Mag het gezegd worden?

Toen onze dochter ging trouwen,

kregen we er een betrouwbare zoon bij.

Daarover zijn wij dankbaar en blij.

Maar tevens een stukje rouwen...

Ik hou van jou

Als we zeggen: 'Ik hou van jou?'

Zijn we elkaar onvoorwaardelijk trouw?

Willen we de ander geluk geven?

Of zelf een gelukkig aards leven?

Tussen God en mens het grote verschil:

Dat ik te vaak doe wat ik zelf wil...

Met Zijn onvoorwaardelijke trouw,

Zegt God: 'Ik hou van jou.'

Jezus gaf Zijn eigen leven,

om ons eeuwig gelukzalig leven te geven.

Jezus, Die mijn leven spaarde,

uit Hem haal ik mijn eigenwaarde...

De regenboog 🌈

Terwijl Gods tranen op de aarde nederdalen,

laat Hij de Zonne der gerechtigheid aan de hemel stralen...

Door onze zonden zoveel pijn,

en toch geeft Hij zonneschijn...

Een lach en een traan,

in mijn aardse bestaan.

Want ik kijk omhoog, 

en zie..., de regenboog!

Het teken van Gods trouw,

waarmee Hij zegt: 'Ik hou van jou...'

De worsteling van Jezus

Als je ergens tegenop ziet,

denk je vaak: dít wil ik niet!'

Nog veel erger maakt Jezus nu mee,

vlakbij Jeruzalem in Gethsémané.

In de hof zoekt hij bij Zijn Vader rust.

Daarom bidt Hij Hem, naar hartelust...

Zijn ziel lijkt van angst te verscheuren,

als Hij denkt aan wat er gaat gebeuren.

Zijn discipelen had Hij verteld van de opdracht,

die door Zijn Vader van Hem wordt verwacht.

Hij moet lijden en sterven voor zondaren,

zodat Zijn Vader hun leven zal sparen!

Denken wij, Hij is immers Gods Zoon, 

dus daarom kan hij dat toch gewoon?

Nee..., dán begrijpen wij Zijn angst niet,

voor 't lijden dat Hij als mens tegemoet ziet!

Jezus verlost niet door geweld of kracht,

maar wordt door Zijn zwakheid heen betracht.

Hij was gehoorzaam tot aan Zijn dood.

Jezus Die voor ons Zijn bloed vergoot,

Zweet liep als druppels bloed van Zijn gezicht,

Hij moest door een engel worden opgericht,

deze Koning der engelen, ondraaglijk was Zijn lijden.

Geen engel maar Gods Zoon om zondaren te bevrijden.

Zó klein werd God, Eén van ons werd Hij.

Redt niet vanuit de hemel maar op aarde héél dichtbij!

Zijn Vader Die Hem hangen laat,

de Duivel die steeds in de aanval gaat...

Dé gevolgen van óók een leugentje om bestwil.

Zondigen is niet goedkoop, sta ik daarbij stil?

Ik sloeg Hem ál die wonden,

door mijn zonden.

Het is Hij,

voor mij...

Om te schamen, maar zo bijzonder,

dat ik me tevens telkens diep verwonder...

Jezus, Die Zijn Vaders weg wil gaan,

en in mijn plaats wilde staan..

De duivel was het in 't paradijs gelukt,

maar bij Jezus is 't hem mislukt!

Jezus zei tegen Gods opdracht ja,

wíj́ zeiden nee en volgden de duivel na...

Toen ging mens en wereld verloren.

Dé reden waarom Gods Zoon is geboren!

De duivel zegt je gaat kapot aan gehoorzaamheid.

Hier is echter 't grote wonder van de lijdenstijd:

Gods eengeboren Zoon kiest vrijwillig dit lot,

en daarom..., gaan wij niet kapot!

Hij verlost jou, mij, dé zondaar!

Dus luister niet naar die duivelse leugenaar...

Want als Jszus aanzichzelf gedacht had?

Was dit voor ons een onbegaanbaar pad.

Luister naar Jezus Die Zijn wil niet gebeuren liet,

echter zei: 'de wil van Mijn Vader geschiedt!'

Dan ga je immers meezingen Hosanna!?

en dan volg je deze Verlosser toch na!? 

En gaan we bidden ookal is het tegen ons gevoel:

'Vader Uw wil doen, dát is mijn doel!'

Uw Zoon heeft het mij voorgedaan,

en zoals Uw engel Hem deed opstaan?

Zo belooft U, gaat U met mij mee.

en wanneer ik ga door mijn Gethsémané,

en ik weer eens val?

Weet ik dat U..., mij opvangen zal.

Ja dat en..., nog véél meer!

U brengt mij thuis bij mijn Vader en HEER.'

Méér dan een engel krijgen wij,

Jezus Christus kocht jou èn mij vrij...

Nú mogen wij drinken uit de beker van verlossing,

door Jezus Die voor ons aan het kruis hing.

Die, 'niet Mijn wil maar Uw wil geschiede', gebeden heeft,

waardoor Zijn Vader ons eeuwig leven geeft!

Een preek n.a.v. de tekstgedeelten:

Hebreeën 5:7-10

Lukas 22:39-47

Tekst:

Lukas 22

42 Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden.

Thema: 

De worsteling van Jezus

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164957580000241

Zwaarden en stokken

(genezend tweesnijdend zwaard)

We leven in een gewelddadig leven,

dat is een overbekend gegeven.

Zo geworden door onze val in 't paradijs,

brengt geweld ons veelal van de wijs.

En komen daardoor veel vragen,

in ons binnenste opdagen...

Jezus heeft zo'n vraag aan Judas gesteld;

waarom tegen Hem…, dat bruut geweld?

Met stokken en zwaarden erop uit gegaan,

alsof Hij een misdadiger was in Zijn bestaan?

Jezus heeft álle discipelen veel gegeven,

toch is Judas niet staande gebleven,

om mensen het Evangelie te verkondigen,

omdat wij allen tegen de HEERE zondigen.

Voor genezingen en wonderen gaf Jezus krachten...

Niettemin kreeg Judas hatelijke gedachten.

Want in plaats hen van de Romeinen te bevrijden?

Ging 't achteruit, Jezus zou vrijwillig lijden!

Daar hadden de discipelen moeite mee...

Waarom handelende Jezus zo gedwee???

Ook al betekent Juda(s) Godlover,

verraadde hij Jezus en leverde Hem over...

Het gevaar van alleen verraden te zeggen,

is dat we álle schuld bij Judas neerleggen.

Als je wegloopt van een vriend in nood?

Is jouw schuld dan niet net zo groot?

Wij zijn geneigd een ander slechter te maken,

en daarna met zwaarden en stokken hard te raken.

Judas een samenballing van frustratie.

En als ik nu eens op mezelf zie?

Petrus zei ook, 'Op mij kunt U vertrouwen!'

Hij kon dit echter niet volhouden...

Hoe is dat met mij? Zie ik op Jezus?

Of verraad ik Hem bij strijd eveneens met een kus?

 

Het was Jezus' taak in eenzaamheid te lijden,

om Zijn volk van zonden te bevrijden,

dát volk dat zich tegen Hem keerde!

De Zijnen hebben Hem echter niet aangenomen.

Met een grote menigte is Judas in de hof aangekomen.

Hij wist toch dat Jezus niet gewelddadig was?

In bittere teleurstelling handelde Judas.

Wanneer mensen niet krijgen wat ze willen?

Gaan we Christus dan nog meer bedillen…

En gebruiken we bovendien veel geweld,

en willen we er niet aan wat Gods Woord ons verteld.

Al weten we van Jezus' wonderbare kracht?

We bestrijden Christus en Hij wordt veracht...

Jezus tot de misdadigers gerekend,

wat heeft Hij reeds voor ons betekend?

In Zijn weg van eenzaamheid, lijden en sterven?

En van Zijn opstanding en eeuwig leven erven?

Openbaring! Het zou ons niet moeten verbazen,

de draak die naar Gods kinderen is aan 't razen...

Zegt men: ‘gehoorzaam de overheid?’

Maar als dit met Gods Woord strijd?

De agressiviteit tegen christenen neemt toe,

wat wil God nu dat ik doe!?

Laat ik het gaan, al ben ik bezwaard?

Of pak ik als Petrus mijn ijzeren zwaard?

Petrus hakte met zijn zwaard een oor af.

Echter, Jezus gaf hem daarvoor woordelijk straf...

Jezus zegt, vergeldt geen kwaad met kwaad,

niet met een stok, zwaard, bom of granaat!

Hier zie je in het allereerste begin!

Geweld gebruik je niet als je behoort tot Gods gezin...

Maar als je slaapt in het gebed?

gedraag je je zo, omdat je niet oplet!

Dan zal je met geweld handelen,

het is echter heidens, zó Zijn weg te bewandelen...

Jezus werd vals beschuldigd maar…, Hij zweeg!

Waardoor Hij al 't kwade over Zich kreeg.

Moet ik dan maar alles laten begaan?

Met Jezus' Woord mag ik in de strijd staan.

Want heidens waren de kruistochten,

waarin christenen met heidenen vochten!

Niet door kracht of door geweld,

maar in liefde en goede daden aan heidenen verteld.

Door je met boeken, woorden en daden te verweren,

zal je de heiden alles over God leren!

God zwaar getergd en rechtvaardig,

voor een boetvaardige zondaar genadig!

Doe het goede en luister naar Zijn stem.

Zie op Jezus, Die gaf Zich ook over aan Hem,

Die rechtvaardig oordeelt,

en gebroken zielen heelt...

Geen aardse oorlog voeren wij.

Zwaarden en stokken verdroeg Hij voor mij.

Nu mag ik strijden met Zijn tweesnijdend zwaard,

waarmee Hij Zijn volk bijeen vergaard...

Hallelujah, wat een troostrijk Woord,

heb ik uit Zijn mond gehoord!!!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelte: 

Marcus 14: 32-52

Thema:

Zwaarden en stokken

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164897100000241

Waken in de nacht

Ons waken

In dit hoofdstuk,

ligt op de "nacht" veel nadruk.

In Egypte, hun allerlaatste nacht,

hielden de Israëlieten allemaal de wacht?

Een opdracht van God om te waken,

voordat ze de reis gaan maken,

naar het beloofde land, 

verlost door 's HEEREN hand.

Om te vertrekken kan het sein,

er ieder moment zijn...

Meer dan vierhonderd jaar,

woonden zij in Egypte aldaar...

Onheilspellend is deze nacht...

Israëlieten? Houdt de wacht!

Hoe God oordelend en straffend door Egypte gaat,

Farao die in de nacht opstaat,

om het sterven van zijn zoon moet treuren.

De Israëlieten zien of horen het gebeuren.

Zij mogen hun ogen er niet voor sluiten,

wat gebeurt in hun huizen èn daarbuiten!

De nacht was bijna voorbij,

farao vroeg aan Mozes: 'Zegen ook mij!'

Gemeente van Christus die wij zijn,

is dit voor ons  een lijn?

Zijn wij in deze nacht waakzaam?

Bidden wij in Jezus naam?

Een nacht tot eer,

van onze HEER?

Zoals je waakt bij iemands sterven,

tot hij Zijn toekomst gaat beërven?

Vol verlangen naar de nieuwe morgen,

in deze laatste nacht vol strijd en zorgen?

Pelgrims voortkomend uit alle landen,

vouwen wij tezamen onze handen?

Gods gerichten gaan de wereld door...

Crisis na crisis komen nu voor...

Gezondheid, gezag, oorlog of economie...

Sluit je ogen niet, maar zie!!!

Oordelen..., váák aan onszelf te danken...

Hij is de wijnstok, maar zijn wij de ranken!?

Gods opdracht om door generaties heen te waken,

terwijl wij onze reis zijn aan het maken, 

door een wereld die ondergaat voor ons gevoel.

Beantwoord ik wel, aan Gods gegeven doel?

Reizend door deze duistere nacht,

waarbij ik op Jezus' terugkomst wacht?

Zijn waken

Jezus was op die bewuste Paasnacht zeer ontdaan,

vroeg aan de discipelen: 'Wil je een uurtje  bidden gaan?'

Zèlfs één uurtje waken, zoals je ziet,

lukte de discipelen niet...

Maar de Waker van Israël,

slaapt of sluimert niet, Die kon 't wel!

Niemand is zo wakker als Hij.

Bíj́na is onze duistere nacht voorbij...

Duister omdat wij zèlf alles in de war schoppen.

Toch mogen bij Hem aan de deur kloppen.

Ons verlossen, dát is wat Hij wil!

Staan wij daarbij wakend stil?

Gods oordeel over Zijn Eerstgeborene...

Zó maakt Hij het in orde voor verlorenen!

In de hof gewaakt, wat wij niet opbrengen konden.

Verdroeg de slagen, het kruis en de wonden.

God gaat oordelend en straffend door.

Is het Evangelie..., dat ik daarin hoor!?

Of ben ik soms te bang?

En voelt de nacht wel èrg lang?

Houd moed, niemand is zo wakker als Hij...

Jezus bidt voortdurend Zijn Vader voor jou èn mij!!!

N.a.v. een preek uit een prekenserie tijdens de dankzegging van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:

Exodus 12:30-42

Marcus 14:32-42

1 Petrus 4:7-11

Tekst:

Exodus 12

42 Een nacht van waken was dit voor de HEERE om hen uit het land Egypte te leiden. Daarom is dit een nacht ter ere van de HEERE: een waken voor alle Israëlieten, al hun generaties door.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164779920000241

Vier seizoenen

Lente
Kale bruine bomen en struiken
Frisgroene blaadjes ontluiken. Bloemen in verschillende kleuren, verspreiden hun geuren. Brullende en kwetterende dieren, die elkaar gaan versieren en daarmee de rust verstoren... Nieuw leven wordt geboren!

Zomer Aangename temperaturen.

Het kan niet lang genoeg duren...

De struiken en bomen,

Zomerse kleurenpracht

tot volle bloei gekomen.

Een mens die vrolijk lacht.

't Was een zaadje zó bijzonder,

Nu volwassen, wat een wonder!

Herfst

Het krachtige leven,

het groen gaat begeven.

Rood-oranje-bruin verkleurde blaadjes,

vallen langs en op smalle bospaadjes...

Paddestoelen! Daar waar niets stond,

schieten zij, uit de vochtige grond.

Plant en dier, die lente en zomer bloeien,

Voelen nu hun krachten wegvloeien!

Winter
Schoonheid gaat geknakt verloren,

van dat leven in de lente geboren...

Kale struiken en bomen,

Langzame sapstomen.

Donker en duister,

vervlogen luister...

Verlangen naar nieuw leven,

door de Schepper gegeven...

We lieten onze winterse roepstem horen.

De lente kwam, Jezus is geboren.

God en mens zó bijzonder!

Hij ís en deed het gróótste wonder!

Wilde ons met Zijn sterven en lijden,

van de eeuwige winter bevrijden...