Een eigenbelangeloze God?

Tja..., wat bedoelt ze daar eigenlijk mee zal jij je afvragen? Met een eigenbelangeloze God. 

Ik worstelde de afgelopen dagen met het feit dat ik en wij mensen zo egocentrisch, egoïstisch en jaloers zijn, zoals jullie ook konden lezen in mijn post, een lange nacht. 

Toen dacht ik hoopvol aan de HEERE. Die is niet jaloers... Maar mijn gedachten bleven niet stil staan. God wil ons helemaal voor Zichzelf. Daarom heeft Hij Zijn Zoon gegeven. Mijn gedachten gingen verder; zo belangeloos was Zijn offer dus niet. En die egoïstische lading? Daar had ik moeite mee. Blijkbaar doet God ook, net al ik (en al die andere mensen) de dingen uit eigenbelang. Dat vond ik maar wat lastig. Ik wilde een God zonder eigenbelang. Een eigenbelangeloze God dus... 

Ik was pijnlijk teleurgesteld. Durfde deze gedachten haast niet hardop te zeggen, omdat ik wel aanvoelde dat dit bepaald geen 'goede' gedachte was. God haalde ik wel heel erg naar beneden. Naar mijn eigen menselijke niveau, zogezegd. En gaf ik Hem bovendien niet de eer die Hem toekomt. Maar ik kreeg het niet uit mij hoofd en ja..., als ik een voor mezelf onoplosbaar probleem heb en ik er niet over praat? Wordt het niet opgelost... Daarom met mijn wijze wederhelft hierover gesproken. Wat is het toch fijn als je als echtpaar samen kan praten over de HEERE en het geloof in Jezus Christus. Overigens, lees je hoe vaak ik hier al het woordje 'ik' geschreven heb? (Stront voorop zei mijn vader vroeger altijd 😁)

Staat er niet in Exodus 20 vers 5: U zult zich daarvoor niet neerbuigen, en die niet dienen, want Ik, de HEERE, uw God, ben een na-ijverig(oftewel jaloers!) God, Die de misdaad van de vaderen vergeldt aan de kinderen, aan het derde en vierde geslacht van hen die Mij haten,

Omdat 'jaloers' een menselijke negatieve klank heeft, is het vertaald met 'na-ijverig'. Ik kan natuurlijk niet in jullie harten kijken, maar bij mij klein mensje, zit er altijd wel iets(als het niet groter is😬) van eigenbelang bij zoals: de eer krijgen, lief gevonden willen worden of hebzucht. En ja..., ook bij God is dit het geval! Hij wil de eer krijgen. Hij wil dat er van Hem gehouden wordt. En tevens wil Hij ons, zoals ik al eerder gezegd heb, ons allemaal voor Zichzelf hebben. Met dat ik dit schrijf voel ik mijn vleselijke opstand. Waarom is God een na-ijverig of 'jaloers' God en wil Hij dat allemaal? Waarom? 

Omdat Hij het goede met ons voor heeft... Hij weet veel beter dan wij mensen wat goed voor ons is, want wij zijn Zijn maaksel. En van Zijn maaksel mag Hij alle eer verwachten die Hem toekomt. 

Tijdens dit gesprek, waarin mijn wederhelft mij opnieuw met andere ogen naar Gods jaloezie kijken liet, brandden tranen van dankbaarheid achter mijn ogen. Ik mag God Zijn jaloerse God laten zijn, want dat is tot Zijn eer en goed voor mij en alle mensen om mij heen! 

Hoeveel eer voor de HEERE zit er van mij bij, in mijn egoïsme en egocentrisme? Dat laatste leg ik bij Hem neer... Telkens weer... Want mijn Maker, wil ook mijn Zaligmaker zijn. Hallelujah!