Terwijl Gods tranen op de aarde nederdalen,
laat Hij de Zonne der gerechtigheid aan de hemel stralen...
Door onze zonden zoveel pijn,
en toch geeft Hij zonneschijn...
Een lach en een traan,
in mijn aardse bestaan.
Want ik kijk omhoog,
en zie..., de regenboog!
Het teken van Gods trouw,
waarmee Hij zegt: 'Ik hou van jou...'
denk je vaak: dÃt wil ik niet!'
Nog veel erger maakt Jezus nu mee,
vlakbij Jeruzalem in Gethsémané.
In de hof zoekt hij bij Zijn Vader rust.
Daarom bidt Hij Hem, naar hartelust...
Zijn ziel lijkt van angst te verscheuren,
als Hij denkt aan wat er gaat gebeuren.
Zijn discipelen had Hij verteld van de opdracht,
die door Zijn Vader van Hem wordt verwacht.
Hij moet lijden en sterven voor zondaren,
zodat Zijn Vader hun leven zal sparen!
Denken wij, Hij is immers Gods Zoon,
dus daarom kan hij dat toch gewoon?
Nee..., dán begrijpen wij Zijn angst niet,
voor 't lijden dat Hij als mens tegemoet ziet!
Jezus verlost niet door geweld of kracht,
maar wordt door Zijn zwakheid heen betracht.
Hij was gehoorzaam tot aan Zijn dood.
Jezus Die voor ons Zijn bloed vergoot,
Zweet liep als druppels bloed van Zijn gezicht,
Hij moest door een engel worden opgericht,
deze Koning der engelen, ondraaglijk was Zijn lijden.
Geen engel maar Gods Zoon om zondaren te bevrijden.
Redt niet vanuit de hemel maar op aarde héél dichtbij!
Zijn Vader Die Hem hangen laat,
de Duivel die steeds in de aanval gaat...
Dé gevolgen van óók een leugentje om bestwil.
Zondigen is niet goedkoop, sta ik daarbij stil?
Ik sloeg Hem ál die wonden,
door mijn zonden.
Het is Hij,
voor mij...
Om te schamen, maar zo bijzonder,
dat ik me tevens telkens diep verwonder...
Jezus, Die Zijn Vaders weg wil gaan,
en in mijn plaats wilde staan..
De duivel was het in 't paradijs gelukt,
maar bij Jezus is 't hem mislukt!
Jezus zei tegen Gods opdracht ja,
wÃj́ zeiden nee en volgden de duivel na...
Toen ging mens en wereld verloren.
Dé reden waarom Gods Zoon is geboren!
De duivel zegt je gaat kapot aan gehoorzaamheid.
Hier is echter 't grote wonder van de lijdenstijd:
Gods eengeboren Zoon kiest vrijwillig dit lot,
en daarom..., gaan wij niet kapot!
Dus luister niet naar die duivelse leugenaar...
Want als Jszus aanzichzelf gedacht had?
Was dit voor ons een onbegaanbaar pad.
Luister naar Jezus Die Zijn wil niet gebeuren liet,
echter zei: 'de wil van Mijn Vader geschiedt!'
Dan ga je immers meezingen Hosanna!?
en dan volg je deze Verlosser toch na!?
En gaan we bidden ookal is het tegen ons gevoel:
'Vader Uw wil doen, dát is mijn doel!'
Uw Zoon heeft het mij voorgedaan,
en zoals Uw engel Hem deed opstaan?
Zo belooft U, gaat U met mij mee.
en wanneer ik ga door mijn Gethsémané,
en ik weer eens val?
Weet ik dat U..., mij opvangen zal.
Ja dat en..., nog véél meer!
U brengt mij thuis bij mijn Vader en HEER.'
Méér dan een engel krijgen wij,
Jezus Christus kocht jou èn mij vrij...
Nú mogen wij drinken uit de beker van verlossing,
door Jezus Die voor ons aan het kruis hing.
Die, 'niet Mijn wil maar Uw wil geschiede', gebeden heeft,
waardoor Zijn Vader ons eeuwig leven geeft!
Een preek n.a.v. de tekstgedeelten:
Hebreeën 5:7-10
Lukas 22:39-47
Tekst:
Lukas 22
42 Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden.
Thema:
De worsteling van Jezus
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164957580000241
(genezend tweesnijdend zwaard)
dat is een overbekend gegeven.
Zo geworden door onze val in 't paradijs,
brengt geweld ons veelal van de wijs.
En komen daardoor veel vragen,
in ons binnenste opdagen...
Jezus heeft zo'n vraag aan Judas gesteld;
waarom tegen Hem…, dat bruut geweld?
Met stokken en zwaarden erop uit gegaan,
alsof Hij een misdadiger was in Zijn bestaan?
Jezus heeft álle discipelen veel gegeven,
toch is Judas niet staande gebleven,
om mensen het Evangelie te verkondigen,
omdat wij allen tegen de HEERE zondigen.
Voor genezingen en wonderen gaf Jezus krachten...
Niettemin kreeg Judas hatelijke gedachten.
Want in plaats hen van de Romeinen te bevrijden?
Ging 't achteruit, Jezus zou vrijwillig lijden!
Daar hadden de discipelen moeite mee...
Waarom handelende Jezus zo gedwee???
Ook al betekent Juda(s) Godlover,
verraadde hij Jezus en leverde Hem over...
Het gevaar van alleen verraden te zeggen,
is dat we álle schuld bij Judas neerleggen.
Als je wegloopt van een vriend in nood?
Is jouw schuld dan niet net zo groot?
Wij zijn geneigd een ander slechter te maken,
en daarna met zwaarden en stokken hard te raken.
Judas een samenballing van frustratie.
En als ik nu eens op mezelf zie?
Petrus zei ook, 'Op mij kunt U vertrouwen!'
Hij kon dit echter niet volhouden...
Hoe is dat met mij? Zie ik op Jezus?
Of verraad ik Hem bij strijd eveneens met een kus?
om Zijn volk van zonden te bevrijden,
dát volk dat zich tegen Hem keerde!
De Zijnen hebben Hem echter niet aangenomen.
Met een grote menigte is Judas in de hof aangekomen.
Hij wist toch dat Jezus niet gewelddadig was?
In bittere teleurstelling handelde Judas.
Wanneer mensen niet krijgen wat ze willen?
Gaan we Christus dan nog meer bedillen…
En gebruiken we bovendien veel geweld,
en willen we er niet aan wat Gods Woord ons verteld.
Al weten we van Jezus' wonderbare kracht?
We bestrijden Christus en Hij wordt veracht...
Jezus tot de misdadigers gerekend,
wat heeft Hij reeds voor ons betekend?
In Zijn weg van eenzaamheid, lijden en sterven?
En van Zijn opstanding en eeuwig leven erven?
de draak die naar Gods kinderen is aan 't razen...
Zegt men: ‘gehoorzaam de overheid?’
Maar als dit met Gods Woord strijd?
De agressiviteit tegen christenen neemt toe,
wat wil God nu dat ik doe!?
Laat ik het gaan, al ben ik bezwaard?
Of pak ik als Petrus mijn ijzeren zwaard?
Petrus hakte met zijn zwaard een oor af.
Echter, Jezus gaf hem daarvoor woordelijk straf...
Jezus zegt, vergeldt geen kwaad met kwaad,
niet met een stok, zwaard, bom of granaat!
Hier zie je in het allereerste begin!
Geweld gebruik je niet als je behoort tot Gods gezin...
Maar als je slaapt in het gebed?
gedraag je je zo, omdat je niet oplet!
Dan zal je met geweld handelen,
het is echter heidens, zó Zijn weg te bewandelen...
Jezus werd vals beschuldigd maar…, Hij zweeg!
Waardoor Hij al 't kwade over Zich kreeg.
Moet ik dan maar alles laten begaan?
Met Jezus' Woord mag ik in de strijd staan.
Want heidens waren de kruistochten,
waarin christenen met heidenen vochten!
Niet door kracht of door geweld,
maar in liefde en goede daden aan heidenen verteld.
Door je met boeken, woorden en daden te verweren,
zal je de heiden alles over God leren!
God zwaar getergd en rechtvaardig,
voor een boetvaardige zondaar genadig!
Doe het goede en luister naar Zijn stem.
Zie op Jezus, Die gaf Zich ook over aan Hem,
Die rechtvaardig oordeelt,
en gebroken zielen heelt...
Geen aardse oorlog voeren wij.
Zwaarden en stokken verdroeg Hij voor mij.
Nu mag ik strijden met Zijn tweesnijdend zwaard,waarmee Hij Zijn volk bijeen vergaard...
Hallelujah, wat een troostrijk Woord,
N.a.v. een preek met als tekstgedeelte:
Marcus 14: 32-52
Thema:
Zwaarden en stokken
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164897100000241
Ons waken
In dit hoofdstuk,
ligt op de "nacht" veel nadruk.
In Egypte, hun allerlaatste nacht,
hielden de Israëlieten allemaal de wacht?
Een opdracht van God om te waken,
voordat ze de reis gaan maken,
naar het beloofde land,
verlost door 's HEEREN hand.
Om te vertrekken kan het sein,
er ieder moment zijn...
Meer dan vierhonderd jaar,
woonden zij in Egypte aldaar...
Onheilspellend is deze nacht...
Israëlieten? Houdt de wacht!
Hoe God oordelend en straffend door Egypte gaat,
Farao die in de nacht opstaat,
om het sterven van zijn zoon moet treuren.
De Israëlieten zien of horen het gebeuren.
Zij mogen hun ogen er niet voor sluiten,
wat gebeurt in hun huizen èn daarbuiten!
De nacht was bijna voorbij,
farao vroeg aan Mozes: 'Zegen ook mij!'
Gemeente van Christus die wij zijn,
is dit voor ons een lijn?
Zijn wij in deze nacht waakzaam?
Bidden wij in Jezus naam?
Een nacht tot eer,
van onze HEER?
Zoals je waakt bij iemands sterven,
tot hij Zijn toekomst gaat beërven?
Vol verlangen naar de nieuwe morgen,
in deze laatste nacht vol strijd en zorgen?
Pelgrims voortkomend uit alle landen,
vouwen wij tezamen onze handen?
Gods gerichten gaan de wereld door...
Crisis na crisis komen nu voor...
Gezondheid, gezag, oorlog of economie...
Sluit je ogen niet, maar zie!!!
Oordelen..., váák aan onszelf te danken...
Hij is de wijnstok, maar zijn wij de ranken!?
Gods opdracht om door generaties heen te waken,
terwijl wij onze reis zijn aan het maken,
door een wereld die ondergaat voor ons gevoel.
Beantwoord ik wel, aan Gods gegeven doel?
Reizend door deze duistere nacht,
waarbij ik op Jezus' terugkomst wacht?
Zijn waken
Jezus was op die bewuste Paasnacht zeer ontdaan,
vroeg aan de discipelen: 'Wil je een uurtje bidden gaan?'
Zèlfs één uurtje waken, zoals je ziet,
lukte de discipelen niet...
Maar de Waker van Israël,
slaapt of sluimert niet, Die kon 't wel!
Niemand is zo wakker als Hij.
BÃj́na is onze duistere nacht voorbij...
Duister omdat wij zèlf alles in de war schoppen.
Toch mogen bij Hem aan de deur kloppen.
Ons verlossen, dát is wat Hij wil!
Staan wij daarbij wakend stil?
Gods oordeel over Zijn Eerstgeborene...
Zó maakt Hij het in orde voor verlorenen!
In de hof gewaakt, wat wij niet opbrengen konden.
Verdroeg de slagen, het kruis en de wonden.
God gaat oordelend en straffend door.
Is het Evangelie..., dat ik daarin hoor!?
En voelt de nacht wel èrg lang?
Houd moed, niemand is zo wakker als Hij...
Jezus bidt voortdurend Zijn Vader voor jou èn mij!!!
N.a.v. een preek uit een prekenserie tijdens de dankzegging van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:
Exodus 12:30-42
Marcus 14:32-42
1 Petrus 4:7-11
Tekst:
Exodus 12
42 Een nacht van waken was dit voor de HEERE om hen uit het land Egypte te leiden. Daarom is dit een nacht ter ere van de HEERE: een waken voor alle Israëlieten, al hun generaties door.
Lente
Kale bruine bomen en struiken
Frisgroene blaadjes ontluiken.
Bloemen in verschillende kleuren,
verspreiden hun geuren.
Brullende en kwetterende dieren,
die elkaar gaan versieren
en daarmee de rust verstoren...
Nieuw leven wordt geboren!
In de eerste maand op de tiende dag ging,
papa en kind in de nieuwe maandrekening,
op zoek tussen de schapen naar een lam.
Een volmaakte, dat vader ten offer meenam.
Verzorgd in 't gezin voor vier dagen.
Of ze misschien tóch een gebrek zagen?
Want kan je met een gebrek komen tot,
een volmaakt heilig God?
Wat wil God met dit offer illustreren?
Dat Hij heilig is, ónze HEERE!
Hoe prenten wij Gods heiligheid in,
in de gemeente, school en voorál ons gezin!?
Beoordeel ik God naar eigen graadmeter?
Gods Woord weet het altijd beter!
Tevens dat we een volmaakt offer zullen geven.
Is dat in ons leven ons "hart"elijk streven?
God is heilig, dus wil je je heilig gedragen.
God doet geen onrecht om dit van ons te vragen.
De HEERE heeft ons goed gemaakt!
Wij zijn zèlf van Zijn pad afgeraakt...
Vier dagen zal het lam in 't gezin meeleven.
Gaat dat geen veel verdriet geven,
als vader het lam offert met iedereen,
bij de onderdorpel eromheen?
Kinderen moeten wellicht huilen?
Wij weten nu, dat we bij hèt Lam mogen schuilen!
Een volmaakte Christus
Ik had een hele week en geen vier dagen,
over gebreken bij hèt Lam en mezelf af te vragen.
Het doel waarvoor U mij geschapen heeft.
behaal ik niet, omdat zonde aan mij kleeft.
Ik wil mijn zonden aan U, oh God getuigen,
vol van vrees en schaamte voor U buigen.
Volmaakt bent U, Jezus aan 't kruis gegaan,
daarom kon Israël met één lammetje volstaan!
Onbevlekt Lam door de Vader gevonden,
als Mens onder mensen, naar de aarde gezonden.
Jezus stierf als dát lammetje tegen de avond,
maar Hij was het ook, Die uit de dood opstond.
Door Zijn dood en opstandingskracht,
hoeven de Israëlieten èn ik niet worden geslacht.
De vaders slachten het lam,
die zo de taak van de priester overnam.
Petrus wil ons in zijn brief leren,
't Volk is een heilig priesterschap voor de Heere.
Vaders, dat is jullie allerbelangrijkste taak,
te zorgen voor een Lam in 't gezin is noodzaak!!!
Het heilig Avondmaal een fantastische mogelijkheid,
nú kan je het Evangelie aan jouw kinderen kwijt!
Lof aan dat volmaakte Lam,
dat de zonden der wereld wegnam.
Ja, óók die grote schuld van mij...
Hallelujah, in Christus van zonden vrij!
N.a.v. een prekenserie tijdens de viering van het Heilig Avondmaal met als tekstgedeelten:
Exodus 12:1-7
1 Petrus 1:15-21
1 Petrus 2:1-10
Tekst:
Exodus 12
5 U moet een lam zonder enig gebrek hebben, een mannetje van een jaar oud. U moet het van de schapen of van de geiten nemen. 6 U moet het in bewaring houden tot de veertiende dag van deze maand, en heel de verzamelde gemeenschap van Israël zal het slachten tegen het vallen van de avond.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164776680000241
Gods verhaal:
Welk antwoord geeft u nu?
We lezen dat het uit twee delen bestaat.
Eerst dat 't over de verlossing uit Egypte gaat.
In de huizen van de Israëliet,
was geen verdriet,
het bloed op de deurposten,
zou hun geen eerstgeborene kosten.
Pascha, de engel ging hèn voorbij!
Dat Egyptenaren luid huilden hoorden zij...
Want zij woonden tussen de Egyptenaren in,
alle Israëlieten, met hun gezin.
Terwijl de Engel des verderfs langs kwam,
keken ze naar 't bloed van 't volmaakte lam.
Voor de Israëlieten was dit teken zó nodig,
voor de engel was het echter overbodig.
Iedereen ook kinderen waakten en vierden feest…
Dat moet toch wat zijn geweest!?
Voor hen verlossing, Egyptenaren oordeel.
Dubbele gevoelens, is feest vieren wel reëel?
Besef je, wanneer je exodus twaalf leest,
hóe belangrijk deze gebeurtenis is geweest?
Daarom past God onze maandrekening aan,
want Zijn daden moeten vooraan staan!
Dat ik in plaats van de oogst en economie,
wat God doet èn gedaan heeft, als beslissend zie.
En ik daarom dus ook Zijn handelen,
als uitgangspunt neem, voor mijn wandelen.
Zo loopt ons kerkelijk jaar met advent vooruit,
op één januari, met een geheel ánder geluid.
De wereld jaagt om voor eigen verlossing te werken,
hoop en verwachting klinkt er echter in onze kerken.
Wij zijn bevrijd van al ons gejakker en jagen,
Christus heeft alles gedaan, onze zonden gedragen...
God heeft door Zijn bloed ook mij welgedaan,
dáárom mag ik gerechtvaardigd voor Hem staan.
Dat bloed van Christus, voor mij hèt teken,
dat ik daarom in mijn leven met Jezus reken!
Vraagt mijn kind: 'Wat betekent deze dienst voor u?'
Welk antwoord geef ik hem of haar dan nu?
Bevrijding of oordeel, een verschillend lot.
Beiden komen immers van Diezelfde God?
Kan ik mijn kind hier wel aan blootstellen,
door over bevrijding èn oordeel te vertellen?
Een verkeerde vraag, en geen misschien!
Want wat mogen onze kinderen allemaal zien?
Hij hóeft zich voor mij niet aanvaardbaar te maken!
Heb ik mijn hart door God laten raken?
Keer je steeds naar Gods aangezicht,
want Hij bevrijdt door het Evangelisch gericht!
Zie op Jezus' offer aan het kruis volbracht.
Wordt niet moe dát te vertellen aan jouw nageslacht!
Mijn verhaal:
Hij wil dat ik dankzij het Heilig Avondmaal,
"hart"elijk deel, mijn bekeringsverhaal…
Maar zó'n "feest" als de wereld in brand staat?
Je bij oorlog, evenwel Avondmaal vieren gaat?
Wordt mijn hart naar 't oorlogsnieuws getrokken?
Of laat ik mijn hart naar de hemel lokken?
Belangrijke dat ook ik herinnerd wordt,
dat Jezus' bloed tevens voor mij is uitgestort.
Het teken van 't Heilig Avondmaal voor mij?
Herinnert, door Jezus' bloed ben ik vrij!!!
Wanneer we Gods daden doorgeven,
zonder zielsbewogenheid in eigen leven?
Zonder schuldig voor God te hebben gestaan?
Die daden? Heeft God voor mij gedaan!
Als Kinderen het verhaal uit traditie horen?
Dan gaat de Boodschap jammerlijk verloren,
omdat men dan de waarde niet,
van hèt Evangelie inziet.
Want komt niet de neergang in Nederland,
van het slordig en mat leven door eigen hand?
Omdat ieder niet genoeg,
brandend vuur bij zich droeg?
Dus geen dood maar een Levend verhaal,
in mijn eigen zielen- of harten-taal.
Hoe God mij van mijn zonden bevrijdde,
en ik dáárom mijn leven Hem wil wijden...
Exodus leert ons: Laat je het na,
de vraag en 't "hart"elijk antwoord bij Pascha,
tussen ouders en kinderen?
Dan zal dat de bevrijdende kracht verhinderen!
De door slordige geestelijke opvoeding verschenen gaten,
mag je niet aan de kerk of school overlaten!
Wat beloofde we, toen we kinderen kregen?
"Hart"elijk' onderwijs mag niet worden verzwegen!
Dit bovenstaande zouden we niet hoeven zeggen,
als we de verantwoordelijkheid bij onszelf neerleggen.
Vertellen hoe ik zelf uit Egypte geleid ben?
Vanzelfsprekend, omdat ik Jezus "hart"elijk ken!
Anders stond ik bij de doop te liegen...
Of was ik mezelf soms aan het bedriegen?
Heilig Avondmaal voor mij de gelegenheid,
te vertellen Wie mij van zonden heeft bevrijd.
Het is een Pascha-offer voor de HEERE,
Dat teken van 't bloed mocht ook ik leren.
Ik kniel en buig met Gods volk neer,
voor de enige ware God en HEER.
De Israëlieten gingen op pad,
en deden wat de HEERE Mozes en Aäron geboden had
Doe ik dat ook? Maak ik er werk van,
dat mijn voetstap achter Jezus aangaat?
En Jezus leidend in mijn agenda staat?
Avondmaal is een uitgelezen kans!
Ons gezicht verlicht door Zijn heerlijke glans…
N.a.v. een preek uit een prekenserie, tevens voor de voorbereiding van het Heilig Avondmaal, met als tekstgedeelten:
Exodus 12:21-28
Exodus 13:8-16
Deuteronomium 6:20-25
Tekst:
Exodus 12
26 En het zal gebeuren, als uw kinderen tegen u zullen zeggen: Wat betekent deze dienst voor u? 27 dat u moet zeggen: Dit is een Pascha-offer voor de HEERE, Die in Egypte de huizen van de Israëlieten voorbijging, toen Hij de Egyptenaren trof en onze huizen bevrijdde. Toen knielde het volk en boog zich neer.
Exodus 13
8 En op die dag moet u uw zoon vertellen: Dit gebeurt om wat de HEERE voor mij gedaan heeft, toen ik uit Egypte vertrok.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/241/events/recording/164716200000241
