Groeiend leven in afstervend vlees

Willen wij onze kinderen enkel verwennen?

Of dat ze de Heere Jezus leren kennen,

en de kracht van Zijn opstanding,

en de gemeenschap aan Zijn lijden?'

Even stil zijn want..., door de prediking,

leren we hoe God ons van de dood wil bevrijden.

Paulus werkte hard voor zijn zaligheid,

verloor het echter met zijn vleselijke strijd.

Heeft met dit verlies júist de genade gewonnen.

Heb jij je al over jouw zaligheid bezonnen?

Paulus heeft 't geloof uit genade verkregen,

en is door zijn brieven, ons tot zegen...

Nul plus nul geloof van mij is de optelsom.

Zijn geschonken geloof, is Zijn eigendom!

Nee, niet door eigen prestaties gered.

Het is genade wanneer ik op Zijn geboden let.

Mijn vlees dagelijks doden,

door het volgen van Zijn geboden,

Alleen met 't van Hem verkregen vermogen,

kan ik Hem op deze manier dankbaar verhogen…

Met eigen geloof blijf ik tobben tot het graf.

Het geloof van Jezus is wel volmaakt en af!

Waarom noemt Paulus eerst de opstanding,

dan 't lijden en sterven, is dit een vergissing?

Het gaat hem om die énorme kracht,

waarmee Jezus' opstanding is volbracht.

Na Pasen geen 'hopeloze' situatie meer,

door de kracht van de opstanding van onze Heer.

Bovendien zullen alle doden opstaan,

door de nóg grotere kracht bij God vandaan!

Als Gods Geest in je gaat werken,

dan zal jouw naaste gaan merken,

wat je bij een oprecht christen ziet:

Een leven voor God, met diepe eerbied.

Zelf gaan we steeds beter verstaan,

wat het is om in Gods wegen te gaan. 

Onze zonden zijn zó ontiegelijk zwaar,

groot was daarom 't lijden en van de middelaar!

Wanneer ik me met Zijn geloof verzadig,

ben ik voor iederéén barmhartig en genadig. 

Met 'in gemeenschap met Zijn lijden' wordt bedoeld;

het gevolg van, dat mijn leven op Christus stoelt...

En niet het: ieder huisje,

heeft zijn kruisje.

Maar spot, hoon en dood wordt ons deel.

Net als Jezus wordt ons lijden veel....

Nemen wij in navolging op, dít kruis?

stil en vrolijke tegen het werelds gedruis?

Op wie gaan wij en onze kinderen lijken?

Op Jezus? In ons leven moet dát…, nog blijken.

Je wordt aan Jezus' dood gelijkvormig alleen,

door lijden, dood en opstanding heen!

Geen geweld gaat gepaard met Gods kracht,

verborgen en stil wordt 't in onze zwakheid volbracht.

Voor ons een hele moeilijke les,

en een levenslang proces.

Ons vlees gaat sterven, onze ziel leven,

door Zijn Geest aan ons gegeven.

't Kost ons ons vlees, in Zijn wegen te gaan...

Maar…, onze Verlosser leeft en zal over ons stof opstaan.

Lof zij de Heer!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelte: Filippenzen 3: 1- 12 Job 19: 25- 27 2 Korinthe 4: 7- 15 Tekst: Filippenzen 3: 10, 11 opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met

Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig word, om hoe dan ook te komen tot

de opstanding van de doden. https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163264140000241

Aards geluk..., stuk?

De HEERE heeft mij precies gegeven,

wat ik nodig heb in mijn leven. 

Maar soms voelt de nood,

in mijn leven zó groot...

Woorden vallen stil.

Dit is niet wat ik wil...

Waar is het vertrouwen,

om vol te houden?

De HEERE is met mij bewogen.

Vraagt niet boven Zijn gegeven vermogen.

Ik hou vol, niet door wat mijn vlees doet of zegt,

maar door wat Hij in mij heeft gelegd.

Hoe zwaar mijn moeiten ook mogen wegen,

ik mag altijd vertrouwen op Zijn zegen,

omdat de HEERE mij precies heeft gegeven,

wat ik nodig heb in mijn leven!

N.a.v.: Matteüs 25:15: En aan de één gaf hij vijf talenten, aan de ander twee en aan de derde één, ieder naar zijn bekwaamheid, en hij reisde meteen weg.

Naar draagkracht ontvangen en uitdelen

 

Vandaag gaan we onze aandacht besteden,

aan de twee eerste slaven,

niet de laatste die zijn talent had begraven.

Wat betekende een talent in 't verleden?

Nu zeggen we; iets wat je goed kan.

Toen was het een groot geldbedrag.

Één penning per dag,

verdiende een werkman.

Een talent bevatte zes duizend penningen.

Astronomisch veel was wat de heer dus gaf,

toen hij zich naar 't buitenland op reis begaf.

Zestien jaar kon de dienaar het uitzingen.

Met vijf penningen zelfs ruim tachtig jaar!

Daarbij gaf de heer geen instrumenten,

hoe zij om moesten gaan met deze talenten,

maar naar ieders bekwaamheid was dit gebaar.

De Heer hield na een lange reis,

afrekening met zijn dienaren,

of zij er volwassen mee omgegaan waren.

Vermeerdering van penningen was 't bewijs.

Vlak voor Zijn lijden, sterven en Hemelvaart,
vertelde Jezus Christus deze gelijkenis.

Want de discipelen moesten leren leven met 't gemis,

en hoe Hij door Zijn Geest, hen op Zijn pad bewaart,

tót Hij terugkomt op de aarde.

Ook vandaag roept Hij ons aan,

als volgeling achter Hem aan te gaan.

Hij gaf Zijn talent van onschatbare waarde.

Wist je dat 't niet gaat om onze gaven?

Maar om wat Hij ons heeft gegeven?

Zichzelf..., voor ons eeuwig zalig leven.

Heb jij dit ontvangen talent begraven?

Hetzelfde Evangelie krijgen we allemaal,

maar wel naar vermogen of draagkracht.

Doe jij wat er van jou mag worden verwacht,

en zet jij Jezus Christus centraal?

Heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen?

Heb ik geput uit rijke Bijbelse bronnen?

Mensen voor het Evangelie gewonnen?

Totdat Hij op aarde terug zal komen?

Ik hoef niet met mezelf af te rekenen,

ook niet met een ander,

of iemand die wil, dat ik verander...

Alleen Christus kan dat voor mij betekenen!

Een rol kostbaarder, dan zilver of goud.

Geef dat ik geheel, mijn uren èn mijn tijd,

naar draagkracht aan U ben toegewijd,

uit dank aan Jezus' talent en jouw en mijn behoud!

N.a.v. een preek over het tekstgedeelte: 

Mattheüs 25: 13- 30

Met als tekst: 

Mattheüs 25: 14b

Want het is als iemand die naar het buitenland ging,

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163203660000241

 

 

 

Sursum corda

Volgens onderzoekers klopt er iets niet,

in het hier beschreven lied.

Het ritme wordt door Paulus verstoord,

door zijn toegevoegde 'kruiswoord'.

Zo ging onze predikant een keer op pad,

omdat iemand een kruis te koop had.

Die persoon zei: ' Blij dat je er bent,

want dat kruis is een storend element.'

De walging van Romeinen was zeer groot,

voor die afschuwelijke kruisdood.

'Zware' criminelen moesten die straf dragen.

Romeinen werden hierbij overgeslagen,

echter niet een weggelopen slaaf of moordenaar.

Maar..., wat lees ik nu daar?

Jezus nam de gestalte van een slaaf aan,

om vrijwillig die smadelijke straf te ondergaan.

Aan schande en vloek de dood gestorven, 

daarmee voor vervloekten genade verworven...

Jezus was buiten Gods gemeenschap gezet.

Tot Zijn Vader klinkt nu Zijn voortdurend gebed,

voor ons verloste zondaren.

En is voor hen, die zich aan Zijn voeten scharen:

aangewakkerde liefde, vernieuwd karakter en vernietigde trots,

door Zijn Heilige Geest en 't geloof in Jezus de rots.

Heft dan uw hart omhoog,

en sla op Hem het oog.

Het past ons psalmen te zingen,

die lieflijk zijn, en door harde harten dringen.

Want voor vervloekten uit gena',

droeg Jezus vloek èn smaad.

Onze Verlosser van het kwaad…

Halleluja!

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Filippenzen 2: 5- 11

Deuteronomium 21: 22, 23

Tekst:

Filippenzen 2: 8b

heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja, tot de kruisdood.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163143180000241

Kleindochter

1 september 2021 geboren,🤰

ga jij  nachtrust verstoren...😁😴

Kleintje lief.👶

Hartendief!💘

Wat een wonder.

Zo groots en bijzonder!

In liefde verwekt,💞

toch met zonden bevlekt.

Maar..., nu nog schoon!

Geen ruzie of hoon,🤬

meegemaakt.

Sterke papa die beschermt en waakt.👮

Een geweldige grote broer,🧍

over de vloer,

geeft voorzichtig een kusje,😘

aan zijn kleine zusje.

Lieve mama die elk verzorgt en voedt.🤱

En..., een Hemelse Vader, Die allen behoedt!🌈

Krachtige kwetsbaarheid

 

Soms voel ik me angstig en klein…

Het gevoel er niet te mogen zijn…
Het leven: ‘geen vreugde, maar pijn…’
Opgetrokken knieën, armen eromheen geslagen…
Zo is de pijn nog ‘iets’ te verdragen!
Kwetsbaar, ik ben niet blij,
Waar is mijn..., sterke mij!?

Soms voel ik me groot en sterk!
Ik mag er zijn, en ga aan het werk!!!
Vreugde! Pijn die ik niet opmerk…
Stevige benen op de grond, armen wijd,
Over gevoelens lopen, klinkt ‘t verwijt…
Te sterk? Ongevoelig? Ben ik wel blij!?
Mijn kwetsbaarheid mist mij...

Soms voel ik mijn intense verdriet,
maar is sterke, die mij te hulp schiet!
Pijn mag er zijn, scherpte gaat verdwijnen…
En langzamerhand de zon weer schijnen…
Soms ben ik echter zó sterk..?
Dan moet kwetsbaarheid aan ‘t werk!
Want haar invoelend vermogen?
Laat liefde voor naaste èn mezelf verhogen.

Sterke? Ik ben blij dat je er bent!
Maar óók, dat je mijn kwetsbaarheid kent!!!
Kwetsbaar? Ik ben blij dat je er bent!
Maar óók, dat je mijn sterkte kent!!!

Helpt U? Om elkaar te versterken..?
Dat beiden beter gaan samenwerken!?
Onmisbaar en onafscheidelijk.
Eén! Samengevoegd als een huwelijk!
U bent ‘t, Die mij hiermee verblijdt…
Met de gave van déze krachtige kwetsbaarheid!!!

Omgekeerd

 

Amalia onze kroonprinses,

leerde een belangrijke les.

Geslaagd voor haar school-examen,

wilde zij zich niet schamen.

voor de grote jaarlijkse toelage,

want in functie, kan zij nog niet veel bijdragen.

En de zorgen van jongeren, óók in coronatijd,

maakt dat het haar niet spijt,

om van dit inkomen af te zien...

Lijkt zij hierin op Jezus misschien?

Jezus de kroonprins, Gods Lievelingskind,

gaf Zijn rechten op en werd ons eensgezind.

Met de mensen in alles gelijk geworden,

liet Hij Zich door Zijn Vader en Heilige Geest omgorden.

Hield niet krampachtig vast aan Zijn erfenis,

gunde deze ook aan ons, gewis!

Over eensgezindheid en nederigheid waren strubbelingen,

waarom begint Paulus dan ineens te zingen?

Er waren vroeger meer van deze 'Christuspsalmen',

die je rond de doop of avondmaal hoorde galmen...

Had hij daar een reden toe?

Was Hij het gemopper moe?

Zijn gezang was alleen op Jezus gericht.

Is de vrede daardoor weer gesticht?

Is er op zondag voor de kerk vaak ruzie?

zingen we dan ons eigen lied of melodie,

of haken we bij Paulus aan,

zodat Christus centraal komt te staan?

Jezus is God van voordat de wereld er was,

al voordat Hij de mensen van zonden genas!

Diezelfde uitstraling van Gods heerlijkheid,

had de Zoon in Gods Heilige Drieëenheid...

Het geluk van de Vader, Zoon en Geest was volmaakt.

En tóch heeft God, ons mensen gemaakt!

Wees nu maar een poosje nadenkend stil,

Een wonder dat Hij mensen maken wil!

Zonder ons waren Zij volmaakt gelukkig gebleven,

alsnog heeft Hij ons het leven gegeven.

In het paradijs wilden Adam en Eva als God zijn.

Zij graaiden ernaar, want dat vonden zij fijn!

De wereld: grijpen, graaien en vasthouden...

Maar ben jij of ik daarvan weerhouden?

Zit ik op mijn eigen hoge geestelijke troon?

Of zie ik op de troon met daarop Gods Zoon?

Jezus hield niet aan God gelijk te zijn krampachtig vast,

al werd Zijn menszijn, een ondraaglijke last.

De mens die Hem zo intens griefde,

schenkt Hij een énorme berg aan liefde.

Hij zette Zijn Godheid in,

maar niet voor eigen gewin!

Jezus zag van Zijn Goddelijke glans af,

voor zondaren droeg Hij hun verdiende straf.

Om zó klein te worden, moet je wel groot wezen...

Jezus heeft daarmee Zijn grootheid bewezen!

Dát is de nieuwe wereld in Zijn heerlijkheid.

Ben je tot inzet van jouw gaven aan anderen bereidt?

Zo niet, dan ben je in de eerste Adam,

niet in de tweede, Die met verlossing kwam!

Hij nam de gestalte aan van een slaaf...

En hoe dieper ik in mijzelf graaf?

Denk ik, dat ik mijn eigen keuzes maak?

Maar als ik verdiept in de Bijbel raak?

Wil ik wel dienen, zoals Jezus deed?

Of baal ik als men niet genoeg aandacht aan mij besteed?

Realiseer ik me hóe ik aan de aarde vastzit?

Slaaf ben van carrière of aards bezit?

Zet ik mezelf in mijn kracht of zelfontplooiïng?

Dit alles draait feitelijk maar om één ding!

In alle dingen zet ik mezelf centraal.

Ik wil als God zijn, dát is het verhaal!!!

Als God willen zijn, wat een mens dan meetorst!

God wilde Mens zijn..., en heeft ons verlost!

Juist om wat ik geworden ben,

is Jezus geworden zoals ik Hem nu ken!

Ik kan mezelf niet ontworstelen aan mijn lot,

Wèl Die Zich ontledigd heeft: 

Namelijk Jezus: Mens, Redder en God!!! 

N.a.v. een preek met als tekstgedeelten:

Spreuken 8: 22- 36

Filippenzen 2: 5- 11

Tekst:

Filippenzen 2: 6, 7

Die, terwijl Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden.

https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/163082700000241