prekenserie tijdens de viering van het Heilig Avondmaal met als tekstgedeelten:

Exodus 12:1-7

1 Petrus 1:15-21

1 Petrus 2:1-10

Tekst:

Exodus 12

5 U moet een lam zonder enig gebrek hebben, een mannetje van een jaar oud. U moet het van de schapen of van de geiten nemen. 6 U moet het in bewaring houden tot de veertiende dag van deze maand, en heel de verzamelde gemeenschap van Israël zal het slachten tegen het vallen van de avond.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164776680000241

Als kinderen gaan vragen:

Gods verhaal:

'Wat betekent deze dienst voor u?'

Welk antwoord geeft u nu?

We lezen dat het uit twee delen bestaat.

Eerst dat 't over de verlossing uit Egypte gaat.

In de huizen van de Israëliet,

was geen verdriet,

het bloed op de deurposten,

zou hun geen eerstgeborene kosten.

Pascha, de engel ging hèn voorbij!

Dat Egyptenaren luid huilden hoorden zij...

Want zij woonden tussen de Egyptenaren in,

alle Israëlieten, met hun gezin.

Terwijl de Engel des verderfs langs kwam,

keken ze naar 't bloed van 't volmaakte lam.

Voor de Israëlieten was dit teken zó nodig,

voor de engel was het echter overbodig.

Iedereen ook kinderen waakten en vierden feest…

Dat moet toch wat zijn geweest!?

Voor hen verlossing, Egyptenaren oordeel.

Dubbele gevoelens, is feest vieren wel reëel?

Besef je, wanneer je exodus twaalf leest,

hóe belangrijk deze gebeurtenis is geweest?

Daarom past God onze maandrekening aan,

want Zijn daden moeten vooraan staan!

Dat ik in plaats van de oogst en economie,

wat God doet èn gedaan heeft, als beslissend zie.

En ik daarom dus ook Zijn handelen,

als uitgangspunt neem, voor mijn wandelen.

Zo loopt ons kerkelijk jaar met advent vooruit,

op één januari, met een geheel ánder geluid.

De wereld jaagt om voor eigen verlossing te werken,

hoop en verwachting klinkt er echter in onze kerken.

Wij zijn bevrijd van al ons gejakker en jagen,

Christus heeft alles gedaan, onze zonden gedragen... 

God heeft door Zijn bloed ook mij welgedaan,

dáárom mag ik gerechtvaardigd voor Hem staan.

Dat bloed van Christus, voor mij hèt teken,

dat ik daarom in mijn leven met Jezus reken!

Vraagt mijn kind: 'Wat betekent deze dienst voor u?'

Welk antwoord geef ik hem of haar dan nu?

Bevrijding of oordeel, een verschillend lot.

Beiden komen immers van Diezelfde God?

Kan ik mijn kind hier wel aan blootstellen,

door over bevrijding èn oordeel te vertellen?

Een verkeerde vraag, en geen misschien!

Want wat mogen onze kinderen allemaal zien?

Hij hóeft zich voor mij niet aanvaardbaar te maken!

Heb ik mijn hart door God laten raken?

Keer je steeds naar Gods aangezicht,

want Hij bevrijdt door het Evangelisch gericht!

Zie op Jezus' offer aan het kruis volbracht.

Wordt niet moe dát te vertellen aan jouw nageslacht!

Mijn verhaal:

Hij wil dat ik dankzij het Heilig Avondmaal,

"hart"elijk deel, mijn bekeringsverhaal…

Maar zó'n "feest" als de wereld in brand staat?

Je bij oorlog, evenwel Avondmaal vieren gaat?

Wordt mijn hart naar 't oorlogsnieuws getrokken?

Of laat ik mijn hart naar de hemel lokken?

Belangrijke dat ook ik herinnerd wordt,

dat Jezus' bloed tevens voor mij is uitgestort.

Het teken van 't Heilig Avondmaal voor mij?

Herinnert, door Jezus' bloed ben ik vrij!!!

Wanneer we Gods daden doorgeven,

zonder zielsbewogenheid in eigen leven?

Zonder schuldig voor God te hebben gestaan?

Die daden? Heeft God voor mij gedaan!

Als Kinderen het verhaal uit traditie horen?

Dan gaat de Boodschap jammerlijk verloren,

omdat men dan de waarde niet,

van hèt Evangelie inziet.

Want komt niet de neergang in Nederland,

van het slordig en mat leven door eigen hand?

Omdat ieder niet genoeg,

brandend vuur bij zich droeg?

Dus geen dood maar een Levend verhaal,

in mijn eigen zielen- of harten-taal.

Hoe God mij van mijn zonden bevrijdde,

en ik dáárom mijn leven Hem wil wijden...

Exodus leert ons: Laat je het na,

de vraag en 't "hart"elijk antwoord bij Pascha,

tussen ouders en  kinderen?

Dan zal dat de bevrijdende kracht verhinderen!

De door slordige geestelijke opvoeding verschenen gaten,

mag je niet aan de kerk of school overlaten!

Wat beloofde we, toen we kinderen kregen?

"Hart"elijk' onderwijs mag niet worden verzwegen!

Dit bovenstaande zouden we niet hoeven zeggen,

als we de verantwoordelijkheid bij onszelf neerleggen.

Vertellen hoe ik zelf uit Egypte geleid ben?

Vanzelfsprekend, omdat ik Jezus "hart"elijk ken!

Anders stond ik bij de doop te liegen...

Of was ik mezelf soms aan het bedriegen?

Heilig Avondmaal voor mij de gelegenheid,

te vertellen Wie mij van zonden heeft bevrijd.

Het is een Pascha-offer voor de HEERE,

Dat teken van 't bloed mocht ook ik leren.

Ik kniel en buig met Gods volk neer,

voor de enige ware God en HEER.

De Israëlieten gingen op pad,

en deden wat de HEERE Mozes en Aäron geboden had

Doe ik dat ook? Maak ik er werk van,

zodat een ieder van mij afkijken kan,

dat mijn voetstap achter Jezus aangaat?

En Jezus leidend in mijn agenda staat?

Avondmaal is een uitgelezen kans! 

Ons gezicht verlicht door Zijn heerlijke glans…

N.a.v. een preek uit een prekenserie, tevens voor de voorbereiding van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:

Exodus 12:21-28

Exodus 13:8-16

Deuteronomium 6:20-25

Tekst:

Exodus 12

26 En het zal gebeuren, als uw kinderen tegen u zullen zeggen: Wat betekent deze dienst voor u? 27 dat u moet zeggen: Dit is een Pascha-offer voor de HEERE, Die in Egypte de huizen van de Israëlieten voorbijging, toen Hij de Egyptenaren trof en onze huizen bevrijdde. Toen knielde het volk en boog zich neer.

Exodus 13

8 En op die dag moet u uw zoon vertellen: Dit gebeurt om wat de HEERE voor mij gedaan heeft, toen ik uit Egypte vertrok.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164716200000241

Evangelische strafgerichten

Ik de HEERE, ga door het land Egypte trekken.

De maat is vol, afgoden wil Hij niet meer bedekken.

Alle eerstgeborenen in Egypte zal de dood treffen,

zodat Egyptenaren en Israëlieten gaan beseffen,

dat Hij de HEERE is, de Enige Ware God.

Hun afgoden worden door Hem bespot. 

Want de afgoden worden in de plagen,

door de Enige Ware God verslagen!

Zoals de nijlgod die "leven" gaf?

Kon niets, want zijn water werd bloed als straf...

Dienaren en 't volk achtten Mozes hoog.

Maar de farao, die eerst meebewoog?

Verharde toen deze rampen werden afgewend.

Moeilijk buigen, als je zó machtig bent.

Nou..., eigenlijk almachtig dènkt te wezen,

in plaats van de Enige Ware God te vrezen!

Farao zit in een soort ivoren toren,

wilde als Poetin, niet naar God en 't volk horen...

Farao en Poetin die horen bij de aardse groten? 

worden echter door God van de troon gestoten.

God wil verlossing en redding verrichten,

Maar dat gaat wel door gigantische gerichten!

Opvallend! Na die tien heftige plagen,

gaf God de tien geboden om naar te gedragen. 

Een gedenkdag, het verhaal moet steeds verteld!

Zo staat in dit boek "Exodus" vermeld. 

Hoe God het voor Zijn volk opnam. 

Door het bloed van het volmaakte lam,

dat aan de deurposten was gestreken,

was de dood voor hun eerstgeborenen geweken. 

Waren ze niet bewust óf onbewust beïnvloed,

door de Egyptische afgoden en gedachtegoed?

Achter farao's voortdurende weigering?

Zit de strijd tussen de Enige Ware God die Zich in

Zijn Woord heeft geopenbaard èn de afgoden.

Wat willen wij? Onze afgoden doden,

en erkennen dat de Heere God is?

Kom ook ik dan, tot de oprechte belijdenis:

Is er iets dat ik belangrijker vindt,

dan te geloven in Gods eniggeboren Kind?

Soms zijn schijnbare zegeningen juist een vloek,

omdat ik er steeds mijn heil in zoek…

Hier in het westen zijn wij rijk,

zet God dát nu juist niet te kijk?

En dan..., als een gericht mij overkomt?

Is dit voor een afgod, die door mij was vermomd?

Is God er een strijd tegen begonnen?

Hij heeft door Zijn almacht, reeds overwonnen!

Tevens van mijn vrome afgoderij,

maakt Hij mij door Zijn bloed vrij…

Want de HEERE wil dat wij gaan ontdekken,

dat Hij ons uit Egypte wil laten trekken.

Jij en ik verlost van het afgodische kwaad,

en met Hem naar 't beloofde land gaat.

In Openbaringen negen,

kom je veel overeenkomst met Exodus tegen.

Ondanks slagen, diezelfde waargebeurde woorden:

zij bekeerden zich niet, plegen diefstal en begingen moorden.

Echter…, God wil niet alles kort en klein slaan.

Maar laten zien, afgoden? Daar heb je niets aan!

Ik ben de HEERE, dát wil God ons tonen,

en wil de arme en nooddruftige verschonen…

Onze Verbondsgod Die ons uit “Egypte” heeft geleid,

heeft ons van ál onze zonden bevrijd!

Door gerichten heen schuilen achter het bloed?

Doen wij dat? Met haastige spoed?

Want dit gericht dat mij overkomt?

Is dit voor een afgod, die door mij was vermomd?

En als kinderen vragen wat nodig is voor,

verlossing van zonden, geven wij hen gehoor?

Vertellen we van Gods Eerstgeborene,

Die omzag naar het verlorene?

Door Zijn bloedverzoenend sterven aan het kruis,

wordt de nieuwe hemel en aarde…, ons thuis!

N.a.v. een prekemserie, op weg naar Pasen, met als tekstgedeelten

Exodus 12:1-14, Kolossenzen 2:12-15, Openbaringen 9:13-21, Vraag 94 en 95 HC

Tekst:

Exodus 12:12:

Want Ik zal in deze nacht door het land Egypte trekken en alle eerstgeborenen in het land Egypte treffen, van de mensen tot het vee. En Ik zal aan al de goden van de Egyptenaren strafgerichten voltrekken, Ik, de HEERE.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164658960000241

Zijn komst... Nu al?

Als wij deze tekst zien staan,

denken wij  vermoedelijk aan:

Jezus op de wolken, onze Heer,

keert in volle glorie op aarde weer...

Verwachten wij met begeren,

de terugkomst van onze Heere?

Wanneer Hij komt in Majesteit en luister,

dán is de wereld niet meer duister,

Echter, op deze plaats in het Evangelie,

gaat 't híerover niet, in eerste instantie...

Omdat we op de uitleg vooruitliepen,

gaan we ons hierin eerst verder verdiepen.

Markus laat de eerste acht hoofdstukken,

Jezus' wonderen benadrukken.

Daarna leert Jezus, vanaf hoofdstuk acht,

wat door Zijn Vader van Hem wordt verwacht.

Onbegrip van de discipelen voor Zijn weg,

daarom geeft Jezus een heldere uitleg.

De Mensenzoon, gekoppeld aan dienen, kruis en lijden,

zal met Zijn leven hen van zonden bevrijden.

Mensenzoon wordt Hij daarom 't liefst genoemd,

waarmee Hij Zijn lijden niet verbloemt.

Oekraïense predikanten schrijven,

wij zullen in ons land blijven.

De mensen niet aan zichzelf overlaten,

maar wij willen de kerk in 't land laten.

Omdat Jezus Gods gericht heeft doorstaan,

hoeven wij Gods toorn niet te ondergaan...

Over Gods toorn wordt 600x gesproken,

Jezus' lijden en opstanding heeft de toorn gebroken.

Deze woorden die we in Markus lezen,

eeuwige Heerschappij zal bij Hem wezen!

Mensenzoon zal Zijn engelen uitzenden,

aan hen, die Hem nog niet kenden.

Zo zorgt Mensenzoon na Zijn Hemelvaart,

dat Hij Zijn uitverkorenen bijeenvergaart.

Denk niet dat 't nog komen zal.

God vergaart Zijn volk nu al!!!

Tijdens de kerkdienst de weg gewezen,

tevens wanneer we Gods Woord lezen...

Door zijn Geest en Woord,

is het Zijn stem die je hoort!

Voorgangers zijn engelen die Zijn Woord bewaren,

en zijn 't die Zíjn kinderen bijeenvergaren.

Nu is 't grote nieuws, de Oekraïne-oorlog.

over corona hoor je bijna niets meer, toch?

Maar het Allergrootste Nieuws, hoor ik 't goed?

Is ál mijn zonden worden gereinigd door Jezus' bloed.

De Mensenzoon maakte vuile handen,

vergadert uitverkorenen uit alle landen!

Wie zijn dat, uitverkorenen?

Wie zijn dat, deze wedergeborenen?

Jezus zegt:'allen die tot Mij roepen dag en nacht.'

Paulus zegt:'geen rijke of edele, maar die is veracht...'

Het uitverkoren volk Israël dacht men in Markus,

bij ons denken we de gemeente van Christus:

Omdat we zo groot, gehoorzaam of gelovig waren?

Geenszins, alléén de HEERE kan èn wil ons leven sparen!

Dáárom vertoont Hij Zich elke week,

aan ons door de zondagse preek.

Adembenemend, dat we erbij zijn mogen!

Ben jij daarover ook zo opgetogen?

En als je alleen gelovig kan stamelen?

Zal Hij jou tevens tot Zijn volk verzamelen...

Neem je kruis op, wees een navolger geen meeloper!

Geen lijden, niet veracht of verworpen het "lijkt" goedkoper...

Jezus leert ons wat lijden en dienen is!

Zónder Jezus, een ander eeuwig vonnis...

Hij is vernedert, verhoogt, verheerlijkt; dát is ons geluk.

Met Mensenzoon legt Hij dáárop de nadruk.

Hij komt! En wie nu niet verzameld wordt?

Wordt in de eeuwige ellende gestort. 

Wie nú het offer van Mensenzoon wil geloven,

zal in eeuwigheid deze eeuwige Koning  loven!

Maak dus tussen straks en nu geen onderscheid!

Hij komt, Hij komt, binnen korte tijd.

Zijn terugkeer vordert gestaag...

Ik verlang Heere Jezus, kom vandaag!

Want dán is de wereld niet meer duister,

maar zie ik U in Majesteit en luister!!!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Marcus 13:24-37

Daniël 7:9-15

Tekst:

Marcus 13:26-27

26 En dan zullen ze de Zoon des mensen zien komen in de wolken, met grote kracht en heerlijkheid. 27 En dan zal Hij Zijn engelen uitzenden en Zijn uitverkorenen bijeenbrengen uit de vier windstreken, van het uiterste van de aarde tot het uiterste van de hemel.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164595240000241

Schrijven in 't zand

We leven in een kritische tijd.

Zo gemakkelijk klinkt er een verwijt.

Projectielen van veroordelingen schieten om ons heen;

Zoals farizeeën beschuldigen, met een steen...

Is het door het wegvallen van gezag,

dat ik vind dat ik dat wel doen mag?

Of massamedia? Zit ikzelf op de rechterstoel,

met oordelen over de ander als doel?

En oordeel ik vaak hard en hypocriet?

Doe ik die zonden dan helemaal niet?

Indien ik Gods wet heb laten inscherpen,

mag ik dan als eerste die steen werpen?

Jezus wist wat Hij nodig had.

Loop ik op datzelfde pad?

Eérst een contactmoment met Zijn Vader,

treed ik daarna tot de mensen nader?

Tijdens feesten werd veel wijn gedronken,

daarom waren mensen weleens beschonken.

't Was Loofhuttenfeest, toen Rabbi Jezus kwam,

van de Olijfberg naar de tempel, alwaar Hij de tijd nam,

om van Gods geheimen royaal uit te delen.

Toen Farizeeërs hypocriet Jezus gingen bespelen.

Brachten een overspelige vrouw pontificaal,

voor Jezus, maar deze sprak een andere 'taal'.

Was 't liefde die hen hiertoe drong?

Liefde die hen, haar tot stoppen dwong?

Het gaat ze niet om 't huwelijk dat zij kapot gemaakt heeft,

maar ze hopen dat Jezus een verkeerd antwoord geeft!

Hij is echter niet gekomen om de wet te ontbinden,

maar om vrede voor Gods kinderen te vinden.

Zwijgend spreekt Hij en met Zijn hand,

tekent Hij wat, in het zand...

Bedachtzaam heeft Hij daarna gevraagd:

'Hebben jullie geen zonden, die je bij je draagt?

Dan, kan je gerust de eerste steen gooien.'

Waarna de situatie zich verrassend ging ontplooien.

Alweer spreekt Jezus zwijgend en met Zijn hand,

tekent Hij schijnbaar onverschillig, wat in het zand,

Eerst gaat de oudste en dan de jongeren heen.

Vervolgens staat die vrouw daar, helemaal alleen.

Zij was naar dé beste plek gebracht,

haar aanklagers hebben die plek juist veracht...

Zou ook ik zijn weggelopen?

In plaats van op Zijn vergeving hopen?

Blijf ik in al mijn rechtzinnigheid staan?

Koud en wettisch? Of wil ik in liefde gaan?

En denk ik niet te snel?

Oh..., maar dat laatste doe ik wel!

Of zet ik de waarheid naar mijn hand?

Jezus tekent 'schijnbaar' onverschillig in 't zand...

Mijn gedachten, woorden en daden,

die mezelf, mijn naaste èn God schaden!

Wil ik dat bedachtzame van Hem leren?

Mij op de wil van Zijn Vader concentreren?

Uw woord tot de vrouw, in haar verdriet:

Ook Ik veroordeel u niet; 

ga heen en zondig niet meer.

Buig ik voor deze Kurios neer?

Jezus' grenzeloze liefde...,

groter dan èlke zonde die Hem griefde!

Hij wil Zijn gelittekende handen op mijn hoofd leggen.

Geloven? Is daarop hartgrondig dankuwel zeggen!

Jezus, U neemt zondaars aan,

en leert gelijkwaardig Uw weg te gaan...

 

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Johannes 8: 1-11

Matteüs 7: 1-5

Tekst:

Johannes 8:7b, 10b,11

7 Wie van u zonder zonde is, laat die als eerste de steen op haar werpen. 10 Vrouw, waar zijn die aanklagers van u? Heeft niemand u veroordeeld? 11 En zij zei: Niemand, Heere. En Jezus zei tegen haar: Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig niet meer.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164534760000241