Ongekend en onpeilbaar diep

De predikant haalde in de preek aan dat mensen je soms dingen niet niet kunnen vergeven en dat je soms ook jezelf dingen niet kan vergeven. Deze laatste opmerking 'triggerde' mij, omdat ik hier járen terug ook mee geworsteld heb en daar in die tijd een gedicht over geschreven had. Ook toen wist ik, ondanks mijn gebrek aan vergevingsgezindheid aan mezelf? Is er bij God altijd vergeving! Gods onpeilbare genade is zoveel groter dan (de wetenschap van)mijn zonden en ongerechtigheden.

Dat gedicht heb ik in het onderstaande gedicht verwerkt. 

Zong men dit pelgrimslied,
op weg naar een ontmoeting met God? 
Of is dit de reden niet?
Maar dat men na jaren ballingschap,
op weg naar huis en de tempel,
dit zong met een boetvaardige stap.
'Uit de diepte' wat betekent dat?
Luther legde het verband met vers drie.
't Betrof de zonden die de dichter bezat...
Diepten' in psalm 69, het Oude Testament,
betekent dat je wegzakt in bodemloze 
modder,
en je overspoeld door water bent.
De dichter roept in zijn aards bestaan,
of God Zijn oren wil openen voor hem, 
want Hij is zó ver bij God vandaan...
Hij wil van de HEERE één en al aandacht,
hij hoopt op Zijn Woord en...,
de HEERE wordt door zijn ziel verwacht.

Afstandelijker ging de psalmdichter verder schrijven,
Als God ongerechtigheden wil bewaren,
wie o wie zal dán staande blijven?
Hij spreekt niet over vergeving van eigen schuld.

Waarom verzwijgt hij dat,
en is zijn eigen 'ik' in mist gehuld?
Gemakkelijk gezegd; ons leven is gebroken,
als we onze persoonlijke zonden niet uitspreken,
voelen we ons ook niet aangesproken.
We weten precies hoe het zit met ons hoofd.
Vergeving van zondaren
dat is ons in Christus beloofd.
Zijn wij verrast van de puinhopen,
terwijl wij weten dat er allemaal,
zondaren op aarde rondlopen?
Verstoppen we ons achter algemeenheden,
achter de geestelijke mens?
Terwijl we eigen zonden nooit beleden?
Waarom is er in de wereld veel lijden?
door mijn ongerechtigheden,
waarvan de Vader mij in Christus wil bevrijden...
Wonder zo groot, voor Hem heilig ontzag!
Geen camouflage in algemeenheden,
en verschil tussen zon- en maandag.

God is groot... 
God is goed... 
God is genadig... 
God is barmhartig... 
God is rechtvaardig... 
God is vol van liefde voor mij! 
Wat een wonder, 
dat Hij mìj vergeeft! 

Wat ik mezelf (nog) niet kan vergeven...
Vader, maak mij Uw beeld gelijk.
Ongekend diep is mijn ellende en schuld.
Onpeilbaar diep Uw barmhartigheid en genade!

N.a.v. twee preken die bij elkaar hoorden met als tekstgedeelten: 
's morgens:
Psalmen 130
Lucas 18: 9-14

Tekst:
Psalmen 130: 4
Maar bij U is vergeving,
opdat U gevreesd wordt.

's avonds:
Psalmen 130
Jesaja 21: 11,12
Romeinen 11: 33-36

Tekst:
Psalmen 130: 5
Ik verwacht de HEERE, mijn ziel verwacht Hem
en ik hoop op Zijn woord. 6 Mijn ziel wacht op de Heere,
meer dan wachters op de morgen,
wachters op de morgen.

Morgendienst

Avonddienst